Μετάβαση στο περιεχόμενο

SETI

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το SETI περιλαμβάνει πολλά μεγάλα προγράμματα για αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης.

Η Αναζήτηση για Εξωγήινη Νοημοσύνη (Search for extraterrestrial intelligence, SETI) είναι συλλογικός όρος που περιλαμβάνει επιστημονικά προγράμματα αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης, όπως με παρακολούθηση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας για ίχνη αναμεταδόσεων από πολιτισμούς άλλων πλανητών.[1][2][3]

Οι επιστημονικές έρευνες άρχισαν στις αρχές της δεκαετίας 1900, λίγο μετά την έλευση του ραδιοφώνου, και στοχευμένες διεθνείς προσπάθειες λαμβάνουν χώρα από τη δεκαετία του 1980. Το 2015 ο Στίβεν Χόκινγκ και ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Γιούρι Μίλνερ ανακοίνωσαν μια καλά χρηματοδοτούμενη προσπάθεια με την ονομασία Breakthrough Initiatives (Πρωτοποριακές Πρωτοβουλίες).[4]

Το άρθρο είναι μέρος της σειράς για:
Ζωή στο Σύμπαν
Αστροβιολογία
Κατοικησιμότητα στο Ηλιακό Σύστημα
Ζωή εκτός του Ηλιακού Συστήματος

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμο έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχει πληθώρα από προγενέστερες αναζητήσεις για εξωγήινη νοημοσύνη μέσα στο Ηλιακό Σύστημα. Το 1896, ο Νίκολα Τέσλα πρότεινε ότι, σε ιδανικές συνθήκες, το ασύρματο ηλεκτρικό σύστημα αναμετάδοσής του, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για επικοινωνία με Αρειανούς.[5] Το 1899, κατά τη διεξαγωγή πειραμάτων στο Κολοράντο Σπρινγκς, νόμισε ότι εντόπισε Αρειανά σήματα, όταν διαπίστωσε ότι ένα παράξενο επαναλαμβανόμενο στατικό σήμα διακοπτόταν όποτε ο πλανήτης εμφανιζόταν στο νυχτερινό ουρανό. Κατόπιν ανάλυσης της έρευνας του Τέσλα έγιναν διάφορες υποθέσεις που περιλάμβαναν από πιθανότητα λάθους, παρεξήγησης ή κακής χρήσης της νέας τεχνολογίας,[6] έως και ισχυρισμούς ότι πρόκειται για σήματα από τα πειραματικά Ευρωπαϊκά ραδιοκύματα Μαρκόνι ή και φυσικά σήματα από την μαγνητόσφαιρα του Δία.[7] Στις αρχές του 1900, οι Γουλιέλμο Μαρκόνι, Λόρδος Κέλβιν και Πεκ Ντέιβιντ Τοντ δήλωσαν την πεποίθησή τους ότι είναι δυνατό να υπάρξει επικοινωνία με τους Αρειανούς μέσω ραδιοφώνου, ενώ ο Μαρκόνι υποστήριξε ότι εντόπισε Αρειανά σήματα.[8]

Στις 21-23 Αυγούστου 1924, ο Άρης βρέθηκε σε αντίθεση προς τη Γη εγγύτερα από κάθε άλλη φορά στον αιώνα.[9] Το ίδιο διήμερο, στις Ηνωμένες Πολιτείες προωθήθηκε μια "Εθνική Ημέρα Ραδιοφωνικής Σιγής" διάρκειας 36 ωρών, με σιγή όλων των ραδιοφώνων για 5 λεπτά της ώρας, κάθε μία ώρα. Στο Αστεροσκοπείο Αμερικάνικου Πολεμικού Ναυτικού, ένας ραδιοφωνικός δέκτης υψώθηκε κατά 3 χιλιόμετρα υπεράνω του εδάφους σε ένα αερόστατο, συντονισμένος σε μήκος κύματος μεταξύ 8 και 9 χλμ., και με "ραδιό-κάμερα" δημιουργίας του Κολλεγίου Άμερστ και του Τσαρλς Φράνσις Τζενκινς. Επικεφαλής του προγράμματος ήταν ο Ντέιβιντ Πεκ Τοντ με τη στρατιωτική υποστήριξη του Ναυάρχου Έντουαρντ Έμπερλι (Επικεφαλής Ναυτικών Επιχειρήσεων) και του Ουίλιαμ Φριντμαν (επικεφαλής κρυπτογράφος του αμερικάνικου στρατού), που τους είχε ανατεθεί η μετάφραση πιθανών Αρειανών μηνυμάτων.[10][11]

Το 1959, στην αναφορά τους οι Φίλιπ Μόρισον και Γκιουζέπε Κοκόνι επεσήμαναν αρχικά τη δυνατότητα σάρωσης του φάσματος μικροκυμάτων και μετά πρότειναν ορισμένες συχνότητες και αρχικούς στόχους.[12][13]

