Μετάβαση στο περιεχόμενο

Aftersun (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Aftersun
ΣκηνοθεσίαΣάρλοτ Γουέλς[1]
ΠαραγωγήAdele Romanski και Barry Jenkins
ΣενάριοΣάρλοτ Γουέλς
ΠρωταγωνιστέςΠολ Μέσκαλ[2], Σίλια Ρόλσον-Χολ[2], Φράνκι Κόριο και Μπρούκλιν Τουλσον
ΜουσικήΌλιβερ Κόουτς
ΦωτογραφίαGregory Oke
Εταιρεία παραγωγήςBBC Films και Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
ΔιανομήMUBI, A24, ADS Service[3], DCM Film Distribution, d:Q113411784, Green Narae Media, Happinet Phantom Studios, September Film και KlikFilm
Πρώτη προβολή21  Μαΐου 2022 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών)[4], 21  Οκτωβρίου 2022 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[4], 18  Νοεμβρίου 2022 (Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία)[4], 15  Δεκεμβρίου 2022 (Γερμανία)[4] και 9  Μαρτίου 2023 (Ουγγαρία)[3]
Διάρκεια101 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο[5] και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[6]
ΓλώσσαΑγγλικά και Τουρκικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Aftersun είναι μια ημιαυτοβιογραφική δραματική ταινία ενηλικίωσης του 2022, σε σενάριο και σκηνοθεσία της Σάρλοτ Γουέλς στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο μεγάλου μήκους . Με πρωταγωνιστές τους Πολ Μέσκαλ, Φράνκι Κόριο και Σίλια Ράουλσον-Χολ, η ταινία βασίζεται χαλαρά στην παιδική ηλικία της Γουέλς με επίκεντρο ένα 11χρονο κορίτσι από τη Σκωτία που βρίσκεται σε διακοπές με τον πατέρα του την παραμονή των 31ων γενεθλίων του σε ένα τουρκικό θέρετρο.

Το Aftersun έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών στις 21 Μαΐου 2022, όπου η Γουέλς κέρδισε βραβείο της κριτικής επιτροπής. Κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 21 Οκτωβρίου και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 18 Νοεμβρίου. Η ταινία έτυχε ευρείας αναγνώρισης από τους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν τη σκηνοθεσία, το σενάριο, τη φωτογραφία, τα γραφικά και τις ερμηνείες των Κόριο και Μέσκαλ.

Το Aftersun έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες στα 76α βραβεία BAFTA, όπου η Γουέλς κέρδισε βραβείο για πρωτοεμφανιζόμενου Βρετανού συγγραφέα, σκηνοθέτη ή παραγωγού.[7] Ο Μέσκαλ ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου στα 95α Όσκαρ. Το Aftersun χαρακτηρίστηκε ως μία από τις καλύτερες ταινίες του 2022,[8] ενώ το περιοδικό Sight and Sound την κατέταξε πρώτη στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες του 2022.[9] Έκτοτε, αναφέρεται ως μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του 2020.[10][11][12]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η 11χρονη Σκωτσέζα Σόφι Πάτερσον ταξιδεύει σε ένα τουρκικό θέρετρο με τον 30χρονο πατέρα της, Κάλουμ, ο οποίος μετακόμισε στο Λονδίνο έχοντας χωρίσει φιλικά από τη μητέρα της. Η Σόφι καταγράφει τις διακοπές σε μια κάμερα MiniDV, πλάνα της οποίας είναι διάσπαρτα σε όλη την ταινία. Στη διάρκεια των διακοπών, η Σόφι γίνεται φίλη με διάφορους Άγγλους τουρίστες, ενώ παίζει συχνά βιντεοπαιχνίδια με ένα αγόρι που ονομάζεται Μάικλ. Ο Κάλουμ παρουσιάζει σημάδια κατάθλιψης και άγχους, τα οποία προσπαθεί να κρύψει από τη Σόφι πίσω από μια βιτρίνα ικανοποίησης. Όσο είναι μόνος, εξασκείται στο τάι τσι και διαβάζει βιβλία αυτοβοήθειας. Επίσης καπνίζει, κάτι το οποίο κρύβει από τη Σόφι.

