Μετάβαση στο περιεχόμενο

Pinkwashing (ΛΟΑΤ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η αναρχοκουήρ συλλογικότητα Mashpritzot πραγματοποιεί μια διαμαρτυρία κατά του ισραηλινού ροζ ξεπλύματος και των θεωρούμενων ομοκανονικών προτεραιοτήτων του κέντρου στήριξης των ΛΟΑΤ στο Τελ Αβίβ

Το Pinkwashing, γνωστό επίσης ως Rainbow-washing,[1] η στα ελληνικά απαντάται και ως ροζ ξέπλυμα είναι η στρατηγική ανάπτυξης μηνυμάτων που είναι επιφανειακά συμπαθητικά προς την κοινότητα ΛΟΑΤ για σκοπούς που δεν έχουν να κάνουν με την ισότητα ή την ένταξη των ΛΟΑΤ ατομών,[2] συμπεριλαμβανομένου του ΛΟΑΤ μάρκετινγκ.[3]

Προέλευση του όρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 2010, το Queers Undermining Israeli Terrorism (QUIT) στην περιοχή του Κόλπου, χρησιμοποίησε τη φράση pinkwashing ως μια στροφή στο greenwashing‎‎, μια πρακτική όπου οι εταιρείες ισχυρίζονται ότι είναι φιλικές προς το περιβάλλον προκειμένου να κερδίσουν. Η Ντουνα Αλγουάν ήταν σε μια συζήτηση με τον Αλί Αμπουνιμάχ, συντάκτη της Electronic Intifada το 2010, όταν είπε "We won't put up with Israel whitewashing or greenwashing" και ετσί σκέφτηκε "or pinkwashing!"[4]

Το 2011, η Σάρα Σούλμαν χρησιμοποίησε τον όρο pinkwashing σε ένα ευρέως διαβαζόμενο άρθρο της εφημερίδας The New York Times υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ χρησιμοποίησε την τακτική αυτή στις δημόσιες σχέσεις του. Η Σούλμαν έβλεπε το pinkwashing ως εκδήλωση ομοεθνικισμού,[5][6] τις διαδικασίες με τις οποίες ορισμένες δυνάμεις συμφωνούν επιλεκτικά με τις αξιώσεις των σεξουαλικών μειονοτήτων και τις εκμεταλλεύονται για να δικαιολογήσουν τον ρατσισμό, την ξενοφοβία (απορρίψη ξένων ανθρώπων) και την αποροφοβία ("απορριψία των φτωχών").[7][8][9] Εν ολίγοις, η διασταύρωση μεταξύ της ομοφυλοφιλικής ταυτότητας και της εθνικιστικής ιδεολογίας.[10] Ο ομοεθνικισμός διαμόρφωσε την έννοια του pinkwashing και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται συχνά μαζί ως εργαλεία για να εξηγήσουν τις ενέργειες των κρατών. Η Τζασμπίρ Πούαρ γράφει σε ένα μεταγενέστερο άρθρο, το Rethinking Homonationalism, ότι οι δύο όροι δεν είναι παράλληλοι αλλά μάλλον το pinkwashing μπορεί να υπάρξει επειδή υπάρχει ο ομονοεθνισμός.[11]

Ανα χώρα ή περιοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καναδάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012, ο Τζέισον Κέννεϊ, υπουργός Πολιτείας και Μετανάστευσης του Καναδά, κατηγορήθηκε για ροζ ξέπλυμα, μετά από ένα email με τίτλο "ΛΟΑΤ πρόσφυγες από το Ιράν" που στάλθηκε σε χιλιάδες Καναδούς. Το μήνυμα περιείχε πρόσφατα επιπλέον σχόλια του Τζον Μπέιρντ, Υπουργού Εξωτερικών, σχετικά με τη στάση του Καναδά κατά της διώξεως και του περιθωριοποίησης των ομοφυλόφιλων και λεσβιών σε όλο τον κόσμο. Μια ομάδα ακτιβιστών ισχυρίστηκε ότι "είναι μια φτωχή προσπάθεια να 'ξέπλυνει' την προφανή επιθυμία της Συντηρητικής κυβέρνησης να ενθαρρύνει τον πόλεμο με το Ιράν".[12]

Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας συνασπισμός που οργανώθηκε από διάφορα δημοφιλή κινήματα βασής στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Αγγλικού Συνδέσμου Άμυνας (EDL), οργάνωσε διαδηλώσεις Αντι-τζιχάντ σε συνδυασμό με τις γιορτές του LGBT Pride Week στο Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2012.[13][14] Ωστόσο, αυτά τα κινήματα ενέπνευσαν μια αντιδημοκρατική εκδήλωση από μια ομάδα ΛΟΑΤ δικαιωμάτων που ονομάζεται "Queers against Pinkwashing", η οποία ισχυρίστηκε ότι η πορεία κατά της τζιχάντ εναντίον των Μουσουλμάνων ήταν ένα σαφές παράδειγμα του pinkwashing και προβάλλει μια ψεύτικη εικόνα υποστήριξης για τις σεξουαλικές μειονότητες.[14] Σε συνέντευξη για το Radio Sweden, η Λίζα Μπτζούρβαλντ, Σουηδή δημοσιογράφος και ειδικός στην ευρωπαϊκή δεξιά ιδεολογία, επέκρινε το EDL για τη συμμαχία με λάθος ανθρώπους, καθώς οι "Queers against Pinkwashing" στην πραγματικότητα αντιτίθενται στην ανίχνευση του Ισλάμ σαν να ήταν η πηγή όλων των σχετικών προβλημάτων επειδή τέτοιες προσπάθειες δεν ωφελούν την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ+.[14]

Βέλγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φλαμανδικό εθνικιστικό κόμμα Φλαμανδικό Συμφέρον και ο Φιλίπ Ντεβίντερ άλλαξαν τη στάση τους σχετικά με τα ζητήματα των ομοφυλόφιλων στη δεκαετία του 2010 και άρχισαν να χρησιμοποιούν προ-gay ρητορική για να επικρίνουν τους Μουσουλμάνους και τους μετανάστες. Σύμφωνα με τον Έρικ Λούι Ράσελ, ο Ντεβίντερ εκμεταλλεύεται την ομοφοβική βία με τον ίδιο τρόπο που η πορνογραφία εμπορεύεται τα γυναικεία σώματα· υποστηρίζει ότι "αυτό το είδος εμπορευματοποίησης της δυνητικής ή πραγματικής βίας που κατευθύνεται προς τα μέλη μιας κοινωνίας για πολιτικούς σκοπούς είναι μια πραγματική, αν και υποκείμενα και βαθιά ύπουλη μορφή ομοφοβίας".[15]

Γαλλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρίν Λε Πεν, πρόεδρος του γαλλικού ακροδεξιού πολιτικού κόμματος Εθνικό Μέτωπο, κέρδισε την υποστήριξη της ΛΟΑΤ κοινότητας στις προεδρικές εκλογές, παρά το γεγονός ότι η Ζαν-Μαρί Λε Πέν, ο πατέρας της και ο ιδρυτής του κόμματος, κάποτε καταδίκασε την ομοφυλοφιλία ως "μια βιολογική και κοινωνική ανωμαλία".[16] Μετά την επίθεση στο νυχτερινό κλαμπ του Ορλάντο, η Μαρίν Λε Πεν δήλωσε "πόσο πολύ επιτίθονται στην ομοφυλοφιλία σε χώρες που ζουν κάτω από την ισλαμιστική μπότα".[16] Αντιμέτωποι με αυτές τις απειλές και λαμβάνοντας "συναισθηματική συμπόνια" από την Λε Πεν, μερικοί εκλογείς της ΛΟΑΤ κοινότητας άρχισαν να υποστηρίζουν το ακροδεξιό κόμμα, με έναν υποστηρικτή να δηλώνει ότι "θα είναι τα πρώτα θύματα αυτών των βαρβαρών, και μόνο η Μαρίν προτείνει ριζοσπαστικές λύσεις".[16]

Ιρλανδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Γυνολογικών και Γυναικειών Σπουδών Έιθνε Λουίμπεντ, η Ιρλανδία χρησιμοποίησε το δημοψήφισμα για τον γάμο ομοφυλοφίλων το 2015 "για να κάνει ροζ ξέπλυμα το μεταναστευτικό καθεστώς της, με τον τρόπο αυτό να κανονικοποιησει τις σκληρές πολιτικές που αναπαράγουν τις γενετικές, σεξουαλικές, φυλετικές, οικονομικές και γεωπολιτικές ανισότητες".[17]

Ισραήλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στρατηγική μάρκετινγκ της ισραηλινής κυβέρνησης περιλαμβάνει το "Israel Beyond the Conflict", μια προσπάθεια προώθησης πτυχών της ισραηλινής ζωής εκτός της Ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης. Σύμφωνα με τον ισραηλινό ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων Χάγκαϊ Ελ-Αντ, "Σε καμία άλλη αρένα δεν έχει χρησιμοποιηθεί με πιο κυνικό τρόπο από το πλαίσιο των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ".[18] Σύμφωνα με τον Παλαιστινιακό ανθρωπολόγο Σα'εντ Ατσάν,

Το [ισραηλινό] pinkwashing βασίζεται σε μια λογική που βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες:

  1. κατονομάζοντας το queer ισραηλινό πρακτορείο και εξαλείφοντας την ισραηλινή ομοφοβία.
  2. κατονομάζοντας την παλαιστινιακή ομοφοβία και την εξάλειψη του queer παλαιστινιακού πρακτορείου.
  3. αντιπαραθέτοντας αυτές τις αντικρουόμενες queer εμπειρίες στις ισραηλινές και παλαιστινιακές κοινωνίες ως πολιτισμικό λόγο που στοχεύει στην ανάδειξη της ανώτερης ανθρωπότητας των πρώτων και της υπανθρωπότητας των δεύτερων, που αξίζουν να κυριαρχούνται.
  4. και εκπροσωπώντας το Ισραήλ ως ένα καταφύγιο ομοφυλοφίλων για Ισραηλινούς, Παλαιστίνιους και διεθνείς, προκειμένου να προσελκύσουν τον τουρισμό και άλλες μορφές αλληλεγγύης και υποστήριξης.

Οι αντίπαλοι του όρου pinkwashing σε σχέση με το Ισραήλ υποστηρίζουν ότι η ισραηλινή κοινωνία έχει δει σημαντική πρόοδος στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ που είναι καλύτερες από εκείνες στις γειτονικές χώρες.[19] Άλλοι υπογραμμίζουν το φαινόμενο ορισμένων ομοφυλόφιλων Παλαιστίνιων που ζουν παράνομα στο Ισραήλ.[20] Το Ισραήλ έχει ιστορικά αντιταχθεί στην παροχή άσυλου σε τέτοιους ανθρώπους,[21] αλλά το έχει αλλάξει αυτό τα τελευταία χρόνια, με τη δημιουργία νομικών προστασίων για τους ΛΟΑΤ+ Παλαιστινινούς που διαφεύγουν από τη βία.[22] Οι φιλοισραηλινοί συγγραφείς υποστηρίζουν επίσης ότι ο όρος δεν εφαρμόζεται πάντα σε άλλες χώρες που χρησιμοποιούν παρόμοιες στρατηγικές.[23] Ο Ιντο Ααρώνι, πρώην επικεφαλής του προγράμματος Brand Israel, απάντησε σε τέτοιες κριτικές, λέγοντας: "Δεν προσπαθούμε να κρύψουμε τη σύγκρουση, αλλά να διευρύνουμε τη συζήτηση".[24] Ο Yair Qedar, ένας ισραηλινός γκέι κινηματογράφιστης και ακτιβιστής για τα δικαιώματα των πολιτών, έχει πει ότι το Ισραήλ έχει αξιόλογη καταγραφή ΛΟΑΤ+ δικαιωμάτων, και ότι η αποτυχία να την υπερασπιστεί "προσωπεύει τελικά την ομοφοβία πολύ περισσότερο από τον διάλογο και την ειρήνη". Επικρίνε τις ισραηλινές ΛΟΑΤ+ ομάδες επειδή δεν αντιτάχθηκαν στις κατηγορίες για pinkwashing.[24] Ο Σαούλ Γκάνον της ισραηλινής ομάδας ΛΟΑΤ+ Αγκούδα, εκτιμά τη διαμάχη με τον τρόπο αυτό: "Κάθε πλευρά προσπαθεί να κερδίσει κάποια σημεία. Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που βρίσκονται σε κίνδυνο είναι οι Παλαιστίνιοι ομοφυλόφιλοι". Σύμφωνα με τον Ατσάν, "οι κριτικές που τίθενται εναντίον [των ακτιβιστών κατά του pinkwashing]συχνά δεν είναι καλά τεκμηριωμένες ή δεν εφαρμόζονται ηθικά. Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό όταν υποστηρικτές του Ισραήλ στην πραγματικότητα παρουσιάζουν τις πηγές θύματος του Ισραηλινού κράτους ως σωτήρες των γκέιρ Παλαιστινών".[25][26]

