Hen Wlad Fy Nhadau

«Hen Wlad Fy Nhadau» ([/heːn wlɑːd və n̥adaɪ̯/] (Χεν Ουλάντ Βι Νάνταϋ)) ονομάζεται ο εθνικός ύμνος της Ουαλίας. Ο τίτλος – παρμένος από τα πρώτα λόγια του τραγουδιού – σημαίνει «Παλιά Γη των Πατέρων Μου» στα Ουαλικά. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Έβαν Τζέιμς και η μελωδία συνετέθη από τον γιο του, τον Τζέιμς Τζέιμς, και οι δύο κάτοικοι της Ποντιπρίδ, Γκλαμόργκαν, τον Ιανουάριο του 1856. Το παλαιότερο γραπτό αντίτυπο επιβιώνει και είναι μέρος των συλλογών της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ουαλίας.

Προέλευση

Το Glan Rhondda (Όχθες του Ρόνδα), όπως ήταν γνωστό, όταν γράφτηκε, εκτελέστηκε για πρώτη φορά είτε τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο του 1856, από την Ελίζαμπεθ Τζων από το Ποντιπρίδ, και σύντομα έγινε δημοφιλές στην περιοχή.

Ο Τζέιμς Τζέιμς, ο συνθέτης, ήταν αρπιστής που έπαιζε το όργανό του στο παμπ το οποίο δούλευε, για το σκοπό του χορού. Το τραγούδι επρόκειτο αρχικά να πραγματοποιείτο με ρυθμό 6/8, αλλά έπρεπε να επιβραδυνθεί στο σημερινό ρυθμό, όταν άρχισε να τραγουδιέται από τα μεγάλα πλήθη.

Στίχοι

(Πρώτη στροφή)
Mae hen wlad fy nhadau yn annwyl i mi,
Gwlad beirdd a chantorion, enwogion o fri;
Ei gwrol ryfelwyr, gwladgarwyr tra mad,
Dros ryddid collasant eu gwaed.

(Ρεφρέν)
Gwlad, gwlad, pleidiol wyf i'm gwlad.
Tra môr yn fur i'r bur hoff bau,
O bydded i'r hen iaith barhau.

(Δεύτερη στροφή)
Hen Gymru fynyddig, paradwys y bardd,
Pob dyffryn, pob clogwyn, i'm golwg sydd hardd;
Trwy deimlad gwladgarol, mor swynol yw si
Ei nentydd, afonydd, i fi.

(Ρεφρέν)

(Τρίτη στροφή)
Os treisiodd y gelyn fy ngwlad tan ei droed,
Mae hen iaith y Cymry mor fyw ag erioed,
Ni luddiwyd yr awen gan erchyll law brad,
Na thelyn berseiniol fy ngwlad.

(Ρεφρέν)

Μετάφραση

(Πρώτη στροφή)
Η παλιά γη των πατέρων μου μού είναι αγαπητή,
Γη ποιητών και τραγουδιστών, διασήμων και φημισμένων.
Οι θαρραλέοι πολεμιστές της, έξοχοι πατριώτες,
Για την ελευθερία έχυσαν το αίμα τους.

(Ρεφρέν)
Χώρα, χώρα, είμαι πιστός στην χώρα μου.
Καθώς η θάλασσα [είναι] ένα τείχος για την αγνή, αγαπητή γη,
Ω η παλιά γλώσσα πρέπει να επιβιώσει.

(Δεύτερη στροφή)
Η παλιά ορεινή Ουαλία, ο παράδεισος του ποιητή,
Κάθε κοιλάδα, κάθε λαγκάδι, για την όρασή μου είναι όμορφο.
Μέσα από πατριωτικό συναίσθημα, τόσο γοητευτικός είναι ο ψίθυρος
Των ρεμάτων της, των ποταμών, για μένα.

(Ρεφρέν)

(Τρίτη στροφή)
Αν και ο εχθρός καταπιέζει τη γη μου κάτω από το πόδι του,
Η παλιά γλώσσα των Ουαλών είναι ζωντανή όσο ποτέ,
Η μούσα δεν παρεμποδίζεται από το αποτρόπαιο χέρι της προδοσίας,
Ούτε και η μελωδική άρπα της χώρας μου.

(Ρεφρέν)