Μετάβαση στο περιεχόμενο

Renault Clio

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Renault Clio
Το λογότυπο του Renault Clio
Renault Clio 4ης γενιάς στο Σαλόνι του Παρισιού το 2012
Σύνοψη
Κατασκευαστής Renault
Εναλλακτική ονομασίαRenault Lutecia (Ιαπωνία)
ΠαραγωγήΜάιος 1990 — σήμερα
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοRenault 5

Το Renault Clio είναι σουπερμίνι αυτοκίνητο της κατηγορίας Β, που παράγεται από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault. Η πρώτη γενιά του μοντέλου παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 1990 και σήμερα βρίσκεται στην πέμπτη γενιά του. Από την αρχή της καριέρας του, αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία σε πωλήσεις μοντέλα στην Ευρώπη και από το 2013 είναι ο ηγέτης στην κατηγορία Β στην Ευρώπη. Επίσης, το Renault Clio είναι το ένα από τα 3 μόλις αυτοκίνητα που έχουν κερδίσει 2 φορές το τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς, καθώς κατέκτησε το βραβείο το 1991 και το 2006 - τα άλλα δύο μοντέλα είναι το Volkswagen Golf και το Opel Astra.

Ειδικότερα στην Ιαπωνία, το Clio πωλείται ως Lutecia (ルノー ルーテシア / Runō Rūteshia[1]), επειδή η Renault δεν έχει δικαίωμα χρήσης του ονόματος Clio στην Ιαπωνία διότι το είχε κατοχυρώσει νωρίτερα η Honda. Για την ακρίβεια, το 1984 η Honda ίδρυσε ένα ακόμα δίκτυο αντιπροσωπειών (είχε προηγηθεί το 1978 το δίκτυο Honda Verno) με το όνομα Honda Clio. Μάλιστα από το 2000 το Lutecia διατίθεται στη χώρα αυτή από τους εμπόρους της Nissan, στα πλαίσια των κοινών δραστηριοτήτων του ομίλου Renault - Nissan. Το όνομα Lutecia προήλθε από τη Λουτέτια, που ήταν ρωμαϊκή πόλη, προκάτοχος του σημερινού Παρισιού. Επίσης, το όνομα Clio προήλθε από την Κλειώ, την Μούσα της Ιστορίας στην ελληνική μυθολογία.

Πρώτη γενιά (1990 - 1998)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Renault Clio 1ης γενιάς

Renault Clio αρχικής έκδοσης (1990 - 1993)
Σύνοψη
Κατασκευαστής Renault
Εναλλακτική ονομασίαRenault Lutecia (Ιαπωνία)
ΠαραγωγήΜάιος 1990 — Σεπτέμβριος 1998
ΣχεδιαστήςΓκαστόν Ζουσέτ (1986)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
5-πορτο hatchback
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.1 λίτρα, 1.2 λίτρα, 1.4 λίτρα, 1.7 λίτρα, 1.8 λίτρα
Williams: 2.0 λίτρα, βενζίνης
Ντίζελ:
1.9 λίτρα
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.470 χιλιοστά
Μήκος3.700 χιλιοστά
Πλάτος1.610 χιλιοστά
16V: 1.640 χιλιοστά
Ύψος1.360 χιλιοστά
Κενό Βάρος855 - 980 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοRenault 5
Επόμενο μοντέλοRenault Clio II

Το αρχικό Renault Clio, μαζί με το Renault 19 της μικρομεσαίας κατηγορίας С, κατάφεραν να βγάλουν την εταιρεία από την εξαιρετικά δύσκολη οικονομική θέση που είχε βρεθεί στη δεκαετία του 1980. Η Renault ήταν κυριολεκτικά στο χείλος της καταστροφής, λόγω της πολύ κακής ποιότητας των προϊόντων της, που είχαν χτυπήσει εξαιρετικά χαμηλούς δείκτες αξιοπιστίας. Ιδιαίτερα τα Renault 14 και Renault 25, θεωρούνται ως η κορύφωση των προβλημάτων ποιότητας, γεγονός που και η ίδια η Renault παραδέχτηκε, διά στόματος του τότε διευθύνοντος συμβούλου της.

Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά την αξιοπιστία των μοντέλων της για να σπάσει το αδιέξοδο. Παράλληλα με την δραματική μείωση των δαπανών, κάτι που επιτεύχθηκε με την πώληση αρκετών από τις δραστηριότητες της εταιρείας και την σχεδόν ολοκληρωτική αποχώρησή της από τους αγώνες (ενώ έγιναν και μεγάλες μειώσεις προσωπικού), αποφάσισε να ξεκινήσει την αναβάθμιση των αυτοκινήτων της από τις δύο πλέον εμπορικές κατηγορίες της ευρωπαϊκής αγοράς:

  • Τα μικρομεσαία οικογενειακά αυτοκίνητα, κατηγορίας С (η αποφασιστική καμπή για την εταιρεία στην κατηγορία С ήρθε το 1988, με το Renault 19) και
  • Τα σουπερμίνι αυτοκίνητα πόλης, κατηγορίας Β.

Για τον νέο εκπρόσωπο της μάρκας στην κατηγορία Β, είχε γίνει εμφανές ότι έπρεπε να αλλάξει προσανατολισμό, καθώς οι καταναλωτές δεν επιθυμούσαν πλέον τα μικρά «σπαρτιατικά» σουπερμίνι, όπως ο προκάτοχος Renault 5, αλλά αναζητούσαν τον εξοπλισμό και τις ανέσεις των μικρομεσαίων μοντέλων σε ένα μικρό «πακέτο».

Στα πλαίσια αυτής της νέας φιλοσοφίας, ξεκίνησε το σχετικό «πρότζεκτ X57» το 1985, στο οποίο το νέο μοντέλο σχεδιάστηκε «από λευκό χαρτί» και μάλιστα έλαβε ένα εντελώς νέο όνομα: Clio. Με εξαίρεση το περιορισμένης παραγωγής Renault Fuego του 1980 - 1992, το Clio ήταν το πρώτο μη επαγγελματικό ή μη πολυμορφικό μοντέλο της Renault που επανέφερε τα λεκτικά ονόματα για την εταιρεία, σηματοδοτώντας την καθιέρωση του νέου συστήματος ονοματολογίας (ως αποτέλεσμα, το μικρομεσαίο Renault 19, που κυκλοφόρησε 2 έτη πριν την εισαγωγή του Clio, έμελλε να είναι το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας με «αριθμητικό» όνομα).

Το αρχικό Clio σχεδιάστηκε από τον Gaston Juchet το 1986, λίγο πριν αντικατασταθεί το 1987 από τον Patrick Le Quément, που μετά σχεδίασε τη δεύτερη και την τρίτη γενιά του Clio. Για την ιστορία, ο Juchet ήταν ο επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος της Renault και μεταξύ του 1963 και του 1975, όταν και ανέλαβε ο Robert Opron, ο οποίος προσέλαβε τον Juchet ως έναν από τους βοηθούς του, και από το 1984 έως το 1987 ο Juchet ανέλαβε εκ νέου την ηγεσία του τμήματος.

Παρουσίαση και υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελικώς, η πρώτη γενιά του Renault Clio παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1990, μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Μάιο και πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιούνιο, αν και η δεξιοτίμονη εκδοχή στο Ηνωμένο Βασίλειο κυκλοφόρησε με μεγάλη καθυστέρηση, μόλις τον Μάρτιο του 1991. Επίσημα, το Clio αντικατέστησε το Renault 5, που όμως συνέχισε να παράγεται σε περιορισμένα αντίτυπα έως τον Δεκέμβριο του 1996 στη Σλοβενία, ως μια φθηνότερη εναλλακτική λύση.

