Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ουκρανικές διαδηλώσεις 2013

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Euromaidan)
Euromaidan
Μέρος της ουκρανικής κρίσης
Ημερομηνία21 Νοεμβρίου 2013 – 23 Φεβρουαρίου 2014
ΤόποςΟυκρανία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Ρωσο-Ουκρανικός πόλεμος
Κύρια γεγονότα
Πρόσωπα
Συναφή θέματα

Το Euromaidan (ουκρανικά: Євромайдан, αυτολεξεί: «Ευρωπλατεία»)[nb 1] ήταν ένα κύμα διαδηλώσεων και λαϊκών κινητοποιήσεων στην Ουκρανία, το οποίο ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της νύχτας της 21 Νοεμβρίου 2013 με ευρείας έκτασης λαϊκές κινητοποιήσεις, με κύριο αίτημα την έναρξη διαπραγματεύσεων ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση [4]. Στη συνέχεια η στάση των διαδηλωτών άλλαξε, με μεγάλο αριθμό από αυτούς να καλούν σε παραίτηση τον Πρόεδρο Γιανουκόβιτς και την κυβέρνησή του.[5] Διαδηλωτές ανέφεραν, επίσης, ότι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις λόγω της βίαιης επίθεσης που δέχτηκαν στις 30 Νοεμβρίου από την Αστυνομία και εξαιτίας "μιας επιθυμίας για αλλαγή στην πολιτική ζωή της Ουκρανίας".[6] Στις 25 Ιανουαρίου 2014, οι αντιδράσεις αυτές είχαν ενισχυθεί από κατηγορίες περί κυβερνητικής διαφθοράς, κατάχρηση εξουσίας, καθώς και την πρωτοφανή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουκρανία.[7] Ωστόσο, η ουκρανική εθνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την ηγεσία του συμβουλίου και θεωρεί την πρωτοβουλία ως αντισυνταγματική.[8] Επακολούθησε η Κρίση στην Κριμαία το 2014 κατά την οποία, το ρωσικό Κοινοβούλιο παραχώρησε στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν την εξουσία να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους καταδίκασαν τη ρωσική εισβολή στην Κριμαία και ζήτησαν από τη Μόσχα να αποσύρει τις δυνάμεις της. Στις 6 Μαρτίου 2014 το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας αποφάσισε να ζητήσει από τη Ρωσία την επανένωση, κάτι που παραχωρήθηκε από τη Ρωσία από το δημοψήφισμα στις 16 Μαρτίου 2014, το οποίο έγινε με αποτέλεσμα 96 τοίς εκατό υπέρ της επανένωσης με τη Ρωσία.

Διαδηλώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της νύχτας της 21ης Νοεμβρίου 2013, όταν ξαφνικές ταραχές ξέσπασαν στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, Κίεβο, αφότου η κυβέρνηση της χώρας έβαλε τέλος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.[9] Ύστερα από μερικές ημέρες διαδηλώσεων, σημαντικός αριθμός φοιτητών ήρθε να προστεθεί στις τάξεις των διαδηλωτών.[10]

Παρά το ανικανοποίητο αίτημα για επανέναρξη των ενταξιακών συνομιλιών μεταξύ Ουκρανίας-ΕΕ, το Euromaidan χαρακτηρίστηκε επανειλημμένα ως ένα γεγονός μείζονος πολιτικού συμβολισμού για την Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως λόγω του ότι πρόκειται για "τη μεγαλύτερη συγκέντρωση υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ιστορία",[11] κάτι που θα βοηθούσε στο να "βελτιωθεί το πληγωμένο γόητρο της ΕΕ".[12]

Οι διαδηλώσεις συνέχισαν, ανεπηρέαστες, να λαμβάνουν χώρα, παρά την ισχυρή παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων,[13][14] τις συχνά χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς και τις χιονοπτώσεις. Η κλιμακωτά αυξανόμενη βία κατά τον πρωινό της 30ης Νοεμβρίου από την πλευρά των κυβερνητικών δυνάμεων είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση της έντασης των κινητοποιήσεων και των διαδηλωτών, με πλήθος της τάξεως των 400.000–800.000 ατόμων να διαδηλώνει στο Κίεβο κατά τις εβδομάδες της 1ης[15] και της 8ης Δεκεμβρίου.[16] Στις εβδομάδες που ακολούθησαν, η προσέλευση των διαδηλωτών εκτινάχθηκε από τις 50.000 στις 200.000, ιδιαίτερα κατά τις οργανωμένες συγκεντρώσεις.[17][18] Βίαιες συγκρούσεις έγιναν κατά την 1η Δεκεμβρίου και το διάστημα 19-21 Ιανουαρίου, ως απάντηση για την υπέρμετρη χρήση βίας από την πλευρά της αστυνομίας και την πολιτική καταστολής που ακολούθησε η Κυβέρνηση. Οι διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις αυτές είχαν αποκλειστικά στόχο το υπάρχον κυβερνητικό καθεστώς, χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή ζημιά σε ιδιωτική περιουσία στην πόλη του Κιέβου σε διάστημα δύο μηνών λαϊκών κινητοποιήσεων, σε αντίθεση με ανάλογες περιπτώσεις σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Γαλλία.[19]

