Pegasus 2
Pegasus 2 | |
---|---|
Οργανισμός | NASA |
Χαρακτηριστικά αποστολής | |
Τύπος αποστολής | μελέτη της πρόσκρουσης των μικρομετεωριτών σε χαμηλή περιγήνινη τροχιά |
Πύραυλος φορέας | Saturn I |
Ημερομηνία εκτόξευσης | 25 Μαΐου 1965, 07:35:01 UTC |
Τόπος εκτόξευσης | Συγκρότημα εκτοξεύσεων 37 |
Τέλος αποστολής | Σταμάτησε να λειτουργεί στις 29 Αυγούστου 1968. Καταστράφηκε στην ατμόσφαιρα στις 3 Νοεμβρίου 1979 |
Χαρακτηριστικά διαστημόπλοιου | |
Κώδικας NSSDC | 1965-039A |
COSPAR ID | 1965-039A |
Μάζα | 9058 kg (κατά την εκτόξευση) |
δεδομένα ( ) |
Ο Pegasus 2 ή Pegasus II ή Pegasus B ήταν αμερικανικός δορυφόρος που εκτοξεύτηκε το 1965 σε χαμηλή περιγήινη τροχιά για να μελετηθούν οι προσκρούσεις μικρομετεωριτών στα διαστημόπλοια. Ήταν ο δεύτερος από τους τρεις συνολικά δορυφόρους Pegasus, κατασκευής Fairchild Hiller. Η εκτόξευση και η λειτουργία του έγινε από την NASA.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Pegasus 2 μετέφερε 1450 kg οργάνων και εκτοξεύτηκε στο ανώτερο στάδιο πυραύλου S-IV.[1] Η ολική μάζα του ήταν 9058 kg[2] και διέθετε δύο πάνελ ανίχνευσης των μικρομετεωριτών καθώς και κεραία για την μετάδοση των δεδομένων.[1] Τα πάνελ είχαν μήκος 29 m και ήταν εξοπλισμένα με 116 ανιχνευτές.[3]
Αποστολή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκτόξευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε με πύραυλο Saturn I[4] από το ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 25 Μαΐου 1965 (07:35:01 UTC).[5] Αφού τέθηκε επιτυχώς σε τροχιά, του δόθηκε η διεθνής ονομασία 1965-039A καθώς και ο αριθμός 01381 στον Κατάλογο Δορυφόρων.[6] Ο Pegasus 2 ήταν το δευτερεύον φορτίο του πυραύλου, που εκτόξευσε επίσης το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Απόλλων Α-104.[5]
Λειτουργία σε περιγήινη τροχιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Pegasus 2 τέθηκε σε χαμηλή περιγήινη τροχιά. Στις 3 Ιουλίου 1965 είχε περιαψίδα 508 χλμ., αποαψίδα 737 χλμ. και κλίση 31,7 μοιρών ενώ η τροχιακή του περίοδος ήταν 97,15 λεπτά.[7] Παρέμεινε λειτουργικός μέχρι τις 29 Αυγούστου 1968[7] και αναμετάδωσε επιτυχώς τα δεδομένα πίσω στην Γη.[1] Παρέμεινε σε τροχιά μέχρι και τις 3 Νοεμβρίου 1979, οπότε και καταστράφηκε στην γήινη ατμόσφαιρα.[7]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Krebs, Gunter. «Pegasus 1, 2, 3». Gunter's Space Page. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ «World Civil Satellites 1957-2006». Space Security Index. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Wade, Mark. «Pegasus». Encyclopedia Astronautica. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ McDowell, Jonathan. «Launch List». Launch Vehicle Database. Jonathan's Space Page. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ 5,0 5,1 McDowell, Jonathan. «Launch Log». Jonathan's Space Page. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ «Pegasus 2». NSSDC Master Catalog. US National Space Science Data Center. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 McDowell, Jonathan. «Satellite Catalog». Jonathan's Space Page. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.