Μετά το Gaza Freedom Flotilla το 2011, ένας Ισραηλινός ηθοποιός δημιούργησε ένα ψεύτικο βίντεο στο οποίο προσποιήθηκε ότι απορρίφθηκε από την φλοτίλα επειδή ήταν γκέι. Το βίντεο προωθήθηκε από το γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού.[22]

Ο Τζόσεφ Μασάντ, αναπληρωτής καθηγητής σύγχρονης αραβικής πολιτικής και πνευματικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, έχει γράψει ότι η ισραηλινή κυβέρνηση "επιμένει στην διαφήμιση και την υπερβολή του πρόσφατου ιστορικού της για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ... για να αποτρέψει την διεθνή καταδίκη των παραβιάσεων των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού".[27] Ο ακαδημαϊκός πολιτιστικών σπουδών, Νάδα Ελιά, αποκαλεί το pinkwashing "την εκδήλωση του 21ου αιώνα της σιωνιστικής αποικιοκρατικής αφήγησης για την μεταφορά της πολιτισμού σε μια διαφορετικά καθυστερημένη γη".[28]

Εταιρικό μάρκετινγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το pinkwashing στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον συγγραφέα Στεφάν Νταλ από το Πανεπιστήμιο του Hull, επικεντρώνεται γύρω από τα pride εμπορεύματα που δημιουργούνται και πωλούνται από εταιρείες που δεν κάνουν τίποτα για τους γκέι ανθρώπους.[29] Αυτό τροφοδοτεί μια σχέση "μεγάλης επιχειρηματικής μικρής κοινότητας" και φαίνεται ωφέλιμη όταν στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα νομικά να αλλάξει για τους γκέι ανθρώπους μέσω αυτής της πρακτικής.[29]

Μια εκστρατεία για την ανάπτυξη δημόσιας υποστήριξης για τον αγωγό Keystone, ο οποίος θα μεταφέρει το καναδικό πετρέλαιο μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών, έχει κατηγορηθεί για pinkwashing με το επιχείρημά της ότι το έργο αξίζει υποστήριξη με βάση μια σύγκριση του ρεκόρ του Καναδά για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ σε σύγκριση με αυτό των άλλων χωρών που παράγουν πετρέλεια. [30]

Στην Αυστραλία, έχει εγείρει ανησυχία για την εμπορευματοποίηση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων από μεγάλες εταιρείες.[31]

Το LGBTQ Nation δηλώνει ότι "πολλά εμπορικά σήματα που ασχολούνται με το pinkwashing είναι ένοχοι της χρήσης της κοινότητας ΛΟΑΤΚ για να ενισχύσουν τις σχέσεις τους και να εισπράξουν κεφάλαια από τα "ροζ χρήματα", όλα ταυτόχρονα διατηρώντας αδικαιολόγητες εργασιακές πρακτικές, διακρίσεις στις διαδικασίες προσλήψεων και υποστηρίζοντας τις αντι-ΛΟΑΤΚ οργανώσεις."[32]

Κίνημα Ίντερσεξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 2016, η Διεθνής Οργάνωση Ίντερσεξ της Αυστραλίας ανέφερε αντιφατικές δηλώσεις από τις αυστραλιανές κυβερνήσεις, που υποδηλώνουν ότι η αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και των διαφυλικών ανθρώπων αναγνωρίζονται ενώ, ταυτόχρονα, συνεχίζονται οι επιβλαβείς πρακτικές σε παιδιά διαφυλικών.[33]

