Μετάβαση στο περιεχόμενο

Little Miss Sunshine

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Little Miss Sunshine
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΒάλερι Φάρις
Τζόναθαν Ντέιτον
ΠαραγωγήΜαρκ Τέρτλταουμπ
Ντέιβιντ Τ. Φρέντλι
Πίτερ Σάραφ
Άλμπερτ Μπέργκερ
Ρον Γιέρξα
ΣενάριοΜάικλ Αρντ
ΠρωταγωνιστέςΓκρεγκ Κινίαρ
Στιβ Καρέλ
Τόνι Κολέτ
Πολ Ντέινο
Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν
Άλαν Άρκιν
ΜουσικήΜάικλ Ντέινα
ΦωτογραφίαΤιμ Σούρστεντ
ΜοντάζΠάμελα Μάρτιν
ΕνδυματολόγοςΝάνσι Στάινερ
Εταιρεία παραγωγήςBig Beach Films
Bona Fide Productions
Deep River Productions
Third Gear Productions
ΔιανομήSearchlight Pictures
Πρώτη προβολή20 Ιανουαρίου 2006 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς)
Κυκλοφορία26 Ιουλίου 2006 (περιορισμένη)
18 Αυγούστου 2006 (ευρεία)
Διάρκεια102 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$8 εκατομμύρια[1]
Ακαθάριστα έσοδα$101.1 εκατομμύρια[1]
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Little Miss Sunshine (Μικρή Μις Ηλιαχτίδα) είναι αμερικανική δραματική-κωμική ταινία δρόμου του 2006. Η σκηνοθεσία υπογράφτηκε από το ανδρόγυνο Τζόναθαν Ντέιτον και Βάλερι Φάρις, το οποίο πραγματοποίησε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. Το σενάριο γράφτηκε από τον Μάικλ Αρντ, ο οποίος έκανε κι αυτός ντεμπούτο στον κινηματογράφο. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Γκρεγκ Κινίαρ, Τόνι Κολέτ, Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, Στιβ Καρέλ, Πολ Ντέινο και Άλαν Άρκιν. Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε η εταιρεία Big Beach Films με προϋπολογισμό 8 εκατομμυρίων δολαρίων.[1][2] Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 6 Ιουνίου 2005 στην Αριζόνα και στη Νότια Καλιφόρνια και διήρκεσαν πάνω από 30 ημέρες.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς στις 20 Ιανουαρίου 2006 και τα δικαιώματα διανομής της αγοράστηκαν από την εταιρεία Fox Searchlight Pictures αποτελώντας μία από τις μεγαλύτερες συμφωνίες στην ιστορία του Φεστιβάλ.[3] Η ταινία κυκλοφόρησε περιορισμένα στις 26 Ιουλίου 2006, ενώ ακολούθησε η ευρεία κυκλοφορία της σε όλους του κινηματογράφους των Η.Π.Α. στις 18 Αυγούστου.[1] Στην Ελλάδα, έκανε πρεμιέρα στις 11 Ιανουαρίου 2007.[4]

Έλαβε διθυραμβικές κριτικές και είχε έσοδα άνω των 100,5 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.[1] Ήταν υποψήφια για τέσσερα Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, αποσπώντας τελικά δύο, το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για τον Μάικλ Αρντ και το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για τον Άλαν Άρκιν. Κέρδισε ακόμη το Βραβείο Independent Spirit Καλύτερης Ταινίας καθώς και πλήθος άλλων βραβείων.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σέριλ Χούβερ (Τόνι Κολέτ) είναι μητέρα δύο παιδιών που εργάζεται πολλές ώρες και κατοικεί στο Αλμπουκέρκι του Νέου Μεξικού. Ο αδερφός της, Φρανκ (Στιβ Καρέλ), είναι ομοφυλόφιλος μελετητής του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ Προυστ, ο οποίος μένει προσωρινά στο σπίτι της οικογένειας μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας του ίδιου. Ο σύζυγός της, Ρίτσαρντ (Γκρεγκ Κινίαρ), πασχίζει να χτίσει την καριέρα του ως ομιλητής που δίνει κίνητρο στους ανθρώπους και τους βοηθά να θέσουν στόχους. Ο Ντουέιν (Πολ Ντέινο), γιος της Σέριλ από προηγούμενο γάμο της, είναι ένας δυστυχισμένος έφηβος που έχει πάρει όρκο σιωπής μέχρι να πραγματοποιήσει το όνειρό του που είναι η εισαγωγή στη Σχολή Ικάρων των Η.Π.Α. και να καταφέρει να γίνει πιλότος δοκιμών. Ο αθυρόστομος πατέρας του Ρίτσαρντ, Έντγουιν (Άλαν Άρκιν), βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που πρόσφατα του έγινε έξωση από το γηροκομείο για χρήση και πώληση ηρωίνης, μένει με την οικογένεια. Έχει στενή σχέση με την επτάχρονη εγγονή του, Όλιβ (Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν).

Όταν η Όλιβ μαθαίνει ότι έγινε δεκτή στο διαγωνισμό ομορφιάς «Little Miss Sunshine» που λαμβάνει χώρα σε δύο μέρες στην παραλιακή πόλη Ρεντόντο Μπιτς της Καλιφόρνια, ενθουσιάζεται. Παρ' όλα αυτά, για οικονομικούς αλλά και διάφορους λόγους απλής λογικής, ο μόνος τρόπος για να γίνει το ταξίδι είναι αν πάει μαζί της όλη η οικογένεια. Παρά την αρχική αντίδραση των Ρίτσαρντ, Ντουέιν και Φρανκ, οι οποίοι δεν θέλουν να ταξιδέψουν, τελικά αποφασίζουν να υποστηρίξουν την Όλιβ και ξεκινούν το ταξίδι των 800 μιλίων (1.300 χιλιόμετρα) με το παλιό κίτρινο αυτοκίνητο τύπου Volkswagen T2 Microbus.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι εντάσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας είναι πολλές, ενώ τα όλο και αυξανόμενα μηχανικά προβλήματα του βαν δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο το ταξίδι. Όταν ο συμπλέκτης του βαν χαλάει στις πρώτες ώρες του ταξιδιού, η οικογένεια ανακαλύπτει ότι πρέπει να σπρώχνει το βαν μέχρι αυτό να φτάσει τα 20 μίλια (32 χιλιόμετρα) την ώρα και τότε να τρέξει και να πηδήξει μέσα. Αργότερα, η κόρνα αρχίζει να χτυπά χωρίς σταματημό, με αποτέλεσμα να σταματήσει στο δρόμο την οικογένεια η αστυνομία.

Ένα κίτρινο βαν μάρκας Volkswagen T2 Microbus, παρόμοιο με αυτό της ταινίας.

Στο ταξίδι, τα μέλη της οικογένειας αντιμετωπίζουν πολλά προσωπικά προβλήματα και ανακαλύπτουν την ανάγκη για υποστήριξη από τα άλλα μέλη. Ο Ρίτσαρντ χάνει ένα σημαντικό συμβόλαιο που θα ξεκινούσε την καριέρα του και θα γλίτωνε την οικογένεια από οικονομική καταστροφή. Ο Έντγουϊν πεθαίνει από υπερβολική δόση ηρωίνης. Για να φτάσει στον προορισμό της εγκαίρως, η οικογένεια βγάζει κρυφά το πτώμα του από το νοσοκομείο, (μεταφέροντας το παράνομα σε διαφορετική πολιτεία στη συνέχεια), σχεδιάζοντας να κάνει τις ετοιμασίες για την κηδεία μετά τα καλλιστεία. Προς το τέλος του ταξιδιού, ο Ντουέιν ανακαλύπτει ότι έχει αχρωματοψία και ως αποτέλεσμα δεν μπορεί να πάρει άδεια πιλότου. Αυτό τον ωθεί να σπάσει τη σιωπή του, να αρνηθεί να συνεχίσει το ταξίδι και να αποκαλύψει το θυμό και την περιφρόνησή του για την οικογένειά του. Βγαίνει από το βαν κλαίγοντας, αλλά ηρεμεί από μια αγκαλιά της Όλιβ και επιστρέφει στην οικογένεια ζητώντας συγγνώμη για αυτά που τους είπε.

Μετά από μια μάχη με το χρόνο, η Όλιβ παραλίγο να μη γίνει δεκτή στα καλλιστεία, επειδή άργησε τέσσερα λεπτά να φτάσει στο χώρο. Καθώς ετοιμάζεται, η οικογένεια παρατηρεί τα άλλα κορίτσια που συμμετέχουν: αδύνατα, υπερσεξουαλικά, με ογκώδη μαλλιά, με πολύ μέικ απ στο πρόσωπο, ψεκασμένα με σπρέι μαυρίσματος, με σέξι μαγιό, σαν αυτά των ενηλίκων, και ικανά να πραγματοποιήσουν εντυπωσιακούς χορούς και νούμερα γυμναστικής με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Γρήγορα γίνεται εμφανές ότι η Όλιβ (απλή, χλωμή, ελαφρώς στρουμπουλή, με μη χτενισμένα μαλλιά και με γυαλιά) δεν μπορεί να ανταγωνιστεί αυτά τα κορίτσια.

