Μετάβαση στο περιεχόμενο

Quadrophenia

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Quadrophenia
Στούντιο άλμπουμ από The Who
Κυκλοφορία19 Οκτωβρίου 1973
ΗχογράφησηΜάιος 1972 - Αύγουστος 1973 στο Λονδίνο
Μουσικό είδοςRock, Hard Rock
Διάρκεια81:36
ΠαραγωγήThe Who, Κιτ Λάμπερτ
ΔισκογραφικήTrack, MCA
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(The Who)
Who's Next
(1971)
Quadrophenia
(1973)
The Who By Numbers
(1975)

Quadrophenia είναι ο τίτλος του έκτου, διπλού άλμπουμ του βρετανικού ροκ συγκροτήματος The Who, το οποίο κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1973 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "Track Records". Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι η δεύτερη ροκ-όπερα του συγκροτήματος και το κοινό στιχουργικό περιεχόμενο των κομματιών του παρουσιάζει την κοινωνία της Βρετανίας των μέσων της δεκαετίας του '70 από την οπτική ενός εφήβου.

Ιστορία του δίσκου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της περιοδείας για την προώθηση του "Who's Next", ο κιθαρίστας Πιτ Τάουνσεντ επέμενε στο να κάνουν ένα μεγάλο διάλειμμα, αφού δεν είχαν σταματήσει να περιοδεύουν και να ηχογραφούν από την δημιουργία τους.

Τον Μάιο του 1972, ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο επόμενο τους άλμπουμ με αρχικό τίτλο "Rock is Dead – Long Live Rock", αλλά λόγω του ότι το συγκρότημα δεν ήταν ικανοποιημένο με τα νέα κομμάτια, οι ηχογραφήσεις εγκαταλείφθηκαν. Τα μέλη των Who αντιμετώπιζαν προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά το υπόλοιπο του 1972 μετά από μία σύντομη ευρωπαϊκή περιοδεία, οι Ντάλτρι και Τάουνσεντ δούλεψαν με τον Λου Ράιζνερ σε μία ορχηστρική εκδοχή του "Tommy".[1]

Οι The Who το 1975

Την επόμενη χρονιά, το συγκρότημα αποφάσισε να ηχογραφήσει το νέο του άλμπουμ με τίτλο "Quadrophenia", του οποίου η ιστορία των στίχων αναφέρεται σε έναν έφηβο ονόματι Τζίμι, ο οποίος περνάει κρίση προσωπικότητας. Οι στίχοι μιλούν για τις σχέσεις του με την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία.[2] Την περίοδο των ηχογραφήσεων, οι The Who αντιμετώπιζαν προβλήματα με το μάνατζμεντ τους, το οποίο πλέον ανέλαβε ο Μπιλ Κάρμπισλι.[3]

Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 19 Οκτωβρίου 1973 στην Μεγάλη Βρετανία και στις 1 Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, σκαρφαλώνοντας στην δεύτερη θέση των τσαρτ στην πατρίδα τους και την τέταρτη στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Το "Quadrophenia" έχει πλέον βραβευθεί ως πλατινένιο από την RIAA και χρυσό στην Μεγάλη Βρετανία, ενώ συνοδευόταν από τα σινγκλ "5.15", "Love, Reign o'er Me" και "The Real Me".

Η περιοδεία για την προώθηση του ήταν γεμάτη προβλήματα. Ο Τάουνσεντ θέλησε να προσθέσει στην σύνθεση του σχήματος για τις ζωντανές τους εμφανίσεις, τον κιμπορντίστα του Τζο Κόκερ, Κρις Στέντον, ο οποίος έπαιζε στο άλμπουμ, αλλά ο Ντάλτρι αρνήθηκε.[4] Τελικά, χρησιμοποιήθηκαν προ-ηχογραφημένες εκτελέσεις των μερών των πλήκτρων, αλλά οι πρόβες διακόπηκαν όταν σε μία διαφωνία τους, ο Ντάλτρι χτύπησε τον Τάουνσεντ αφήνοντας τον λιπόθυμο.[5] Σε μία από τις εμφανίσεις τους στο Νιούκασλ, οι κασέτες παρουσίασαν πρόβλημα και ο Τάουνσεντ τράβηξε τον μηχανικό ήχου, Μπομπ Πρίντεν στην σκηνή, όπου αφού τον γελοιοποίησε, διέλυσε τους ενισχυτές και τις ταινίες. Η συναυλία συνεχίστηκε με παλιότερες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπου στο τέλος ο Τάουνσεντ διέλυσε την κιθάρα του και ο Μουν το σετ τυμπάνων του.[6]

