Hongqi CA72
| Hongqi CA72 | |
|---|---|
 Hongqi CA72 του 1959 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  FAW-Hongqi |
| Παραγωγή | 1959 — 1965 ή 1967 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 5-πορτη σεντάν 5-πορτη λιμουζίνα |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Chrysler Imperial Hongqi CA770 |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Κανένα |
| Επόμενο μοντέλο | Hongqi CA770 |
Το Hongqi CA72 ήταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο που παράχθηκε από την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία FAW Hongqi. Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής της εταιρείας και το πρώτο αυτοκίνητο πολυτελείας που κατασκευάστηκε και παράχθηκε στην Κίνα. Κατασκευασμένο από το 1959 έως το 1965 ή το 1967, το CA72 ήταν διαθέσιμο μόνο στα κρατικά ιδρύματα και την ηγεσία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος και χρησιμοποιήθηκε τακτικά σε δημόσιες εκδηλώσεις μέχρι τη δεκαετία του 1970.
Πολλές λεπτομέρειες σχετικά με την τεχνολογία και την παραγωγή του ήταν τότε ασαφείς, καθώς μάλιστα δεν προοριζόταν για πώληση στο ευρύ κοινό και γενικώς στην ελεύθερη αγορά, και τα οχήματα παρέμειναν σχεδόν αποκλειστικά στην Κίνα. Μόνο λίγα αντίγραφα παραδόθηκαν στις κυβερνήσεις των γειτονικών κομμουνιστικών κρατών, όπως κάποια ελάχιστα στη Βόρεια Κορέα, για παράδειγμα. Ακόμα και στις χώρες αυτές, όμως, σύντομα τα αντέγραψαν και τα αντικατέστησαν με πολύ παρόμοια οχήματα εγχώριων εργοστασίων, με το δικό τους εμπορικό σήμα. Μόνο στη σύγχρονη ιστορία, όταν ένας μικρός αριθμός αντιτύπων κατέληξε σε συλλεκτικά ιδιωτικά χέρια στην Ευρώπη, έγιναν γνωστές οι τεχνικές τους λεπτομέρειες.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Hongqi CA72 αναπτύχθηκε από την First Automotive Works (FAW) με έδρα το Τσανγκτσούν (Changchun), η οποία ιδρύθηκε το 1953 με τεχνική και οικονομική υποστήριξη από τη Σοβιετική Ένωση. Η FAW αρχικά παρήγαγε κατά κύριο λόγο επαγγελματικά οχήματα, ιδιαίτερα βαρέα φορτηγά βασισμένα σε σοβιετικά μοντέλα με την επωνυμία Jiefang.
Το 1958, ξεκίνησε στην Κίνα το Μεγάλο Άλμα Προς τα εμπρός, με στόχο την εξάλειψη του βιομηχανικού χάσματος της Κίνας προς τις δυτικές βιομηχανικές χώρες. Τα αποτελέσματα αυτής της πρωτοβουλίας έγιναν αισθητά και στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας.[1] Από το 1958, αρκετά κινεζικά εργοστάσια άρχισαν να κατασκευάζουν επιβατικά αυτοκίνητα για μη στρατιωτική χρήση: ωστόσο, επειδή η Κίνα δεν είχε τότε κάποια εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία, το μεγαλύτερο μέρος της νέας αυτοκινητοβιομηχανίας βασίστηκε σε δυτικά μοντέλα, εισαγόμενα σε μικρούς αριθμούς: ενώ η πλήρης αντιγραφή απαγορεύτηκε, τα περισσότερα από τα οχήματα αυτής της περιόδου διέφεραν πολύ περισσότερο από τα δυτικά οχήματα στην εμφάνιση παρά στην τεχνολογία, όπου οι ξένες πλατφόρμες συχνά εισάγονταν και αντιγράφονταν εξ ολοκλήρου. Ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα ήταν το σεντάν μεσαίας κατηγορίας Dongfeng CA71 που αναπτύχθηκε από την FAW, το οποίο ήταν βασικά αντίγραφο του γαλλικού Simca Vedette με 6-κύλινδρο κινητήρα της Mercedes-Benz.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η FAW άρχισε επίσης να αναπτύσσει αντιπροσωπευτικά οχήματα για τους κορυφαίους πολιτικούς της χώρας. Η πρωτοβουλία γι' αυτό λέγεται ότι προήλθε από τον ίδιο τον ηγέτη του κόμματος Μάο Τσε Τουνγκ, ο οποίος είχε εκφράσει την επιθυμία το 1955, στο συνέδριο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, να αντικατασταθούν οι σοβιετικές λιμουζίνες[2] που οδηγούσαν τα κυβερνητικά στελέχη, με ένα αυτοκίνητο εθνικής παραγωγής.[3]