Καθώς η σειρά της Όλιβ για να εμφανιστεί στο διαγωνισμό ταλέντων των καλλιστείων πλησιάζει, ο Ρίτσαρντ και ο Ντουέιν καταλαβαίνουν ότι η Όλιβ θα εξευτελιστεί και θέλοντας να προστατεύσουν τα αισθήματά της, τρέχουν στα αποδυτήρια για να την αποτρέψουν από το να εμφανιστεί. Η Σέριλ, παρ' όλα αυτά, επιμένει να «αφήσουν την Όλιβ να είναι η Όλιβ» και η Όλιβ αποφασίζει να ανέβει στη σκηνή. Με χαρά εκτελεί το χορευτικό νούμερο που της έμαθε ο παππούς της, το οποίο όμως θυμίζει εμφάνιση καμπαρέ. Η Όλιβ αγνοεί αθώα τη σκανδαλώδη και τρομαγμένη αντίδραση του κοινού. Οι οργανωτές των καλλιστείων είναι έξαλλοι και απαιτούν η Σέριλ και ο Ρίτσαρντ να απομακρύνουν την Όλιβ από τη σκηνή. Αντίθετα, το ένα μετά το άλλο τα μέλη της οικογένειας ανεβαίνουν στη σκηνή και χορεύουν μαζί με την Όλιβ, ενώ ο Ρίτσαρντ αποτρέπει τους διοργανωτές από το να αγγίξουν την κόρη του.

Η οικογένεια στη συνέχεια εμφανίζεται έξω από το γραφείο ασφαλείας του ξενοδοχείου, όπου ένας αστυνομικός τους λέει ότι είναι ελεύθεροι να φύγουν, με την προϋπόθεση ότι η Όλιβ δεν θα λάβει ποτέ ξανά μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Ο Ρίτσαρντ λέει στην Όλιβ ότι ο παππούς της θα ήταν πολύ περήφανος για αυτή και η οικογένεια χαρούμενη ανεβαίνει στο ετοιμόρροπο βαν και επιστρέφει στο σπίτι της στο Αλμπουκέρκι.

Ηθοποιοί και χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάστινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξεκινάς με όλους αυτούς τους ανθρώπους που ζουν χωριστά τις ζωές τους και στην κορύφωση της ταινίας πηδούν όλοι μαζί πάνω στη σκηνή. Συνεπώς, στην πραγματικότητα η ταινία έχει να κάνει με την οικογένεια που ξεκινά χωριστά και καταλήγει μαζί.

Μάικλ Αρντ, σεναριογράφος[5]

Κατά την επιλογή του καστ της ταινίας, οι σκηνοθέτες Τζόναθαν Ντέιτον και Βάλερι Φάρις είχαν βοήθεια από τους υπεύθυνους του καστ Κιμ Ντέιβις και Τζαστίν Μπάντελι, με τους οποίους είχαν συνεργαστεί ξανά σε προηγούμενα μουσικά βίντεο κλιπ.[6] Οι σκηνοθέτες είχαν αποφασίσει από την αρχή ότι ο ρόλος του Ρίτσαρντ Χούβερ θα πήγαινε στον Γκρεγκ Κινίαρ.[7] Παρ' όλα αυτά, για τη χαρακτήρα της Σέριλ Χούβερ, είχαν υπόψιν τους πολλές ηθοποιούς πριν τελικά επιλέξουν την Αυστραλίδα ηθοποιό Τόνι Κολέτ.[7] Η Ντέιβις και ο Μπάντελι ταξίδεψαν σε «κάθε αγγλόφωνη χώρα»[6] προς αναζήτηση της ηθοποιού που θα υποδυόταν την Όλιβ Χούβερ και τελικά επέλεξαν την Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν μέσω μιας οντισιόν όταν αυτή ήταν έξι ετών. Ο Πολ Ντέινο κέρδισε το ρόλο του Ντουέιν δύο χρόνια πριν το ξεκίνημα της παραγωγής της ταινίας και ως προετοιμασία για το ρόλο του, πέρασε λίγες μέρες παίρνοντας το δικό του όρκο σιωπής.[7][8] Ο Άλαν Άρκιν, ο οποίος υποδύθηκε τον Έντγουϊν Χούβερ, αρχικά θεωρήθηκε πολύ νέος για το ρόλο.[7]

Ο ρόλος του Φρανκ, του μελετητή του Μαρσέλ Προυστ με τάσεις αυτοκτονίας, αρχικά είχε γραφτεί για τον Μπιλ Μάρεϊ, ενώ υπήρχε πίεση από το στούντιο ώστε να δοθεί στον Ρόμπιν Ουίλιαμς.[9] Το σκηνοθετικό δίδυμο επέλεξε τον Στιβ Καρέλ για το ρόλο λίγους μήνες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα και σε μια συνέντευξή του αποκάλυψε: «Όταν γνωρίσαμε τον Στιβ Καρέλ, δεν ξέραμε αν θα μπορούσε να τα καταφέρει με βάση όσα είχε κάνει στην καριέρα του μέχρι τότε. Αλλά όταν τον γνωρίσαμε και του μιλήσαμε για τον χαρακτήρα, το ύφος της ταινίας και τον τρόπο που το προσεγγίζαμε, έπιασε αμέσως το νόημα».[6][7] Αν και ήταν γνωστός στους τηλεθεατές του καναλιού Comedy Central για πολλά χρόνια ως ανταποκριτής στη σατιρική εκπομπή The Daily Show with Jon Stewart, την εποχή που ο Καρέλ κέρδισε το ρόλο στην ταινία, ήταν σχετικά άγνωστος στο Χόλιγουντ.[8] Οι παραγωγοί της ταινίας ανησυχούσαν ότι ο Καρέλ δεν ήταν αρκετά διάσημος και ότι δεν είχε αρκετή εμπειρία στην υποκριτική.[10] Παρ´ όλα αυτά, από το χρονικό διάστημα που γυρίστηκε η ταινία μέχρι την κυκλοφορία της ένα χρόνο αργότερα, ο Καρέλ γνώρισε την επιτυχία ως ο πρωταγωνιστής της εισπρακτικά επιτυχημένης ταινίας Παρθένος Ετών 40 (The 40-Year-Old Virgin) και ως ο βασικός χαρακτήρας στην τηλεοπτική σειρά The Office του καναλιού NBC.

Σενάριο και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σενάριο γράφτηκε από τον Μάικλ Αρντ και αρχικά η διαδρομή που θα ακολουθούσε η οικογένεια στην ταινία θα ήταν από την πολιτεία του Μέριλαντ στην πολιτεία της Φλόριντα, αλλά εξαιτίας του περιορισμένου προϋπολογισμού άλλαξε και έγινε από το Νέο Μεξικό στην Καλιφόρνια.[10] Ο Αρντ ξεκίνησε τη συγγραφή του σεναρίου στις 23 Μαρτίου 2000 και ολοκλήρωσε το πρώτο πρόχειρο σχέδιο του σεναρίου στις 26 Μαΐου.[10] Αρχικά, είχε σχεδιάσει να γυρίσει ο ίδιος την ταινία μαζεύοντας αρκετές χιλιάδες δολάρια και χρησιμοποιώντας μια βιντεοκάμερα.[11] Αντίθετα, έδωσε το σενάριο στους παραγωγούς Ρον Γιέρξα και Άλμπερτ Μπέργκερ, οι οποίοι συνεργάστηκαν με την εταιρία παραγωγής Deep River Productions για να βρουν έναν πιθανό σκηνοθέτη.[12]

Οι παραγωγοί γνώρισαν τους σκηνοθέτες Ντέιτον και Φάρις κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ταινίας Σκάνδαλα στα Θρανία (Election) και τους έδωσαν το σενάριο για να το διαβάσουν το 2001. Οι σκηνοθέτες αργότερα σχολίασαν τις εντυπώσεις τους για το σενάριο δηλώνοντας: «Αυτή η ταινία πραγματικά χτύπησε διάνα. Νιώσαμε σαν να γράφτηκε για εμάς».[9] Το σενάριο αγοράστηκε από τον για πρώτη φορά σεναριογράφο Μάικλ Αρντ για 250.000 δολάρια από τον Μαρκ Τέρτλταουμπ, έναν από τους παραγωγούς της ταινίας, στις 21 Δεκεμβρίου 2001.[13] Οι Γιέρξα και Μπέργκερ παρέμειναν ως παραγωγοί, ενώ ήταν υπεύθυνοι για την εύρεση των σκηνοθετών και εικονοληπτών. Ακόμη, βοήθησαν στο ξαναγύρισμα των τελευταίων σκηνών της ταινίας και συνέβαλαν στο να προβληθεί η ταινία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς.[7][14]