Το αμερικάνικο κομμάτι της περιοδείας ξεκίνησε στις 20 Νοεμβρίου 1973 από το "Cow Palace" της Καλιφόρνια, με τον Κιθ Μουν να λιποθυμάει κατά την διάρκεια του "Won't Get Fooled Again" και αφού συνήλθε, λιποθύμησε και πάλι στο κομμάτι "Magic Bus".[7] Ο Τάουνσεντ ρώτησε το κοινό αν υπήρχε κάποιος για να παίξει τύμπανα και ο οπαδός του συγκροτήματος, Σκοτ Χάλπιν, συμπλήρωσε την σύνθεση του σχήματος μέχρι το τέλος της συναυλίας.[8] Επίσης, μετά την εμφάνιση τους στο Μόντρεαλ, οι Τάουνσεντ, Εντουίστλ και Μουν προκάλεσαν ζημιές μεγάλης αξίας στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου διέμεναν, με αποτέλεσμα να συλληφθούν από τις τοπικές αρχές.[9]

Το "Quadrophenia" θεωρείται ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του συγκροτήματος και οι Who δείχνοντας την εκτίμηση τους για την αναγνώριση που λαμβάνει ο δίσκος από το κοινό και τους μουσικοκριτικούς, περιόδευσαν στην Βόρεια Αμερική παίζοντας ολόκληρο τον δίσκο.

Το περιοδικό "Rolling Stone" το έχει κατατάξει 267ο στην λίστα με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών,[10] το "Q" το έβαλε στην 56η θέση της λίστας με τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών,[11] η "Observer" στην 75η θέση της αντίστοιχης λίστας της και το "VH1" 86ο στα 100 καλύτερα ροκ εντ ρολ άλμπουμ όλων των εποχών.[12][13]

Τραγούδια του δίσκου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. I Am the Sea (Townshend) - 2:08
2. The Real Me (Townshend) - 3:20
3. Quadrophenia (Townshend) - 6:13
4. Cut My Hair (Townshend) - 3:44
5. The Punk and the Godfather (Townshend) - 5:10
6. I'm One (Townshend) - 2:37
7. The Dirty Jobs (Townshend) - 4:28
8. Helpless Dancer (Townshend) - 2:33
9. Is It in My Head? (Townshend) - 3:43
10. I've Had Enough (Townshend) - 6:14

1. 5:15 (Townshend) - 5:00
2. Sea and Sand (Townshend) - 5:01
3. Drowned (Townshend) - 5:26
4. Bell Boy (Townshend) - 4:55
5. Doctor Jimmy (Townshend) - 8:36
6. The Rock (Townshend) - 6:37
7. Love, Reign o'er Me (Townshend) - 5:48

Quadrophenia (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: 19 Οκτωβρίου 1973

Χώρα Θέση
Ηνωμένο Βασίλειο [14] 2
Καναδάς [15] 2
Γαλλία [16] 4
Ηνωμένες Πολιτείες [17] 4
Γερμανία [18] 7
Αυστρία [19] 8
Νορβηγία [20] 8

5:15 (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: 5 Οκτωβρίου 1973

Χώρα Θέση
Ηνωμένο Βασίλειο [14] 20
Γερμανία [18] 46

Love Reign O'er Me (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: 23 Οκτωβρίου 1973

Χώρα Θέση
Ηνωμένες Πολιτείες [17] 76

The Real Me (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: 12 Ιανουαρίου 1974

Χώρα Θέση
Ηνωμένες Πολιτείες [17] 92

Quadrophenia (άλμπουμ)
Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): Χρυσός [21]
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): Πλατινένιος [22]
Γαλλία (SNEP Certification): Χρυσός [23]
Καναδάς (CRIA Certification): Πλατινένιος

Το "Quadrophenia" ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:

Γκεστ συμμετοχές
  1. Lou Reizner | Biography | AllMusic
  2. «Quadrophenia - The Story - Quadrophenia.net». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  3. Bill Curbishley - Huffington Post
  4. Chris Stainton | Biography | AllMusic
  5. Roger Daltrey Tells Howard Stern About the Time He Knocked Out Pete Townshend
  6. Anyway Anyhow Anywhere: The Complete Chronicle of the Who
  7. «Dazed and Confused: 10 Classic Drugged-Out Shows». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  8. Scot Halpin the drummer who filled in for Keith Moon in 1973
  9. «U.S. Tour 1973 - Quadrophenia.net». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  10. The Who, 'Quadrophenia' - 500 Greatest Albums of All Time
  11. «Q (UK) - The 100 Greatest British Albums Ever (2000)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  12. The 100 greatest British albums
  13. «THE GREATEST ALBUMS OF ALL TIME». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  14. 14,0 14,1 WHO | Artist | Official Charts
  15. «Top Albums/CDs - Volume 20, No. 21_22, January 12 1974». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  16. «InfoDisc : Tout les Titres par Artiste». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  17. 17,0 17,1 17,2 The Who | Awards | AllMusic
  18. 18,0 18,1 charts.de, The Who
  19. Discographie The Who - austriancharts.at
  20. norwegiancharts.nl - Discografie The Who
  21. «Certified Awards - BPI». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
  22. Gold and Platinum Searchable Database - RIAA
  23. «InfoDisc : Les Certifications (Albums) du SNEP». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014.