GS1
Νομική μορφή | Μη κερδοσκοπικός Οργανισμός |
---|---|
Κλάδος | Πρότυπα |
Ίδρυση | 26 Απριλίου 1974 |
Έδρα | Βρυξέλλες, Βέλγιο, Βέλγιο |
Αριθμός τοποθεσιών | 115 τοπικά γραφεία παγκοσμίως |
Ιστότοπος | www |
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο GS1 είναι διεθνής, μη κερδοσκοπικός οργανισμός που σχεδιάζει, αναπτύσσει και συντηρεί παγκόσμια ανοιχτά πρότυπα για την αποτελεσματικότερη επικοινωνία στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Το πιο γνωστό από αυτά τα πρότυπα είναι το GTIN που είναι ευρέως γνωστό από την γραμμική οπτική του απεικόνιση με barcode, ένα σύμβολο που εκτυπώνεται σε προϊόντα που μπορούν να σκαναριστούν. Πάνω από 100 εκατομμύρια προϊόντα φέρουν Barcode GS1 και σκανάρονται περισσότερες από δέκα δισεκατομμύρια φορές κάθε μέρα.
Ο GS1 έχει 115 τοπικά γραφεία και περισσότερα από 2 εκατομμύρια μέλη στο κόσμο.
Τα πρότυπα GS1 έχουν σχεδιαστεί για να εξασφαλίζουν μοναδική αναγνώριση σε προϊόντα, θέσεις και μονάδες logistics, να συλλέγουν πληροφορίες με ακρίβεια και να παρέχουν αυτοματοποιημένη επικοινωνία δεδομένων. Απευθύνονται σε όλους τους κλάδους του εμπορίου, της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, σε ανεξάρτητες βιοτεχνίες, παραγωγούς, πολυεθνικές εταιρίες, εμπορικές επιχειρήσεις, μεγάλες αλυσίδες του λιανεμπορίου, στο χονδρεμπόριο αλλά και σε διακινητές. Σχηματίζουν μία παγκόσμια γλώσσα προκειμένου οι επιχειρήσεις να ανταλλάζουν πληροφορίες για προϊόντα, τοποθεσίες, περιουσιακά στοιχεία και άλλα.
Ιστορική Αναδρομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1969, το λιανεμπόριο στις ΗΠΑ αναζητούσε τρόπο να μειωθεί ο χρόνος αναμονής των πελατών στα ταμεία των καταστημάτων. Με σκοπό την μείωση αυτού του χρόνου συστάθηκε επιτροπή προκειμένου να δημιουργηθεί ένας ενιαίος κωδικός αναγνώρισης προϊόντων λιανεμπορίου.
Το 1973, το UPC επιλέχθηκε από την επιτροπή αυτή ως το πρώτο ενιαίο πρότυπο για τη μοναδική αναγνώριση προϊόντων, και το 1974, ιδρύθηκε το Ενιαίο Συμβούλιο Κώδικα (UCC) για τη διαχείριση του προτύπου.[1] Στις 26 Ιουνίου 1974, μια πολυσυσκευασία με τσίχλες Wrigley έγινε το πρώτο προϊόν με barcode που σαρώθηκε ποτέ σε κατάστημα.[2][3]
Το 1976, ο αρχικός 12ψήφιος κωδικός επεκτάθηκε σε 13 ψηφία, γεγονός που συντέλεσε το σύστημα αναγνώρισης να επεκταθεί και εκτός των ΗΠΑ. Το 1977 ιδρύθηκε στις Βρυξέλλες η Ένωση EAN με ιδρυτικά μέλη από 12 χώρες.[4]
Το 1990, η EAN και η UCC υπέγραψαν μια παγκόσμια συμφωνία συνεργασίας και επέκτειναν την συνολική παρουσία τους σε 45 χώρες. Το 1999, η EAN και η UCC ξεκίνησαν το Κέντρο Αυτόματης Αναγνώρισης για την ανάπτυξη Ηλεκτρονικού Κώδικού Προϊόντος (EPC) που επιτρέπει στα πρότυπα GS1 να χρησιμοποιούνται για RFID.[5]
Το 2004, η EAN και η UCC ξεκίνησαν το Παγκόσμιο Δίκτυο Συγχρονισμού Δεδομένων (GDSN), μια παγκόσμια, διαδικτυακή πρωτοβουλία που επιτρέπει στους εμπορικούς εταίρους να ανταλλάσσουν αποτελεσματικά δεδομένα προϊόντων.[4]
Μέχρι το 2005, ο οργανισμός είχε παρουσία σε πάνω από 90 χώρες και τα πρότυπα GS1 άρχισαν να χρησιμοποιούνται σε παγκόσμια βάση. Ενώ το "GS1" δεν είναι ακρωνύμιο, αναφέρεται στον οργανισμό που προσφέρει ένα παγκόσμιο σύστημα προτύπων (Global Standards).[4]
Τον Αύγουστο του 2018 επικυρώθηκε το πρότυπο δομής GS1 Web URI, επιτρέποντας την προσθήκη μοναδικών αναγνωριστικών σε προϊόντα, αποθηκεύοντας ένα URI (μια διεύθυνση που μοιάζει με ιστοσελίδα) ως κωδικό QR.[6]
Barcode
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα barcode GS1 είναι πολύ διαδεδομένα.[7] Ο GS1 εισήγαγε τα barcode το 1974,[8] προκειμένου να σαρώνονται τα προϊόντα ηλεκτρονικά, διευκολύνοντας έτσι την παρακολούθηση, επεξεργασία και αποθήκευση τους.