Η ταινία προωθήθηκε σε αρκετά στούντιο και το μόνο στούντιο που ενδιαφέρθηκε ήταν το Focus Features, το οποίο ήθελε να γυριστεί η ταινία στον Καναδά.[9] Καθώς το στούντιο θέλησε η ταινία να επικεντρωθεί περισσότερο στο χαρακτήρα του Ρίτσαρντ Χούβερ και ο Αρντ διαφώνησε, ο τελευταίος απολύθηκε και αντικαταστάθηκε από έναν άλλο σεναριογράφο.[5] Ο νέος σεναριογράφος πρόσθεσε αρκετές σκηνές, συμπεριλαμβανομένου τη συνάντηση του Ρίτσαρντ με το χαρακτήρα που απέρριψε την επιχείρηση που προσπαθούσε να ξεκινήσει ο ίδιος.[11] Μια εταιρική αλλαγή έφερε νέα διοίκηση στο στούντιο και ο Αρντ επαναπροσλήφθη, ενώ ο νέος σεναριογράφος έφυγε μετά από τέσσερις εβδομάδες συγγραφής εκ νέου του σεναρίου.[15] Μετά από δύο χρόνια προ-παραγωγής, η Focus Features εγκατέλειψε την ταινία τον Αύγουστο του 2004. Ο Μαρκ Τέρτλταουμπ πλήρωσε 400.000 δολάρια στη Focus Features για να αγοράσει ξανά τα δικαιώματα της ταινίας, αλλά και για να πληρώσει το κόστος ανάπτυξης της ταινίας.[9] Ακόμη, ο Τέρτλταουμπ έδωσε το ποσό των 8 εκατομμυρίων δολαρίων, επιτρέποντας έτσι να λάβουν χώρα τα γυρίσματα της ταινίας.[16]

Γυρίσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στις 6 Ιουνίου 2005.[17] Διήρκεσαν πάνω από 30 ημέρες στην Αριζόνα και στη Νότια Καλιφόρνια, με τις σκηνές να γυρίζονται ακολουθώντας τη χρονολογική σειρά του σεναρίου.[6][8][14] Ο Αρντ ξαναέγραψε το τέλος της ταινίας έξι εβδομάδες πριν την κυκλοφορία της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς. Το τέλος της ταινίας γυρίστηκε τελικά το Δεκέμβριο του 2005.[11] Η μετα-παραγωγή ολοκληρώθηκε τέσσερις ημέρες πριν την προβολή της σε εννέα οθόνες στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς, όπου η ταινία έκανε πρεμιέρα.[7][15] Η ταινία ήταν αφιερωμένη στην Ρεμπέκα Ανίτο, ανιψιά του παραγωγού Πίτερ Σάραφ, και σε μία κομπάρσο της ταινίας στις σκηνές που έλαβαν χώρα στο εστιατόριο και στο εμπορικό κέντρο, η οποία σκοτώθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2005 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.[18]

Volkswagen T2 Microbus

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πέντε «πειραγμένα» βαν χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για να αιχμαλωτίσουν διάφορες γωνίες των χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένου αυτή από το παρμπρίζ.

Όταν έγραφε το σενάριο, ο Αρντ επέλεξε το Volkswagen T2 Microbus για το ταξίδι βασιζόμενος στη δική του εμπειρία με το όχημα και την πρακτικότητα που παρουσιάζει για το γύρισμα: «Θυμάμαι τον εαυτό μου να σκέφτεται, είναι ένα ταξίδι, σε τι είδους όχημα θα τους βάλεις; Το VW βαν φαινόταν λογική επιλογή, απλά και μόνο γιατί διαθέτει ψηλή οροφή και μεγάλα παράθυρα όπου μπορείς να τοποθετήσεις την κάμερα. Στο μπροστινό παρμπρίζ, στραμμένη προς τα πίσω ώστε να φαίνονται όλοι».[5] Πέντε αυτοκίνητα τύπου Volkswagen T2 Microbus χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία, τα οποία είχαν τροποποιηθεί για διαφορετικές τεχνικές γυρίσματος.[11] Τρία από τα βαν είχαν μηχανές, ενώ τα δύο χωρίς μηχανές είχαν τοποθετηθεί σε ρυμουλκούμενα.[11] Κατά τη διάρκεια της προ-παραγωγής, ο κινηματογράφος χρησιμοποίησε μια κοινή βιντεοκάμερα, την οποία τοποθέτησε σε διαφορετικές γωνίες μέσα στο βαν για να διαπιστώσει τα καλύτερα σημεία όπου θα τοποθετηθούν οι κάμερες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.[8] Πολλά από τα προβλήματα που σχετίζονταν με το βαν και συμπεριλήφθηκαν στην πλοκή της ταινίας (σπασμένος συμπλέκτης, κολλημένη κόρνα και σπασμένη πόρτα), ήταν βασισμένα σε παρόμοια αληθινά προβλήματα που αντιμετώπισε ο Αρντ κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με το ίδιο τύπο αυτοκινήτου στην παιδική του ηλικία.[11][15]

Στο γύρισμα της σκηνής όπου η οικογένεια σπρώχνει το βαν για να ξεκινήσει, ένας συντονιστής επικίνδυνων σκηνών χρησιμοποιήθηκε για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των ηθοποιών.[7] Σε μια συνέντευξη, ο ηθοποιός Γκρεγκ Κινίαρ αστειευόμενος περιέγραψε το πως γυρίζονταν οι σκηνές όταν ο ίδιος οδηγούσε: «Οδηγούσα με περίπου 50 μίλια (περίπου 80 χιλιόμετρα) την ώρα αυτό το βαν του 1971 που δεν διαθέτει πλαϊνούς αερόσακους. Βασικά περιμέναμε να έρθει ένα τεράστιο φορτηγό με κάμερα και να μας δώσει το σύνθημα «Εντάξει, πάμε!» Εννοώ, ήταν τρελό. Είναι η πιο επικίνδυνη ταινία που έχω κάνει ποτέ».[19] Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στο βαν, οι ηθοποιοί μερικές φορές παρέμεναν στο όχημα για τρεις ή τέσσερις ώρες την ημέρα.[19] Στη σκηνή όπου ο χαρακτήρας του Άλαν Άρκιν βρίζει υπερβολικά, η Μπρέσλιν φορούσε ακουστικά και δεν μπορούσε να ακούσει το διάλογο, όπως και η χαρακτήρας της στην ταινία. Μόνο όταν αργότερα είδε την ταινία έμαθε τι έλεγαν.[19][20] Στις 25 Ιουλίου 2006, η εταιρεία Fox Searchlight Pictures προσκάλεσε όλους τους ιδιοκτήτες βαν μάρκας VW σε μια ειδική προβολή στον κινηματογράφο Vineland Drive-In στο προάστιο «Industry» της πόλης του Λος Άντζελες στην Καλιφόρνια. Πάνω από 60 βαν κατέφθασαν για την προβολή.[21]

Καλλιστεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για να εμφανίζεται η χαρακτήρας της Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν (κέντρο) υπέρβαρη, η ηθοποιός φόρεσε ειδικό κοστούμι. Τα περισσότερα κοστούμια και εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των καλλιστείων, παραχωρήθηκαν από γονείς αληθινών διαγωνιζομένων.

Πριν τη συγγραφή του σεναρίου, ο Αρντ διάβασε σε μια εφημερίδα σχετικά με την ομιλία του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ σε μια ομάδα μαθητών Λυκείου και επικεντρώθηκε στη φράση του τελευταίου «Αν υπάρχει ένα πράγμα σε αυτόν τον κόσμο που μισώ είναι οι ηττημένοι. Τους περιφρονώ». Ως εκ τούτου, ο Αρντ ανέπτυξε το σενάριο σατιρίζοντας αυτό το σκεπτικό: «Και σκέφτηκα ότι υπάρχει κάτι πολύ λάθος σε αυτήν τη στάση ... Ήθελα να ... επιτεθώ σε αυτήν την ιδέα ότι στη ζωή είτε κερδίζεις είτε χάνεις ... Έτσι, ως ένα βαθμό τα παιδικά καλλιστεία είναι η επιτομή του απόλυτου ανόητου και ανούσιου διαγωνισμού που οι άνθρωποι θέτουν τους εαυτούς τους».[5] Ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Ντέιτον επίσης σχολίασε τη σημασία των καλλιστείων στην ταινία: «Όσον αφορά τα καλλιστεία, ήταν πολύ σημαντικό για εμάς η ταινία να μην έχει ως θέμα τα καλλιστεία. Αφορά το να είσαι εκτός τόπου και να μην ξέρεις που θα καταλήξεις...»[7] Όλα τα κορίτσια που υποδυόταν διαγωνιζόμενες στα καλλιστεία, εκτός από την Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, ήταν βετεράνοι σε αληθινά καλλιστεία. Είχαν την ίδια εμφάνιση και συμπεριφέρονταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έκαναν στο παρελθόν σε αληθινά καλλιστεία.[22] Για να προετοιμαστούν για τα γυρίσματα, οι σκηνοθέτες παρακολούθησαν αρκετά καλλιστεία στη Νότια Καλιφόρνια και συναντήθηκαν με ένα συντονιστή για να μάθουν περισσότερα για τη διαδικασία και την οργάνωση των καλλιστείων.[23] Μια μητέρα μιας διαγωνιζόμενης στα καλλιστεία της ταινίας υποστήριξε ότι η ταινία υπερέβαλε στις προετοιμασίες που υφίστανται οι διαγωνιζόμενες: «Τα περισσότερα καλλιστεία δεν είναι έτσι. Τα κορίτσια δεν ξυρίζουν τα πόδια τους, δεν ψεκάζονται για να έχουν ψεύτικο μαύρισμα ούτε βάζουν τόσο πολύ μακιγιάζ».[23]

