Bugatti Type 101
| Bugatti Type 101 | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Bugatti |
| Παραγωγή | 1951 — 1952 : 7 αντίτυπα 1965 : 1 αντίτυπο |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Υπερπολυτελές σπορ αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 2-πορτο coupé 2-πορτο cabriolet 4-πορτο sedan (1 αντίτυπο) |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Bugatti Type 57 |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 3.257 cm³ 8-κύλινδρος σε σειρά, 16-βάλβιδος, βενζίνης |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.979 - 3.300 χιλιοστά |
| Μήκος | 5.050 - 5.200 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.720 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.550 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.450 κιλά |
Η Bugatti Type 101 ήταν το μοναδικό μεταπολεμικό αυτοκίνητο παραγωγής από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Bugatti, πριν τη διακοπή της το 1963 και την αναβίωσή της το 1991. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η Type 101 δεν ήταν ένα κυριολεκτικά νέο μοντέλο, αλλά μια βελτιωμένη μετεξέλιξη του τελευταίου προπολεμικού μοντέλου της Bugatti, δηλαδή της Type 57, που είχε παραχθεί από το 1934 έως το 1940 σε 710 αντίτυπα. Συνολικά, η Bugatti κατασκεύασε μόλις 7 αντίτυπα σειράς Type 101 τα έτη 1951 και 1952, ενώ κατασκευάστηκε και 1 ακόμα αντίτυπο το 1965.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]_pic1.JPG)
Η παραγωγή της Bugatti Type 101 γινόταν με σχετικές μετατροπές στα σασί των Type 57, όλες από τους βελτιωτικούς οίκους Gangloff, Guillore, Antem και Virgil Exner / Ghia. Αντιθέτως, ο κινητήρας 3.3 λίτρων (3.257 cm³ ή 198 κυβικών ιντσών), βενζίνης και 8-κύλινδρος σε σειρά (I8) του Type 57 παρέμεινε αμετάβλητος. Ήταν επίσης προφανές σε κάθε παράμετρο ότι το Type 101 δεν ήταν ένα νέο αυτοκίνητο: η Bugatti χρησιμοποίησε επίσης πολλά εξαρτήματα στην κατασκευή και τελική διαμόρφωση του πλαισίου που είχε ήδη παραχθεί πριν από τον πόλεμο και έκτοτε στεγαζόταν στις αποθήκες του εργοστασίου. Μαζί με το αρχικό δοκιμαστικό πρωτότυπο, μόλις 7 αντίτυπα κατασκευάστηκαν το 1951 και το 1952, σε ποικιλία τύπων αμαξώματος, και μάλιστα το τελευταίο από αυτά κατάφερε να πωληθεί μόλις το 1958.
Σύμφωνα με σχετική πηγή, το μήκος τους ήταν 5.050 χιλιοστά για την εκδοχή σεντάν και 5.200 χιλιοστά για την εκδοχή Cabriolet / καμπριολέ, το πλάτος τους ήταν 1.720 χιλιοστά, το ύψος τους ήταν 1.550 χιλιοστά και το βάρος τους κατά κανόνα ήταν στα 1.750 κιλά.[1]
Το 1965, κατασκευάστηκε 1 ακόμα αντίτυπο της Type 101, σε εκδοχή roadster με κοντύτερο κατά 46 εκατοστά σασί, από τον ιταλικό οίκο Ghia, σε ντιζάιν του Virgil Exner, ως μια ύστατη προσπάθεια αναβίωσης της Bugatti, χωρίς όμως να βρεθούν ποτέ τα απαραίτητα κονδύλια για να ξαναμπεί στην παραγωγή.[2]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Wolfgang Schmarbeck, Gabriele Wolbold: Typenkompass. Bugatti. Personen- und Rennwagen seit 1909. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2009, ISBN 978-3-613-03021-3, S. 109–111.
- ↑ The last Type 101: 1965 Exner-Bugatti.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- H.G. Conway: Die Bugatti-Typen. In: Die Bugattis. Automobile, Möbel, Bronzen. Ausstellungskatalog des Museums für Kunst und Gewerbe Hamburg (1983).
- Uwe Hucke und Julius Kruta: Bugatti. From Milan to Molsheim, Münster 2008, ISBN 978-3-938568-39-2.
- Karl Ludvigsen: Bugatti T 101. In: The Automobile. Ausgabe April 2011.
- Kurz, Joachim: Bugatti. Der Mythos - Die Familie - Das Unternehmen 2005, ISBN 978-3-430-15809-1.