Από την πρώτη στιγμή, το Clio I σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία σε όλες τις ευρωπαϊκές αγορές, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, ενώ επίσης κέρδισε και το τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς για το 1991.[2] Το εντυπωσιακό ήταν ότι διατήρησε την μεγάλη αυτή απήχηση σε ολόκληρη την χρονική διάρκεια παραγωγής του, με την συνολική παραγωγή της πρώτης γενιάς να φτάνει τα 4 εκατομμύρια αντίτυπα. Η ίδια απήχηση στο κοινό συνεχίστηκε και στις μετέπειτα γενιές του μοντέλου.

Renault Clio πρώτης γενιάς, Φάσης 2. Σημειώστε τα πιο φουσκωμένα πίσω φώτα

Η πρώτη ελαφρά ανανέωση του Clio πρώτης γενιάς αποκαλύφθηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1994 και έγινε γνωστή ως η Φάση 2. Το μοντέλο απέκτησε λίγο διαφορετική γρίλια, με δύο φαρδύτερες εισαγωγές αέρα, πάντα σχήματος παράλληλων οριζόντιων γραμμών, αντί για τρεις λεπτές. Οι βασικές εκδόσεις RN και RT εξοπλίστηκαν και αυτές με υδραυλικό τιμόνι. Τα πίσω φώτα, επίσης, έγιναν κάπως πιο «φουσκωμένα», αν και το σχήμα τους συνέχισε να ταιριάζει ακριβώς στο αμάξωμα, με αποτέλεσμα να είναι ανταλλάξιμα με αυτά της Φάσης 1.

Με την εισαγωγή του Clio Φάσης 2 άρχισε να προσφέρεται και έξτρα αερόσακος οδηγού.

Τον Μάιο του 1996, ακολούθησε η δεύτερη αισθητική ανανέωση, εντονότερη αυτή τη φορά, ιδίως στα μπροστινά φώτα, που έγιναν ακόμα πιο καμπυλωτά και ενσωμάτωσαν τα πλαϊνά φλας μέσα τους. Επίσης και το καπό καμπύλωνε πιο έντονα γύρω από τους προβολείς ως προς τα παλαιότερα Clio. Στο πίσω μέρος, τοποθετήθηκε στάνταρ τρίτο φως φρένων και ένα νέο λογότυπο «Clio», νέας γραμματοσειράς, που καθιερώθηκε τότε σε όλα τα μοντέλα της Renault. Παράλληλα, έγιναν και ορισμένες μηχανικές βελτιώσεις σε όλες τις εκδόσεις του Clio, ενώ το αμάξωμα έλαβε νέες ενισχύσεις, κυρίως στα πλαίσια των θυρών, συν καλύτερη ηχομόνωση.

Renault Clio πρώτης γενιάς, Φάσης 3 Renault Clio πρώτης γενιάς, Φάσης 3
Renault Clio πρώτης γενιάς, Φάσης 3

Στο σαλόνι, τοποθετήθηκε νέο τιμόνι με μεγαλύτερο αερόσακο οδηγού (με όγκο 50 αντί 30 λίτρα), ο οποίος έγινε τότε στάνταρ, ενώ ταυτόχρονα εισήχθη και έξτρα αερόσακος συνοδηγού. Μόνο η κορυφαία έκδοση Williams είχε στάνταρ Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), ενώ οι άλλες το είχαν ως προαιρετική επιλογή. Η λεγόμενη Φάση 3 έφτασε έως τον Σεπτέμβριο του 1998, ταυτόχρονα με το λανσάρισμα της δεύτερης γενιάς του μοντέλου.

Δεύτερη γενιά (1998 - 2012)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Renault Clio 2ης γενιάς