Όταν η εταιρεία παραγωγής Focus Features αρχικά ήθελε τα γυρίσματα της ταινίας να γίνουν στον Καναδά, οι σκηνοθέτες είχαν αντίθετη γνώμη, πιστεύοντας ότι το κόστος της αεροπορικής μεταφοράς όλων των κοριτσιών των καλλιστείων και των οικογενειών τους θα ήταν υπερβολικό.[9] Οι διαγωνιζόμενες και οι οικογένειές τους πέρασαν τελικά δύο εβδομάδες γυρισμάτων σε ένα ξενοδοχείο στη Βεντούρα της Καλιφόρνια, ενώ τα περισσότερα κοστούμια και εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των καλλιστείων παραχωρήθηκαν από γονείς αληθινών διαγωνιζομένων.[11][23] Για να εμφανίζεται η χαρακτήρας της Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν υπέρβαρη, η ηθοποιός φορούσε ειδικό κοστούμι.[20] Για την τελευταία σκηνή όπου η Όλιβ εκτελεί το χορευτικό της νούμερο, η Μπρέσλιν προετοιμάστηκε δύο εβδομάδες με ένα χορογράφο.[19]

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς στη Γιούτα.

Όταν η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς στις 20 Ιανουαρίου 2006, αρκετά στούντιο πλειοδότησαν για την ταινία, με την εταιρία Fox Searchlight Pictures να κλείνει την συμφωνία σε λιγότερο από μια μέρα από την πρεμιέρα, προσφέροντας 10,5 εκατομμύρια δολάρια και επιπλέον 10% στο σύνολο των εσόδων της ταινίας,[9] με συνέπεια να αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες συμφωνίες στην ιστορία του Φεστιβάλ.[24][25] Στο Φεστιβάλ της προηγούμενης χρονιάς, η ταινία Hustle & Flow έλαβε 9 εκατομμύρια δολάρια από την εταιρεία Paramount Classics και το 1999, η ταινία Happy, Texas έλαβε 10 εκατομμύρια δολάρια από την εταιρεία Miramax Films.[25][26]

Box office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Little Miss Sunshine στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, κάνοντας άνοιγμα σε επτά κινηματογράφους στις Η.Π.Α., είχε έσοδα 498.796 δολαρίων.[27] Στις 29 Ιουλίου 2006, το πρώτο Σάββατο μετά την αρχική περιορισμένη κυκλοφορία, η ταινία είχε έσοδα 20.335 δολάρια κατά μέσο όρο ανά κινηματογράφο.[28] Επίσης, είχε τα υψηλότερα έσοδα ανά κινηματογράφο από όλες τις ταινίες που προβάλλονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε μέρα για τις πρώτες 21 ημέρες από την κυκλοφορία της, μέχρι να την ξεπεράσει η ταινία Deep Sea 3D της IMAX στις 15 Αυγούστου.[29][30][31][32][33][34][35] Στην τρίτη εβδομάδα κυκλοφορίας συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τις δέκα εμπορικότερες Αμερικανικές ταινίες της εβδομάδας, φτάνοντας την τρίτη θέση την πέμπτη εβδομάδα κυκλοφορίας της και παραμένοντας στη λίστα μέχρι την 11η εβδομάδα, οπότε και έπεσε στην 11η θέση.[27] Ο μεγαλύτερος αριθμός κινηματογράφων στις οποίες προβάλλονταν η ταινία ήταν 1.602.[27] Διεθνώς, η ταινία απέφερε πάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια στην Αυστραλία, 3 εκατομμύρια στη Γερμανία, 4 εκατομμύρια στην Ισπανία και 6 εκατομμύρια από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία και τη Μάλτα μαζί.[36] Στις Η.Π.Α. απέφερε συνολικά το ποσό των 59.891.098 δολαρίων, ενώ διεθνώς οι συνεισφορές άγγιξαν τα 40.632.083 δολάρια, διαμορφώνοντας έτσι το συνολικό ποσό εισφορών στο παγκόσμιο box office στα 100.523.181 δολάρια.[1]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς, με την ιστοσελίδα Rotten Tomatoes να αναφέρει ότι το 91% των κριτικών, σε σύνολο 205, έδωσε θετική κριτική στην ταινία με μέσο όρο βαθμολογίας 7.7/10,[37] ενώ και η ιστοσελίδα Metacritic την βαθμολόγησε με 80/100 σε σύνολο 36 κριτικών.[38]

Ο Μάικλ Μέντβεντ έδωσε στην ταινία Little Miss Sunshine τέσσερα αστέρια (σε σύνολο τεσσάρων αστεριών) λέγοντας ότι «... αυτή η εντυπωσιακή και ακαταμάχητη μαύρη κωμωδία αποτελεί μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς ...» και ότι οι σκηνοθέτες Τζόναθαν Ντέιτον και Βάλερι Φάρις, η ίδια η ταινία και οι ηθοποιοί Άλαν Άρκιν, Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν και Στιβ Καρέλ άξιζαν υποψηφιότητες για Όσκαρ.[39] Ο Τζόελ Σίγκελ βαθμολόγησε την ταινία με ένα σπάνιο 'A', δηλώνοντας ότι ο Όρσον Γουέλς θα έπρεπε να επιστρέψει στη ζωή, ώστε αυτή η ταινία να μη συμπεριληφθεί στη λίστα του με τις 10 Καλύτερες Ταινίες της Χρονιάς.[40] Η Στέλλα Παπαμάικλ του BBC News αποκάλεσε την ταινία «... ένας επιτυχής συνδυασμός εκζήτησης και ανοησίας».[41] Η Κλαούντια Πούιγκ της εφημερίδας USA Today σχολίασε την απεικόνιση της Όλιβ Χούβερ από την Μπρέσλιν με τη φράση: «Αν την Όλιβ υποδυόταν οποιοδήποτε άλλο μικρό κορίτσι, δεν θα μας επηρέαζε τόσο ισχυρά».[42]

Ο Όουεν Γκλάιμπερμαν του περιοδικού Entertainment Weekly βαθμολόγησε την ταινία με 'Γ'.[43] Ο Τζιμ Ρίντλεϊ της εφημερίδας The Village Voice αποκάλεσε την ταινία ένα «ξεχαρβαλωμένο όχημα που ταξιδεύει ως επί το πλείστον σε κατηφορική κλίση» και ένα «σαραβαλάκι του Σάντανς».[44] Ο Λίαμ Λέισι της εφημερίδας Globe and Mail επέκρινε την ταινία, δηλώνοντας «Αν και η ταινία είναι σκηνοθετημένη με συνέπεια να ακολουθεί την υπερβολικά χαριτωμένη μιζέρια των χαρακτήρων της, το τέλος της, το οποίο είναι πραγματικά εξωφρενικό και ενθαρρυντικό, σχεδόν αξίζει τη διαφημιστική εκστρατεία».[45] Η Άννα Νιμάουζ του περιοδικού National Review έγραψε ότι «η ταινία έχει λάβει το χαρακτηρισμό αυτής που σε κάνει να νιώθεις καλά, ίσως για τους θεατές που τους αρέσει να τους βάζουν ραβδιά μπαμπού κάτω από τα νύχια τους. Αν είσαι δυστυχισμένος, τότε η ταινία Little Miss Sunshine είναι η κατάλληλη ταινία για εσένα».[46] Το περιοδικό Paste συμπεριέλαβε την ταινία στη λίστα του με τις 50 Καλύτερες Ταινίες της Δεκαετίας (2000–2009), κατατάσσοντάς την στην 34η θέση.[47]

