Μετάβαση στο περιεχόμενο

Loss (κόμικ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παρωδία του "Loss" με τη χρήση εικόνων από την "Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών".

Το "Loss", που μερικές φορές αναφέρεται και ως "loss.jpg", [1] είναι ένα κόμικ που δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουνίου 2008, από τον Τιμ Μπάκλεϊ για το webcomic του Ctrl + Alt + Del, που σχετίζεται με βιντεοπαιχνίδια. Στο σημείο της πλοκής όπου ο Ίθαν και η αρραβωνιαστικιά του, Λάιλα, το κόμικ --που αποτελείται από τέσσερα πάνελ χωρίς διάλογο-- δείχνει τον Ίθαν να εισέρχεται σε ένα νοσοκομείο, όπου βρίσκει την Λάιλα να θρηνεί σε μια κλίνη, έχοντας υποστεί αποβολή του μωρού της . Ο Μπάκλεϊ ανέφερε ότι γεγονότα στη ζωή του τον ενέπνευσαν να δημιουργήσει το κόμικ. 

Έλαβε αρνητική υποδοχή από τους κριτικούς και από δημιουργούς webcomic, κυρίως για την αλλαγή του ύφους στο κόμικ, και επειδή αποτελεί παράδειγμα "fridging" - κλισέ που δείχνει έναν νεκρό ή τραυματισμένο γυναικείο χαρακτήρα με την πρόθεση να προκαλέσει έναν αρσενικό χαρακτήρα. Έχει προσαρμοστεί και έχει μετατραπεί σε παρωδία από πολλούς άλλους δημιουργούς και έχει αποκτήσει την φήμη ενός διαδικτυακού μιμιδίου.

Το Ctrl+Alt+Del, που συχνά αναφέρεται με την συντομογραφία CAD, είναι μια σειρά webcomic από τον Τιμ Μπάκλεϊ. Με την δημιουργία του τον Οκτώβριο του 2002, το κόμικ είχε ως επίκεντρο τους χαρακτήρες Ίθαν, Λούκας, και αργότερα την Λάιλα, που αποτελεί ερωτικό υποκείμενο του Ίθαν.[2] Πριν από το "Loss", το CAD ήταν ένα χιουμοριστικό κόμικ με επίκεντρο τα βιντεοπαιχνίδια, εναλλάσσοντας μεταξύ πολλαπλών επεισοδίων με πλοκή και αυτοτελών επεισοδίων, συχνά παρουσιάζοντας τους χαρακτήρες να κάθονται σε ένα καναπέ και να συζητούν με χιουμοριστικό τρόπο για το παιχνίδι που παίζουν. Ο Μπράιαν Φέλντμαν του περιοδικού New York περιέγραψε το αρχικό ύφος του κόμικ ως "διασκεδαστικό στην καλύτερη περίπτωση και παιδικό στην χειρότερη, προσφεύγοντας στη βία για την τελευταία ατάκα με αισθητή συχνότητα".[1]

Το 2008, στο σημείο της πλοκής όπου ο Ίθαν και η Λάιλα περίμεναν το πρώτο τους παιδί, ο Μπάκλεϊ δημοσίευσε το επεισόδιο "Loss", μια δραματική μετατόπιση από τα προηγούμενα επεισόδια του CAD. Το επεισόδιο ήταν ένα κόμικ σε τέσσερα πάνελ με τον Ίθαν να μπαίνει σε νοσοκομείο, να ζητά από έναν υπάλληλο υποδοχής οδηγίες, να μιλάει με έναν γιατρό, και να βρίσκει τη Λάιλα να κλαίει ξαπλωμένη πλάγια σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, υπονοώντας ότι είχε υποστεί αποβολή. Υπήρχαν δύο ακόμη κόμικ στο νοσοκομείο, πριν επιστρέψει το CAD στα συνηθισμένα επεισόδια. Όταν δημοσίευσε το "Loss", ο Μπάκλεϊ έγραψε μια δημοσίευση στο blog του εξηγώντας ότι είχε σχεδιάσει την ιστορία χρόνια νωρίτερα. Προσωπικές εμπειρίες στην ζωή του τον ενέπνευσαν να δημιουργήσει το κόμικ, συγκεκριμένα από μια απρογραμματισμένη εγκυμοσύνη και αποβολή με μια πρώην κοπέλα του στο κολέγιο.[1][3]

Οι δημιουργοί του Penny Arcade, Mike Krahulik (αριστερά) και Jerry Holkins (δεξιά)