Τα barcode βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια, την ταχύτητα και την ορατότητα των αλυσίδων εφοδιασμού σε φυσικά και ψηφιακά κανάλια. Έχουν έναν κρίσιμο ρόλο στο λιανεμπόριο - συμπεριλαμβανομένων των σημερινών διαδικτυακών αγορών -, εξυπηρετώντας, πέρα από την μείωση του χρόνου στα ταμεία, στη βελτιωμένη διαχείριση αποθέματος και παράδοσης και την ευκαιρία πώλησης στο διαδίκτυο σε παγκόσμια κλίμακα. Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, η εισαγωγή του γραμμικού κώδικα στη βιομηχανία λιανικής είχε ως αποτέλεσμα εξοικονόμηση 10,5 δισεκατομμυρίων λιρών ετησίως.[9]
Μερικά από τα barcode που ανέπτυξε και διαχειρίζεται ο GS1 είναι: EAN / UPC (χρησιμοποιείται κυρίως σε καταναλωτικά αγαθά), GS1 Data Matrix (χρησιμοποιείται κυρίως σε προϊόντα υγειονομικής περίθαλψης), GS1-128, GS1 DataBar και GS1 QR Code.
Πρότυπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πιο γνωστό πρότυπο GS1 είναι το GTIN. Προσδιορίζει μοναδικά προϊόντα σε όλο τον κόσμο και αποτελεί τη βάση του συστήματος GS1.
Άλλα γνωστά πρότυπα GS1 είναι:
- Application Level Events (ALE)
- Core Business Vocabulary (CBV)
- EAN/UPC barcodes
- EPC/RFID tags
- EPCIS
- GEPIR
- Global Data Model
- Global Data Synchronization Network (GDSN)
- Global Document Type Identifier (GDTI)
- Global Individual Asset Identifier (GIAI)
- Global Identification Number for Consignment (GINC)
- Global Location Number (GLN)
- Global Product Classification (GPC)
- Global Returnable Asset Identifier (GRAI)
- Global Service Relationship Number (GSRN)
- Global Shipment Identification Number (GSIN)
- Global Trade Item Number (GTIN)
- GS1-128
- GS1 DataBar
- GS1 DataMatrix
- GS1 Digital Link
- GS1 EDI
- ITF-14
- Low-Level Reader Protocol (LLRP)
- Object Name Service (ONS)
- Serial Shipping Container Code (SSCC)
Πολλά πρότυπα GS1, μεταξύ των οποία τα GTIN, GLN και SSCC είναι επίσης πρότυπα ISO. [10]
Ο GS1 έχει θέση γραμματείας της τεχνικής επιτροπής αυτόματης αναγνώρισης και συλλογής δεδομένων του ISO ISO (ISO / IEC JTC 1 / SC 31).[11]
Τα πρότυπα GS1 αναπτύσσονται και συντηρούνται μέσω της διαδικασίας διαχείρισης προτύπων GS1 Global Standards Management Process (GSMP), ενός φόρουμ που βασίζεται στην κοινότητα και συγκεντρώνει εκπροσώπους από διάφορες βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Μαζί βρίσκουν και εφαρμόζουν πρότυπα για την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Βιομηχανίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λιανικό εμπόριο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το λιανεμπόριο ήταν η πρώτη βιομηχανία στην οποία άρχισαν να εφαρμόζονται τα πρότυπα GS1 και παραμένει και σήμερα η κύρια εστίαση του οργανισμού. Σήμερα, ο GS1 δραστηριοποιείται σε τέσσερις υποτομείς λιανικής σε παγκόσμιο επίπεδο: Ένδυση, Φρέσκα τρόφιμα, συσκευασμένα προϊόντα (CPG) και εμπορεύματα πάσης φύσεως.
