Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρήστης:Ma8ematiX/GayRussia.Ru

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
GayRussia.Ru
GayRussia.Ru logo
Λογότυπο του GayRussia
Ίδρυση2005
ΙδρυτήςΝικολάι Αλεξάντροβιτς Αλεξέγιεφ (ρωσικά: Николай Александрович Алексеев‎‎)
ΤύποςΜΚΟ
ΈδραΜόσχα
ΠεδίαΛΟΑΤ+ δικαιώματα
Σημαντικά πρόσωπαΝικολάι Μπάγιεφ (ρωσικά: Николай Баев‎‎), Ιρίνα Φεντότοβα (ρωσικά: Ирина Федотова‎‎), Αλεξέι Κισελιόφ (ρωσικά: Алексей Киселёв‎‎)
ΜήνυμαΊσα δικαιώματα χωρίς συμβιβασμούς! (ρωσικά: Равные права без компромиссов!‎‎)
ΙστότοποςGayRussia.Ru

Το GayRussia.Ru είναι οργάνωση για την προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ+ ατόμων στη Ρωσία. Ιδρύθηκε στη Μόσχα στις 17 Μαΐου του 2005 και πήρε την πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή της πρώτης παρέλασης υπερηφάνειας στη Μόσχα τον Ιούνιο του ίδιου έτους[1].

Λογότυπο της σλάβικης παρέλασης υπερηφάνειας[2]

Η πρωτοβουλία GayRussia.Ru είναι γνωστή για τη διεξαγωγή διαφόρων εκστρατειών για την προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ πολιτών, όπως παρελάσεων υπερηφάνειας[3][4][5][6], καμπάνιες για την κατάργηση της απαγόρευσης σε ομοφυλόφιλους να δίνουν άιμα[7], υπέρ της αναγνώρισης των γάμων ομοφύλων στη Ρωσία [7], «ομοφυλοφιλική προπαγάνδα» στη χώρα[8][9] και άλλα.

Ταυτόχρονα, οι ακτιβιστές του GayRussia.Ru όχι μόνο διεξάγουν δημόσιες δράσεις («άμεσες δράσεις»), αλλά και αντιμάχονται τις σχετικές διατάξεις του νόμου και τις ενέργειες των αρχών στα δικαστήρια. Αν και το GayRussia.Ru δεν κέρδισε σχεδόν καμία δικαστική υπόθεση στη Ρωσία, ορισμένες υποθέσεις εκκρεμούν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το 2010, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε υπέρ των διοργανωτών της παρέλασης των ομοφυλοφίλων στην υπόθεση του Νικολάι Αλεξέεφ και η απόφασή του είναι δεσμευτική για τις ρωσικές αρχές. Το 2012, στην ​​Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κρίθηκε υπόθεση υπέρ της ακτιβίστριας του GayRussia.Ru, Ιρίνας Φεντότοβας σχετικά με την απαγόρευση από το Ριαζάν της «προπαγάνδας της ομοφυλοφιλίας»[8].

Η πρωτοβουλία GayRussia.Ru, με επικεφαλής τον Νικολάι Αλεξέγιεφ, δημιουργήθηκε για να καταπολεμήσει τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου στη Ρωσία μέσω μιας ανοιχτής καμπάνιας στο ευρύ κοινό της Ρωσίας μέσω των ΜΜΕ. Τον Φεβρουάριο του 2009 η πρωτοβουλία ανακοίνωσε το σλόγκαν της: «Ισότητα ομοφυλοφίλων χωρίς συμβιβασμούς» (ρωσικά: Гей-равенство, без компромиссов‎‎)[10].

Χρονικό της ίδρυσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρωτοβουλία GayRussia.Ru ιδρύθηκε στη Μόσχα στις 17 Μαΐου 2005 από τον Νικολάι Αλεξέγιεφ την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Μάχης με την Ομοφοβία.