Το 1960, ο αστρονόμος του Πανεπιστήμιου Κορνέλ Φρανκ Ντρέικ πραγματοποίησε τον πρώτο πειραματισμό του SETI, με την ονομασία "Πρόγραμμα Ozma", από την Βασίλισσα του Οζ στα βιβλία φαντασίας του Φρανκ Μπάουμ.[14] Ο Ντρέικ χρησιμοποίησε ένα ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου 26 μέτρων στο Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνια, για να εξετάσει τα αστέρια Ταυ Κήτους και Έψιλον Ηριδανού με συχνότητα αναφοράς περί τα 1.420 γιγαχέρτζ, μία περιοχή του ραδιοφάσματος που αποκαλείται "τρύπα στο νερό" λόγω της εγγύτητάς της προς τις φασματικές γραμμές του υδρογόνου και της ρίζας υδροξυλίου. Η ζώνη 400 khz γύρω από τη συχνότητα αναφοράς σαρώθηκε με μονοφωνικό δέκτη εύρους ζώνης 100 χερτζ και δεν βρέθηκε οτιδήποτε ενδιαφέρον.

Την δεκαετία του 1960, οι Σοβιετικοί επιστήμονες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το SETI και πραγματοποίησαν αναζητήσεις με πανκατευθυντικές κεραίες ελπίζοντας να ανιχνεύσουν ισχυρά ραδιοκύματα. Ο σοβιετικός αστρονόμος Ιωσήφ Σκλόβσκι έγραψε το πρωτοποριακό, για τον τομέα του, βιβλίο Σύμπαν, Ζωή, Νοημοσύνη (1962), που εξελίχθηκε από τον Αμερικανό αστρονόμο Καρλ Σαγκάν στο μπεστ σέλερ βιβλίο Ευφυής Ζωή στο Σύμπαν (1966).[15]

Το σήμα WOW!: Ραδιοφωνικό Παρατηρητήριο του Πανεπιστήμιου Του Οχάιο και του βορειοαμερικάνικου ΑστροΦυσικού Παρατηρητήριου (NAAPO).

Τον Μάρτιο του 1955 σε τεύχος του Scientific American, ο Τζον Κράους περιέγραψε μια ιδέα για σάρωση του σύμπαντος για φυσικά ραδιοσήματα, με επίπεδο ραδιοτηλεσκόπιο εξοπλισμένο με παραβολικό ανακλαστήρα. Μέσα σε δύο χρόνια, η πρόταση εγκρίθηκε για κατασκευή από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Με επιχορηγήσεις 71.000 δολαρίων από το Αμερικάνικο Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών, άρχισε η κατασκευή σε οικόπεδο 8 εκταρίων στο Οχάιο. Το νέο ραδιοτηλεσκόπιο ονομάστηκε "Big Ear" (Μεγάλο Αυτί). Αργότερα, εκκινήθηκε το πρώτο συνεχές πρόγραμμα SETI.

Το 1971, η NASA χρηματοδότησε μία μελέτη του SETI με τη συμμετοχή των Ντρέικ, Μπέρναρντ Όλιβερ της Hewlett-Packard Corporation, και άλλων. Στην έκθεσή τους πρότειναν την κατασκευή επίγειας συστοιχίας ραδιοτηλεσκοπίων με 1.500 πιάτα με την ονομασία "Πρόγραμμα Cyclops". Το κόστος θα ανερχόταν σε 10 δισ. δολάρια. Τελικά δεν υλοποιήθηκε, αλλά η έκθεση[16] αποτέλεσε τη βάση μεταγενέστερων έργων του SETI.

Την 15η Αυγούστου 1977,  ο Jerry Ehman, ένας εθελοντής από το SETI του Οχάιο, ανίχνευσε ισχυρό σήμα στο τηλεσκόπιο. εντυπωσιασμένος από την ένταση του σήματος και τα χαρακτηριστικά του τα οποία ταίριαζαν με αυτά ενός σήματος με εξωγήινη προέλευση, σημείωσε με ένα κύκλο τα σχετικά ψηφία της μέτρησης και έγραψε το σχόλιο Wow! στο περιθώριο της εκτύπωσης. Το περιστατικό ονομάστηκε Σήμα Ουάου!, αλλά παρά τις πολυάριθμες προσπάθειες που έγιναν για πολλούς μήνες από την αρχική ομάδα και άλλες ανεξάρτητες ομάδες διεθνώς για την επανανίχνευση του σήματος, δεν στάθηκε δυνατό να ξαναβρεθεί.[17]


Sentinel, META, και ΒΗΤΑ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ραδιοτηλεσκόπιο Γκρην Μπανκ στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ όπου έγιναν πολλές μελέτες του SETI

Το 1980, οι Καρλ Σαγκάν, Μπρους Μάρεϊ, και Λούις Φρίντμαν ίδρυσαν την αμερικάνικη Planetary Society (Πλανητική Κοινωνία), εν μέρει ως φορέα για μελέτες SETI.

