Kraftwerk

Kraftwerk
Kraftwerk
	Kraftwerk live στη Στοκχόλμη
Πληροφορίες
Προέλευση	Γερμανία
Μουσικά είδη	Ηλεκτρονική μουσική
Παρουσία	1970 -
Δισκογραφική εταιρεία	Kling Klang Studio
Μέλη	Ραλφ Χίτερ; Φριτς Χίλπερτ; Χένινγκ Σμιτς
Πρώην μέλη	Καρλ 'Τσάρλι' Βάις (1970); Έμπερχαρντ Χάνεμαν ; Μίχαελ Ρότερ ; Αντρέας Χόμαν ; Κλάους Ντίνγκερ ; Κλάους Ρέντερ; Βόλφγκανγκ Φλιρ; Καρλ Μπάρτος ; Φλόριαν Σνάιντερ
Ιστότοπος
	http://www.kraftwerk.com/
	wikidata (π)

Οι Kraftwerk (προφέρεται [[ˈkʁaftvɛɐk]], ελλ. μονάδα/εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας) είναι γερμανικό συγκρότημα από το Ντίσελντορφ. Ιδρύθηκε το 1970 και είναι γνωστό κυρίως για την πρωτοποριακή εργασία του στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.^[1] Διάφορα κομμάτια του συγκροτήματος επηρέασαν μουσικά ρεύματα όπως τα EBM, Techno, Electro Funk και την ποπ μουσική της δεκαετίας του '80 και '90 γενικότερα.

Ιστορικό

Τα πρώτα χρόνια (1970-1973)

Η πρώτη αυτή φάση του συγκροτήματος ξεχωρίζει επειδή στο διάστημα αυτό η μουσική του είναι ακόμη πειραματική και εν μέρει ενόργανη. Η αφοσίωση στην καθαρά ηλεκτρονική μουσική θα αποφασιστεί και θα πραγματοποιηθεί το 1973.

Αρχές του 1970 οι φοιτητές Ραλφ Χίτερ και Φλόριαν Σνάιντερ εγκαθιστούν το Kling-Klang-Studio στην οδό Mintropstraße 16 στο Ντίσελντορφ και ιδρύουν το συγκρότημα Kraftwerk.^[2] Τον Ιούνιο και Αύγουστο του ίδιου έτους ηχογραφούν με τους Κλάους Ντίνγκερ και Αντρέας Χόμαν (και οι δυο ντράμερ) το ομώνυμο άλμπουμ το οποίο θα κυκλοφορήσει από τη νεοϊδρυθείσα Phillips-Label και θα είναι 30ο στα γερμανικά LP-Charts. Το κομμάτι Ruckzuck μάλιστα θα χρησιμοποιηθεί για την τηλεοπτική εκπομπή Kennzeichen D. Στα τέλη του 1970 ο Χίτερ εγκαταλείπει για λίγο το συγκρότημα για να τελειώσει τις σπουδές του. Στις 26 Δεκεμβρίου οι Kraftwerk δίνουν συναυλία με τα μέλη Φλόριαν Σνάιντερ-Εσλέμπεν, Έμπερχαρντ-Κράνεμαν (μπάσο, τσέλο), Τσάρλι Βάις (ντραμς).

Ο Βάις εγκαταλείπει στις αρχές του 1971 το συγκρότημα και αντικαθιστάται από τους Μίχαελ Ρότερ (κιθάρα) και Κλάους Ντίνγκερ (ντραμς). Για λίγους μήνες τα μέλη του συγκροτήματος θα είναι οι Σνάιντερ, Χόμαν, Κράνεμαν, Ρότερ και Ντίνγκερ. Το διάστημα αυτό πραγματοποιείται ηχογράφηση στο στούντιο του γνωστού παραγωγού Conny Plank, η οποία όμως δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ. Επίσης στις αρχές του 1971 οι Kraftwerk (ως τρίο Σνάιντερ, Ντίνγκερ, Ρότερ) ερμηνεύουν ζωντανά το τραγούδι Rückstoss Gondoliere στην νεανική τηλεοπτική μουσική εκπομπή Beat Club. Μεταξύ 26 Σεπτεμβρίου και 1 Οκτωβρίου 1971 γίνεται η ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ Kraftwerk 2 στο στούντιο του συγκροτήματος. Στο διάστημα 1971-1972 οι Kraftwerk (με τα μέλη Πλάτο Ριβέρα, Φλόριαν Σνάιντερ, Ραλφ Χίτερ και Εμίλ Σουλτ) σχεδόν αδιάκοπα πραγματοποιούν περιοδείες με συναυλίες ενώ οι Ντίνγκερ και Ρότερ αποχωρούν και δημιουργύν το συγκρότημα Neu!.

Το δεύτερο άλμπουμ Kraftwerk 2 κυκλοφορεί στις αρχές του 1972 από την Phillips. Στο περιοδικό Sounds οι Kraftwerk ψηφίζονται δημοφιλέστερο μουσικό συγκρότημα και το τραγούδι Ruckzuck καλύτερο τραγούδι του έτους. Το τρίτο άλμπουμ Ralf und Florian ηχογραφείται τον Ιούλιο του 1973 και κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Αφοσίωση στην synthpop

Ενώ τα πρώτα τρία άλμπουμ των Kraftwert έχουν ακόμη πειραματικό χαρακτήρα οι Χίτερ και Σνάιντερ αποφασίζουν το 1973 να παράγουν στο εξής τον ήχο του συγκροτήματος αποκλειστικά ηλεκτρονικά. Αποτέλεσμα είναι το άλμπουμ Autobahn, το οποίο σύμφωνα με την άποψη πολλών εμπειρογνωμόνων είναι σημαντικό και σημαδιακό, αφού αποτελεί το πρώτο άλμπουμ της synthpop. Τα τραγούδια αποτελούνται όλο και περισσότερο από απλοποιημένες μελωδίες οι οποίες παίζονται σε εναλλαγή με φάσεις ηχητικών εφέ. Αυτό θα μείνει το χαρακτηριστικό στιλ των Kraftwerk και στις επόμενες δεκαετίες.