Το "Loss" έλαβε αρνητική υποδοχή από μερικούς δημιουργούς και κριτικούς webcomic. Οι δημιουργοί της σειράς webcomic Penny Arcade, Mike Krahulik και Jerry Holkins, ρωτήθηκαν για to "Loss" κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με την Joystiq. Και οι δύο τους το κατέκριναν, με τον Holkins να περιγράφει τον Μπάκλεϊ ως τον "Αντίχριστο", αναφερόμενος με χιούμορ στο "Loss" και την πλοκή του ως τον πρώτο καβαλάρη της Αποκάλυψης.[4] Ο Ben "Yahtzee" Croshaw, δημιουργός της σειράς κριτικής βιντεοπαιχνιδιών Zero Punctuation, ανέφερε το CAD σε επεισόδιο του για τα webcomic που σχετίζονται με βιντεοπαιχνίδια, όπου ανέφερε ότι η ύπαρξη μιας ιστορίας όπου αποβάλλεται το μωρό ενός χαρακτήρα σε ένα webcomic γνωστό για χιούμορ θεωρείται "μια αμήχανη αλλαγή ύφους στην καλύτερη περίπτωση και τεράστια ασέβεια προς το θέμα στην χειρότερη περίπτωση".[5] Ο Mike Fahey του Kotaku, πρώην θαυμαστής του webcomic, συμφώνησε με τις καταγγελίες του Croshaw, αναφέροντας ότι δεν μπορούσε να διαβάσει την σειρά όπως προηγουμένως. [6] Το 2021, ο Fahey αποκάλεσε το επεισόδιο "έκτρωμα των κόμικ". [7]

Το κόμικ αντιμετώπισε επίσης κριτική επειδή αποτέλεσε ένα παράδειγμα "fridging", ένας όρος που δημιουργήθηκε από την ιστοσελίδα Women in Refrigerators, όπου ένας συγγραφέας χρησιμοποιεί το τραύμα ενός γυναικείου χαρακτήρα ως συσκευή πλοήγησης στην ιστορία ενός ανδρικού χαρακτήρα.[1] Τα δύο επεισόδια που ακολούθησαν το "Loss" στην πλοκή έδειξαν τον Ίθαν να αντιδρά στην αποβολή με τους άνδρες φίλους του και δεν έδειξαν τη Λάιλα ή την αντίδρασή της.[8] Ο Μπάκλεϊ είπε σε μια συνέντευξη του 2015 ότι δεν μετανιώνει για τη δημιουργία του επεισοδίου, και δήλωσε ότι γυναίκες του είχαν πει ότι η ιστορία αυτή τους είχε βοηθήσει. Είπε ότι αφηγήθηκε την ιστορία από την πλευρά του Ίθαν επειδή αυτή ήταν η μόνη αναφορά που είχε, αντανακλώντας ότι φοβόταν να μη παρουσιάσει λάθος την πλευρά μιας γυναίκας σχετικά με το θέμα και δεν είχε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του να την γράψει με τον δέοντα τρόπο. Ο Μπάκλεϊ αργότερα σημείωσε ότι, αν η αποβολή αναφερθεί ξανά στο webcomic, θα έκανε περισσότερες έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις των αποβολών στις έγκυες μητέρες.[1]

Η φήμη ως διαδικτυακό μιμίδιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια μινιμαλιστική εκδοχή του "Loss", που αποτελείται από μόνο επτά γραμμές

Μετά την δημοσίευση του επεισοδίου, έγινε αμέσως ένα διαδικτυακό μιμίδιο, με χρήστες από ιστοσελίδες όπως το 4chan και το Tumblr να τροποποιούν το κόμικ, αναδημιουργώντας το χρησιμοποιώντας σκηνές από άλλα έργα όπως το Futurama και το Pokémon. Ο πίνακας σχετικά με τα βιντεοπαιχνίδια /v/ του 4chan αργότερα θα απαγορεύσει στους χρήστες να δημιουργήσουν νέα νήματα σχετικά με αυτές τις τροποποιήσεις. [1] Οι παρωδίες του κόμικ έγιναν πιο αφηρημένες, απεικονίζοντάς το με αντικείμενα που τοποθετούνται στην ίδια θέση με τους χαρακτήρες, όπως χότ ντογκ, οι σωλήνες από το Super Mario, ή το κείμενο από το "Προς πώληση: βρεφικά παππούτσια, εντελώς αφόρετα". Μια μινιμαλιστική εκδοχή του μιμιδίου περιλαμβάνει το ίδιο στυλ των τεσσάρων πάνελ. Το πρώτο πάνελ με μια ενιαία κατακόρυφη γραμμή, το δεύτερο πάνελ με δύο κατακόρυφες γραμμές, η δεύτερη γραμμή ελαφρώς μικρότερη, το τρίτο πάνελ με δυο ίσες κατακόρυφες γραμμές και το τέταρτο πάνελ με μια κατακόρυφη και οριζόντια γραμμή. Μια απάντηση στην αναγνώριση του μιμιδίου, ένα μιμίδιο από μόνο του, ήταν η φράση "Is this Loss?"("Είναι αυτό το Loss;") [1] Το μιμίδιο είχε μια αναβίωση γύρω στο 2017.[9][9]