Renault Clio II αρχικής έκδοσης
Σύνοψη
Κατασκευαστής Renault
Εναλλακτική ονομασίαRenault Clio Campus
Renault Clio Grande
Renault Clio Storia (Σλοβενία)
Renault Lutecia (Ιαπωνία)
Renault Clio New Basic (Δανία)
ΠαραγωγήΣεπτέμβριος 1998 — Δεκέμβριος 2012
ΣχεδιαστήςΠατρίκ Λε Κιεμέντ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
4-πορτο sedan
5-πορτο hatchback
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.2 λίτρα Ι4, 1.4 λίτρα Ι4, 1.6 λίτρα Ι4, 2.0 λίτρα Ι4,
Clio Sport V6: 3.0 λίτρα V6
Ντίζελ:
1.5 λίτρα Ι4 (4-κύλινδρος σε σειρά), 1.9 λίτρα Ι4
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου50 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.472 χιλιοστά
ΜήκοςHatchback: 3.811 χιλιοστά
Sedan: 4.171 χιλιοστά
Πλάτος1.639 χιλιοστά
ΎψοςHatchback: 1.417 χιλιοστά
Sedan: 1.437 χιλιοστά
Κενό Βάρος880 - 1.475 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοRenault Clio I
Επόμενο μοντέλοRenault Clio III

Η δεύτερη γενιά του Renault Clio εξελίχθηκε ως το «πρότζεκτ X65» και τελικώς παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1998. Λανσαρίστηκε στην Ευρώπη τον Σεπτέμβριο, σε 3-πορτες και 5-πορτες εκδόσεις.

Το σαλόνι ενός δεξιοτίμονου Renault Clio II

Μολονότι το αμάξωμά του, που είχε σχεδιαστεί από τον Πατρίκ Λε Κιεμέντ (Patrick Le Quément), θύμιζε ακόμα την πρώτη γενιά, ήταν πολύ εντονότερα καμπυλωτό από τον προκάτοχό του. Για λόγους μείωσης του βάρους, αλλά και μείωσης του κόστους επισκευών, έφερε αρκετά μέρη από συνθετικά υλικά - για παράδειγμα, τα μπροστινά φτερά ήταν από πλαστικό, ενώ σε μερικές εκδόσεις το καπό ήταν από αλουμίνιο. Ωστόσο, η παθητική του ασφάλεια είχε σημαντικά βελτιωθεί και οι πληρέστερες εκδόσεις έφεραν πλέον και πλευρικούς αερόσακους.

Αρχικά διέθετε 8-βάλβιδους κινητήρες της Renault, με κυβισμούς 1.2 και 1.4 και 1.6 λίτρων, οι οποίοι σταδιακά αντικαταστάθηκαν από αποδοτικότερους 16-βάλβιδους.

Clio της φάσης 2 (2001)

Την άνοιξη του 2001, η δεύτερη γενιά του Clio ανανεώθηκε. Εξωτερικά άλλαξε κυρίως η πρόσοψη, η οποία έγινε αρκετά πιο επιθετική και με περισσότερες ακμές. Το εσωτερικό αναβαθμίστηκε πλήρως. Από πλευράς κινητήρων, προστέθηκε μια σειρά πετρελαιοκινητήρων 1.5 λίτρων, σε διάφορες ιπποδυνάμεις.

Το Clio δεύτερης γενιάς συνέχισε να διατίθεται σε κάποιες αγορές και μετά την παρουσίαση της τρίτης γενιάς, με κάποιες εμφανισιακές αλλαγές και την ονομασία Clio Campus. Στο αμάξωμά του, βασίστηκαν επίσης το Renault Twingo και τα Dacia Logan και Dacia Sandero. Μάλιστα η συνολική παραγωγή της δεύτερης γενιάς του Clio έφτασε τα 6 εκατομμύρια αντίτυπα, ξεπερνώντας ακόμα και την ήδη μεγάλη απήχηση της πρώτης γενιάς του.

Clio V6

Μέσα στο 1998, παρουσιάστηκε το πρώτο σπορ Clio το οποίο είχε δεχτεί τις βελτιωτικές επεμβάσεις της Renault Sport. Αρχικά έφερε ατμοσφαιρικό κινητήρα απόδοσης 2.0 λίτρων βενζίνης, ισχύος 172 ίππων, που μετά την ανανέωση του 2001 αναβαθμίστηκε στους 182 ίππους.