Το GayRussia.Ru δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη οργάνωση από το κράτος, έτσι όπως ορίζει το Αρ. 3 του Ομοσπονδιακού νόμου της Ρωσίας («Περί δημοσίων συλλόγων/σωματείων», ρωσικά: Об общественных объединениях‎‎): «Η δημιουργία δημόσιων συλλόγων/σωματείων συμβάλλει στην πραγματοποίηση των δικαιωμάτων και των έννομων συμφερόντων των πολιτών. Οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να δημιουργούν δημόσιους συλλόγους της επιλογής τους χωρίς να είναι απαραίτητο να λάβουν προηγουμένως άδεια από τις αρχές ή τα όργανα τις τοπικής αυτοδιοίκησης, και έχουν το δικαίωμα να γίνονται μέλη τέτοιων συλλόγων υπό την προϋπόθεση της τήρησης των διατάξεων του καταστατικού τους. Δημόσιοι σύλλογοι που δημιουργούνται από πολίτες μπορούν είτε να καταχωρηθούν όπως ορίζει ο παρών Ομοσπονδιακός Νόμος και να αποκτήσουν δικαιώματα νομικού προσώπου είτε να λειτουργούν χωρίς να καταχωρηθούν και χωρίς να είναι νομικά πρόσωπα.»[11] Ο οργανισμός δε λαμβάνει χρηματοδότηση και δεν έχει τραπεζικό λογαριασμό και περιουσία.

Επικεφαλής του GayRussia.Ru είναι ο Νικολάι Αλεξάντροβιτς Αλεξέγιεφ (ρωσικά: Николай Александрович Алексеев‎‎). Ένα ακόμα μέλος είναι ο Νικολάι Μπάγιεφ (ρωσικά: Николай Баев‎‎)[8][12] ο οποίος γράφει άρθρα και συμμετέχει σε διεθνή ΛΟΑΤ συνέδρια. Άλλα μέλη είναι η Ιρίνα Φετ (Ирина Фет)[8][12], ο Αντόν Σουτιάγκιν (ρωσικά: Антон Сутягин‎‎) (συντονίζει την οργάνωση στη Λευκορωσία), ο Κύριλλος Νιεπόμνιασι (ρωσικά: Кирилл Непомнящий‎‎)[13], η Άννα Κομαρόβα (ρωσικά: Анна Комарова‎‎)[14], ο Αλεξάντρ Χοτς (ρωσικά: Александр Хоц‎‎)[14], ο Γιούρι Γκαρικόφ (ρωσικά: Юрий Гавриков‎‎) (ασχολείται με την υλικοτεχνική υποστήριξη του οργανισμού), ο Αλεξέι Κισελιόφ (ρωσικά: Алексей Киселев‎‎)[13] (Τον Απρίλιο του 2013 έλαβε πολιτικό άσυλο στην Ισπανία[15][16]), ο Ντμίτρι Μπαρτνιεφ (ρωσικά: Дмитрий Бартнев‎‎) (ο δικηγόρος της πρωτοβουλίας) και άλλοι. Το Gayrussia.ru διευθύνεται από μια εκ περιτροπής ομάδα περίπου 20-30 ακτιβιστών.

Η πρωτοβουλία GayRussia.Ru είναι μέλος της επιτροπής IDAHO (International Day Against Homophobia, Transphobia and Biphobia, δηλ. Παγκόσμια Ημέρα Ενάντια στην Ομοφοβία, την Τρανσφοβία, και την Αμφιφοβία), και της διεθνούς οργάνωσης InterPride (Διεθνής Ένωση Οργανωτών Παρελάσεων Υπερηφάνειας), της EPOA (Ευρωπαϊκή Ένωση Διοργανωτών Παρελάσεων Υπερηφάνειας)[17]. Η πρωτοβουλία GayRussia.Ru διοργάνωνε τα Gay Pride στη Ρωσία.

Η πρωτοβουλία GayRussia.Ru έχει διεξάγει πέντε κύριες εκστρατείες. Η πιο γνωστή τους καμπάνια είναι αυτή που αφορά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι.