Επίσης στο Autobahn χρησιμοποιούν για πρώτη φορά τον απαλλαγμένο από κάθε αίσθημα, «κρύο» τρόπο τραγουδίσματος sprechgesang («τραγούδι–ομιλία»). Το άλμπουμ αυτό, με το οποίο παραλαμβάνουν παγκοσμίως χρυσούς δίσκους, είναι το τελευταίο που δημοσιεύουν σε συνεργασία με την Phillips. Το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ γίνεται μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ. Ενθαρρυμένοι από την επιτυχία τους οι Χίτερ και Σνάιντερ ιδρύουν το 1974 δικό τους label (Kling Klang). Τον Φεβρουάριο 1975 ο Ρέντερ εγκαταλείπει το συγκρότημα και νέο μέλος γίνεται ο Καρλ Μπάρτος (ντραμς), ο οποίος θα μείνει στο συγκρότημα μέχρι το 1991. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους ηχογραφείται το άλμπουμ Radioaktivität. Δημοσιεύεται το Νοέμβριο και το καλοκαίρι του 1976 το ομώνυμο single για εβδομάδες μένει στην πρώτη θέση των γαλλικών charts.

Τα άλμπουμ Autobahn και Radioaktivität θεωρούνται ότι έχουν στοιχεία από το γερμανικό μουσικό κίνημα Krautrock.

Την άνοιξη του 1977 κυκλοφορεί το έκτο άλμπουμ, Trans Europa Express. Το ομώνυμο single γίνεται μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ. Η χαρακτηριστική μελωδία του τραγουδιού θα χρησιμοποιηθεί από τον Afrika Bambaataa για το Planet Rock, το οποίο είναι ένα από τα γνωστότερα κλασικά Hip Hop κομμάτια.

Στις 21 Απριλίου 2020 ο εκ των ιδρυτών του συγκροτήματος, Φλοριάν Σνάιντερ, απεβίωσε.

Δισκογραφία

Άλμπουμ

1970: Kraftwerk
1971: Kraftwerk 2
1973: Ralf und Florian
1974: Autobahn
1975: Radio-Aktivität (Αγγλική εκδοχή: Radio-Activity)
1977: Trans-Europa Express (Αγγλική εκδοχή: Trans-Europe Express)
1978: Die Mensch-Maschine (Αγγλική εκδοχή: The Man-Machine)
1981: Computerwelt (Αγγλική εκδοχή: Computer World)
1986: Electric Café (Γερμανική, αγγλική και ισπανική εκδοχή έχουν τον ίδιο τίτλο)
1991: The Mix (Γερμανική και αγγλική εκδοχή)
2003: Tour de France Soundtracks
2005: Minimum – Maximum (Live-Album – 2 CDs ή 4 LPs, 2 DVDs, επίσης και σαν ειδική έκδοση "Notebook" με βιβλίο 88 σελίδων)

Singles

1973: Kohoutek – Kometenmelodie
1974: Autobahn
1975: Kometenmelodie 2
1976: Radioaktivität
1977: Trans-Europa Express
1978: Die Roboter
1978: Das Model
1981: Taschenrechner
1981: Computerwelt (Maxi)
1982: Das Modell
1983: Tour de France
1983: Tour de France – Remix
1986: Musique Non-Stop
1987: Der Telefonanruf
1991: Die Roboter (The Mix Version)
1991: Radioaktivität (The Mix Version)
1999: Tour de France (Rereleased)
1999: Expo 2000
2000: Expo Remix
2003: Tour de France 2003
2003: Elektro Kardiogramm
2004: Aérodynamik

Παραπομπές

↑ Borcholte, Andreas (2013-01-12). «Kraftwerk in Düsseldorf: Das Lächeln der Roboter». Spiegel Online. http://www.spiegel.de/kultur/musik/rezension-kraftwerk-feiert-triumphales-konzert-in-duesseldorf-a-877152.html. Ανακτήθηκε στις 2018-02-03.
↑ «Lifetime Achievement Award: Kraftwerk» (στα αγγλικά). GRAMMY.com. 2014-01-14. https://www.grammy.com/grammys/news/lifetime-achievement-award-kraftwerk. Ανακτήθηκε στις 2018-02-03.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[1] Borcholte, Andreas (2013-01-12). «Kraftwerk in Düsseldorf: Das Lächeln der Roboter». Spiegel Online. http://www.spiegel.de/kultur/musik/rezension-kraftwerk-feiert-triumphales-konzert-in-duesseldorf-a-877152.html. Ανακτήθηκε στις 2018-02-03.

[2] «Lifetime Achievement Award: Kraftwerk» (στα αγγλικά). GRAMMY.com. 2014-01-14. https://www.grammy.com/grammys/news/lifetime-achievement-award-kraftwerk. Ανακτήθηκε στις 2018-02-03.

[1]

[2]