Ο Τζιμ Έμερσον, συντάκτης της ιστοσελίδας RogerEbert.com, επικεντρώθηκε στα μηνύματα της ταινίας, γράφοντας «η ταινία μας δείχνει έναν κόσμο στον οποίο υπάρχει μια μορφή, ένα φυλλάδιο, μια διαδικασία, μια θέση εργασίας, μια δίαιτα, ένα πρόγραμμα βήμα-προς-βήμα, μια καριέρα, ένα βραβείο, μια κοινότητα συνταξιοδότησης, ώστε να ποσοτικοποιηθεί, ταξινομηθεί, επεξεργαστεί και κατηγοριοποιηθεί κάθε ανθρώπινο συναίσθημα ή επιθυμία. Τίποτα δεν υπάρχει που δεν μπορεί να μετατραπεί σε μάντρα αυτο-βελτίωσης για 'νικητές και ηττημένους'».[48] Ο Μπράιαν Ταλερίκο της ιστοσελίδας UGO.com επίσης επικεντρώθηκε στα μηνύματα της ταινίας: «Η ταινία Little Miss Sunshine μας διδάσκει να αποδεχόμαστε αυτήν τη μέση λύση, αναγνωρίζοντας ότι η ζωή μπορεί να είναι απλά ένας διαγωνισμός ομορφιάς, όπου συχνά θα μας ξεπερνά κάποιος ομορφότερος, εξυπνότερος ή απλά πιο τυχερός. Αλλά αν ανεβούμε στη σκηνή και είμαστε ο εαυτός μας, όλα θα εξελιχθούν καλά».[49]

Οικιακά μέσα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

To DVD της ταινίας κυκλοφόρησε στις 19 Δεκεμβρίου 2006, περιλαμβάνοντας ένα DualDisc, δύο βίντεο με ηχητικό σχολιασμό, τέσσερα εναλλακτικά τέλη και ένα μουσικό βίντεο κλιπ από το συγκρότημα DeVotchKa. Στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, οι πωλήσεις σε DVD έφτασαν τα 19.614.299 δολάρια, κάνοντάς το το έκτο καλύτερο DVD της εβδομάδας σε πωλήσεις.[50] Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2008, τα συνολικά έσοδα από τις πωλήσεις του DVD στις Η.Π.Α. έφταναν τα 55.516.832 δολάρια,[50] ενώ αντίστοιχα από τις ενοικιάσεις στις 15 Απριλίου του 2007 τα 46.32 εκατομμύρια δολάρια.[51] Η ταινία κυκλοφόρησε και σε Blu-ray στις 10 Φεβρουαρίου 2009.[52]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν προωθώντας την ταινία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Παλμ Σπρινγκς τον Ιανουάριο του 2007.

Η ταινία Little Miss Sunshine ήταν προτεινόμενη για πολλά βραβεία από διάφορες κινηματογραφικές οργανώσεις και φεστιβάλ και κέρδισε αρκετά από αυτά. Ήταν προτεινόμενη για τέσσερα Όσκαρ και κέρδισε τελικά δύο στην 79η Απονομή των Όσκαρ: ο Μάικλ Αρντ έλαβε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου και ο Άλαν Άρκιν έλαβε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.[53] Επιπλέον, τα βραβεία του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου την έθεσαν «Ταινία της Χρονιάς», ενω στα 60ά Βραβεία BAFTA βραβεύτηκε με δύο βραβεία από τις συνολικά έξι υποψηφιότητες, με τον Αρντ να κερδίζει το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, και τον Άρκιν να κερδίζει το Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου.[54][55] Στα βραβεία της ένωσης κριτικών Broadcast Film Critics Association,[56] στα Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών,[57] και στα βραβεία της ένωσης Washington D.C. Area Film Critics Association[58] το καστ ηθοποιών της ταινίας βραβεύτηκε. Η τότε 10 ετών Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν ήταν προτεινόμενη για αρκετά βραβεία στις κατηγορίες Β' Γυναικείου Ρόλου και Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης.

To Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ντιούβιλ απένειμε στην ταινία το «Σπουδαίο Ειδικό Βραβείο (Grand Special Prize)», ενώ το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Παλμ Σπρινγκς απένειμε το «Βραβείο Εμπροσθοφυλακής του Προέδρου (Chairman's Vanguard Award)».[59][60] Τα Βραβεία Independent Spirit απένειμαν στην ταινία τέσσερα βραβεία σε σύνολο πέντε υποψηφιοτήτων, συμπεριλαμβανομένου το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και το Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη.[61] Το σάουντρακ της ταινίας ήταν προτεινόμενο στην κατηγορία «Καλύτερο Σάουντρακ Άλμπουμ για Ταινία, Τηλεόραση ή Άλλο Οπτικό Μέσο» στα 49α Βραβεία Γκράμι, αλλά έχασε από την ταινία Walk the Line.[62] Η ταινία επίσης είχε πολλαπλές υποψηφιότητες στα Βραβεία MTV Movie,[63] στα Βραβεία Satellite,[64] στα Βραβεία Chicago Film Critics Association,[65] και στις Χρυσές Σφαίρες,[66] μεταξύ άλλων.

Αντιπαράθεση για τους παραγωγούς στα Όσκαρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα Όσκαρ υπήρξε αντιπαράθεση σχετικά με τον αριθμό των παραγωγών της ταινίας που θα έπρεπε να λάβουν βραβείο από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών για τη συνεισφορά τους στην παραγωγή της ταινίας. Το 1999, η Ακαδημία αποφάσισε ότι μέχρι τρεις παραγωγοί έχουν το δικαίωμα να βραβευτούν για μια ταινία.[67] Ο κανόνας αυτός εφαρμόστηκε για να μην ανεβαίνει στη σκηνή μεγάλος αριθμός εμπλεκόμενων παραγωγών, όταν βραβεύεται μια ταινία.[68] Το Σωματείο Παραγωγών Αμερικής δεν έχει θέσει όριο στον αριθμό των παραγωγών που μπορούν να τιμηθούν για μια ταινία.[69] Στην περίπτωση της ταινίας Little Miss Sunshine, υπήρχαν πέντε παραγωγοί (Μαρκ Τέρτλταουμπ, Πίτερ Σάραφ, Άλμπερτ Μπέργκερ, Ρον Γιέρξα και Ντέιβιντ Φρέντλι) και η Ακαδημία δεν ήθελε να συμπεριλάβει τους Μπέργκερ και Γιέρξα. Οι δύο παραγωγοί ήταν υπεύθυνοι για την εύρεση του σεναρίου, τη γνωριμία των σκηνοθετών με τους άλλους παραγωγούς, την επιλογή του κινηματογράφου, τη βοήθεια στο δεύτερο γύρισμα του τέλους της ταινίας και στο να φτάσει η ταινία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς.[7][14][70] Η Ακαδημία ενώ αναγνώρισε ότι οι δύο ήταν συνέταιροι στην παραγωγική διαδικασία, δήλωσε ότι αναγνωρίζει μόνο μεμονωμένους παραγωγούς. Θεωρώντας το έργο των δύο παραγωγών ως συλλογική προσπάθεια, η αρνήθηκε να λάβει υπ' όψιν είτε τον Μπέργκερ είτε τον Γιέρξα για το βραβείο.[67] Ο παραγωγός Ντέιβιντ Χόμπερμαν σχολίασε υπέρ της βράβευσης και των πέντε παραγωγών, δηλώνοντας «Αν υπάρχουν πέντε άνθρωποι που πραγματικά εμπλέκονται στην παραγωγή μιας ταινίας, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο κάποιος που έκανε μια αρκετά καλή ταινία που ήταν υποψήφια για Όσκαρ θα πρέπει να αποκλείεται από το να ανταμείβεται για τη δουλειά που έκανε».[67] Η Λίντα Ομπστ, η οποία σχετιζόταν με μια επιτροπή των Όσκαρ υπεύθυνη για τους παραγωγούς, επίσης σχολίασε: «Σε γενικές γραμμές, πέντε άνθρωποι δεν κάνουν μια ταινία. Αν αυτή είναι εξαίρεση, τότε είναι θλιβερή κατάσταση. Όμως, δεν καταστρέφεις έναν κανόνα για μια εξαίρεση».[67]

Στην τελετή των Όσκαρ, οι παραγωγοί Μαρκ Τέρτλταουμπ, Πίτερ Σάραφ και Ντέιβιντ Φρέντλι μπόρεσαν να ανέβουν στη σκηνή για να παραλάβουν το Βραβείο Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, ενώ το Σωματείο Παραγωγών Αμερικής είχε προηγουμένως τιμήσει και τους πέντε παραγωγούς.[71] Ο Άλμπερτ Μπέργκερ, αντιδρώντας στην απόφαση της Ακαδημίας δήλωσε σε μία συνέντευξή του για την ταινία «Δεν έχει σημασία τι αποφάσισε η Ακαδημία, εμείς ήμασταν οι παραγωγοί αυτής της ταινίας».[14] Τον Ιούνιο του 2007, η Ακαδημία ανακοίνωσε ότι θα επέτρεπε εξαιρέσεις στο μέλλον για ταινίες με περισσότερους από τρεις παραγωγούς, δηλώνοντας «Η επιτροπή έχει το δικαίωμα, σε ό,τι κρίνει ότι είναι μια σπάνια και εξαιρετική περίσταση, να θέσει οποιοδήποτε επιπλέον παραγωγό υποψήφιο».[71]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Little Miss Sunshine: Πρωτότυπο Σάουντρακ Ταινίας
Σάουντρακ από Διάφοροι Καλλιτέχνες
Κυκλοφορία11 Ιουλίου 2006
Μουσικό είδοςΡοκ, φολκ ροκ
ΠαραγωγήΜάικλ Ντέινα
ΔισκογραφικήLakeshore Records
 Επαγγελματική βαθμολόγηση
Επανεξετασμένα αποτελέσματα
Πηγή Βαθμολόγηση
Allmusic 4/5 stars[72]
Entertainment Weekly (A−)[73]
Empire 4/5 stars[74]
SoundtrackNet 3.5/5 stars[75]

Μουσική επένδυση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μουσική επένδυση της ταινίας γράφτηκε από το μουσικό σύνολο DeVotchKa από το Ντένβερ της πολιτείας Κολοράντο και τον Καναδό συνθέτη Μάικλ Ντέινα.[8] Οι DeVotchKa ερμήνευσαν τα τραγούδια, ενώ πολλά από αυτά ήταν διασκευές προηγούμενων τραγουδιών τους, όπως το τραγούδι «How It Ends», το οποίο μετονομάστηκε σε «The Winner Is», το «The Enemy Guns», το «You Love Me» από το άλμπουμ How It Ends και το «La Llorona» από το άλμπουμ Una Volta.