Τον Αύγουστο του 2016, το Zwischengeschlecht περιέγραψε δράσεις για την προώθηση της ισότητας ή της νομοθεσίας περί πολιτικού καθεστώτος χωρίς δράση για την απαγόρευση των "διαφυλικών ακρωτηριασμών γεννητικών οργάνων" ως μορφή pinkwashing.[34] Η οργάνωση είχε προηγουμένως επισημάνει τις υπεκφυγές κυβερνητικές δηλώσεις προς τα Σώμα της Συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών που συγχέουν θέματα ίντερσεξ, τρανς και ΛΟΑΤ, αντί να αντιμετωπίσουν τις επιβλαβείς πρακτικές για τα βρέφη.[35]

Αντι-pinkwashing[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κινήμα του anti-pinkwashing είναι η αντίθεση στο pinkwashing. Η Lynn Darwich και η Hannen Maikay, στο άρθρο τους "The Road from Antipinkwashing Activism to the Decolonization of Palestine", ισχυρίζονται ότι οι κατηγορίες για το ροζ-ξέπλυμα εναντίον του Ισραήλ έχουν οδηγήσει σε μια διασταύρωση των κινήσεων για τα δικαιώματα των κουηρ και των κινήτρων για τα δικαιώματα των Παλαιστίνων στην Παλαιστίνη και σε άλλες χώρες, παρά την συνεχιζόμενη διάκριση και κακοποίηση των ΛΟΑΤ εντός των ελεγχόμενων περιοχών της Παλαιστινίας. Αυτή είναι μια στρατηγική που επέτρεψε στις δύο ακτιβιστικές ομάδες να πολεμήσουν για ένα σκοπό, ωστόσο, θέτει επίσης όρια και στα δύο κινήματα. Η Darwich και η Maikay υποδηλώνουν ότι το κίνημα κατά του ροζ-ξέπλυματος πρέπει να εξετάσει όχι μόνο το ροζ-ξέπλυμα αλλά και τον ομοεθνικισμό, τον αποικιοκρατισμό και τον ιμπεριαλισμό.[36] Το Παλαιστινιακό κουηρ κίνημα απορρίπτει το ροζ ξέπλυμα.[37]