Καμπάνια για το δικαίωμα του συνέρχεσθαι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

В июле 2005 года проект GayRussia.Ru запустил Московскую инициативу организации гей-прайда, о которой Николай Алексеев объявил на пресс-конференции в Москве. Мэр Москвы Юрий Лужков несколько раз заявлял, что не разрешит какие-либо публичные акции геев на улицах российской столицы. Прайд в Москве состоялся, несмотря на запреты 27 мая 2006 года, 27 мая 2007 года, 1 июня 2008 года и 16 мая 2009 года. Активистов каждый год арестовывали перед представителями основных международных средств массовой информации. Отчёты о событиях были сделаны по всему миру[18][19].

Проект GayRussia.Ru также продолжил свою кампанию за пределами Москвы и попытался организовать уличные публичные акции в Тамбове в октябре 2008 года[20][21], и в Рязани[22] в апреле 2009 года[23][24].

Организация систематически обжаловала каждое из запрещенных для неё действий в российских судах, прежде чем направить дело в Европейский суд по правам человека в Страсбурге, Франция. В России не было выиграно ни одного дела. Российские судьи при принятии решения игнорировали различные дела, установленные Европейским судом в качестве прецедента. В случае с делом Bączkowski v Poland Суд постановил, что запрет Варшавского прайда в 2005 году был нарушением Конвенции о защите прав человека и основных свобод, которая была принята Российской Федерацией в 1998 году.

thumb|right|250px|Протест, организованный GayRussia и TaPaGes в Страсбурге, Франция, 14 февраля 2009 года[2]. thumb|right|250px|Протест, организованный GayRussia перед ООН в Женеве, Швейцария, 16 февраля 2009 года[2].

14 февраля 2009 года активисты проектов Gayrussia.ru и gaybelarus.by объединились с активистами местной ЛГБТ-группы TaPaGeS и организовали акцию протеста в центре Страсбурга с просьбой ускорить рассмотрение их жалоб в Европейском суде, самая давняя из которых была отправлена в январе 2007 г.[25][26]

19 июля 2006 г. и 19 июля 2007 г. префектура ЦАО г. Москвы одобрила акцию протеста, организованную проектом Gayrussia.ru перед посольством Ирана с целью «привлечения внимания к казни несовершеннолетних и требованием отмены смертной казни»[27][28][29].

В апреле 2009 года проект GayRussia.Ru решил оспорить запрет на июльскую акцию протеста в Комитете по правам человека ООН. Цель организации — вынесение окончательного обвинительного заключения против России как в Европейском суде по правам человека, так и в Комитете ООН по правам человека[30][31]. В своем заключительном докладе Комитет выразил обеспокоенность по поводу насилия в отношении лесбиянок, геев, бисексуалов и транссексуалов (ЛГБТ), а также систематической дискриминации по признаку сексуальной ориентации, включая разжигание ненависти со стороны государственных должностных лиц, религиозных лидеров и средств массовой информации. Комитет также выразил озабоченность по причине нарушения права на свободу собраний и свободу объединений[32].

Кампания по снятию запрета гомосексуалам быть донорами крови

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

В апреле 2006 года проект GayRussia.Ru попросил Генеральную прокуратуру и министра здравоохранения внести поправки в инструкцию донорам крови, выпущенную министром здравоохранения 14 сентября 2001 года, в которой гомосексуалисты входят в группу повышенного риска ВИЧ-инфекции.

В июле 2006 года Генеральная прокуратура признала, что в законе нет ничего, что мешало бы гомосексуалам сдавать кровь[33]. Вместо этого закон определяет только список заболеваний, наличие которых не допускает возможности донорства крови. В результате он попросил Министерство здравоохранения исключить гомосексуалистов из инструкции[34][35].

В апреле 2007 года проект GayRussia.Ru направил напоминание в Генеральную прокуратуру и Министерство здравоохранения, так как инструкция не была изменена.

