Μετάβαση στο περιεχόμενο

Mario Kart 64

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Mario Kart 64
ΔημιουργόςNintendo Entertainment Analysis & Development
ΕκδότηςNintendo
ΠλατφόρμαNintendo 64 και Nintendo Wii U
Ημ/νία κυκλοφορίας24  Ιουνίου 1997 (Nintendo 64, Ηνωμένο Βασίλειο), 26  Ιανουαρίου 2007 (Nintendo Wii, Ηνωμένο Βασίλειο), 21  Ιανουαρίου 2016 (Nintendo Wii U, Ηνωμένο Βασίλειο), 10  Φεβρουαρίου 1997 (Nintendo 64, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) και 14  Δεκεμβρίου 1996 (Nintendo 64, Ιαπωνία)
δεδομένα (π  σ  ε )

Το Mario Kart 64 (Ιαπωνικά: マリオカート64 Χέπμπορν: Mario Kāto Rokujūyon?) είναι βιντεοπαιχνίδι αγώνων που αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από τη Nintendo για το Nintendo 64 το 1996. Είναι ο διάδοχος του Super Mario Kart για το Super Nintendo Entertainment System και το δεύτερο παιχνίδι της σειράς Mario Kart. Κυκλοφόρησε αρχικά στην Ιαπωνία στις 14 Δεκεμβρίου του 1996, και στη βόρεια Αμερική και Ευρώπη το 1997. Τον Ιανουάριο του 2007, κυκλοφόρησε ως ένα downloadable παιχνίδι στο Virtual Console για το Wii[1] και το Wii U.

Οι αλλαγές από το αρχικό περιλαμβάνουν τη μετάβαση πολυγωνικά πραγματικά 3D γραφικά υπολογιστή για το σχεδιασμό των κουρσών και την υποστήριξη τεσσάρων παικτών. Οι παίκτες ελέγχουν χαρακτήρες της σειράς Mario, που αγωνίζονται γύρω από μια ποικιλία κουρσών με αντικείμενα που βοηθούν τον παίκτη. Η μετάβαση σε τρισδιάστατα γραφικά επέτρεψε επίσης δυνατότητες για πίστες, που δεν ήταν διαθέσιμες με τα γραφικά Mode 7 του αρχικού παιχνιδιού, όπως οι αλλαγές στην ανύψωση, γέφυρες, τοίχους και λάκκους. Ωστόσο, οι χαρακτήρες και τα αντικείμενα παραμένουν ως δισδιάστατα sprites.

Το Mario Kart 64 είναι βιντεοπαιχνίδι αγώνων όπου ο παίκτης ελέγχει έναν από οχτώ χαρακτήρες της σειράς Mario που αγωνίζονται σε karts σε διάφορες κούρσες. Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, οι παίκτες μπορούν να λάβουν τυχαία αντικείμενα από ειδικά κουτιά σε διαφορετικές περιοχές της κούρσας που μπορούν να βοηθήσουν τους παίκτες να προσπεράσουν αντίπαλους. Για παράδειγμα, τα κοχύλια και οι μπανάνες επιτρέπουν στον παίκτη να επιτεθεί στους αντιπάλους του και να τους επιβραδύνει, ενώ τα μανιτάρια χορηγούν στον παίκτη μια προσωρινή ώθηση στην ταχύτητα.

Το Mario Kart 64 περιέχει 16 κούρσες αγώνα και 4 κούρσες μάχης.[2] Περιέχει επίσης 8 χαρακτήρες, με τους Mario, Luigi, Princess Peach, Toad, Yoshi και Bowser από το Super Mario Kart και τους Wario και Donkey Kong να εμφανίζονται για πρώτη φορά στη σειρά.

Το παιχνίδι χωρίζεται σε 4 είδη: Grand Prix, Time Trial, Versus και Battle. Το Grand Prix υποστηρίζει και έναν παίκτη και πολλαπλούς παίκτες, ενώ άλλα είδη υποστηρίζουν είτε μόνο έναν παίκτη είτε πολλαπλούς παίκτες.

