Le Courrier d'Orient (εφημερίδα της Κωνσταντινούπολης)
Τύπος | περιοδικό εφημερίδα |
---|---|
Ίδρυση | 1860 |
Γλώσσα | Γαλλικά |
Διακοπή έκδοσης | 1870 |
Έδρα | Κωνσταντινούπολη |
δεδομένα |
Le Courrier d'Orient (προφέρεται Λε Κουριέρ ντ'Οριόν, μεταφράζεται ως "Ανατολικός Ταχυδρόμος") είναι γαλλική περιοδική έκδοση που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κατά την διάρκειά των δεκαετιών του 1860 και του 1870.
Η περιοδική έκδοση Le Courrier d'Orient ήταν μία από τις πολλές γαλλικές περιοδικές εκδόσεις στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα που εκδίδονται στην Κωνσταντινούπολη, με κυριότερη την Journal de Constantinople. Οι γαλλόφωνοι κάτοικοι της πρωτεύουσας πόλης της αχανούς αυτοκρατορίας, είχαν ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα να τυπώνουν βιβλία και άλλα συγγράμματα, σε τυπογραφεία της Πόλης, που είχαν την δυνατότητα να τυπώνουν στο λατινικό αλφάβητο.[1]
Αποτελούσε τον συνεχιστή μιας άλλης γαλλόφωνης περιοδικής έκδοσης, της Le Courrier d'Orient που είχε επίσης 16 χρόνια κυκλοφορίας. Και οι δύο εκδόσεις, ιδρύθηκαν από το Αλεξάντρ Εξάρχ (Alexandre Exarh), Βούλγαρο διπλωμάτη και εκδότη.[2] Η εφημερίδα αποτέλεσε το κύριο όργανο προώθησης των βουλγαρικών διεκδικήσεων και της Βουλγαρικής Εξαρχίας στον χώρο της Μακεδονίας και της Θράκης. Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας, εξέδωσαν το 1878 τη δημογραφική μελέτη Ethnographie des Vilayets d'Adrianople, de Monastir et de Salonique που εκδόθηκε από την Courrier d`Orient. Το βιβλίο παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία του πληθυσμού για τα τρία βιλαέτια που αναφέρονται στον τίτλο του έργου, με βάση τα φορολογικά αρχεία του οθωμανικού στρατιωτικού φόρου το έτος 1873, κατά τρόπο ευνοϊκό για τους Βουλγάρους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γαλλικά) Τζόαν Στράους (Johann Strauss), Le livre français d'Istanbul 1730-1908 (Το γαλλικό βιβλίο της Ισταμπούλ 1730-1908), εκδ. Revue des mondes musulmans et de la Méditerranée, [Ηλεκτρονική έκδοση], 87-88, Σεπτέμβριος 1999, Αναρτήθηκε 12 Μαΐου 2009, Ανακτήθηκε 04 Αυγούστου 2012
- ↑ Πιερ Βουαλλερύ (Pierre Voillery), Αντόνια Πέεβα (Peeva Antonia), Ρωσοφιλία ή φραγκοφιλία στη Βουλγαρική Αναγέννηση; (Russophilie ou francophilie dans la Renaissance bulgare ?), Επιμ. Πιέρ Βουαλλερύ, Περιοδ. Τετράδιο του ρωσικού και του σοβιετικού κόσμου (Cahiers du monde russe et soviétique), Τόμ. 22 Αρ. 4ος, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1981, σσ. 414, Ιστοσ. Persée, [Κωδ. doi : 10.3406/cmr.1981.1925], Ανακτήθηκε 4 Αυγούστου 2012