NGC 5260
Συντεταγμένες: 
13h 40m 19.8871s, −23° 51′ 28.813″
| NGC 5260 | |
|---|---|
 Εικόνα του NGC 5260 από το Pan-STARRS. | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Ύδρα |
| Ορθή Αναφορά | 13h 40m 19.8871s[1] |
| Απόκλιση | -23° 51′ 28.813″[1] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.021688[1] |
| Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | 6502 ± 7 km/s[1] |
| Απόσταση | 326,6 ± 22,9 Mly (100,13 ± 7,02 Mpc)[1] |
| Ομάδα ή σμήνος γαλαξιών | RR 254 |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 12.8[1] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | SB(s)c[1] |
| Διάμετρος | ~248,900 ly (76,32 kpc) (εκτιμώμενη)[1] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 1.6′ × 1.4′[1] |
| Άλλες ονομασίες | |
| PGC 48371, MCG -04-32-050, IRAS 13375-2336, 2MASX J13401990-2351291, ESO 509- G 092, RR 254a[1] | |
Ο NGC 5260 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Ύδρα. Η ταχύτητά του σε σχέση με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου είναι 6789 ± 21 km/s και κατά συνέπεια απέχει περίπου 327 εκατομμύρια έτη φωτός βάσει του νόμου του Χαμπλ.[1] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Λιούις Α. Σουίφτ (Lewis A. Swift) στις 6 Απριλίου 1885.[2]
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο NGC 5260 είναι γαλαξίας Σίφερτ τύπου ΙΙ[3] και σχηματίζει φυσικό ζεύγος με τον ESO 509- G 093. Το ζεύγος αυτό ονομάζεται RR 254 και η οπτική απόσταση μεταξύ των δύο γαλαξιών είναι 241″.[4]
Υπερκαινοφανείς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχουν παρατηρηθεί δύο υπερκαινοφανείς στον NGC 5260:
- Ο Τύπου Ib SN 2022jkx που ανακαλύφθηκε από το σύστημα ATLAS στις 3 Μαΐου 2022.[5]
- Ο Τύπου ΙΙ SN 2023dtd ο οποίος επίσης ανακαλύφθηκε από το ATLAS στις 20 Μαρτίου 2023.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «Results for object NGC 5260». NASA/IPAC Extragalactic Database. NASA and Caltech. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024.
- ↑ Seligman, Courtney. «Celestial Atlas Entry for NGC 5260». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024.
- ↑ «NGC 5260». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ Reduzzi, L; Rampazzo, R. (1995). «Candidates for a southern extension of the Karachentsev catalogue of isolated pairs of galaxies.». Astrophysical Letters and Communications 30: 1-229. Bibcode: 1995ApL&C..30....1R.
- ↑ «SN 2022jkx». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ «SN 2023dtd». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2024.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 5260 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 5260 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 5260 στο Wikimedia Commons