Οι βασικοί τομείς στους οποίους εστιάζει στο λιανικό εμπόριο περιλαμβάνουν τη βιωσιμότητα, την ποιότητα δεδομένων, τη συμμόρφωση με τις κανονιστικές απαιτήσεις και την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων από τον παραγωγό έως τον καταναλωτή.[12]
Καθώς οι καταναλωτές εναλλάσσουν συνεχώς την επιλογή μεταξύ φυσικών και ηλεκτρονικών καταστημάτων, αναμένεται μια εμπειρία αγορών με συνέπεια, αποδοτικότητα, ασφάλεια και ταχύτητα. Ο GS1 το επιτυγχάνει αυτό, έχοντας αναπτύξει πρότυπα που προσδιορίζουν μοναδικά τα προϊόντα προς όφελος των καταναλωτών και των μηχανών αναζήτησης, παρέχοντας ακριβείς και πλήρεις πληροφορίες για τα προϊόντα ψηφιακά.[13]
Μεγάλες εταιρείες ηλεκτρονικού εμπορίου όπως το eBay, το Amazon και το Google Shopping απαιτούν από τις εταιρείες να χρησιμοποιούν GS1 GTIN για να πουλήσουν στους ιστότοπούς τους.[14][15][16]
Υγεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 2005, ο GS1 δραστηριοποιείται στον τομέα της Υγείας με πρωταρχικό στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας των ασθενών και την αύξηση της αποτελεσματικότητας της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Τα πρότυπα GS1 στον τομέα υγείας υποστηρίζουν τη βιομηχανία μέσω της ιχνηλασιμότητας προϊόντων από τον κατασκευαστή έως τον ασθενή, συμβάλλουν στον εντοπισμό πλαστών προϊόντων, βοηθούν στην πρόληψη σφαλμάτων στα φάρμακα, επιτρέπουν αποτελεσματικές ανακλήσεις και υποστηρίζουν τις κλινικές διαδικασίες. Τα πρότυπα GS1 χρησιμοποιούνται για τους παραπάνω λόγους σε περισσότερες από 70 χώρες προκειμένου να διασφαλιστεί η εφαρμογή των κανονισμών σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη ή των απαιτήσεων εμπορικών εταίρων. Τα μέλη του GS1 Healthcare περιλαμβάνουν περισσότερους από 140 κορυφαίους οργανισμούς υγειονομικής περίθαλψης παγκοσμίως.[17]
Άλλες βιομηχανίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρότυπα GS1 εφαρμόζονται και σε τρεις άλλες βασικές βιομηχανίες παγκοσμίως: Μεταφορές & Logistics, Υπηρεσίες τροφίμων και Τεχνικές Βιομηχανίες. Οι 115 οργανώσεις μελών της GS1 σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο επικεντρώνονται συλλογικά σε δεκάδες βιομηχανικούς τομείς.[18]
Ιδιότητα μέλους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το GS1 έχει πάνω από 2 εκατομμύρια μέλη παγκοσμίως. Οι επιχειρήσεις μπορούν να γίνουν μέλη κάνοντας αίτηση σε ένα από τα τοπικά γραφεία του Οργανισμού.
Δομή και Διοίκηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η διοίκηση του GS1 έχει τρία επίπεδα:
- Πρώτο επίπεδο - Γενική Συνέλευση GS1, που αποτελείται από εκπροσώπους όλων των Οργανώσεων Μελών.
- Δεύτερο επίπεδο - Διοικητικό συμβούλιο GS1, το οποίο είναι υπεύθυνο για την παγκόσμια στρατηγική κατεύθυνση. Αποτελείται από ηγέτες πολυεθνικών επιχειρήσεων και οργανισμών, μέλη του GS1. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της GS1 είναι άτομα με ανώτερες θέσεις στους ακόλουθους οργανισμούς [19]
- Abudawood
- Aeon Co., Ltd
- Aeon Global Merchandising Co., Ltd
- Όμιλος Alibaba
- Amazon
- B. Braun Melsungen
- Beijing Hualian Group
- bol.com
- Consumer Goods Forum
- Dr. Oetker
- Grupo Bimbo
- Grupo Éxito
- IGA
- The J.M. Smucker Company
- Johnson & Johnson
- L'Oréal
- Metro AG
- Migros Ticaret
- Nestlé
- Procter & Gamble
- Reliance Retail
- Royal College of Physicians and Surgeons of Canada
- Sainsbury's Supermarkets Ltd
- Walmart
- GS1 Australia
- GS1 Austria
- GS1 Canada
- GS1 China
- GS1 Egypt
- GS1 France
- GS1 Germany
- GS1 Hong Kong
- GS1 Italy
- GS1 Paraguay
- GS1 US
- Τρίτο επίπεδο - Παγκόσμιο Γραφείο GS1 και Τοπικά Γραφεία Μελών GS1 (MO). Το Παγκόσμιο Γραφείο GS1 καθοδηγεί την ανάπτυξη και τη συντήρηση νέων προτύπων, ενώ τα τοπικά γραφεία επικεντρώνονται στις τοπικές υπηρεσίες και την εφαρμογή προτύπων. Τα τοπικά διοικητικά συμβούλια GS1 είναι υπεύθυνα για την χάραξη της τοπικής στρατηγικής κατεύθυνσης.
