Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρίστος Τσιγγιρίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χρίστος Τσιγγιρίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1877[1]
Φιλιππούπολη
Θάνατος17  Δεκεμβρίου 1947
Θεσσαλονίκη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμηχανικός
δεδομένα

Ο Χρίστος Τσιγγιρίδης (Φιλιππούπολη, 1877 – Θεσσαλονίκη, 17 Δεκεμβρίου 1947) ήταν Έλληνας ηλεκτρολόγος μηχανικός και σπουδαίος καινοτόμος της εποχής του. Υπήρξε ο πρώτος που εισήγαγε στην Ελλάδα την τεχνογνωσία και τεχνολογία της μικροφωνικής εγκατάστασης και υπεύθυνος για την εγκατάσταση του πρώτου ηχητικού συστήματος της Βουλής των Ελλήνων.

Είναι κυρίως γνωστός για την ίδρυση του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού της Ελλάδας και των Βαλκανίων, με έδρα τη Θεσσαλονίκη[2][3][4].

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γέννηση και πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τσιγγιρίδης γεννήθηκε το 1877 στη Φιλιππούπολη[3][4][5] της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (λίγα χρόνια αργότερα η πόλη περιήλθε στη Βουλγαρία) από Έλληνες γονείς[3]. Μεγάλωσε υπό δύσκολες συνθήκες λόγω της απώλειας του πατέρα του. Φοίτησε στο γαλλικό λύκειο της γενέτειράς του και σε ηλικία 20 ετών μετέβη στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας, όπου ήταν εγκατεστημένος ένας από τους αδελφούς του, ο οποίος επιπλέον ήταν ιδιοκτήτης μικρού καπνεργοστασίου.

Σπουδές και ζωή στη Γερμανία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την παραμονή του στη Γερμανία, ο Τσιγγιρίδης σπούδασε στη σχολή ηλεκτρικών μηχανημάτων του Πολυτεχνείου της Στουτγάρδης. Το 1906 επέστρεψε στη Φιλιππούπολη, από όπου όμως αποχώρησε γρήγορα λόγω των διώξεων που αντιμετώπιζε η ελληνική μειονότητα της Βουλγαρίας[3] στρεφόμενος εκ νέου στη Στουτγκάρδη.

Κατά τη δεύτερη παραμονή του Γερμανία, ασχολήθηκε με το εμπόριο καπνού και παράλληλα γνώρισε τη σύζυγο του, Μαρί Λουίζ Φόγκελ, Γερμανίδα αριστοκράτισσα βελγικής καταγωγής, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Ελαία και τη Ζωρζέτ που αναδείχθηκε σε διακεκριμένη σολίστ μπαλέτου και χορογράφο[6]. Λίγα χρόνια αργότερα, αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα.

Στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά μετέβη στη Λάρισα όπου ανέλαβε τη διεύθυνση ηλεκτροδότησης και ύδρευσης της πόλης και το 1925 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη[7][8]. Το επόμενο έτος ο Τσιγγιρίδης συμμετείχε στην παρθενική Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, παρουσιάζοντας μεγάφωνα και ενισχυτές ως αντιπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας Siemens & Halske[9]. Εικάζεται πως μεταξύ των ετών 1925 και 1926, πραγματοποίησε και τις πρώτες πειραματικές ραδιοφωνικές του εκπομπές[7][10].

Ο ραδιοφωνικός σταθμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποστηρίζεται πως την 25η Μαρτίου του 1927, με αφορμή την Εθνική Εορτή, ο Τσιγγιρίδης πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμαστική ραδιοφωνική εκπομπή, διάρκειας μισής ώρας[10]. Τον επόμενο χρόνο, ξεκίνησε και επίσημα η τακτική λειτουργία του «Ράδιο Τσιγγιρίδη» εκπέμποντας από το Πεδίον του Άρεως της Θεσσαλονίκης. Επρόκειτο για τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό της χώρας και των Βαλκανίων. Το κόστος της λειτουργίας του καλυπτόταν από τον Τσιγγιρίδη, καθώς και από έσοδα προερχόμενα από διαφημίσεις[4][11]. Από το 1936 μέχρι και το 1938, το «Ράδιο Τσιγγιρίδη» συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Μακεδονία» του Ιωάννη Βελλίδη, εμπλουτίζοντας το πρόγραμμά του με δημοσιογραφικές και καλλιτεχνικές εκπομπές[12].