Μια μέρα, η Σόφι και ο Κάλουμ πηγαίνουν για καταδύσεις και εκείνη χάνει την ακριβή της μάσκα. Ο Κάλουμ προσποιείται ότι αδιαφορεί, αλλά η Σόφι αντιλαμβάνεται τα πραγματικά του συναισθήματα, λέει ότι ξέρει πως η μάσκα ήταν ακριβή και τον παρηγορεί. Ο Κάλουμ αργότερα αναφέρει ότι εκπλήσσεται που έχει φτάσει μέχρι τα 30. Αμέσως μετά, ο Κάλουμ και η Σόφι πηγαίνουν σε ένα μαγαζί με χαλιά, όπου εκείνη τον βλέπει να παζαερεύει για ένα χαλί που του αρέσει. Εκείνη τη στιγμή αρνείται να αγοράσει το χαλί, αλλά αργότερα επιστρέφει μόνος του και το αγοράζει.

Το επόμενο βράδυ, η Σόφι και ο Κάλουμ παρακολουθούν μια βραδιά καραόκε και η Σόφι δηλώνει τους δυο τους για να τραγουδήσουν. Ο Κάλουμ αρνείται να τραγουδήσει με τη Σόφι παρά την επιμονή της, και εκείνη τραγουδάει μόνη της το "Losing My Religion", ενώ ο Κάλουμ παρακολουθεί. Αναστατωμένη που την άφησε μόνη της, η Σόφι αρνείται να επιστρέψει στο δωμάτιό τους και κάνει παρέα με κάποιους άλλους τουρίστες που είχε γνωρίσει παίζοντας μπιλιάρδο. Ο Μάικλ παρακολουθεί τη Σόφι, τρομάζοντάς την. Αργότερα φιλιούνται δίπλα σε μια πισίνα. Εντωμεταξύ, ο Κάλουμ πηγαίνει στην παραλία και μπαίνει περπατώντας στη θάλασσα. Όταν η Σόφι επιστρέφει στο δωμάτιό τους, τον βρίσκει να κοιμάται γυμνό και τον σκεπάζει απαλά με ένα σεντόνι.

Οι δυο τους συμφιλιώνονται την επόμενη μέρα πηγαίνοντας στα λασπόλουτρα και ο Κάλουμ ζητά συγγνώμη για τη συμπεριφορά του το προηγούμενο βράδυ. Η Σόφι του κάνει έκπληξη βάζοντας άλλους τουρίστες να τραγουδήσουν το "For He's a Jolly Good Fellow" για τα γενέθλιά του. Ο Κάλουμ παρακολουθεί στωικά. Αργότερα, κλαίει μόνος του στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, με γράμματα που ζητούν συγγνώμη από τη Σόφι σκορπισμένα στο πάτωμα.

Την τελευταία νύχτα των διακοπών τους, ο Κάλουμ και η Σόφι χορεύουν το "Under Pressure" αγκαλιά. Το πρωί, στο αεροδρόμιο, ο Κάλουμ αποχαιρετά τη Σόφι που περιμένει την πτήση της επιστροφής.

Σήμερα, η ενήλικη Σόφι ζει με τη σύζυγο και το μικρό της παιδί. Το χαλί που αγόρασε ο Κάλουμ είναι δίπλα στο κρεβάτι τους. Η Σόφι παρακολουθεί το βίντεο από τις διακοπές στην Τουρκία.

Διάσπαρτες σε όλη την ταινία είναι αφηρημένες, ονειρικές σεκάνς στις οποίες η ενήλικη Σόφι στέκεται στη μέση ενός πλήθους, έχοντας αναλαμπές του Κάλουμ που χορεύει ξέφρενα μέσα σε φώτα ενός ρέιβ πάρτι. Καθ' όλη τη διάρκεια των σεκάνς, η Σόφι προσπαθεί να τον πλησιάσει, αγκαλιάζοντάς τον τελικά για λίγο. Ενώ είναι αγκαλιασμένοι, ο Κάλουμ πέφτει τελικά από τα χέρια της Σόφι. Στην τελική σκηνή, ο Κάλουμ απομακρύνει τη βιντεοκάμερα και περπατά στο διάδρομο του αεροδρομίου αφού αποχαιρετήσει τη Σόφι, ανοίγοντας τις πόρτες στο στο ρέιβ πάρτι.

Διανομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για την ερμηνεία του ως Κάλουμ Πάτερσον, ο Πολ Μέσκαλ έλαβε κριτικούς επαίνους και την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.
  • Πολ Μέσκαλ ως Κάλουμ
  • Φράνκι Κόριο ως Σόφι
    • Σίλια Ρόλσον-Χολ ως ενήλικη Σόφι
  • Σάλι Μέσαμ ως Μπελίντα
  • Μπρούκλιν Τουλσον ως Μάικλ
  • Σπάικ Φερν ως Όλι
  • Χάρι Πέρντιος ως Τόμπι
  • Ρούμπι Τόμσον ως Λόρα
  • Ίθαν Τζέιμς Σμιθ ως Σκοτ
  • Κέιλαϊ Κόουλμαν ως Τζέιν