Στις αρχές 1980, ο φυσικός του Πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ Πωλ Χόροβιτς πρότεινε τον σχεδιασμό ενός αναλυτή φάσματος που θα προορίζεται ειδικά για την αναζήτηση SETI εκπομπών. Οι παραδοσιακοί αναλυτές φάσματος γραφείου ήταν ανεπαρκείς, επειδή η δειγματοληψία συχνοτήτων γινόταν με αναλογικά φίλτρα, οπότε ο αριθμός των καναλιών ήταν περιορισμένος. Αλλά με τη σύγχρονη ψηφιακή επεξεργασία σήματος (DSP) ολοκληρωμένων κυκλωμάτων θα μπορούσαν να κατασκευαστούν δέκτες αυτοσυσχέτισης που θα επέτρεπαν περισσότερα κανάλια. Tο 1981 παρουσιάστηκε ένας φορητός αναλυτής φάσματος με το όνομα "Suitcase SETI" (Βαλίτσα SETI) και χωρητικότητα 131.000 καναλιών. Κατόπιν δοκιμών το 1982, η Βαλίτσα SETI τέθηκε σε χρήση το 1983 με το ραδιοτηλεσκόπιο Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν διαμέτρου 26 μέτρων στο Αστεροσκοπείο Oak Ridge στο Χάρβαρντ Μασαχουσέτης. Το πρόγραμμα ονομάστηκε "Sentinel" και συνεχίστηκε έως το 1985.

Ακόμα και τα 131.000 κανάλια ήταν ανεπαρκή για ταχεία λεπτομερή σάρωση, οπότε, το 1985 την βαλίτσα SETI διαδέχθηκε το πρόγραμμα "ΜΕΤΑ", σύντμηση του "Megachannel Extra-Terrestrial Assay" (Μεγακανάλια Εξωγήινης Αναζήτησης). Ο ΜΕΤΑ-αναλυτής φάσματος είχε χωρητικότητα 8,4 εκατομμύρια κανάλια και ανάλυση 0.05 hertz. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των ΜΕΤΑ ήταν η αξιοποίηση του Φαινομένου Ντόπλερ για διάκριση των σημάτων μεταξύ επίγειας και εξωγήινης προέλευσης. Του έργου ηγήθηκε ο Χόροβιτς και η Πλανητική Κοινωνία, και εν μέρει χρηματοδοτήθηκε από τον τηλεοπτικό παραγωγό Στίβεν Σπίλμπεργκ. Το 1990 εκκινήθηκε στην Αργεντινή το ΜΕΤΑ ΙΙ για σάρωση του νότιου ουρανού και, κατόπιν αναβάθμισης του εξοπλισμού το 1996, παραμένει σε λειτουργία.

Την 30 Οκτωβρίου 1995 εκκινήθηκε η συνέχεια του META, που ονομάστηκε "BETA", αρχικά του "Billion-channel Extraterrestrial Assay" (Δισεκατομμύρια Κανάλια Εξωγήινης Αναζήτησης). Η καρδιά του BETA ήταν η επεξεργαστική ικανότητα που απέδιδαν 63 μηχανές αποκλειστικές για Ταχύ Μετασχηματισμό Fourier (FFT), εκ των οποίων η κάθε μία εκτελούσε 222-στοιχείων αναλύσεις σήματος FFT σε δύο δευτερόλεπτα, και 21 γενικής χρήσης προσωπικούς υπολογιστές εξοπλισμένους με ταμπλό για ψηφιακή επεξεργασία σήματος. Το BETA λάμβανε 250 εκατομμύρια κανάλια ταυτόχρονα με ανάλυση 0.5 hertz ανά κανάλι. Σάρωνε το φάσμα μικροκυμάτων από 1.400 έως 1.720 gigahertz σε οκτώ άλματα, με δύο δευτερόλεπτα παρατήρησης ανά άλμα. Η δυνατότητα αναζήτησης που ήταν ταχύτατη επιτεύχθηκε με συνεργία δύο ακτίνων, μίας στα ανατολικά και της άλλης προς τα δυτικά. Το υποψήφιο σήμα θα διερχόταν πρώτα από την ανατολική ακτίνα και μετά από τη δυτική,  με ταχύτητα ανάλογη της ταχύτητας περιστροφής της Γης. Ένας τρίτος δέκτης σάρωνε τον ορίζοντα για σήματα προφανούς επίγειας προέλευσης. Στις 23 Μαρτίου 1999, το 26 μέτρων ραδιοτηλεσκόπιο των Sentinel, ΜΕΤΑ και BETA παρασύρθηκε από ισχυρούς ανέμους και υπέστη σοβαρές ζημιές.[18] Η λειτουργία του BETA διακόπηκε.