Υπάρχουν επίσης δύο άλλα διοικητικά συμβούλια σε παγκόσμιο επίπεδο:
- Το GS1 Data Excellence Board (υπεύθυνο για τη στρατηγική δεδομένων του GS1)
- GS1 Innovation Board και EPCglobal Board of Governors (υπεύθυνο για τις δραστηριότητες καινοτομίας και Έρευνας και Ανάπτυξης GS1).[18]
Χρηματοδότηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο GS1 είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός και χρηματοδοτείται από τα τοπικά μέλη μέσω ετήσιων συνδρομών μελών.
Συνεργάτες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο GS1 συνεργάζεται με άλλους διεθνείς οργανισμούς. Μερικοί από τους συνεργάτες του GS1 είναι:
- Φόρουμ καταναλωτικών αγαθών [20]
- Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης (ISO) [10]
- ΝΑΤΟ [21]
- Ηνωμένα Έθνη [22]
- Οργανισμός Προσφύγων του ΟΗΕ (UNHCR) [23]
- Παγκόσμιος Οργανισμός Τελωνείων (WCO)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Harford, Tim (2017-01-23). «How the barcode changed retailing and manufacturing» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/business-38498700. Ανακτήθηκε στις 2017-04-28.
- ↑ «The History of the Bar Code» (στα αγγλικά). Smithsonian. http://www.smithsonianmag.com/innovation/history-bar-code-180956704/. Ανακτήθηκε στις 2017-04-28.
- ↑ «The History of the Bar Code».
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Historic Timeline - GS1 40th Anniversary». 40.gs1.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ Anonymous (18 Δεκεμβρίου 2014). «How we got here». www.gs1.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «GS1 Web URI Structure Standard» (PDF). GS1.
- ↑ Robertson, Gordon L. (19 Απριλίου 2016). Food Packaging: Principles and Practice, Third Edition (στα Αγγλικά). CRC Press. ISBN 9781439862421.
- ↑ GS1 - Organisation that manages the barcode standard used by retailers, manufacturers and suppliers, https://www.gs1.org/about
- ↑ GS1UK (2013-12-10), Ever wondered what the GS1 barcode has done for you?, https://www.youtube.com/watch?v=XJa3_ExVFPE, ανακτήθηκε στις 2017-04-28
- ↑ 10,0 10,1 «Organizations in cooperation with ISO». www.iso.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «ISO/IEC JTC 1/SC 31 - Automatic identification and data capture techniques». www.iso.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «Traceability». 27 Ιανουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2021.
- ↑ Communications, Edgell. «Tackling Disruptive Forces through Industry Collaboration». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-02-04. https://web.archive.org/web/20170204190604/http://apparel.edgl.com/news/Tackling-Disruptive-Forces-through-Industry-Collaboration--108651. Ανακτήθηκε στις 2017-04-28.
- ↑ «Product Identifiers | eBay Seller Center». pages.ebay.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «Amazon Announcement: Product UPCs and GTINs - RepricerExpress». www.repricerexpress.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «Reach more customers online: Add GTINs to your Google Shopping data feed» (στα αγγλικά). Google Commerce. https://commerce.googleblog.com/2015/09/reach-more-customers-online-add-gtins.html. Ανακτήθηκε στις 2017-04-28.
- ↑ Anonymous (23 Δεκεμβρίου 2014). «Healthcare». www.gs1.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ 18,0 18,1 «GS1 Strategy». www.gs1.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «GS1 Management Board». Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Strategic Alliances of The Consumer Goods Forum». www.theconsumergoodsforum.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «NATO Update: NATO's Standardization Agency broadens cooperation - 31 Jan. 2006». www.nato.int. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «E/2015/INF/5 - E». undocs.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ «World Customs Organization». www.wcoomd.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.