Τον Αύγουστο του 1958 ολοκληρώθηκε το πρώτο πρωτότυπο του αυτοκινήτου. Η FAW έδωσε στο αυτοκίνητο το όνομα μοντέλου Hongqi, αναφερόμενη στο επαναστατικό σύμβολο της Κόκκινης Σημαίας. Λόγω του σύντομου χρονικού πλαισίου που δόθηκε από την κυβέρνηση με στόχο την προθεσμία παραγωγής το 1959, στην πραγματικότητα δεν ήταν ένα πλήρως κατασκευασμένο πρωτότυπο FAW, αλλά μια τροποποιημένη αντιγραφή του Chrysler Imperial, το οποίο η εταιρεία είχε αποκτήσει πρόσβαση σε ένα όχημα του 1955 και σε αρκετά άλλα εξαρτήματα της Chrysler στο Jilin, την πατρίδα της FAW. Σε αντίθεση, με το αντίστοιχο αμερικάνικο αυτοκίνητο, ο κινητήρας της κινέζικης έκδοσης ήταν πιο παρόμοιος με αυτόν που χρησιμοποιούταν στην σειρά φορτηγών C της Dodge, εκείνα τα χρόνια.[4]
Το πρώτο πρωτότυπο στις διαστάσεις και στις βασικές τεχνικές δομές αντιστοιχούσε ήδη στο μεταγενέστερο μοντέλο παραγωγής. Στην περιοχή του αμαξώματος όμως υπήρχαν σημαντικές διαφορές. Το πρωτότυπο είχε μια φαρδιά λωρίδα χρωμίου στα πλαϊνά του αυτοκινήτου. Πάνω από τους πίσω τροχούς υπήρχε μια μεγάλη εισαγωγή αέρα, η άκρη της οποίας ήταν επίσης επιχρωμιωμένη. Η μάσκα σε σχήμα βεντάλιας ήταν πολύ στενή στο κάτω μέρος και άνοιγε πολύ προς τα πάνω, κάτι που είχε πολιτιστική σημασία στην Κίνα από τον κινεζικό χαρακτήρα για τον «ανεμιστήρα» (扇).[5] Αυτά τα στοιχεία αντιπροσώπευαν την έκδοση παραγωγής. Στη σχετική βιβλιογραφία του αυτοκινήτου, το πρωτότυπο περιγράφεται ως μη ελκυστικό και χονδροειδές.[6] Τους επόμενους έξι μήνες, δημιουργήθηκαν άλλα έξι πρωτότυπα, συμπεριλαμβανομένων δύο τετράθυρων κάμπριο, τα οποία διέφεραν σε λεπτομέρειες μεταξύ τους και από τη μεταγενέστερη έκδοση παραγωγής.[1]
Το 1959, η FAW ξεκίνησε τελικώς την επίσημη παραγωγή του πλέον αποκαλούμενου αυτοκινήτου Hongqi CA72, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1965 ή το 1967 ανάλογα με την πηγή. Παρά τις ρίζες του σε οχήματα της Chrysler, το στυλ του οχήματος ήταν εμπνευσμένο από τη ρωσική λιμουζίνα GAZ-13.[7] Μέχρι το 1962, το CA72 ανταγωνιζόταν το σεντάν Beijing CB4 της Beijing Automobile Works, το οποίο φαινόταν πιο μοντέρνο (αν και βασίστηκε επίσης σε ένα αμερικανικό σεντάν πλήρους μεγέθους - το CB4 διαμορφώθηκε μετά το Buick Special της δεκαετίας του 1950), αλλά τελικά δεν μπόρεσε να επικρατήσει. Σε αντίθεση με το CB4, το Hongqi CA72 έχει βελτιωθεί τεχνικά με τα χρόνια στις λεπτομέρειες. Αυτό επηρέασε, μεταξύ άλλων, τα φρένα, τα οποία ήταν πολύ αδύναμα στα πρώτα οχήματα. Από το 1965, το Hongqi αναφερόταν ως CA770. Εξωτερικά και τεχνικά, το CA770 ήταν σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυπο με το CA72, συμπεριλαμβανομένων των μηχανικών Mopar της δεκαετίας του 1950 που θα παρέμεναν μέχρι τη λήξη της παραγωγής CA770 το 1981.