ΜΟΡ και το Πρόγραμμα Φοίνικας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ευαισθησία προς φάσμα για τις SETI ραδιοφωνικές αναζητήσεις. Οι διαγώνιες γραμμές δείχνουν ραδιοπομπούς διαφορετικής ισχύος. Ο x-άξονας είναι η ευαισθησία της αναζήτησης. Ο y-άξονας στα δεξιά είναι το εύρος σε έτη φωτός, και στα αριστερά είναι ο αριθμός των αστέρων που μοιάζουν με τον Ήλιο εντός του φάσματος. Η κάθετη γραμμή με την ετικέτα SS είναι η τυπική ευαισθησία που επιτυγχάνεται από μια πλήρη αναζήτηση όλου του ουρανού, όπως με τη BETA. Η κάθετη γραμμή με την ετικέτα TS είναι η τυπική ευαισθησία που επιτυγχάνεται με στοχευμένη αναζήτηση όπως του Φοίνικα.[19]

Το 1978, το πρόγραμμα NASA SETI επικρίθηκε έντονα από τον Γερουσιαστή Γουίλιαμ Προξμάιρ, και οι έρευνές του δεν  χρηματοδοτήθηκαν από τον προϋπολογισμό του Κογκρέσου το 1981.[20] Το 1982, χρηματοδοτήθηκαν κατόπιν ενέργειας του Καρλ Σαγκάν που έπεισε τον Προξμάιρ για την αξία του προγράμματος. Το 1992, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρηματοδότησε ένα λειτουργικό πρόγραμμα SETI, με την ονομασία Microwave Observing Program (MOP) (Πρόγραμμα Παρατήρησης Μικροκυμάτων) της NASA. Επρόκειτο για μια μακροπρόθεσμη έρευνα του ουρανού σε συνδυασμό με στοχευμένες αναζητήσεις 800 εγγύτατων αστέρων. Θα χρησιμοποιούνταν κεραίες του NASA Deep Space Network (Δίκτυο Επικοινωνίας με Διαστημόπλοια), το ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου 43 μ. του Εθνικού ΡαδιοΑστεροσκοπείου στο Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνια και το ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου 300 μ. στο Αστεροσκοπείο Αρεσίμπο του Πουέρτο Ρίκο. Τα σήματα θα αναλύονταν από αναλυτές φάσματος, εκ των οποίων ο καθένας είχε χωρητικότητα 15 εκατομμύρια κανάλια. Συνεργία των αναλυτών θα εξασφάλιζε μεγαλύτερη χωρητικότητα. Για τη στοχευμένη αναζήτηση είχαν εύρος ζώνης 1 hertz ανά κανάλι, ενώ για την ουράνια έρευνα είχαν εύρος ζώνης 30 hertz ανά κανάλι.

Το επόμενο έτος το ΜΟΡ γελοιοποιήθηκε[21] από το Αμερικάνικο Κογκρέσο και ακυρώθηκε. Οι υποστηρικτές του συνέχισαν χωρίς κρατική χρηματοδότηση, και το 1995 το μη κερδοσκοπικό Ινστιτούτο SETI στο Mountain View Καλιφόρνιας αναβίωσε το Πρόγραμμα Φοίνικας, με χρηματοδότηση από ιδιώτες. Υπό τη διεύθυνση του Τζιλ Τάρτερ, αποτελεί εξέλιξη του ΜΟΡ και μελετά περίπου 1.000 πλησία Ηλιό-τυπα αστέρια. Την περίοδο 1995 - Μάρτιο 2004, το Φοίνιξ έκανε παρατηρήσεις με το ραδιοτηλεσκόπιο Παρκς διαμέτρου 64 μέτρων στην Αυστραλία, το ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου 43 μέτρων του Εθνικού ΡαδιοΑστεροσκοπείου στο Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνια, και το ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου 300 μέτρων στο Αστεροσκοπείο Αρεσίμπο του Πουέρτο Ρίκο. Παρατηρήθηκε το ισοδύναμο 800 αστεριών στα διαθέσιμα κανάλια του εύρους συχνοτήτων από 1200 έως 3000 MHz. Η ευαισθησία της έρευνας επέτρεπε ανίχνευση πομπών με 1 GW EIRP σε απόσταση περίπου 200 έτη φωτός. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Tarter, το 2012 η έρευνα στο Ινστιτούτο SETI κόστιζε περί τα "$2 εκατ. ετήσια" και τα δεκαπλάσια "οι δραστηριότητες του SETI σε όλον τον κόσμο".[22]

Τρέχουσες αναζητήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παράθυρο φούρνου μικροκυμάτων όπως φαίνεται από σύστημα επί εδάφους. Από την έκθεση της NASA SP-419: SETI – η Αναζήτηση για Εξωγήινη Νοημοσύνη

Επειδή πολλές ραδιοφωνικές συχνότητες περνούν διαμέσω της Γήινης ατμόσφαιρας, κατασκευάστηκαν ραδιοτηλεσκόπια που σαρώνουν το σύμπαν με μεγάλες κεραίες ραδιοκυμάτων. Επιπλέον, οι ανθρώπινες δραστηριότητες, οι επικοινωνίες, η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, προκαλούν εκπομπές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Αυτά τα τεχνητά σήματα αναγνωρίζονται εύκολα από την επαναληπτικότητα και το στενό εύρος ζώνης. 