Η κορυφαία, όμως, έκδοση όλων των εποχών υπήρξε το Clio Sport V6 του 2000 - 2005. Ήταν ένα κεντρομήχανο πισωκίνητο μοντέλο, με τον ατμοσφαιρικό βενζινοκινητήρα L7X των 2.946 cm³ που απέδιδε 223 ίππους στην πρώτη φάση του Clio II και αναβαθμίστηκε στη δεύτερη φάση του στους 251. Στην Ελλάδα ελάχιστα αντίτυπα κυκλοφόρησαν και αυτά από παράλληλες εισαγωγές κάποιων φανατικών οπαδών της εταιρείας.

Κινητήρες Clio II στην Ελλάδα
Λίτρα Κυβικά
εκατοστά
Ίπποι Μέγιστη
ταχύτητα
Επιτάχυνση
0-100 km/h
1.2 8v 1.149 cm³ 60 160 km/h 13,5 sec
1.2 16v 1.149 cm³ 76 167 km/h 13,4 sec
1.4 8v 1.390 cm³ 75 170 km/h 12,0 sec
1.4 16v 1.390 cm³ 98 185 km/h 11,2 sec
1.6 8v 1.598 cm³ 90 177 km/h 11,9 sec
1.6 16v 1.598 cm³ 110 194 km/h 9,6 sec
2.0 16v 1.998 cm³ 172 220 km/h 7,2 sec
2.0 16v 1.998 cm³ 182 222 km/h 7,1 sec
1.5 DCi 1.461 cm³ 85 174 km/h 12,7 sec

Clio 4-πορτο / Symbol / Thalia

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Renault Symbol του 2007

Το 1999, παρουσιάστηκε και μια 4-πορτη σεντάν έκδοση του Renault Clio, που ανάλογα με την αγορά παρουσιάστηκε με διαφορετικά ονόματα: Renault Clio Symbol, Renault Symbol, Renault Thalia, Renault Clio Sedan και Renault Clio Classic. Ειδικότερα στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε ως Renault Thalia και με τους παλαιούς 8-βάλβιδους κινητήρες της Renault. Το 2008, παρουσιάστηκε η δεύτερη γενιά του, ως Renault Symbol / Thalia, αλλά κυκλοφόρησε μόνο σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες.

Τρίτη γενιά (2005 - 2014)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Renault Clio 3ης γενιάς

Renault Clio τρίτης γενιάς
Σύνοψη
Κατασκευαστής Renault
Εναλλακτική ονομασίαRenault Euro Clio (Μεξικό)
Renault Lutecia (Ιαπωνία)
ΠαραγωγήΜάιος 2005 — Νοέμβριος 2014
ΣχεδιαστήςΠατρίκ Λε Κιεμέντ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαAlliance B platform
Σχετική εξέλιξηNissan Micra
Nissan Tiida
Renault Thalia
Renault Modus
Dacia Logan
Dacia Sandero
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.0 λίτρα, 1.2 λίτρα, 1.4 λίτρα, 1.6 λίτρα, 1.8 λίτρα, 2.0 λίτρα
Ντίζελ:
1.5 λίτρα
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου55 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.451 χιλιοστά
Station wagon: 2.575 χιλιοστά
Μήκος2005–2009: 3.986 χιλιοστά
2009–2014: 4.027 χιλιοστά
Station wagon: 4.233 χιλιοστά
Πλάτος2005–2009: 1.707 χιλιοστά
2009–2014: 1.720 χιλιοστά
Station wagon: 1.719 χιλιοστά
Ύψος1.497 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.080 - 1.310 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοRenault Clio II
Επόμενο μοντέλοRenault Clio IV

Η τρίτη γενιά του Renault Clio παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2005 και παρουσιάστηκε μέσα στους επόμενους μήνες. Αρχικά κυκλοφόρησε σε εκδόσεις hatchback, 3-πορτες και 5-πορτες, ενώ το 2007, για πρώτη φορά στην ιστορία του μοντέλου, προστέθηκε και station wagon έκδοση, το Clio Estate ή Clio Grandtour.