Οι σκηνοθέτες Ντέιτον και Φάρις ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική των DeVotchKa, ακούγοντας το τραγούδι τους «You Love Me» στο ραδιοφωνικό σταθμό KCRW του Λος Άντζελες.[76] Μάλιστα, ο Ντέιτον δήλωσε σε συνέντευξή του: «Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να βρούμε το σωστό ήχο για αυτήν την ταινία. Ελπίζαμε ότι θα μπορούσαμε να τον βρούμε πριν τα γυρίσματα της ταινίας επειδή με αυτόν τον τρόπο δουλεύαμε για χρόνια και έχουμε μάθει ότι η μουσική διαμορφώνει τις επιλογές μας».[6] Οι σκηνοθέτες εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τη μουσική, ώστε αγόρασαν σε κάθε ένα από τα μέλη του καστ από ένα iPod που περιείχε τα άλμπουμ των DeVotchKa.[77] Ο Μάικλ Ντέινα προσελήφθη για να βοηθήσει στην οργάνωση του ήδη υπάρχοντος υλικού και για να συνεργαστεί με τους DeVotchKa πάνω στη δημιουργία νέου υλικού για την ταινία. Η μουσική επένδυση της ταινίας Little Miss Sunshine δεν τηρούσε τα απαραίτητα κριτήρια για να είναι υποψήφια στα Όσκαρ, λόγω του ποσοστού του υλικού που προερχόταν από ήδη γραμμένα τραγούδια των DeVotchKa.[78] Το τραγούδι των DeVotchka «Til the End of Time» ήταν υποψήφιο στην κατηγορία «Καλύτερο Πρωτότυπο Τραγούδι» στα Βραβεία Satellite του 2006.[79] Οι DeVotchKa και ο Ντέινα έλαβαν υποψηφιότητες στα Βραβεία Γκράμι του 2007 για τη δουλειά τους στο σάουντρακ.[77]

Σάουντρακ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σάουντρακ της ταινίας έφτασε το νούμερο 42 στη λίστα με τα «Κορυφαία Ανεξάρτητα Άλμπουμ» και το νούμερο 24 στη λίστα με τα «Κορυφαία Σάουντρακ» στις Η.Π.Α. για το 2006.[72] Περιέχει δύο τραγούδια από τον Σούφγιαν Στίβενς (το «No Man's Land» και το «Chicago») και τραγούδια από τον Τόνι Τίσντεϊλ («Catwalkin'») και Ρικ Τζέιμς («Super Freak»).[8][72] Δύο επιπλέον τραγούδια στην ταινία, τα οποία γράφτηκαν από τον Γκόρντον Πόγκοντα, το «Let It Go» και το «You've Got Me Dancing» (το τελευταίο από τα δύο το έγραψε μαζί με τον Μπάρι Άπτον) ακούγονται κατά τη διάρκεια των σκηνών στα καλλιστεία κοντά στο τέλος της ταινίας.[80] Το τραγούδι "Super Freak", το οποίο χορεύει η Όλιβ κατά τη διάρκεια των καλλιστείων, προτάθηκε από τον υπεύθυνο μουσικής στο στάδιο της μετα-παραγωγής.[11] Το σενάριο του Αρντ ανέφερε το τραγούδι «Peach» του Prince, αλλά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων το τραγούδι «Gimme All Your Lovin'» του συγκροτήματος ZZ Top χρησιμοποιήθηκε.[11]

Little Miss Sunshine: Πρωτότυπο Σάουντρακ Ταινίας
Αρ. TίτλοςΣυνθέτες Διάρκεια
1. "The Winner Is"  DeVotchKa 3:04
2. "Til the End of Time"  DeVotchKa 3:56
3. "You Love Me"  DeVotchKa 4:02
4. "First Push"  DeVotchKa 1:05
5. "No Man's Land"  Σούφγιαν Στίβενς 4:47
6. "Let's Go"  DeVotchKa 3:21
7. "No One Gets Left Behind"  DeVotchKa 1:14
8. "Chicago"  Σούφγιαν Στίβενς 6:07
9. "We're Gonna Make It"  DeVotchKa 2:32
10. "Do You Think There's a Heaven"  DeVotchKa 1:23
11. "Catwalkin'"  Τόνι Τίσντεϊλ 1:38
12. "Super Freak (Rocasound Revamp)"  Ρικ Τζέιμς 4:13
13. "La Llorona"  DeVotchKa 3:24
14. "How It Ends"  DeVotchKa 5:39

Θεατρικό Μιούζικαλ 2011

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα μιούζικαλ βασισμένο στην ταινία, με μουσική και στίχους του Γουίλιαμ Φιν και σκηνοθεσία του Τζέιμς Λαπάιν βρισκόταν σε προετοιμασία από το Εργαστήριο Θεάτρου του Ινστιτούτο Σάντανς στο θέατρο Γουάιτ Όακ στην περιοχή Γιούλι της Φλόριντα από τις 25 Οκτωβρίου έως τις 7 Νοεμβρίου του 2009.[81] Το μιούζικαλ έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο La Jolla Playhouse στις 15 Φεβρουαρίου και έριξε αυλαία στις 27 Μαρτίου 2011.[82] Οι ηθοποιοί που συμμετείχαν ήταν οι: Χάντερ Φόστερ, Μάλκολμ Γκετς, Τζέορτζι Τζέιμς, Ντικ Λατίσα, Τζένιφερ Λόρα Τόμσον και Τέιλορ Τρενς.[83][84]