Πολλά ραδιοτηλεσκόπια σε όλον τον κόσμο διεξάγουν έρευνες SETI, με συμπεριλαμβανόμενες τα Low Frequency Array (LOFAR) στην Ευρώπη, το Murchison Widefield Array (MWA) στην Αυστραλία, και το ραδιοτηλεσκόπιο Lovell στο Ηνωμένο Βασίλειο.[23]

Συστοιχία Τηλεσκοπίων Άλλεν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Συστοιχία Τηλεσκοπίων Άλλεν

Το Ινστιτούτο SETI συνεργάστηκε με το Εργαστήριο ΡαδιοΑστρονομίας του Ερευνητικού Κέντρου SETI του Μπέρκλεϋ για την κατασκευή συστοιχίας ραδιοτηλεσκοπίων τύπου μικρο-cyclops για έρευνες SETI. Η ιδέα προϋπήρχε με το όνομα Τηλεσκόπιο Ενός Εκταρίου (1HT), και μετονομάστηκε σε "Συστοιχία Τηλεσκοπίων Άλλεν" (ΑΤΑ) από τον ευεργέτη του προγράμματος Πολ Άλεν. Ως προς την ευαισθησία θα ισοδυναμούσε με πιάτο διαμέτρου 100 μέτρων. Επί του παρόντος, παραμένει υπό κατασκευή με 42 πιάτα στο ΡαδιοΑστεροσκοπείο Χατ Κρηκ στη βόρεια Καλιφόρνια.

Συστοιχία Τηλεσκοπίων Άλλεν στην Καλιφόρνια το 2007

Η ολοκληρωμένη συστοιχία (ATA-350) θα αποτελείται από 350 ή περισσότερα όφσετ-Γρηγοριανά πιάτα, διαμέτρου 61μ. έκαστο. Η τεχνολογία κατασκευής τους είναι η εμπορικά διαθέσιμη των πιάτων δορυφορικής τηλεόρασης. Το ΑΤΑ ήταν προγραμματισμένο για ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2007 με μέτριο κόστος US$25 εκατ. Το Ινστιτούτο SETI Institute έκανε τη χρηματοδότηση και το Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ σχεδίασε το τηλεσκόπιο. Τον Οκτώβριο 2007 λειτούργησε το πρώτο μέρος (ATA-42) με 42 κεραίες. Για το ΑΤΑ-350 έχει προγραμματιστεί ένα εξαιρετικά φιλόδοξο σύστημα DSP. Το μέλλον για το ΑΤΑ-350 θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητα του ΑΤΑ-42.

Το ATA-42 (ΑΤΑ) έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει την πρόσβαση στο συμβολόμετρο εξόδου σε πολλούς χρήστες ταυτόχρονα. Κανονικά, το ΑΤΑ λαμβάνει στιγμιότυπα (χρήσιμα για αστρονομικές έρευνες και SETI) ενώ τρέχει το σύστημα σχηματισμού ακτίνας.[24]  Υπάρχει δυνατότητα multibeaming, για παρατηρήσεις πολλών ακτίνων ταυτόχρονα. Με πολυακτίνισμα φιλτράρονται τα ψευδώς θετικά σήματα στο SETI, εφόσον ένας απόμακρος πομπός θα έχει μία μοναδική θέση στον ουρανό.[25][26][27]

Το Ινστιτούτο Ερευνών SETI (CSR)  αναζητά εξωγήινη νοημοσύνη, 12 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, με ΑΤΑ.  Την περίοδο 2007-2015, εντόπισαν εκατοντάδες εκατομμύρια τεχνολογικά σήματα. Μέχρι στιγμής, όλα αυτά τα σήματα θεωρούνται ραδιοθόρυβος ή παρεμβολές από ραδιοκύματα, επειδή α) φαίνεται πως προέρχονται από δορυφόρους ή επίγειους πομπούς, ή β) εξαφανίστηκαν πριν το χρονικό όριο της ~1 ώρας.[28][29] Επιδιώκεται μείωση του ουδού χρονικού ορίου και μεγαλύτερη ευαισθησία.[30]

Οι αστρονόμοι του Μπέρκλεϊ χρησιμοποίησαν το ΑΤΑ σε διάφορες επιστημονικές μελέτες και ορισμένα SETI σήματα[31][32][33] μέχρι το 2011, που διακόπηκε η συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και του Ινστιτούτου SETI.

Την 12 Δεκεμβρίου 2008 το CNET δημοσίευσε ένα άρθρο και φωτογραφίες για το ΑΤΑ.[34][35]

Τον Απρίλιο 2011, το ΑΤΑ αδρανοποιήθηκε για 8 μήνες λόγω έλλειψης χρηματοδοτήσεων. Την 5 Δεκεμβρίου 2011 επανήλθε σε λειτουργία.[36][37]

Το 2012, εισέπραξε φιλανθρωπική δωρεά $3.6 M από τον Φράνκλιν Αντόνιο, συνιδρυτή και επικεφαλής επιστήμονα της Εταιρείας QUALCOMM.[38] Με τα χρήματα της δωρεάς αναβαθμίστηκαν οι δέκτες των πιάτων προς μεγαλύτερη ευαισθησία (2x - 10x από 1-8 GHz) και μεγαλύτερο φάσμα συχνοτήτων (1-18 GHz από 12 GHz). Τον Ιούλιο 2013 εγκαταστάθηκε και δοκιμάστηκε ο πρώτος δέκτης, από τους 42. Το ολοκληρωμένο ΑΤΑ θα διεξάγει ραδιοαστρονομικές και SETI έρευνες.