Πολλά ακροδεξιά κόμματα κατέβηκαν στις διαδηλώσεις με σκοπό να καπηλευτούν τις διαμαρτυρίες. Ο Δεξιός Τομέας αναδείχθηκε στη δύναμη που όρισε τους δρόμους του Κιέβου, οργανώνοντας τις ομάδες κρούσεις και λειτουργώντας ως ο στρατιωτικός βραχίονας του κόμματος Svoboda, της επίσημης Ουκρανικής ακροδεξιάς που σήμερα είναι τέταρτη δύναμη στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας. Η ατζέντα του «Δεξιού Τομέα» είναι ξεκάθαρα αντι-ρωσική. Στις 7 Φεβρουαρίου, ο ηγέτης του Δεξιού Τομέα, Ντμίτρο Γιάρος, με συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό ΤΙΜΕ, δήλωνε ότι το κίνημά του προετοιμάζεται για ένοπλη εξέγερση.[20][21]

Ουκρανικές δημοσκοπήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μια δημοσκόπηση που έγινε στις 7 και 8 Δεκεμβρίου, ποσοστό της τάξεως του 73% επί του συνόλου των διαδηλωτών ψήφισε υπέρ της συνέχισης των κινητοποιήσεων στο Κίεβο μέχρις ότου τα αιτήματά τους γίνουν αποδεκτά.[6] Σύμφωνα με άλλη δημοσκόπηση που έγινε το διάστημα μεταξύ 4 και 9 Δεκεμβρίου 2013 από τη Research & Branding Group, ποσοστό 49% των Ουκρανών υποστήριζε το Euromaidan, ενώ 45% ήταν αντίθετοι στο κίνημα αυτό [22], ενώ σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου του 2013 από τον ίδιο οργανισμό, 50% των ερωτηθέντων απάντησε ότι υποστήριζαν το Euromaidan, ενώ ποσοστό της τάξεως του 45% όχι.[23] Σε μια άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Kucheriv Democratic Initiatives Fund and Razumkov Center ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των Ουκρανών απάντησε ότι ήσαν αλληλέγγυοι προς τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις του Euromaidan, ενώ ποσοστό της τάξεως του 42% δήλωσε αντίθετο.[24] Η μεγαλύτερη συμπαράσταση προς τους διαδηλωτές προερχόταν από το Κίεβο (ποσοστό περίπου 75%) και τη Δυτική Ουκρανία (ποσοστό μεγαλύτερο του 80%).[25][22]


Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ο όρος "Euromaidan" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως hashtag στο Twitter.[1] Ένας λογαριασμός στο Twitter με την ονομασία Euromaidan δημιουργήθηκε κατά την πρώτη ημέρα των διαδηλώσεων.[2] Σύντομα, έγινε ιδιαίτερα διαδεδομένος στα διεθνή ΜΜΕ.[3] Αποτελείται από δύο λέξεις: Το "Euro" το οποίο αποτελεί συντομογραφία του Ευρώπη και το "maidan" το οποίο παραπέμπει στην Πλατεία Ανεξαρτησίας (η οποία είναι γνωστή ως «Μαϊντάν»), την κυριότερη πλατεία του Κιέβου, όπου οι διαδηλωτές βρίσκονται συγκεντρωμένοι.[1]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Ukraine's Euromaidan: What's in a name?». Washington Post. 2013-12-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-02. https://archive.today/20131202183315/http://www.washingtonpost.com/world/europe/ukraines-euromaidan-whats-in-a-name/2013/12/02/707851c2-5b31-11e3-801f-1f90bf692c9b_story.html. Ανακτήθηκε στις 2013-12-03. 
  2. ↑ «Євромандай». Twitter. 21 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013. 
  3. ↑ Chervonenko, Vitalii (2013-11-25). «Ukraine's EU options 'still open'». BBC News. http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-25087160. Ανακτήθηκε στις 2013-12-02. 
  4. ↑ «Πορτοκαλί επανάσταση» θυμίζει το κλίμα στην Ουκρανία -Θέλουν ένωση με την Ευρώπη,iefimerida.gr
  5. ↑ Kiev protesters gather, EU and Putin joust Αρχειοθετήθηκε 2014-01-25 στο Wayback Machine., Reuters (2013-12-12)
  6. ↑ 6,0 6,1 «Ukrainian opposition uses polls to bolster cause». Euronews. 2013-12-13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-28. https://web.archive.org/web/20140128023135/http://www.euronews.com/2013/12/13/ukrainian-opposition-uses-polls-to-bolster-cause/. Ανακτήθηκε στις 2014-02-15. 
  7. ↑ «Yanukovych Offers Opposition Leaders Key Posts». Radio Free Europe/Radio Liberty. 25 Ιανουαρίου 2014. 
  8. ↑ «Ukraine crisis: Crimea parliament asks to join Russia». BBC. 6 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2014. 
  9. ↑ «Ukraine drops EU plans and looks to Russia». Al Jazeera. 2013-11-21. http://www.aljazeera.com/news/europe/2013/11/ukraine-drops-eu-plans-looks-russia-20131121145417227621.html. Ανακτήθηκε στις 2013-11-24. 
  10. ↑ «Students in Ukraine threaten indefinite national strike». Euronews. 26 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014. 
  11. ↑ «Ukraine Offers Europe Economic Growth and More». The New York Times. 2013-12-12. http://www.nytimes.com/roomfordebate/2013/12/12/does-europe-need-ukraine/ukraine-offers-europe-economic-growth-and-more. Ανακτήθηκε στις 2014-01-21. 
  12. ↑ «Europe Should Be Happy: Ukraine Wants In». The New York Times. 2013-12-12. http://www.nytimes.com/roomfordebate/2013/12/12/does-europe-need-ukraine/europe-should-be-happy-ukraine-wants-in. Ανακτήθηκε στις 2014-01-21. 
  13. ↑ «Live updates of the protests». Kyiv Post. 27–29 Νοεμβρίου 2013. 
  14. ↑ «Protests continue in Kyiv ahead of Vilnius EU summit». Euronews. 27 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014. 
  15. ↑ Whitmore, Brian (2013-12-06). «Putin's Growing Threat Next Door». The Atlantic. http://www.theatlantic.com/international/archive/2013/12/putins-growing-threat-next-door/282103/. 
  16. ↑ «Ukraine's capital Kiev gripped by huge pro-EU demonstration». BBC News. 2013-12-08. http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-25290959. Ανακτήθηκε στις 2013-12-08. 
  17. ↑ Olzhas Auyezov and Jack Stubbs (2013-12-22). «Ukraine opposition urges more protests, forms political bloc». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-25. https://web.archive.org/web/20140125123653/http://www.reuters.com/article/2013/12/22/us-ukraine-idUSBRE9BL09220131222. Ανακτήθηκε στις 2014-01-24. 
  18. ↑ «Ukraine pro-Europe protesters hold first big rally of 2014». Reuters. 12 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014. 
  19. ↑ «No Looting or Anarchy in this Euromaidan Revolution». Kyiv Post. http://www.kyivpost.com/opinion/op-ed/no-looting-or-anarchy-in-this-euromaidan-revolution-335296.html. Ανακτήθηκε στις 2014-01-24. 
  20. ↑ Ακροδεξιά α λα Ουκρανικά: Νεο-φασίστες μέλη της νέας κυβέρνησης στο Κίεβο
  21. ↑ Οι σκληροί ουκρανοί φασίστες
  22. ↑ 22,0 22,1 «EUROMAYDAN - 2013». Research & Branding Group. 10 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  23. ↑ «Half of Ukrainians don't support Kyiv Euromaidan, R&B poll». Interfax-Ukraine. 30 Δεκεμβρίου 2013. 
  24. ↑ «Poll reveals Ukrainian majority supports EuroMaidan». 2013-12-30. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-25. https://web.archive.org/web/20140125085358/http://www.ukrainebusiness.com.ua/news/11002.html. Ανακτήθηκε στις 2014-01-22. 
  25. ↑ «Ukraine protesters take rally to Yanukovich's residence]». Financial Times. 29 Δεκεμβρίου 2013. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ουκρανικές_διαδηλώσεις_2013&oldid=9932102"