Σύμφωνα με τον Σίρυλ Γκος, το επιχείρημα κατά του ροζ-ξέπλυματος που απεικονίζει τις δυτικές χώρες ως βάστους της ελευθερίας των ΛΟΑΤ ενώ δαιμονοποιεί τις χώρες που δεν έχουν προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ έχει αξία, αλλά μπορεί να πέσει στο "Radical Theory Creep" όταν πολλαπλές σχοινίες κριτικής συνδυάζονται με τρόπο που δεν υφίσταται αναλυτική αυστηρότητα.[38]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Rodríguez, Ashley (June 15, 2022). «What is Rainbow Washing? And Why You Should Prevent It During Pride Month». rockcontent.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 22, 2023. https://web.archive.org/web/20230622223123/https://rockcontent.com/blog/what-is-rainbow-washing/. Ανακτήθηκε στις June 8, 2023. 
  2. ↑ Russell 2019, σελ. 182.
  3. ↑ «Profit From Pride – Pinkwashing as Part of Modern Marketing». pressrelations Blog. 27 August 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 7, 2022. https://web.archive.org/web/20220707102642/https://www.pressrelations.com/blog/en/profit-from-pride-pinkwashing-as-part-of-modern-marketing. Ανακτήθηκε στις 12 May 2022. 
  4. ↑ (Διδακτορική διατριβή).  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια)
  5. ↑ Tziallas, Evangelos (2015). «The new 'Porn Wars': representing gay male sexuality in the Middle East». Psychology & Sexuality 6 (1): 93–110. doi:10.1080/19419899.2014.983741. 
  6. ↑ Ritchie, Jason (2015). «Pinkwashing, Homonationalism, and Israel-Palestine: The Conceits of Queer Theory and the Politics of the Ordinary: Pinkwashing, Homonationalism, and Israel-Palestine». Antipode 47 (3): 616–634. doi:10.1111/anti.12100. 
  7. ↑ Puar, Jasbir K. (2007). Terrorist Assemblages: Homonationalism in Queer Times. Duke University Press. σελ. 83. ISBN 978-0-8223-4094-2. Ανακτήθηκε στις January 27, 2022.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  8. ↑ Homonationalism, Heteronationalism and LGBTI Rights in the EU. Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty. Public Seminar. 31 August 2016.
  9. ↑ Puar, Jasbir· Mikdashi, Maya (9 Αυγούστου 2012). «Pinkwatching And Pinkwashing: Interpenetration and its Discontents». Jadaliyya - جدلية. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  10. ↑ Nichols, James Michael (5 Οκτωβρίου 2016). «Understanding Homonationalism: Why Are There Gay People Supporting Trump?». HuffPost. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2020. 
  11. ↑ Puar, Jasbir (2013). «Rethinking Homonationalism». International Journal of Middle East Studies 45 (2): 336–339. doi:10.1017/S002074381300007X. ISSN 0020-7438. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 4, 2021. https://web.archive.org/web/20210604092310/https://www.jstor.org/stable/43302999. Ανακτήθηκε στις November 11, 2020. 
  12. ↑ «Critics accuse Kenney of 'pinkwashing' in targeted emails». CTVNews. 25 September 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 3, 2021. https://web.archive.org/web/20211203182350/https://www.ctvnews.ca/politics/critics-accuse-kenney-of-pinkwashing-in-targeted-emails-1.970259. Ανακτήθηκε στις 3 December 2021. 
  13. ↑ Deland, Mats, επιμ. (2014). In the Tracks of Breivik: Far Right Networks in Northern and Eastern Europe. LIT Verlag. σελ. 12. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 «Queers against Pinkwashing reject Counter Jihad». Radio Sweden. August 3, 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 6, 2015. https://web.archive.org/web/20150206222402/http://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2054&artikel=5217586. Ανακτήθηκε στις 27 January 2015. 
  15. ↑ Russell 2019.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 «'Pinkwashing' populism: Gay voters embrace French far-right». APNews.com. 7 Απριλίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  17. ↑ Luibhéid 2018, σελ. 405.
  18. ↑ Atshan 2020, σελ. 80.
  19. ↑ Atshan 2020, σελ. 92.
  20. ↑ «Israel to Give Work Permits to LGBT Palestinians Granted Asylum Reversal». Haaretz. 2022-06-20. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 23, 2022. https://web.archive.org/web/20220623072717/https://www.haaretz.com/israel-news/2022-06-20/ty-article/.premium/israel-to-give-work-permits-to-lgbt-palestinians-granted-asylum/00000181-803a-de72-afcb-a4feda4b0000. Ανακτήθηκε στις February 12, 2024. 
  21. ↑ «Israeli Foreign Ministry Boasted LGBTQ Palestinian Asylum Ruling; Interior Minister Seeks Reversal». Haaretz. 2024-02-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 7, 2024. https://web.archive.org/web/20240207164244/https://www.haaretz.com/israel-news/2024-02-07/ty-article/.premium/foreign-ministry-boasts-lgbtq-palestinian-asylum-ruling-interior-minister-seeks-reversal/0000018d-83fb-dfd5-adff-dbfbc7a00000. Ανακτήθηκε στις February 12, 2024. 
  22. ↑ 22,0 22,1 Atshan 2020.
  23. ↑ Atshan 2020, σελ. 95–97.