SERENDIP

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ραδιοτηλεσκόπιο Παρκς συμμετείχε σε προγράμματα SETI
Κύριο λήμμα: SERENDIP

Το SERENDIP (Αναζήτηση Εξωγήινων ΡαδιοΠομπών από Πλησίους Νοήμονες Πληθυσμούς) είναι ένα πρόγραμμα SETI που ξεκίνησε το 1979 από το Ερευνητικό Κέντρο SETI του Μπέρκελεϊ.[39] Αξιοποιεί τρέχουσες "δεσπόζουσες" παρατηρήσεις ραδιοτηλεσκόπιων με πρόγραμμα για "ραχιαία στήριξη" ή "συμβίωση" μεγάλων ραδιοτηλεσκόπιων όπως το τηλεσκόπιο NRAO 90 μ. στο Green Bank και το 305μ. τηλεσκόπιο Αρεσίμπο. Αντί να απασχολείται σε δικό του πρόγραμμα ρουτίνας, αναλύει τα δεδομένα ουράνιων σωμάτων των άλλων αστρονόμων.


Τον Ιούνιο 2009 εγκαταστάθηκε και λειτούργησε το φασματόμετρο SERENDIP V.v στο Αστεροσκοπείο Αρεσίμπο. Το ψηφιακό όργανο είναι τύπου FPGA, 128 εκατ. καναλιών με εύρος ζώνης 200 MHz. Συλλέγει δεδομένα από την επτάκτινη Συστοιχία Αρεσιβο L-band[40] (ALFA). Ήδη βρέθηκαν 400 ύποπτα σήματα, αλλά δεν τεκμηριώθηκε η εξωγήινη προέλευσή τους.[41]

Breakthrough Listen (Πρωτοποριακή Ακοή)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Breakthrough Listen

Το Breakthrough Listen είναι δεκαετής πρωτοβουλία με χρηματοδότηση 100 εκ. δολάρια που εκκινήθηκε τον Ιούλιο 2015 για αναζήτηση επικοινωνιακών εξωγήινων, εκτεταμένα, με αξιοποίηση νέων πόρων.[42][43][44] Περιγράφηκε ως η πιο εμπεριστατωμένη αναζήτηση για επικοινωνιακούς εξωγήινους έως σήμερα. Η έδρα του προγράμματος είναι στο Ερευνητικό Κέντρο SETI του Μπέρκελεϊ[45][46] στο Αστρονομικό Τμήμα[47] του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας.

Τον Ιούλιο 2015 γίνονταν χιλιάδες ώρες παρατήρησης ετήσια στα δύο μεγάλα ραδιοτηλεσκόπια, στο Αστεροσκοπείο Green Bank στη Δυτική Βιρτζίνια και στο Αστεροσκοπείο Παρκς στην Αυστραλία.[48] Πολύ περισσότερες από τις 24 έως 36 ώρες ετήσια που επενδύονταν στην έρευνα για εξωγήινη ζωή, παλαιότερα. Εν τω μεταξύ, ο Αυτόματος Ανιχνευτής Πλανητών στο Αστεροσκοπίο Λικ σαρώνει για οπτικά σήματα από λέιζερ. Οι τεράστιες ποσότητες δεδομένων από τα ραδιοτηλεσκόπια (24 GB/s στο Green Bank) κατέστησαν αναγκαία την κατασκευή εξοπλισμού αποκλειστικά για τις αναλύσεις.[49] Πολλά από τα δεδομένα αναλύθηκαν από εθελοντές του SETI@home δικτύου. Ο Ιδρυτής του σύγχρονου SETI Φρανκ Ντρέικ είναι επιστημονικός σύμβουλος της επιτροπής του προγράμματος.[50]

ΦΑΣΤ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: ΦΑΣΤ (τηλεσκόπιο)

Το κινέζικο Τηλεσκόπιο Σφαιρικού Διαφράγματος 500μ. (ΦΑΣΤ) περιλαμβάνει την ανίχνευση διαστρικών σημάτων επικοινωνίας ως μέρος της επιστημονικής του αποστολής. Χρηματοδοτείται από την Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων (NDRC) και διαχειρίζεται από τα Εθνικά Αστεροσκοπεία (NAOC) της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών (CAS). Είναι το πρώτο παρατηρητήριο με το SETI ως σημαντικό επιστημονικό στόχο.[51] Περιλαμβάνει ένα σταθερό σφαιρικό πιάτο διαμέτρου 500μ. εγκατεστημένου σε φυσική καταβόθρα που προκλήθηκε από καρστικές διεργασίες στην περιοχή. Είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο με διάφραγμα.[52] Όπως λέγεται στην ιστοσελίδα του, θα ερευνούσε έως και 28 έτη φωτός και θα έφτανε 1400 αστέρια. Αν η ισχύς του πομπού αυξηθεί σε 1.000.000 MW, το ΦΑΣΤ θα φτάσει ένα εκατομμύριο αστέρια. Συγκριτικά, η οριακή απόσταση του 305μ. τηλεσκοπίου Αρεσίμπο είναι 18 έτη φωτός.[53]

Προγράμματα της κοινότητας SETI

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

SETI@home

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: SETI@home
Στιγμιότυπο από την οθόνη του SETI@home, ένα πρόγραμμα κατανεμημένων συστημάτων στο οποίο οι εθελοντές δωρίζουν υπολογιστική ισχύ για να συνεισφέρουν στην αναζήτηση  εξωγήινης νοημοσύνης με ραδιοκύματα.