Το Clio τρίτης γενιάς ήταν το πρώτο μοντέλο της supermini κατηγορίας B που κέρδισε την ανώτατη διάκριση των 5 αστέρων στις δοκιμές πρόσκρουσης του Euro NCAP, ενώ επίσης κέρδισε και το τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς για το 2006.[3]

Το σαλόνι ενός τρίτης γενιάς Renault Lutecia, όπως ονομάζεται το Renault Clio στην Ιαπωνία

Οι διαστάσεις της τρίτης γενιάς αυξήθηκαν εμφανώς, με το μήκος να φτάνει πλέον κοντά στα 4 μέτρα, ενώ με την ανανέωση του 2009 τα ξεπέρασε. Εφοδιάστηκε αρχικά με τους γνωστούς 16-βάλβιδους ατμοσφαιρικούς κινητήρες της Renault 1.2, 1.4 και 1.6 λίτρων, ενώ στο εξωτερικό διατέθηκε και με μεγάλη παλέτα πετρελαιοκινητήρων. Το 2007 έγινε το πρώτο μοντέλο της Renault που εφοδιάστηκε με τον τούρμπο κινητήρα 1.2 TCE με απόδοση 100 ίππων. Από πετρελαιοκινητήρες, άρχισε να εισάγεται στην Ελλάδα με τον κινητήρα 1.5 DCi 105 hp, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 2011 άρχισε να εισάγεται και με τον 1.5 DCi 90 hp.

Τον Ιούνιο του 2009, παρουσιάστηκε η ανανεωμένη του εκδοχή, με διαφορετική μπροστινή εμφάνιση, που του προσέδωσε πολλά από τα φυσιογνωμικά στοιχεία της τότε γενιάς του Μégane. Ως προς τις εξωτερικές διαστάσεις του, αυτό έφερε μια αύξηση στο μήκος του αμαξώματός του από τα 3.986 στα 4.027 χιλιοστά. Επίσης, έλαβε ανανέωση στα πίσω φωτιστικά σώματα και στον προφυλακτήρα, καθώς και ποιοτικότερο εσωτερικό. Το φθινόπωρο του 2011, άρχισαν να εισάγονται εκδόσεις στην Ελλάδα με εκ νέου αναβαθμισμένο εσωτερικό σε ποιότητα και υλικά.

Διαθέσιμα επίπεδα εξοπλισμού στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Clio 3-πορτο: Authentique, More, Expression, Dynamique, Privilege, Rip Curl, Energy, GT, GT Gordini, RS, RS Renault F1
  • Clio 5-πορτο: Authentique, More, Expression, Dynamique, Privilege, Rip Curl, Energy, GT

Clio RS, Clio GT και Clio Gordini

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε σπορ εκδόσεις, παρουσιάστηκε αρχικά η σκληροπυρηνική RS, με 197 ίππους στην Φάση 1 και 203 στην Φάση 2, από ένα 2-λιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα. Μετά την ανανέωση του 2009, παρουσιάστηκε και έκδοση GT με ατμοσφαιρικό κινητήρα 1.6 λίτρων και απόδοση 128 ίππους (προερχόμενο από το Renault Twingo RS), ενώ τόσο στην RS όσο και στην GT προστέθηκαν και συλλεκτικές εκδόσεις Gordini, κυρίως με αισθητικές αλλαγές.

Κινητήρες Clio III στην Ελλάδα
Λίτρα Κυβικά
εκατοστά
Ίπποι Μέγιστη
ταχύτητα
Επιτάχυνση
0-100 km/h
1.2 16v 1.149 cm³ 76 167 km/h 13,4 sec
1.4 16v 1.390 cm³ 98 185 km/h 11,2 sec
1.2 TCE 1.149 cm³ 101 188 km/h 11,0 sec
1.6 16v 1.598 cm³ 110 194 km/h 9,6 sec
1.6 16v 1.598 cm³ 128 197 km/h 9,3 sec
2.0 16v 1.997 cm³ 203 225 km/h 6,9 sec
1.5 DCi 1.461 cm³ 90 176 km/h 11,0 sec
1.5 DCi 1.461 cm³ 105 190 km/h 10,2 sec