14 сентября 2007 года GayRussia.Ru организовал акцию протеста перед министерством здравоохранения с просьбой внести поправки в инструкцию. Это произошло вопреки запрету властей, и несколько активистов были арестованы. В тот же день Николай Алексеев попытался сдать кровь в центре переливания в Москве. Ему было отказано. Факт был зафиксирован несколькими представителями СМИ, которые освещали это событие[36][37][38]. В мае 2008 года Министерство здравоохранения обратилось с письмом к GayRussia.Ru[39] и подтвердило, что оно окончательно исключило гомосексуалистов из своей инструкции[40][41]. По состоянию на июль 2013 года эта кампания по-прежнему отмечена как единственная дискриминация в отношении гомосексуалистов, отмененная в России после декриминализации однополых отношений мужчин в 1993 году.

Кампания по снятию запрета на въезд ВИЧ-положительных иностранцев на территорию страны

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

В феврале 2009 года проект запустил кампанию за отмену статьи 10 закона 1995 года «О предупреждении распространения в Российской Федерации заболевания, вызываемого вирусом иммунодефицита человека (ВИЧ-инфекции)», которая запрещает ВИЧ-инфицированным иностранцам находиться в России более трёх месяцев. Организация обратилась к президенту, премьер-министру и министру иностранных дел с просьбой прекратить запрашивать ВИЧ-статус иностранных заявителей[42][43].

Кампания против регионального закона о запрете пропаганды гомосексуализма среди несовершеннолетних

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

24 мая 2006 года местный парламент Рязанской области добавил к списку административных правонарушений статью 3.13 «Публичные действия, направленные на пропаганду гомосексуализма (мужеложства и лесбиянства) среди несовершеннолетних».

В марте 2009 года активисты GayRussia.Ru запустили кампанию с просьбой об отмене закона. 30 марта 2009 года Николай Баев и Ира Фет были арестованы в Рязани по обвинению за пропаганду гомосексуализма среди несовершеннолетних после того, как они стояли рядом с местной школой с плакатами с надписями «Гомосексуализм — это нормально» и «Я гомосексуалист и горжусь этим». Их освободили и выписали штраф[44][45]. Николай Баев подал апелляцию в Европейский суд по правам человека, а Ирина Фет — в Комитет ООН по правам человека. Николай Алексеев обжаловал дело о запрещённом марше в том же суде. В январе 2010 года Конституционный суд вынес решение против трёх активистов, которые утверждали, что закон является неконституционным. В апреле 2010 года Комитет ООН по правам человека возбудил дело Ирины Фет и начал общаться с обеими сторонами. Организация также подала апелляцию за один марш и один пикет, которые были отклонены. Цель состояла в том, чтобы иметь возможность оспорить справедливость закона на уровне Конституционного суда и Европейского суда по правам человека[46].

Кампания за однополые браки

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

См. также Однополые браки в России

Организация международных мероприятий

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

В 2006 году GayRussia.Ru организовал первый Московский гей-парад с 25 по 27 мая[47].

В 2007 году GayRussia.Ru организовал второй Московский гей-парад с 26 по 27 мая[48].

В 2008 году GayRussia.Ru не организовывал фестиваль. Третий Московский прайд состоялся в формате 2 уличных акций[49].

В 2009 году GayRussia.Ru организовал первый славянский гей-парад в Москве с 14 по 17 мая[50].

В 2010 году GayRussia.Ru совместно с Gaybelarus.by организовали второй славянский гей-парад в Минске с 14 по 16 мая[51][52][53] и пятый Московский парад 26 мая[54][55][56].

В 2010 году проект GayRussia.Ru в связи с проблемами с прохостинг-провайдером[57] переехал на адрес Gayrussia.eu.

GayRussia также выполняет функцию СМИ, его широко цитируют другие информационные порталы[58][59][60][61][62][63][64][65][66]. По данным Яндекса тематический индекс цитирования сайта проекта GayRussia в июле 2013 года проекта составляет 550[67].