Το SETI@home σχεδιάστηκε από τους David Gedye και Craig Kasnoff και πρόκεται για δημοφιλές πρόγραμμα εθελοντισμού μέσω δικτύου υπολογιστών που ιδρύθηκε από το Ερευνητικό Κέντρο SETI του Μπερκελεϊ στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το Μάιο 1999. Αρχικά χρηματοδοτήθηκε από την Πλανητική Κοινωνία και την Paramount Pictures, και αργότερα από την πολιτεία της Καλιφόρνιας. Υπεύθυνοι του προγράμματος είναι ο σκηνοθέτης David P. Anderson και ο επιστήμονας Dan Werthimer. Οποιοσδήποτε μπορεί να συνεισφέρει στην έρευνα SETI,  με λήψη και εγκατάσταση του προγράμματος λογισμικού BOINC, σύνδεση στο SETI@home, και επιτρέποντας στο πρόγραμμα να εκτελείται στο μπακγκράουντ με ελάχιστη κατανάλωση. Το SETI@home πρόγραμμα μετατρέπει τον προσωπικό υπολογιστή σε "μονάδα εργασίας" και αναλύει μερικά από τα δεδομένα που καταγράφονται από το  2.5 MHz SERENDIP IV. Τα αποτελέσματα αποστέλλονται στους SETI@home εξυπηρετητές του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας. Τον Ιούνιο 2009 συμμετείχαν περισσότεροι από 180.000 εθελοντές με συνολικά 290.000 υπολογιστές, που συνείσφεραν υπολογιστική δύναμη 617 teraFLOPS.[54] [55][56]

Από το 2010, με δεκαετή συλλογή δεδομένων, το SETI@home έχει ακρόαση μίας συχνότητας από κάθε σημείο του 67% του ουρανού, όπως παρατηρείται από το Αρεσίμπο με τουλάχιστον τρεις σαρώσεις, καλύπτοντας περί το 20% όλης της ουράνιας σφαίρας.[57]

Κριτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώιμοι ισχυρισμοί ορισμένων ερευνητών του SETI επικρίθηκαν για υπερβολική "ευφορία". Ο Πητερ Σκένκελ, αν και υποστηρίζει το SETI, το 2006 δήλωσε:

Mε νέα ευρήματα και ιδέες στο φως, θα ήταν συνετό να περιοριστεί η έξαρση ευφορίας και να επιδιωχθεί μία ρεαλιστική άποψη... Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι πρώτες εκτιμήσεις—ότι ίσως υπάρχουν ένα εκατομμύριο. εκατό χιλιάδες, ή δέκα χιλιάδες προηγμένων εξωγήινων πολιτισμών στο γαλαξία μας—ίσως είναι πλέον ανυπόστατες.

— Πήτερ Σκένκελ, Requires a Skeptical Reappraisal
Για μερικούς το SETI είναι ψευδοεπιστήμη, και για τους Ποπεριανούς η υπόθεση της ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης δεν έχει καλά κριτήρια διαψευσιμότητας, όπως εξηγήθηκε σε άρθρο του Nature το 2009:

Το Seti ... πάντα βρισκόταν στο πλευρό της συμβατικής αστρονομίας. Εν μέρει επειδή, παρά την επιστημονική αυστηρότητα των μελών του, το SETI παραμένει συσχετισμένο με ουφάδικα και άλλες τρελάρες. Και οι πειραματισμοί επιτρέπουν αμφισβήτηση και διάψευση. Ακόμα και με εξαντλητική αναζήτηση στον γαλαξία, τα μηδενικά αποτελέσματα από ραδιοφωνική σιγή δεν αποκλείουν την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών. Σημαίνει απλά ότι οι πολιτισμοί δεν επικοινωνούν με ραδιοκύματα

— Nature (περιοδικό), SETI at 50
Μουσείο αφιερωμένο στα ΑΤΙΑ (UFO) στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού

Το Nature πρόσθεσε ότι το SETI "χαρακτηρίστηκε από την ελπίδα, στα όρια της πίστης" ότι οι εξωγήινοι αποστέλλουν σήματα προς εμάς, ότι ένα υποθετικό εξωγήινο πρόγραμμα SETI που παρατηρεί τη Γη με "παρόμοια πίστη" θα ήταν "πολύ απογοητευμένο" (παρά τα πολλά άστοχα ραντάρ και τηλεοπτικά σήματα, και τα λίγα στοχευμένα Ενεργά SETI ραδιοσήματα που κατήγγειλαν όσοι φοβούνται τους εξωγήινους), και ότι είχε δυσκολίες στην προσέλκυση συμπαθητικών εργαζόμενων επιστημόνων και κρατικής χρηματοδότησης, επειδή θεωρείτο "μια προσπάθεια που ίσως καταλήξει στο τίποτα".