Στο εξωτερικό διατέθηκαν και άλλες εκδοχές ισχύος αυτών των κινητήρων. Τον Οκτώβριο του 2012, ταυτόχρονα με την έναρξη της παραγωγής του Renault Clio τέταρτης γενιάς, οι περισσότερες εκδόσεις της τρίτης γενιάς διακόπηκαν. Ειδικότερα η έκδοση 1.6 16V των 110 ίππων και οι κινητήρες ντίζελ 1.5 dCi των 90 και 105 ίππων διατηρήθηκαν στην παραγωγή ως τον Μάρτιο του 2013, ενώ η 1.2 16V των 76 ίππων έφτασε ως τον Νοέμβριο του 2014. Η συνολική παραγωγή της τρίτης γενιάς του Clio έφτασε τα 3 εκατομμύρια αντίτυπα.

Τέταρτη γενιά (2012 - 2019)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Renault Clio 4ης γενιάς

Renault Clio Dynamique ENERGY 0.9 L 12V Energy TCe 90 Start & Stop eco² στη Γερμανία το 2014
Σύνοψη
Κατασκευαστής Renault
Εναλλακτική ονομασίαRenault Lutecia (Ιαπωνία)
ΠαραγωγήΟκτώβριος 2012 — 2019
ΣχεδιαστήςLaurens van den Acker
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαAlliance B platform
Σχετική εξέλιξηRenault Captur πρώτης γενιάς
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
0.9 λίτρα turbo I3 (3-κύλινδρος σε σειρά)
1.2 λίτρα Ι4 (4-κύλινδρος σε σειρά)
1.2 λίτρα turbo I4
Ντίζελ:
1.5 λίτρα turbodiesel I4
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου45 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.589 χιλιοστά
ΜήκοςHatchback: 4.062 χιλιοστά
Station wagon: 4.262 χιλιοστά
Πλάτος1.732 χιλιοστά
Ύψος1.448 χιλιοστά
Κενό Βάρος980 - 1.146 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοRenault Clio III
Επόμενο μοντέλοRenault Clio V
Το σαλόνι ενός Renault Clio του 2013

Η τέταρτη γενιά του Renault Clio εξελίχθηκε ως το «πρότζεκτ X98» και τελικώς παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2012 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού.

Το μοντέλο σχεδιάστηκε από τον Ολλανδό Laurens van den Acker, ο οποίος αντικατέστησε τον Σεπτέμβριο του 2009 τον Patrick Le Quément στον ρόλο του σχεδιαστή, και σχεδίασε τότε και ένα συγγενικό crossover με το τέταρτης γενιάς Clio, το Renault Captur, καθώς και το μικροσκοπικό ηλεκτροκίνητο τετράκυκλο Renault Twizy.

Διαθέσιμα επίπεδα εξοπλισμού στην Ελλάδα:

Clio 5-πορτο:

  • Authentic
  • Expression
  • Dynamic

Για πρώτη φορά στην ιστορία του Clio εμφανίστηκε και 3-κύλινδρος κινητήρας, ο «H4Bt» με κυβισμό 0.9 λίτρα και turbo. Οι άλλοι κινητήρες βενζίνης είναι ο «D4F» με κυβισμό 1.2 λίτρα και 4-κύλινδρος, και ο «H5Ft» με κυβισμό 1.2 λίτρα και turbo, επίσης 4-κύλινδρος. Προσφέρεται επίσης και ο κινητήρας ντίζελ «K9K» με κυβισμό 1.5 λίτρα, turbodiesel και 4-κύλινδρος.

