Grecale (αντιτορπιλικό)
Το αντιτορπιλικό Grecale την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. | |
Πληροφορίες | |
---|---|
Τύπος και κλάση | Αντιτορπιλικό κλάσης Maestrale |
Ονομασίες | Έφερε το όνομα του βορειοανατολικού ανέμου γραίγου. |
Ναυπηγείο | Cantieri Navali Riuniti, Ανκόνα |
Έναρξη ναυπήγησης | 25 Σεπτεμβρίουr 1931 |
Καθέλκυση | 17 Ιουνίου 1934 |
Ένταξη σε υπηρεσία | 15 Νοεμβρίου 1934 |
Κατάληξη | Παροπλίστηκε την 31η Μαΐου 1964 και διαλύθηκε για σκραπ το επόμενο έτος. |
Γενικά χαρακτηριστικά | |
Εκτόπισμα | κανονικό (standard): 1640 t (1610 LT) πλήρες: 2243 t (2208 LT) |
Μήκος | 106,7 m (ολικό) |
Πλάτος | 10,15 m |
Βύθισμα | 3,31 m (μέσο) 4,3 m (μέγιστο) |
Πρόωση | Το προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 44000 shp. |
Ταχύτητα | 32–33 kn |
Αυτονομία | 2600–2800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn. |
Πλήρωμα | 190 αξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου) |
Οπλισμός | 4 πυροβόλα των 120 mm 2 πυροβόλα των 120 mm φωτισμού/ανάδειξης στόχων 4 πολυβόλα των 13,2 mm 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 56 νάρκες |
Σημειώσεις | |
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά και ο οπλισμός του πλοίου αναφέρονται στην αρχική του διαμόρφωση. | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Grecale ήταν ένα από τα τέσσερα αντιτορπιλικά κλάσης Maestrale που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ολοκληρώθηκε το 1934 και έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρέμεινε σε υπηρεσία μεταπολεμικά με το Ιταλικό Ναυτικό (Marina Militare) μέχρι τον παροπλισμό του το 1964.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα αντιτορπιλικά της κλάσης Maestrale ναυπηγήθηκαν βάσει εντελώς νέου σχεδίου που αναπτύχθηκε προκειμένου να επιλυθούν τα προβλήματα ευστάθειας που αντιμετώπιζαν τα προγενέστερα πλοία της κλάσης Folgore.[1] Είχαν ολικό μήκος 106,7 m, πλάτος 10,15 m και μέσο βύθισμα 3,31 m[2] το οποίο έφθανε στα 4,3 m με πλήρες φορτίο.[1] Το εκτόπισμά τους ανέρχονταν σε 1640 t (1610 LT) με κανονικό φορτίο και έφθανε στους 2243 t (2208 LT) με πλήρες.[3] Το πλήρωμά τους την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 190 αξιωματικούς και ναύτες.[4]
Το προωστικό σύστημά τους μπορούσε να αποδώσει έως και 44000 shp, χάρη στους οποίους μπορούσαν να φτάσουν σε μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 32-33 kn σε πραγματικές συνθήκες.[Σημ. 1] Η ακτίνα δράσης ανέρχονταν σε 2600-2800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn και στα 690 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 33 kn.[1]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από δύο ζεύγη πυροβόλων των 120 mm που ήταν εγκατεστημένα σε ένα πύργο μπροστά και ακόμη έναν πίσω από την υπερκατασκευή.[3] Διέθεταν επίσης δύο πυροβόλα των 120 mm που έβαλαν βλήματα φωτισμού/ανάδειξης στόχων (star-shells) καθώς και δύο τρίδυμους τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν τέσσερα πολυβόλα των 13,2 mm. Παρόλο που δεν διέθεταν σόναρ ώστε να μπορούν να δράσουν ως ανθυποβρυχιακά, διέθεταν δύο εκτοξευτές βομβών βυθού.[1] Μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν έως και 56 νάρκες.[3]
Εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο προγενέστερος αντιαεροπορικός οπλισμός του Grecale αντικαταστάθηκε από οκτώ πυροβόλα των 20 mm. Προστέθηκαν επίσης δύο ακόμη εκτοξευτές βομβών βυθού καθώς και δύο πυροβόλα των 37 mm στη θέση των πρυμναίων τορπιλοσωλήνων και του αποστασιόμετρου στο μέσο του πλοίου.[4] To 1949 πραγματοποιήθηκε ανακατασκευή της γέφυρας. Επίσης εγκαταστάθηκαν νέα ραντάρ ενώ ή νέα σύνθεση του αντιαεροπορικού οπλισμού αποτελούνταν πλέον από τρία πυροβόλα των 37 mm. Στα 1952–1953 τα όπλα των 37 mm αντικαταστάθηκαν από έξι πυροβόλα των 40 mm ενώ αφαιρέθηκαν και οι εναπομείναντες τορπιλοσωλήνες. Η μακρά πορεία των μετασκευών του Grecale ολοκληρώθηκε στα 1959–1960 με την μετατροπή του σε πλοίο διοίκησης χωρίς οπλισμό, πέρα από δύο πυροβόλα των 40 mm.[5]
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Κατά τη διάρκεια των δοκιμών τους και με ελάχιστο φορτίο τα πλοία της κλάσης Maestrale έφθαναν σε ταχύτητες της τάξεως των 38-39 kn
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger, επιμ. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Smigielski, Adam (1995). «Italy». Στο: Chumbley, Stephen, επιμ. Conway's All the World's Fighting Ships 1947-1995. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελίδες 195–218. ISBN 1-55750-132-7.
- Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Grecale (D 552) στο Wikimedia Commons