  1. «Правозащитный ЛГБТ-проект, о нас». GayRussia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2025. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Gayrussia.ru/». Gayrussia.ru/. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2014. 
  3. Златоглавая не голубая Αρχειοθετήθηκε Οκτώβριος 2, 2013 στη Wayback Machine του Internet Archive // Газета. Ру, 18 мая 2006
  4. Нерадужный «трэш-моб» Αρχειοθετήθηκε Ιανουάριος 27, 2018 στη Wayback Machine του Internet Archive // Алла Серова, «Наша Версия на Неве», № 19 (277), от 20.05.-26.05.2013
  5. Belarusian, Russian Activists Agree a Slavic Gay Pride for Moscow in May Next Year Αρχειοθετήθηκε 2009-02-07 στο Wayback Machine. // Ukgaynews, 17 ноября 2008
  6. Slavic Gay Pride will unite Belarusian and Russian activists Αρχειοθετήθηκε Σεπτέμβριος 19, 2012 στη Wayback Machine του Internet Archive // PinkNews.co.uk, 18 ноября 2008
  7. 7,0 7,1 «Study on Homophobia, Transphobia and Discrimination on Grounds of Sexual Orientation and Gender Identity» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2013. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 В ООН признали областной закон о запрете ЛГБТ-пропаганды нарушением прав человека Αρχειοθετήθηκε Οκτώβριος 15, 2014 στη Wayback Machine του Internet Archive // ZakS.Ru, 26 ноября 2012
  9. «Российский правозащитный ЛГБТ-проект GayRussia.Ru». GayRussia.Ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  10. «Lesbians Lose Bid to Get Married». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  11. «Федеральный закон от 19.05.1995 N 82-ФЗ (ред. от 08.08.2024) "Об общественных объединениях", Статья 3. Содержание права граждан на объединение». КонсультантПлюс. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2025. 
  12. 12,0 12,1 Комитет по правам человека ООН на этой неделе рассмотрит правомерность рязанского запрета гей-пропаганды Αρχειοθετήθηκε Σεπτέμβριος 24, 2015 στη Wayback Machine του Internet Archive // Уставный суд Санкт-Петербурга, 26 июля 2012
  13. 13,0 13,1 На Красной площади сорвали пикет гей-активистов Αρχειοθετήθηκε Ιουλίου 28, 2014 στη Wayback Machine του Internet Archive // BBC, 20 янвавря 2012
  14. 14,0 14,1 Геи приняли Лужкова в свои ряды, отплатив московскому мэру за «гомиков» // newsru.com, 22 сентября 2010
  15. Гей-активист и участник событий на Болотной получил политубежище в Испании Αρχειοθετήθηκε Μάρτιος 16, 2022 στη Wayback Machine του Internet Archive // Права человека в России, 26 апреля 2013
  16. Скрывшийся от полиции гей с Болотной беспрецедентно быстро получил политубежище в Испании Αρχειοθετήθηκε Ιουνίου 1, 2013 στη Wayback Machine του Internet Archive // Newsru.com, 26 апреля 2013
  17. «?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2007. 
  18. «Moscow will never see gay pride parades – Mayor Yury Luzhkov». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  19. «Moscow Mayor Warns Gay Pride Organizers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  20. «Officials ban gay rights demonstrations». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  21. «Tambov Court Confirms Bans of Gay Picket and March Lawful». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  22. «Ryazan court finds gay activists guilty of popularizing homosexuality». Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  23. «Ryazan court finds gay activists guilty of popularizing homosexuality». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  24. «March and Picket of Sexual Minorities in Ryazan Contradict Local Laws, City Authorities Say». Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  25. «Gay Activists Protest Inaction of European Human Rights Court in Strasbourg Demo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  26. «Moscou Pride et LGBT TaPaGes Strasbourg (Video)». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  27. «Moscow gays protest against executions of homosexuals in Iran». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  28. «Gay Activists in Moscow Protest Persecution of Iranian Gays». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  29. «Russian gay community will picket the Embassy of Iran to protest against executions of homosexuals». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  30. «Russian Gay Activists Appeal Ban on Iranian Embassy Picket to the UN Human Rights Committee». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  31. «UN Human Rights Committee Gives Russia 6 Months to Justify Gay Picket Ban in Moscow». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  32. Human Rights Committee, United Nations. «Consideration of reports submitted by States parties under Article 40 of the covenant». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2010. 