Κινητήρες Clio IV στην Ελλάδα
Λίτρα Κυβικά
εκατοστά
Ίπποι Μέγιστη
ταχύτητα
Επιτάχυνση
0-100 km/h
1.2 16v 1.149 cm³ 75 167 km/h 15,4 sec
0.9 TCE 12v 898 cm³ 90 182 km/h 12,2 sec
0.9 TCE 12v Ecoleader 898 cm³ 90 185 km/h 13,0 sec
1.5 DCi 8v 1.461 cm³ 75 168 km/h 14,3 sec
1.5 DCi 8v 1.461 cm³ 90 178 km/h 11,7 sec
Renault Clio TCe 90 Luxe τέταρτης γενιάς του 2013.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το δημοφιλέστερο χρώμα του Clio τέταρτης γενιάς ήταν το κόκκινο των διπλανών φωτογραφιών[εκκρεμεί παραπομπή].

Renault Clio 5ης γενιάς

Renault Clio R.S. Line του 2019
Σύνοψη
Κατασκευαστής Renault
Εναλλακτική ονομασίαRenault Lutecia (Ιαπωνία)
ΠαραγωγήΙούνιος 2019 — σήμερα
Σεζόν2020 — σήμερα
ΣχεδιαστήςLaurens van den Acker
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα5-πορτο hatchback
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαCMF-B[4]
Σχετική εξέλιξηRenault Captur δεύτερης γενιάς
Nissan Juke δεύτερης γενιάς
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.0 λίτρα H4Dt turbo I3
1.3 λίτρα D4F I4
1.3 λίτρα H5Ft turbo I4[5]
1.6 λίτρα K4M PHEV (E-Tech Plug-in Hybrid) I4
Ντίζελ:
1.5 λίτρα K9K I4
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο<
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
7-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Κιβώτιο διαρκώς μεταβαλλόμενης σχέσης (CVT) Multimode E-Tech PHEV
Χωρητικότητα καυσίμουΒενζίνη: 42 λίτρα
Ντίζελ: 39 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.583 χιλιοστά
Μήκος4.048 χιλιοστά
Πλάτος1.798 χιλιοστά
Ύψος1.440 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.017 - 1.264 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοRenault Clio IV

Η πέμπτη γενιά του Renault Clio παρουσιάστηκε επίσημα στο 89o Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2019 και μπήκε στην παραγωγή τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ευρώπη στις 21 Σεπτεμβρίου 2019, ενώ σύντομα ακολούθησαν και οι άλλες αγορές διεθνώς.

Επίπεδα εξοπλισμού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Zen
  • Business
  • Intens
  • R.S. Line
  • Initiale Paris
  1. «Model lineup: Renault Lutecia presentation» (στα Ιαπωνικά). Renault Japon. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  2. «Car of the year 1991 - Renault Clio I». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2018. 
  3. «Car of the year 2006 - Renault Clio III». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2018. 
  4. «Renault Clio 5 - Mondial 2019: Déjà l'heure du break». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  5. «Clio TCe 120 GT». auto-types.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  • Quattroruote n°398, 12/1988.
  • Renault - La collection, Antoine Pascal, E/P/A, ISBN 978-2-85120-702-9.
  • Renault, Hector Mackenzie Wintle, Sutton Publishing Limited, ISBN 0-7509-1924-8.
  • Automobil Revue. Katalog 1991, 1995, 1996 & 1997.
  • Renault Clio Bedienungs und Wartungsanleitung. Renault S.A. 6/1997. 77 11 195 083/NE 592.
  • Quattroruote n°467, 9/1994.
  • Quattroruote n°508, 5/1998.
  • Quattroruote n°496, 5/2000.
  • Quattroruote n°547, 5/2001.
  • Renault Clio Bedienungsanleitung. Renault S.A. 1/2000. 82 00 072 837/NU 607.
  • Automobil Revue. Katalog 2000, 2001 & 2004.
  • ADAC Auto-Test Neuwagen Sommer 2007. München, 1/2007. ISBN 978-3-89905-413-2.
  • Quattroruote n° 600, 10/2005, Editoriale Domus.
  • Quattroruote n° 601, 11/2005, Editoriale Domus.
  • Automobil Revue. Katalog 2014.
  • Auto Tecnica nº374, settembre 2012, Editoriale C&C.
  • Auto Tecnica nº381, aprile 2013, Editoriale C&C.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]