Αυτή η λειτουργία έχει έναν ή δύο παίκτες να συμμετέχουν σε τέσσερις συνεχόμενες κούρσες τριών γύρων, το καθένα σε μια διαφορετική κούρσα σε ένα από τα τέσσερα επιλεγόμενα κύπελλα (Mushroom, Flower, Star η Special) κατά επτά (ή έξι) παίκτες του υπολογιστή. Όταν ο παίκτης ολοκληρώνει έναν αγώνα, του απονέμονται πόντοι με βάση το βαθμό που αυτός τελείωσε. Αν ο παίκτης κατέχει την 5η θέση και κάτω, θα ζητηθεί από τον παίκτη να επαναλάβει τον αγώνα. Μετά την ολοκλήρωση όλων των τεσσάρων αγώνων, τα τρόπαια απονέμονται στους παίκτες που σημείωσαν την υψηλότερη συσσώρευση των σημείων: χάλκινο για την τρίτη θέση, ασημένιο για τη δεύτερη, και χρυσό για την πρώτη. Το επίπεδο δυσκολίας μετριέται με το μέγεθος του κινητήρα: 50cc, 100cc ή 150cc. Υπάρχει μια πρόσθετη unlockable δυσκολία που ονομάζεται "Extra", το οποίο επιτρέπει στους παίκτες να αγωνιστούν σε ταχύτητα 100cc σε κούρσες που είναι ανεστραμμένες ή αριστερά ή δεξιά. Αυτό είναι το πρώτο παιχνίδι της σειράς που παρέχει αυτή τη δυνατότητα, με αργότερα παιχνίδια να αποκαλούν αυτό το χαρακτηριστικό ως "Mirror Mode" ή "150cc Mirror Mode".

Ο στόχος σε αυτή τη λειτουργία είναι να ολοκληρώσει ο παίκτης έναν αγώνα τριών γύρων για την επιλεγμένη κούρσα στο συντομότερο δυνατό συνολικό χρόνο χωρίς αντίπαλους ή κουτιά με αντικείμενα. Ο παίκτης αρχίζει πάντα κάθε αγώνα με τρία μανιτάρια που τον επιταχύνουν. Για κάθε δεδομένη κούρσα οι πέντε μικρότερες συνολικές φορές αποθηκεύονται μαζί με το μικρότερο ενιαίο χρόνο γύρου του κάθε αγώνα. Ο παίκτης μπορεί να επιλέξει να αγωνιστεί ενάντια σε έναν χαρακτήρα-φάντασμα που μιμείται την κίνηση του παίκτη από έναν προηγούμενο αγώνα. Τα ghost data για έως και δύο διαφορετικές κούρσες μπορούν να αποθηκευτούν μόνιμα σε ένα Controller Pak. Ωστόσο, η Virtual Console έκδοση του παιχνιδιού για το Wii δεν είναι συμβατή με τη συσκευή, και έτσι είναι αδύνατο να αποθηκευτούν τα ghost data.

Δύο έως τέσσερις παίκτες ανταγωνίζονται σε ενιαίους αγώνες σε κάθε διαδρομή χωρίς παίκτες του υπολογιστή. Με δύο παίκτες, ο συνολικός αριθμός των νικών για κάθε παίκτη παρακολουθείται, και σε αγώνες τριών ή τεσσάρων παικτών, ο αριθμός νικών της 1ης, 2ης και 3ης θέσης παρακολουθείται για κάθε δρομέα.

Αυτή η λειτουργία υποστηρίζει δύο έως τέσσερις παίκτες και έχει έναν στόχο last man standing όπου οι παίκτες επιτίθενται ο ένας στον άλλο με αντικείμενα μέσα σε ένα από τέσσερις επιλεγόμενες κούρσες αρένα. Οι παίκτες αρχίζουν έναν αγώνα με τρία μπαλόνια που συνδέονται σε καθένα από τα karts τους. Ο παίκτης θα χάσει ένα μπαλόνι κάθε φορά που ο χαρακτήρας δέχεται ζημιά έχοντας έρθει σε επαφή με ένα αντικείμενο των άλλων παικτών, και αποβάλλεται από το παιχνίδι αφού χάσει όλα τα μπαλόνια. Ο αγώνας τελειώνει όταν ένας παίκτης παραμένει, ο οποίος στη συνέχεια ανακηρύσσεται νικητής. Σε τριών ή τεσσάρων παικτών αγώνες, οι χαρακτήρες των δύο πρώτων παικτών που θα χάσουν όλα τα μπαλόνια τους θα μετατραπούν σε ένα "Mini Bomb Karts", και χάνουν την ικανότητα να κερδίσουν τον αγώνα. Το Mini Bomb Kart εξακολουθεί να είναι ευέλικτο από τον παίκτη και μπορεί να συγκρουστεί και να προκαλέσει ζημιά σε ένα άλλο παίκτη μόνο μία φορά, μετά του οποίου δεν μπορεί πλέον να συμμετάσχει.