Ο Μπράιαν Φέλντμαν αποκάλεσε το αστείο ως "η πιο Μακροχρόνια Αποβολή του Διαδικτύου".[1] Το 2016, το podcast Reply All συζήτησε για το κόμικ στην ανάλυση μιας παραλλαγής του "Loss" που χρησιμοποιήθηκε ως αστείο σχετικά με τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών των Ηνωμένων Πολιτειών του 2016. Οι οικοδεσπότες το περιέγραψαν ως ένα μοτίβο που οι θεατές δεν θα αναγνώριζαν ποτέ εκτός αν ήταν ήδη εξοικειωμένοι με αυτό, και είπαν ότι επειδή το κόμικ ήταν λιτό και εμβληματικό, αυτό έκανε επίσης εύκολη την δημιουργία παρωδίας.

Στις 2 Ιουνίου 2018, την δέκατη επέτειο του "Loss", το επεισόδιο αντικαταστάθηκε από ένα τροποποιημένο κόμικ με τον τίτλο "Found".[9] Ενώ σχεδόν όλα τα πάνελ παραμένουν ίδια, στο τελευταίο πάνελ ο Ίθαν κοιτάζει το κοινό με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του. Μια μέρα αργότερα, το αρχικό κόμικ αποκαταστάθηκε χωρίς καμία εξήγηση για την αντικατάσταση.[9] Η Julia Alexander από το Polygon θεωρεί ότι το "Found" ήταν μια αναγνώριση του στάτους που το "Loss" είχε πετύχει ως μιμίδιο, συγκρίνοντας την εξέλιξη του κόμικ με αυτήν του Πέπε του Βατράχου.[10] Ομοίως, στις 2 Ιουνίου 2019, το επεισόδιο αντικαταστάθηκε από μια τροποποίηση του κόμικ με τον τίτλο "Cross". Αυτή η τροποποίηση αντικατέστησε το τελευταίο πάνελ με ένα όπου η γέννηση ήταν επιτυχής. Ωστόσο, το πρόσωπο του παιδιού ήταν μια μινιμαλιστική εκδοχή του κόμικ.[11]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Feldman, Brian (6 Νοεμβρίου 2015). «Talking to the Man Behind 'Loss,' the Internet's Longest-Running Miscarriage 'Joke'». New York. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  2. Maragos, Nick (7 Νοεμβρίου 2005). «Will Strip For Games». 1UP.com. σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2006. 
  3. Buckley, Tim (2 Ιουνίου 2008). «So then... let's chat». Ctrl+Alt+Del. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2019. 
  4. Miller, Ross (2 Σεπτεμβρίου 2008). «PAX 2008: The Penny Arcade Interview». Joystiq. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2008. 
  5. Croshaw, Ben (2 Ιουλίου 2008). Webcomics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2018. 
  6. Fahey, Mike (July 2, 2008). «Zero Punctuation Takes On Ctrl+Alt+Del». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 26, 2021. https://web.archive.org/web/20210126182625/https://kotaku.com/zero-punctuation-takes-on-ctrl-alt-del-5021521. Ανακτήθηκε στις June 4, 2018. 
  7. Grayson, Nathan (April 9, 2021). «In 2007, Video Game Memes Took A Dark Turn». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 16, 2021. https://web.archive.org/web/20210516201815/https://kotaku.com/in-2007-video-game-memes-took-a-dark-turn-1846654309. Ανακτήθηκε στις July 28, 2021. 
  8. Vogt, PJ· Goldman, Alex (27 Οκτωβρίου 2016). «Flash!». Reply All (Podcast). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Muncy, Julie (June 2, 2018). «One of the 'Net's Longest-Running Webcomics Has Done Something Weird to Its Most Memed Strip». Gizmodo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 2, 2020. https://web.archive.org/web/20201202041119/https://io9.gizmodo.com/one-of-the-nets-longest-running-webcomics-has-done-some-1826508119. Ανακτήθηκε στις June 4, 2018. 
  10. Alexander, Julia (June 6, 2018). «Ctrl+Alt+Del's 'Loss' and 'Found' comics prove artists still struggle with meme-ified work». Polygon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 13, 2021. https://web.archive.org/web/20210113040452/https://www.polygon.com/2018/6/6/17430838/ctrl-alt-del-loss-found-memes-tim-buckley. Ανακτήθηκε στις June 9, 2018. 
  11. Buckley, Tim (2 Ιουνίου 2019). «Cross». Ctrl+Alt+Del. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]