Το μοντέλο βασιζόταν σε ένα πλαίσιο τύπου σκάλας (κοινώς, «χτιστό» πάνω σε πλατφόρμα σχήματος σαν σκάλα), από χάλυβα, με πρόσθετη εγκάρσια στήριξη. Η μετάδοση ισχύος του Hongqi γινόταν μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου δύο ή τριών ταχυτήτων, ανάλογα με την πηγή. Το πρώτο (αν υπήρξε αυτό) είχε προέλθει από τις πρώτες εκδόσεις του ZIL, το δεύτερο (αν υπήρξε αυτό) είχε προέλθει από τις μεταγενέστερες εκδόσεις του και το GAZ-13 Chaika.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Maurice A. Kelly: Russian Motor Vehicles: Soviet Limousines 1930-2003, Veloce Publishing Ltd, 2011, (ISBN 9781845843007), S. 85.
- ↑ Maurice A. Kelly: Russian Motor Vehicles: Soviet Limousines 1930-2003, Veloce Publishing Ltd, 2011, (ISBN 9781845843007), S. 75.
- ↑ Weijing Zhu (21 Ιουλίου 2013). «The Red Banner of China's Auto Industry Rises Again». www.theworldofchinese.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016.
- ↑ de Feijter, Tycho (13 Νοεμβρίου 2017). «The Honqgi CA72 1E Prototype Was A C69 Chrysler Imperial With Chinese Characteristics». China Car History. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «Abbildung des Prototyps von 1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019. (retrieved 6 June 2016).
- ↑ Maurice A. Kelly: Russian Motor Vehicles: Soviet Limousines 1930-2003, Veloce Publishing Ltd, 2011, (ISBN 9781845843007), S. 76.
- ↑ «Yes, China has car museums, and they are massive». Autoweek.com. Jay Ramey. 6 Φεβρουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2023.
Meant for party officials, the Hongqi was styled after the Russian GAZ 21 Volga sedan, which itself was styled after the Ford Mainline of the early 1950s. It was an interesting journey when it comes to design, but at the end is a clearly American influence. Hongqi scaled up the GAZ 21 proportions to the size of a four-door limo, whose profile was reminiscent of a ZiL 111.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Roger Gloor: Alle Autos der 50er Jahre, 1945–1960. Motorbuch Verlag, Stuttgart. 1. Auflage 2007. ISBN 978-3-613-02808-1, Seite 377 („Chinesische Personenwagen“).
- Roger Gloor: Alle Autos der 60er Jahre. Motorbuch Verlag, Stuttgart. 1. Auflage 2006. ISBN 978-3-613-02649-0, Seite 304 („Red Flag, Hongki“).
- Maurice A. Kelly: Russian Motor Vehicles: Soviet Limousines 1930-2003. Veloce Publishing Ltd, 2011, ISBN 9781845843007.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hongqi CA72 στο Wikimedia Commons