  24. ↑ 24,0 24,1 Kaufman, David (May 13, 2011). «Is Israel Using Gay Rights to Excuse Its Policy on Palestine?». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 18, 2019. https://web.archive.org/web/20190518024759/http://content.time.com/time/world/article/0,8599,2070415,00.html. Ανακτήθηκε στις January 26, 2015. 
  25. ↑ Luongo, Michael (June 8, 2012). «Gay Palestinians caught in the middle of the conflict». Global Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 23, 2015. https://web.archive.org/web/20150123102302/http://www.globalpost.com/dispatch/news/regions/middle-east/israel-and-palestine/120607/gay-palestinians-lgbt-israel-conflict. Ανακτήθηκε στις January 25, 2015. 
  26. ↑ Atshan 2020, σελ. 105.
  27. ↑ Kaufman, David (May 13, 2011). «Is Israel Using Gay Rights to Excuse Its Policy on Palestine?». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 18, 2019. https://web.archive.org/web/20190518024759/http://content.time.com/time/world/article/0,8599,2070415,00.html. Ανακτήθηκε στις January 26, 2015. 
  28. ↑ Elia, Nada (2012). «Gay Rights with a Side of Apartheid». Settler Colonial Studies 2 (2): 49–68. doi:10.1080/2201473X.2012.10648841. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Dahl, Stephan. «The rise of pride marketing and the curse of 'pink washing'». The Conversation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 11, 2020. https://web.archive.org/web/20201111235636/https://theconversation.com/the-rise-of-pride-marketing-and-the-curse-of-pink-washing-30925. Ανακτήθηκε στις November 12, 2020. 
  30. ↑ Michaelson, Jay (December 28, 2014). «How Canadian Oilmen Pinkwash the Keystone Pipeline». The Daily Beast. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 29, 2014. https://web.archive.org/web/20141229211818/http://www.thedailybeast.com/articles/2014/12/28/how-canadian-oilmen-pinkwash-the-keystone-pipeline.html. Ανακτήθηκε στις December 29, 2014. 
  31. ↑ Stark, Jill (7 Ιουνίου 2015). «"Pink washing": marketing stunt or corporate revolution?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. 
  32. ↑ «What is pinkwashing?». LGBTQ Nation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 26, 2023. https://web.archive.org/web/20230626042547/https://www.lgbtqnation.com/2022/07/what-is-pinkwashing/. Ανακτήθηκε στις June 26, 2023. 
  33. ↑ «Submission: list of issues for Australia's Convention Against Torture review». Intersex Human Rights Australia. 28 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2022. 
  34. ↑ seelenlos (28 Αυγούστου 2016). «'Intersex legislation' that allows the daily mutilations to continue = PINKWASHING of IGM practices». Zwischengeschlecht. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. 
  35. ↑ «TRANSCRIPTION > UK Questioned over Intersex Genital Mutilations by UN Committee on the Rights of the Child - Gov Non-Answer + Denial». Zwischengeschlecht. 26 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. 
  36. ↑ Darwich, Lynn; Maikey, Haneen (2014). «The Road from Antipinkwashing Activism to the Decolonization of Palestine». Women's Studies Quarterly 42 (3/4): 281–285. ISSN 0732-1562. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 12, 2020. https://web.archive.org/web/20201112200145/https://www.jstor.org/stable/24365011. Ανακτήθηκε στις November 11, 2020. 
  37. ↑ Lahiri, Sukrita (2020). «Anti-Pinkwashing as Emerging Hope: Queering the Palestinian Liberation Movement in the Context of Institutionalised Neoliberalism». International Journal of Critical Diversity Studies 3 (2). doi:10.13169/intecritdivestud.3.2.0053. 
  38. ↑ Ghosh 2018, σελ. 11.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Atshan, Sa'ed (2020). «Global Solidarity and the Politics of Pinkwashing». Queer Palestine and the Empire of Critique. Stanford University Press. ISBN 978-1-5036-1240-2. 
  • Ghosh, Cyril (2018). «Radical Theory Creep». De-Moralizing Gay Rights: Some Queer Remarks on LGBT+ Rights Politics in the US (στα Αγγλικά). Springer International Publishing. σελίδες 11–41. ISBN 978-3-319-78840-1. 
  • Hartal, Gilly (2020). «Touring and obscuring: how sensual, embodied and haptic gay touristic practices construct the geopolitics of pinkwashing». Social & Cultural Geography 23 (6): 836–854. doi:10.1080/14649365.2020.1821391. 
  • Luibhéid, Eithne (2018). «Same-sex marriage and the pinkwashing of state migration controls». International Feminist Journal of Politics 20 (3): 405–424. doi:10.1080/14616742.2018.1442735. 
  • Russell, Eric Louis (2019). «Filip Dewinter: Pinkwashing, Populism and Nativism». The Discursive Ecology of Homophobia. Multilingual Matters. ISBN 978-1-78892-346-0. 
  • Wahab, Amar (2021). «Affective Mobilizations: Pinkwashing and Racialized Homophobia in Out There». Journal of Homosexuality 68 (5): 849–871. doi:10.1080/00918369.2019.1667158. PMID 31532347. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Pinkwashing_(ΛΟΑΤ)&oldid=10636834"