 Υποδοχή
Σκορ συναθροιστή
Συναθροιστής Σκορ
Metacritic 83/100[3]
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
Edge 8/10[4]
Electronic Gaming Monthly A[5]
GamePro 5/5[6]
GameSpot 6.4/10[7]
IGN (N64) 8.1/10[8]
(Wii) 7.9/10[9]
Nintendo Power 4.33/5[10]

Το Mario Kart 64 έλαβε γενικά θετικές κριτικές.[3] Η IGN δήλωσε ότι "αν και η λειτουργία single-player mode είναι ένα μέρος ενός βήματος πίσω από το πρωτότυπο του Super Nintendo, το Mario Kart 64 εξακολουθεί να προσφέρει μια από τις καλύτερες εμπειρίες πολλαπλών παικτών που υπάρχουν στο Nintendo 64."[8] Το GameSpot επέμεινε ότι αν και τα γραφικά και ο ήχος του παιχνιδιού είναι εντυπωσιακά, το gameplay είναι πολύ εύκολο.[7] Στην έκδοση Virtual Console, ο κριτικός επέκρινε την έλλειψη του ghost-saving, ήχο και γραφικά λέγοντας ότι το τελευταίο είχε "κακή ηλικία".[11] Το παιχνίδι τοποθετείται στη 17η θέση στα 100 σπουδαιότερα παιχνίδια της Nintendo όλων των εποχών από την Official Nintendo Magazine.[12]

Το Mario Kart 64 πούλησε περίπου 5.5 εκατομμύρια αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες και 2.24 στην Ιαπωνία.[13][14] Το Game Informer ανέφερε τον Ιούνιο του 2014 ότι το παιχνίδι είχε πουλήσει 9.870.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας το ως το δεύτερο παιχνίδι του Nintendo 64 με τις περισσότερες πωλήσεις.[15]

  1. «Mario Kart 64 on VC». NintendoLife. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2011. 
  2. Mario Kart 64 Nintendo Player's Guide. Nintendo Power. 1997. 
  3. 3,0 3,1 «Mario Kart 64 (n64: 1997): Reviews». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. «Edge Online: Search Results». Edge. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2008. 
  5. «Mario Kart 64 N64 Review Index, Mario Kart 64 Reviews:». 1UP.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2008. 
  6. Doctor Zombie (24 Νοεμβρίου 2000). «Review: Mario Kart 64 for N64 on Gamepro.com». GamePro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2008. 
  7. 7,0 7,1 Ward, Trent (6 Φεβρουαρίου 1997). «Mario Kart 64 for Nintendo 64 Review - Nintendo 64 Mario Kart 64 Review». GameSpot. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2008. 
  8. 8,0 8,1 Schneider, Peer (20 Φεβρουαρίου 1997). «IGN: Mario Kart 64 Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2008. 
  9. Thomas, Lucas M. (30 Ιανουαρίου 2007). «Mario Kart 64 VC Review». IGN. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2014. 
  10. «Mario Kart 64 Rom». Mario Kart 64. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 
  11. «Mario Kart 64 for Wii Review - Wii Mario Kart 64 Review». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017. 
  12. «20-11 Official Nintendo Magazine». Official Nintendo Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2009. 
  13. «The Magic Box - US Platinum Chart Games». The Magic Box. 27 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2008. 
  14. «The Magic Box - Japan Platinum Chart Games». The Magic Box. 27 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2008. 
  15. Futter, Mike (2 Ιουνίου 2014). «Mario Kart 8 Speeds To Over 1.2 Million Sales In Opening Weekend». Game Informer. GameStop. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]