  33. «Russia to lift Gay Blood ban says Ministry of Health». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  34. «Russia to lift Gay Blood ban says Ministry of Health». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  35. «Russia ends gay blood donor ban». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  36. «Russian Gay Activists Again Demand Gay Blood Donation Ban Repeal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  37. «Russian Health Ministry Ends Ban on Blood Donations by Gays». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  38. «Video: Донорство крови гомосексуалами в России on YouTube». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  39. «Russian Health Ministry Ends Ban on Blood Donations by Gays». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  40. «Russia Reverses Gay Blood Ban; Canada Still Lags». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  41. «Russia Repeals Gay Blood Ban». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  42. «Gay Activists Ask Russia to End Ban on HIV+ Foreigners Entering Country». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  43. «Activists ask Russia to end HIV ban». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  44. «Ryazan court finds gay activists guilty of popularizing homosexuality». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  45. «Two Moscow Gay Pride Organisers Arrested for 'Propaganda of Homosexuality'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  46. «Ryazan court finds gay activists guilty of popularizing homosexuality». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  47. «(en) Russia, Moscow Pride* 2006». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  48. «Russia: Gays Prepare for More Than Their Fight». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  49. «Third Moscow Gay Pride to Take Place on 1 June». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  50. «GayRussia Celebrates Three and a Half Years of Gay Activism – and a Million Visitors to Website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2009. 
  51. «Riot Police Break Up Pride Events in Minsk». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2010. 
  52. «Belarus bans gay pride, police beat defiant marchers». baltimoregaylife.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2010. 
  53. «Blogging from Belarus and Slavic Gay Pride marchers». ukgaynews.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2010. 
  54. «Moscow Bans Gay Pride Parade for Fifth Year in a Row». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2010. 
  55. «Third Moscow Gay Pride to Take Place on 1 June - Moscow Gay Pride launched with News Conference Denouncing Mayor's 5th Ban of the Event». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο Check |url= value (βοήθεια) στις 11 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2010. 
  56. «Third Moscow Gay Pride to Take Place on 1 June». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2010. 
  57. Сайт проекта Gayrussia перестал работать из-за саботажаΠρότυπο:Недоступная ссылка
  58. «Суд защитил московских геев от Митволя». Лента.ру. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  59. «Учёные: Однополые пары похожи на разнополые». Росбалт. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013.  Unknown parameter |lang= ignored (|language= suggested) (βοήθεια)
  60. «GayRussia.Ru: Милонов оскорблял участников акции в память Торнового». Закс.ру. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  61. «Гей-активисты объявили, что в Москве впервые разрешен гей-прайд». Газета.ру. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  62. «Лидер российского гей-сообщества Алексеев подал в суд на депутата Милонова, требует 1 млн рублей». Газета.ру. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  63. «В суде допросят полицейских, задержавших организаторов гей-прайда Подробнее: http://www.rosbalt.ru/moscow/2013/06/03/1136535.html». Росбалт. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013.  Unknown parameter |lang= ignored (|language= suggested) (βοήθεια); Εξωτερικός σύνδεσμος στο |title= (βοήθεια)
  64. «Депутат Милонов отсудил у ЛГБТ-активиста Алексеева 10 тыс. рублей». Взгляд. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  65. «Международный олимпийский комитет обеспокоен принятием в России закона о запрете "гей-пропаганды"». Права человека в России. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  66. «Гей-активисты подали заявку на шествие и митинг в Петербурге». Каспаров.ру. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  67. «тИЦ gayrussia вЯндексе». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2013. 
Александр Столярчук (27 Αυγούστου 2013). «Выходит веб-сборник техно в поддержку GayRussia». Colta.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2013. 

Πρότυπο:ЛГБТ-организации России Πρότυπο:ЛГБТ в России Πρότυπο:ВС

Категория:Некоммерческие организации России Категория:Правозащитные организации России Категория:ЛГБТ-организации России Категория:Правозащитные ЛГБТ-организации Категория:ЛГБТ-СМИ Категория:Появились в 2005 году в России Категория:Организации, основанные в 2005 году Категория:Статьи с эдитнотисом об осторожности при редактировании