Τα τελευταία χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι γερμανικές αρχές φυλάκισαν προσωρινά τον Τσιγγιρίδη και παράλληλα προχώρησαν σε κατάσχεση των εγκαταστάσεων του[3][13]. Μετά την Απελευθέρωση, ο πομπός πέρασε προσωρινά στην κατοχή του ΕΛΑΣ, προτού επιστραφεί το 1945 στον ιδιοκτήτη του, ωστόσο το 1947 απαλλοτριώθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας[3][13].

Ο Τσιγγιρίδης απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε με έξοδα του δήμου Θεσσαλονίκης, παρουσία πλήθους κόσμου[14].

Εξωτερικά άρθρα και αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 data.nlg.gr/resource/authority/record183720.
  2. ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη. 21ος (πέμπτη έκδοση). Αθήναι: Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε. 1964. σελ. 660. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Βογαζλής, Δ. Κ. (1946-47). «Χρήστος Τσιγγερίδης». Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού (Εν Αθήναις) ΙΓ΄: 265. https://he.duth.gr/erg_laog/arxeio/arxeio_thrakikou_laografikou_glossikou_thisavrou_t13.pdf. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Οι πρώτες προσπάθειες». noesis.edu.gr. Noesis. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 
  5. ↑ «Τσιγγιρίδης [1/6]». radiomuseum.gr. Μουσείο Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 
  6. ↑ Κυρανούδη, Δήμητρα (27 Φεβρουαρίου 2018). «Ζωρζέτ Τσιγγιρίδη, μια μπαλαρίνα ετών 90». dw.com. Deutsche Welle. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Χατζηδάκης, Γιώργος (31 Δεκεμβρίου 1995). «H ραδιοφωνική πρωτοπορία. Oι πρώτες πειραματικές απόπειρες, το Ράδιο Tσιγκιρίδη και η δημιουργία της YPE». Επτά Ημέρες (Η Καθημερινή): 8-9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-03. https://web.archive.org/web/20131103133203/http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1995/12/31121995.pdf. Ανακτήθηκε στις 2023-09-17. 
  8. ↑ «Τσιγγιρίδης [2/6]». radiomuseum.gr. Μουσείο Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 
  9. ↑ «Τσιγγιρίδης [3/6]». radiomuseum.gr. Μουσείο Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Κεχαγιάς, Βασίλης (10 Σεπτεμβρίου 2023). «Ιστορίες: Ραδιόφωνο, Τσιγγιρίδης και ΔΕΘ». makthes.gr. Μακεδονία. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 
  11. ↑ «Τσιγγιρίδης [5/6]». radiomuseum.gr. Μουσείο Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2023. 
  12. ↑ Πάγκαλος, Βασίλης (31 Ιανουαρίου 2006). «Οι όμιλοι ΜΜΕ ξεκίνησαν από τη "Μακεδονία"». greek-language.gr. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2023. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Τσιγγιρίδης [6/6]». radiomuseum.gr. Μουσείο Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2023. 
  14. ↑ Βογαζλής, Δ. Κ. (1946-47). σελ. 266.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αναστασιάδης, Γιώργος (1994). Η Θεσσαλονίκη των εφημερίδων. University Studio Press. ISBN 960-12-0431-8. 
  • Αναστασιάδης, Γιώργος (1996). Ανεξάντλητη Πόλη Θεσσαλονίκη 1917-1974. University Studio Press. ISBN 960-12-0569-1. 
  • Πλέχοβα, Όλγα (2002). Το πρώτο Ελληνικό ραδιόφωνο... και το πρώτο των Βαλκανίων. Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης. ISBN 960-267-107-6. 
  • Τυροβούζης, Νέστορας (2005). Η εφημερίδα "Μακεδονία" και το "Ράδιο Τσιγγιρίδη". University Studio Press. ISBN 960-12-1440-2. 
  • Αδαμίδης, Αργύρης (2008). Το Ραδιόφωνο του Χθες. ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης. ISBN 978-960-287-100-3. 
  • Ραδιοτηλεόραση Νο 216 (1244) 31 Μαρτίου-6 Απριλίου 1974.
  • Ραδιοτηλεόραση Νο 291 14-20 Μαρτίου 1987.
  • Κώστας Καραγιάννης, Ελληνική Ραδιοφωνία, εκδ. ΡΑΔΙΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Αθήνα 1952.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρίστος_Τσιγγιρίδης&oldid=10236859"