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Aftersun είναι το ντεμπούτο μεγάλου μήκους της σκηνοθέτιδας και συγγραφέα Σάρλοτ Γουέλς. Ονομάζοντάς το "συναισθηματικά αυτοβιογραφικό", η Γουέλς προσπάθησε να εμβαθύνει στη σχέση μεταξύ ενός νεαρού γονέα και μιας κόρης σε "μια διαφορετική περίοδο" από εκείνη που εξερεύνησε στην πρώτη της μικρού μήκους ταινία του 2015 με τίτλο Tuesday.[13] Η Φράνκι Κόριο ήταν μία από τις περισσότερες από 800 υποψηφίες για τον ρόλο της Σόφι.[13] Τα γυρίσματα έγιναν στο Ολουντενίζ της Τουρκίας.[14] Κατά τις δύο εβδομάδες των προβών, η Κόριο και ο Μέσκαλ πέρασαν χρόνο σε ένα θέρετρο για να κάνουν τη δυναμική τους πιο αυθεντική.[15]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σάουντρακ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Μακ Πρίντι - "Hop Hopes"
  2. The Lightning Seeds - "Lucky You"
  3. Los del Río – "Macarena (Bayside Boys Remix)"
  4. Aqua - "My Oh My"
  5. Catatonia – "Road Rage"
  6. Blur - "Tender"
  7. Bran van 3000 - "Drinking in LA"
  8. Deacon Blue – "Real Gone Kid"
  9. Steps - "5,6,7,8"
  10. REM - "Losing My Religion"
  11. The Righteous Brothers - "Uchained Melody"
  12. Chumbawamba - "Tubthumping"
  13. The Paragons - "The Tide is High"
  14. All Saints - "Never Ever"
  15. Τζαντάν Ερτσετίν - "Gamsiz Hayat"
  16. Queen και David Bowie - "Under Pressure"

Ο Άγγλος συνθέτης Όλιβερ Κόουτς συνέθεσε την κινηματογραφική μουσική της ταινίας.

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 2022,[16] όπου κέρδισε βραβείο της κριτικής επιτροπής.[17] Προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου,[18] στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μελβούρνης,[19] στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Telluride, [20] στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, [21] στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου,[22] στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νέας Υόρκης,[23] στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νιού Χάμσαϊρ,[24] στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αδελαΐδας[25] και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας.[26]

Το Aftersun διανεμήθηκε στην Αυστρία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ινδία, την Ιρλανδία, την Ιταλία, τη Λατινική Αμερική, την Ισπανία, την Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο από τη Mubi και στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά από την A24.[27][28] Κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 21 Οκτωβρίου 2022 και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 18 Νοεμβρίου.[29][30] Η ταινία έγινε διαθέσιμη για ροή στο Mubi στις 5 Ιανουαρίου 2023 στις χώρες όπου η Mubi διανέμει την ταινία.

Απήχηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes, το Aftersun κατέχει βαθμολογία έγκρισης 96% με βάση 243 κριτικές, με μέση βαθμολογία 8,8/10. Το Metacritic έδωσε στην ταινία σταθμισμένο μέσο όρο βαθμολογίας 95 στα 100 με βάση 46 κριτικούς, υποδεικνύοντας «καθολική αναγνώριση».

Η εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε την ταινία «εκπληκτική και συγκλονιστική», γράφοντας ότι η Γουέλς «σχεδόν επανεφευρίσκει τη γλώσσα του κινηματογράφου».[31] Η εφημερίδα Screen Daily έγραψε ότι η Γουέλς αποτελεί «...μια από τις πιο υποσχόμενες νέες φωνές στον βρετανικό κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια».[32] Το περιοδικό Variety χαρακτήρισε την ταινία «αισθησιακή, έντονα συγκινητική».[33] Το Empire, αποκάλεσε την ταινία «επιδέξια ενορχηστρωμένη» και «θρίαμβο της νέας βρετανικής κινηματογραφικής παραγωγής».[34] Το 2024, ο κινηματογραφιστής Κρίστοφερ Νόλαν είπε ότι το Aftersun είναι μια από τις αγαπημένες του ταινίες.[35]