Στις 11 Μαρτίου του 2011, ο Μάλκολμ Γκετς αποχώρησε από το μιούζικαλ. Ο Άντριου Σαμόνσκι ανέλαβε το ρόλο του Θείου Φρανκ και ο Ράιαν Γουάγκνερ ανέλαβε το ρόλο του Τζόσουα Ρόουζ μέχρι και την τελευταία παράσταση του μιούζικαλ στις 27 Μαρτίου του 2011.[85]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Little Miss Sunshine». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  2. ↑ Hornaday, Ann (30 Ιουλίου 2006). «From Shadows to "Sunshine"» (στα Αγγλικά). The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-04. https://www.webcitation.org/5vTliT6O8?url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/07/28/AR2006072800271_pf.html. Ανακτήθηκε στις 2012-04-07. 
  3. ↑ Duong, Senh (21 Ιανουαρίου 2006). «Sundance: Searchlight Spends Big For "Little Miss Sunshine"» (στα Αγγλικά). Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2012. 
  4. ↑ «Little Miss Sunshine». Cine.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2012. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Little Miss Sunshine: The Shooting Script». fora.tv (στα Αγγλικά). FORA TV]. 15 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2012. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Gullién, Michael (20 Ιουλίου 2006). «Little Miss Sunshine—Interview With Valerie Faris and Jonathan Dayton» (στα Αγγλικά). Twitch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-04. https://www.webcitation.org/5vTm76fYF?url=http://twitchfilm.com/interviews/2006/07/little-miss-sunshineinterview-with-valerie-faris-and-jonathan-dayton.php. Ανακτήθηκε στις 2012-05-03. 
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 Balfour, Bradley (20 Φεβρουαρίου 2007). «Directors of New Surprise Hit 'Little Miss Sunshine' Under the Spotlight» (στα Αγγλικά). The Epoch Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-07-07. https://web.archive.org/web/20070707160103/http://en.epochtimes.com/news/7-2-20/51902.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-03. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Fox Searchlight Pictures. «About the Production» (στα Αγγλικά) (PDF). el racó interactiu de cinema. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWbQFxv2?url=http://www2.terrassa.cat/educacio/raco_interactiu_cinema/Activitats2007/04_little_miss_sunshine.pdf. Ανακτήθηκε στις 2012-05-03. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Waxman, Sharon (23 Ιανουαρίου 2006). «A Small Film Nearly Left for Dead Has Its Day in the Sundance Rays» (στα Αγγλικά). The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWbd0KPQ?url=http://www.nytimes.com/2006/01/23/movies/MoviesFeatures/23sund.html?_r=2. Ανακτήθηκε στις 2012-05-05. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Αrnt, Michael (6 Φεβρουαρίου 2007). «Little Miss Sunshine: The Shooting Script» (στα Αγγλικά). New York: Newmarket Press. ISBN 1-55704-770-7. https://archive.org/details/littlemisssunshi00arnd. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 11,8 Little Miss Sunshine-(Commentary by Jonathan Dayton, Valerie Faris, and Michael Arndt) (DVD). 20th Century Fox. 19 Δεκεμβρίου 2006.
  12. ↑ Ortner, Sherry B. (10 Οκτωβρίου 2007). «Little Miss Sunshine Finds Its Way» (στα Αγγλικά). Anthropology News 48 (Οκτώβριος 2007): 22–23. doi:10.1525/an.2007.48.7.22. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-03. https://web.archive.org/web/20131203004916/http://www.anthrosource.net/Abstract.aspx?issn=1541-6151&volume=48&issue=7&doubleissueno=0&article=245257&suppno=0&jstor=False. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  13. ↑ Press, Skip (2008). The Complete Idiot's Guide to Screenwriting (στα Αγγλικά) (3η έκδοση). New York: Penguin Group. σελ. 252. ISBN 1-59257-755-5. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Goldstein, Patrick (20 Φεβρουαρίου 2007). «The unkindest cut» (στα Αγγλικά). Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-02-22. https://web.archive.org/web/20070222213129/http://www.calendarlive.com/movies/cl-et-gold20feb20,0,7118982.story?coll=cl-movies. Ανακτήθηκε στις 2012-05-06. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Guillén, Michael (23 Φεβρουαρίου 2007). «Michael Arndt, Little Mr. Sunshine» (στα Αγγλικά). SF360. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-08. https://web.archive.org/web/20070308112240/http://www.sf360.org/features/2007/02/michael_arndt_l.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-06. 
  16. ↑ Bowles, Scott (28 Αυγούστου 2006). «'Sunshine,' out of the shadows» (στα Αγγλικά). USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWcFjShM?url=http://www.usatoday.com/life/music/news/2006-08-27-sunshine-hit_x.htm. Ανακτήθηκε στις 2012-05-06. 
  17. ↑ Fleming, Michael (12 Απριλίου 2005). «Trio going on road trip» (στα Αγγλικά). Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWcDBKZK?url=http://www.variety.com/article/VR1117921010. Ανακτήθηκε στις 2012-05-06. 
  18. ↑ «Family sues in death of girl who inspired 'Little Miss Sunshine'» (στα Αγγλικά). Home News Tribune. Associated Press. 3 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-31. https://archive.today/20130131182553/http://pqasb.pqarchiver.com/mycentraljersey/access/1731218961.html?FMT=ABS&FMTS=ABS:FT&type=current&date=Apr+03,+2007&author=&pub=Home+News+Tribune&desc=Family+sues+in+death+of+girl+who+inspired+'Little+Miss+Sunshine'&pqatl=google. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 Chupnick, Steven (26 Ιουλίου 2006). «Interview: Riding In The Little Yellow Van With Little Miss Sunshine» (στα Αγγλικά). Movie Web. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWcZ7PFH?url=http://www.movieweb.com/news/riding-in-the-little-yellow-van-with-little-miss-sunshine. Ανακτήθηκε στις 2012-05-11. 
  20. ↑ 20,0 20,1 Aames, Ethan (19 Ιουλίου 2006). «Interview: Alan Arkin and Abigail Breslin in "Little Miss Sunshine"» (στα Αγγλικά). Cinema Confidental. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWcar1pa?url=http://www.cinecon.com/news.php?id=0607193. Ανακτήθηκε στις 2012-05-12. 
  21. ↑ «Little Miss Sunshine VW Drive in City of Industry, CA on July 25th» (στα Αγγλικά). Fox Searchlight Pictures. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2012. 
  22. ↑ Voynar, Kim (26 Ιουλίου 2006). «Interview with "Little Miss Sunshine" Directors Valerie Faris & Jonathan Dayton» (στα Αγγλικά). eFilmCritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWchRyM8?url=http://www.efilmcritic.com/feature.php?feature=1897. Ανακτήθηκε στις 2012-09-18. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Smiley, Joanna (7 Σεπτεμβρίου 2006). «Little Miss Vista» (στα Αγγλικά). Today's Local News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-16. https://web.archive.org/web/20071016012119/http://www.todayslocalnews.com/?sect=lifestyles&p=1704. Ανακτήθηκε στις 2012-09-18. 
  24. ↑ Halbfinger, David (28 Ιανουαρίου 2006). «Sundance Shines Light on Changes in Market» (στα Αγγλικά). The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWcy0ZWL?url=http://www.nytimes.com/2006/01/28/movies/MoviesFeatures/28sund.html?_r=1. Ανακτήθηκε στις 2012-05-12. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Mandelberger, Sandy (22 Ιανουαρίου 2006). «First Major Acquisitions Deal Announced» (στα Αγγλικά). FilmFestivals.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWczuH7N?url=http://www.filmfestivalstv.com/sundance/2006/01/first_major_acq.html#more. Ανακτήθηκε στις 2012-05-12. 
  26. ↑ Chatelin, Bruno (2 Φεβρουαρίου 2006). «Picking up hot numbers in Park City» (στα Αγγλικά). FilmFestivals.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWd3ZQuX?url=http://www.filmfestivalstv.com/sundance/2006/02/picking_up_hot_.html#more. Ανακτήθηκε στις 2012-05-12. 
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 «Little Miss Sunshine Box Office Summary». Rotten Tomatoes (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2012. 
  28. ↑ «Daily Box Office (28-30 Ιουλίου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  29. ↑ «Daily Box Office (24-27 Ιουλίου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  30. ↑ «Daily Box Office (28-30 Ιουλίου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  31. ↑ «Daily Box Office (31 Ιουλίου-3 Αυγούστου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  32. ↑ «Daily Box Office (4-6 Αυγούστου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  33. ↑ «Daily Box Office (7-10 Αυγούστου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  34. ↑ «Daily Box Office (11-13 Αυγούστου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  35. ↑ «Daily Box Office (14-17 Αυγούστου)». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  36. ↑ «Little Miss Sunshine-Foreign Box Office». Box Office Mojo (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  37. ↑ «Little Miss Sunshine (2006)» (στα Αγγλικά). Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011. 
  38. ↑ «Little Miss Sunshine» (στα Αγγλικά). Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011. 
  39. ↑ Medved, Michael. «Little Miss Sunshine» (στα Αγγλικά). MedvedMovieMinute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-14. https://web.archive.org/web/20071114092320/http://www.michaelmedved.com/pg/jsp/eot/review.jsp?pid=3049. Ανακτήθηκε στις 2012-05-21. 
  40. ↑ Siegel, Joel (27 Ιουλίου 2006). «Forecast for 'Little Miss Sunshine': Oscar Heat» (στα Αγγλικά). ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdDVR7M?url=http://abcnews.go.com/GMA/JoelSiegel/story?id=2245032. Ανακτήθηκε στις 2012-05-21. 
  41. ↑ Papamichael, Stella (5 Σεπτεμβρίου 2006). «Little Miss Sunshine (2006)» (στα Αγγλικά). BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdFqiug?url=http://www.bbc.co.uk/films/2006/08/02/little_miss_sunshine_2006_review.shtml. Ανακτήθηκε στις 2012-05-21. 
  42. ↑ Puig, Claudia (21 Δεκεμβρίου 2006). «These kids are golden» (στα Αγγλικά). USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdHukKs?url=http://www.usatoday.com/printedition/life/20061222/wk_oscarkids22.art.htm. Ανακτήθηκε στις 2012-05-21. 