Το 2024, το Collider κατέταξε την ταινία στην έκτη θέση στη λίστα με τις «30 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του 2020», ενώ το Far Out κατέταξε την ταινία στη 16η θέση στη λίστα με τις «21 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα».[10] Το Business Insider τη συμπεριέλαβε στη λίστα του με τις «25 καλύτερες βρετανικές ταινίες των τελευταίων δέκα ετών».[36]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ seventh-row.com/a-history-of-women-directors-at-the-cannes-film-festival/.
  2. ↑ 2,0 2,1 Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Terjesztésre kerülő filmalkotások és artfilmek nyilvántartása». (Ουγγρικά) Terjesztésre kerülő filmalkotások és artfilmek nyilvántartása. National Media and Infocommunications Authority. Ανακτήθηκε στις 27  Ιανουαρίου 2023.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt19770238/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2022.
  5. ↑ europeanfilmawards.eu. 21259. Ανακτήθηκε στις 5  Οκτωβρίου 2022.
  6. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt19770238/. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2022.
  7. ↑ «Scots find success at this year's Bafta awards». The National. 20 Φεβρουαρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2023. 
  8. ↑ «National Board of Review Announces 2022 Award Winners». 8 Δεκεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. ↑ «The 50 best films of 2022». 19 Δεκεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «The 21 greatest movies of the 21st century». faroutmagazine.co.uk. 5 Μαρτίου 2024. 
  11. ↑ Urquhart, Jeremy (31 Δεκεμβρίου 2023). «The 30 Best Movies of the 2020s (So Far), Ranked». Collider. 
  12. ↑ Ntim, Eammon Jacobs, Zac. «Here are the 25 best British movies of the last 10 years». Business Insider. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Ramachandran, Naman (20 Μαΐου 2022). «Charlotte Wells on Cannes Critics' Week Film 'Aftersun': 'I Got More and More of Myself Into Both Characters'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  14. ↑ Smith, Anna (21 Μαΐου 2022). «Cannes Review: Paul Mescal In Charlotte Wells' 'Aftersun'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  15. ↑ «Paul Mescal on getting into the 'Dad' mindset while filming Aftersun». YouTube. 16 Νοεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2023. 
  16. ↑ Grater, Tom (20 Απριλίου 2022). «Cannes Critics' Week: Jesse Eisenberg's 'When You Finish Saving The World' To Open 2022 Selection». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  17. ↑ Vlessing, Etan (25 Μαΐου 2022). «Cannes: 'La Jauria' Tops Critics' Week Prizes». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ Goodfellow, Melanie (12 Ιουλίου 2022). «Charlotte Wells' Cannes Critics' Week Breakout 'Aftersun' To Open Edinburgh». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2022. 
  19. ↑ «Aftersun». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2022. 
  20. ↑ Jones, Marcus (5 Σεπτεμβρίου 2022). «Barry Jenkins Praises 'Aftersun' at Telluride: 'I'm a F*cking Wreck'». IndieWire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  21. ↑ «Aftersun». Toronto International Film Festival. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  22. ↑ «Aftersun». BFI London Film Festival 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  23. ↑ «Main Slate». Film at Lincoln Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  24. ↑ «Aftersun». New Hampshire Film Festival (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023. 
  25. ↑ «AFF announces the first 5 films for 2022». Adelaide Film Festival. 30 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  26. ↑ «AFTERSUN». AIFF • Νύχτες Πρεμιέρας. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2024. 
  27. ↑ Dalton, Ben (21 Μαΐου 2022). «Mubi buys hot UK Cannes title 'Aftersun' starring Paul Mescal (exclusive)». Screen Daily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  28. ↑ Lattanzio, Ryan (24 Μαΐου 2022). «A24 Buys Paul Mescal Cannes Drama 'Aftersun' for U.S., Canada (Exclusive)». IndieWire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022. 
  29. ↑ «Fall Movie Calendar: From Blonde to Wakanda Forever». WHEC-TV. 30 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2022. 
  30. ↑ Dalton, Ben (30 Σεπτεμβρίου 2022). «UK-Ireland cinema release calendar: latest updates for 2022». Screen Daily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  31. ↑ Scott, A. O. (20 October 2022). «'Aftersun' Review: A Father and Time». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 October 2022. https://web.archive.org/web/20221020111137/https://www.nytimes.com/2022/10/20/movies/aftersun-review.html. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  32. ↑ Halligan, Fionnuala (21 Μαΐου 2022). «'Aftersun': Cannes Review». Screen Daily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  33. ↑ Lodge, Guy (21 Μαΐου 2022). «'Aftersun' Review: Paul Mescal's Charisma Powers a Summer Vacation Portrait That Isn't as Sunny as It Seems». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  34. ↑ «Aftersun». Empire. 15 Νοεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2023. 
  35. ↑ «How Christopher Nolan Found Intimacy on a Grand Scale». 29 Ιανουαρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2024. 
  36. ↑ Ntim, Eammon Jacobs, Zac. «Here are the 25 best British movies of the last 10 years». Business Insider. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Aftersun_(ταινία)&oldid=10799949"