  43. ↑ Gleiberman, Owen (26 Ιουλίου 2006). «Movie Review: Little Miss Sunshine (2006)» (στα Αγγλικά). Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdKXcWX?url=http://www.ew.com/ew/article/0,,1219240,00.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-21. 
  44. ↑ Ridley, Jim (25 Ιουλίου 2006). «Ain't No Sunshine» (στα Αγγλικά). The Village Voice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdOjGBd?url=http://www.villagevoice.com/2006-07-18/film/ain-t-no-sunshine/. Ανακτήθηκε στις 2012-05-21. 
  45. ↑ Lacey, Liam (8 Απριλίου 2006). «Proust, Nietzsche and JonBenet» (στα Αγγλικά). Globe and Mail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdUR7Fn?url=http://www.theglobeandmail.com/archives/little-miss-sunshine-proust-nietzsche-and-jonbenet/article838520/. Ανακτήθηκε στις 2012-10-03. 
  46. ↑ Nimouse, Anna (26 Φεβρουαρίου 2007). «Little Miss Miserable» (στα Αγγλικά). National Review. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdZ8IXi?url=http://www.nationalreview.com/articles/220092/little-miss-miserable/anna-nimouse. Ανακτήθηκε στις 2012-10-03. 
  47. ↑ «The 50 Best Movies of the Decade (2000-2009)». Paste (στα Αγγλικά). 3 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2011. 
  48. ↑ Emerson, Jim (4 Αυγούστου 2006). «Little Miss Sunshine» (στα Αγγλικά). RogerEbert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdgZQcA?url=http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20060803%2FREVIEWS%2F60724005. Ανακτήθηκε στις 2020-09-14. 
  49. ↑ Tallerico, Brian. «Little Miss Sunshine (Fox Searchlight)» (στα Αγγλικά). UGO.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdjyWvJ?url=http://www.ugo.com/channels/filmTv/features/littlemisssunshine/. Ανακτήθηκε στις 2012-10-03. 
  50. ↑ 50,0 50,1 «Little Miss Sunshine — Weekly DVD Sales» (στα Αγγλικά). The Numbers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2012. 
  51. ↑ «Little Miss Sunshine DVD/Home Video» (στα Αγγλικά). Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  52. ↑ Salas, Randy A.. «Classic films line up for Blu-ray» (στα Αγγλικά). Star Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWdrVVwH?url=http://www.startribune.com/entertainment/tv/36895444.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-24. 
  53. ↑ «79th Academy Awards». Academy of Motion Pictures Arts and Sciences (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
  54. ↑ «AFI AWARDS 2006». American Film Institute (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
  55. ↑ «Film Awards Winners in 2007» (στα Αγγλικά). British Academy of Film and Television Arts. 26 Σεπτεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
  56. ↑ «The Little Miss Sunshine Awards List Keeps Growing». Fox Searchlight Pictures (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
  57. ↑ «Little Miss Sunshine improves Oscar prospects with win at Screen Actors Guild awards» (στα Αγγλικά). International Herald Tribune. Associated Press. 29 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWe5zi1I?url=http://www.nytimes.com/2007/01/29/arts/29iht-web.0130sagsun.4384317.html?_r=1. Ανακτήθηκε στις 2012-05-26. 
  58. ↑ «Little Miss Sunshine (2006) Awards» (στα Αγγλικά). The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWeBLcJH?url=http://movies.nytimes.com/movie/335018/Little-Miss-Sunshine/awards. Ανακτήθηκε στις 2012-05-26. 
  59. ↑ Keck, William (7 Ιανουαρίου 2007). «Palm Springs Film Festival kicks off awards season» (στα Αγγλικά). USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWeDCqm9?url=http://www.usatoday.com/life/movies/news/2007-01-07-palms-springs_x.htm. Ανακτήθηκε στις 2012-05-26. 
  60. ↑ «Michael Douglas in the spotlight at Deauville film fest» (στα Αγγλικά). MSN. 29 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-31. https://web.archive.org/web/20071231105701/http://news.sg.msn.com/Entertainment/article.aspx?cp-documentid=171805. Ανακτήθηκε στις 2012-05-26. 
  61. ↑ Hernandez, Eugene (24 Φεβρουαρίου 2007). «Sunshine Wins Four, Half Nelson Gets Two at Independent Spirit Awards; Quinceanera and Sweet Land Also Win Top Prizes» (στα Αγγλικά). indieWire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-07. https://web.archive.org/web/20070307142314/http://www.indiewire.com/biz/2007/02/sunshine_wins_f.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-28. 
  62. ↑ «49th Annual Grammy Award Winners List» (στα Αγγλικά). Βραβεία Γκράμι. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2012. 
  63. ↑ Associated Press (1 Μαΐου 2007). «MTV announces nominees for movie awards» (στα Αγγλικά). USA Today. http://www.usatoday.com/life/television/2007-05-01-844459179_x.htm. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  64. ↑ «International Press Academy Satellite Awards Winners». The Golden Satellites (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2012. 
  65. ↑ «Chicago Film Critics Association 2006» (στα Αγγλικά). 2006 19th Chicago Film Critics Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2012. 
  66. ↑ «Babel scores big with 7 Golden Globe nods» (στα Αγγλικά). Associated Press. CNN. 14 Δεκεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-02-24. https://web.archive.org/web/20080224014828/http://www.cnn.com/2006/SHOWBIZ/Movies/12/14/globe.nominations/index.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-28. 
  67. ↑ 67,0 67,1 67,2 67,3 Laporte, Nicole (17 Φεβρουαρίου 2007). «Credits flap darkens Sunshine» (στα Αγγλικά). Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWeVoCaZ?url=http://www.variety.com/article/VR1117959714?refCatId=13. Ανακτήθηκε στις 2012-10-04. 
  68. ↑ Cieply, Michael (14 Ιουλίου 2007). «Oscar Rules Regarding Producing Are Relaxed» (στα Αγγλικά). The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWeaqqlE?url=http://www.nytimes.com/2007/06/14/movies/14acad.html?_r=2. Ανακτήθηκε στις 2012-10-04. 
  69. ↑ Goldstein, Patrick (27 Φεβρουαρίου 2007). «Academy rule riles producers» (στα Αγγλικά). Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWecpF1S?url=http://www.latimes.com/entertainment/news/env-et-gold20feb20,1,2790699.story. Ανακτήθηκε στις 2012-10-04. 
  70. ↑ Kilday, Gregg (27 Ιανουαρίου 2007). «Oscars' rule of 3 cuts Grey, Berger, Yerxa» (στα Αγγλικά). The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-04-02. https://web.archive.org/web/20070402164429/http://www.hollywoodreporter.com/hr/content_display/news/e3i9467b31373bcdd67d07f3de7b70d59a0. Ανακτήθηκε στις 2012-10-04. 
  71. ↑ 71,0 71,1 McNary, Dave (14 Δεκεμβρίου 2007). «Academy bends on "rule of three"» (στα Αγγλικά). Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-05. https://archive.today/20130105033914/http://www.variety.com/awardcentral_article/VR1117977761.html/?nav=news&categoryid=1985&cs=1. Ανακτήθηκε στις 2012-10-04. 
  72. ↑ 72,0 72,1 72,2 «Little Miss Sunshine [Original Soundtrack]». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2012. 
  73. ↑ Greenblatt, Leah (4 Αυγούστου 2006). «Track Stars» (στα Αγγλικά). Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWezCfc4?url=http://www.ew.com/ew/article/0,,1222669,00.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-30. 
  74. ↑ Toy, Sam. «Review of Little Miss Sunshine». Empire (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2012. 
  75. ↑ Jarry, Johnathan (20 Αυγούστου 2006). «SoundtrackNet: Little Miss Sunshine» (στα Αγγλικά). SoundtrackNet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWf2YKz8?url=http://www.soundtrack.net/albums/database/?id=4123. Ανακτήθηκε στις 2012-05-30. 
  76. ↑ Sullivan, Jim (28 Ιουλίου 2006). «DeVotchKa's music is as offbeat as its name» (στα Αγγλικά). The Christian Science Monitor. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWemb3S4?url=http://www.csmonitor.com/2006/0728/p13s01-almp.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-30. 
  77. ↑ 77,0 77,1 Hoard, Christian (7 Φεβρουαρίου 2007). «Devotchka: The Best Little Grammy-Nominated Band You’ve Never Heard Of» (στα Αγγλικά). Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWet2XRr?url=http://www.rollingstone.com/music/news/devotchka-the-best-little-grammy-nominated-band-youve-never-heard-of-20070207. Ανακτήθηκε στις 2012-05-30. 
  78. ↑ «78th Academy Awards Rules» (στα Αγγλικά). Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2012. 
  79. ↑ «The 11th Annual Satellite Awards Nominees» (στα Αγγλικά). International Press Academy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWevasKI?url=http://www.pressacademy.com/satawards/ipa-sa-nominees.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-30. 
  80. ↑ «Little Miss Sunshine (2006)». Yahoo! Movies (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2012. 
  81. ↑ «Little Miss Sunshine Musical» (PDF) (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2012. 
  82. ↑ «Little Miss Sunshine» (στα Αγγλικά). La Jolla Playhouse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2012. 
  83. ↑ Hebert, James (17 Δεκεμβρίου 2010). «The "Sunshine" set: Playhouse announces new musical's cast» (στα Αγγλικά). U-T San Diego. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://www.webcitation.org/5vWfa8OYO?url=http://www.signonsandiego.com/news/2010/dec/17/the-sunshine-set-playhouse-announces-musicals/. Ανακτήθηκε στις 2012-06-01. 
  84. ↑ Jones, Kenneth (15 Φεβρουαρίου 2011). «"Road Trip! Finn & Lapine's 'Little Miss Sunshine' Musical Begins World-Premiere Run in CA"» (στα Αγγλικά). playbill.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-02-18. https://web.archive.org/web/20110218190109/http://www.playbill.com/news/article/147650-Road-Trip-Finn-Lapines-Little-Miss-Sunshine-Musical-Begins-World-Premiere-Run-in-CA. Ανακτήθηκε στις 2012-06-01. 
  85. ↑ «Little Miss Sunshine Program Insert» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2012. 

Επιπλέον ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Little_Miss_Sunshine&oldid=10811895"