Το Nature πρόσθεσε ότι[58] :

Μολαταύτα, μία μικρή προσπάθεια για το SETI ίσως αξίζει τον κόπο, τουλάχιστο με δεδομένες τις επιπτώσεις από την επιτυχία του... Ευτυχώς, ορισμένοι εύποροι τεχνολόγοι και  ιδιώτες χορηγοί αποδείχθηκαν πρόθυμοι να παρέχουν αυτή την υποστήριξη

— Nature, SETI at 50

Οι υποστηρικτές της Υπόθεσης Σπάνιας Γης αντιπαράθεσαν ότι οι εξελιγμένες μορφές ζωής μάλλον θα σπανίζουν, και συνεπώς οι εργασίες του SETI θα αποδειχθούν ανώφελες. Αλλά και οι ίδιοι επικρίνονται έντονα για την Υπόθεσή τους. Το 1993 ο Ρόι Μας υποστήριξε ότι:

Οι επιχειρηματολογίες υπέρ της ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης σχεδόν πάντα περιέχουν μια απροκάλυπτη έλξη για μεγάλους αριθμούς, συχνά σε συνδυασμό με την κρυφή πίστη στη γενίκευση ενός περιστατικού...Η αντιπαράθεση μεταξύ των πιστών και των σκεπτικιστών φαίνεται πως συνοψίζεται σε μια σύγκρουση διαισθήσεων που δεν είναι απτές, ούτε επιλύσιμες, τουλάχιστο με τις σημερινές γνώσεις μας.

— Ρόι Μας, Περί της εξωγήινης νοημοσύνης

Το 2012, ο Μιλαν Μ. Κιρκοβιτς (τότε ερευνητικός καθηγητής στο Αστεροσκοπείο του Βελιγραδίου και επιστημονικός συνεργάτης του Ιδρύματος για το Μέλλον της Ανθρωπότητας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) υποστήριξε ότι ο Μας ήταν εξωπραγματικά υπερεξαρτημένος από την παράλειψη των παραπανήσιων που αγνόησε τις εμπειρικές πληροφορίες που διατίθενται στους σύγχρονους ερευνητές του SETI.

Ο Τζορτζ Μπασάλλα, Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ντελαγουέρ, είναι κριτικός του SETI που το 2006 αντιπαράθεσε ότι "οι εξωγήινοι που συζητούν οι επιστήμονες είναι φανταστικοί όπως τα πνεύματα και οι θεοί θρησκείας ή μύθου", και με τη σειρά του επικρίθηκε από τον Μιλαν. Μ. Κίρκοβιτς  για πολλά συν την αδυναμία του να διακρίνει μεταξύ  "SETI πιστών" και "επιστημόνων ασχολούμενων με το SETI", οι οποίοι είναι κανονικά επιφυλακτικοί (ειδικά για τη γρήγορη ανίχνευση), όπως ο Φρήμαν Ντάυσον (και, τουλάχιστο στα μετέπειτα χρόνια, οι Ιωσήφ Σκλόβσκι και Σεμπάστιαν βον Χοερνερ), και για άγνοια της διαφοράς μεταξύ των υποκείμενων γνώσεων στις επιχειρηματολογίες των σύγχρονων επιστημόνων και εκείνων των αρχαίων Ελλήνων στοχαστών.

O Μασιμο Πιγκλιούτσι, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο CUNY-City College, ρωτήθηκε το 2010 αν το SETI βρίσκεται "περίεργα σιμά σε κατάσταση ψευδοεπιστήμης" λόγω μη καθορισμένου οριακού σημείου στο οποίο τα αρνητικά αποτελέσματα επιβάλλουν εγκατάλειψη της υπόθεσης για την Εξωγήινη Νοημοσύνη,  προτού καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το SETI είναι "σχεδόν-επιστήμη", που περιγράφηκε από τον Μιλαν Μ. Κίρκοβιτς ως θεώρηση του Πιγκλιούτσι για το SETI ως "επιφανή εταιρεία της θεωρίας χορδών, ερμηνείας της κβαντικής μηχανικής, εξελικτικής ψυχολογίας και ιστορίας (από το πρόσφατο "συνθετικό" είδος του Τζάρεντ Ντάιαμοντ)", και πρόσθεσε ότι η αιτιολόγησή του για το SETI "είναι αδύναμη, ξεπερασμένη, και αντικατοπτρίζει ορισμένες φιλοσοφικές προκαταλήψεις παρόμοιες με αυτές που περιγράφηκαν ανωτέρω στο Μας και Μπασάλλα".


Ο Ουφολόγος Στάντον Φρήντμαν έχει συχνά επικρίνει τους SETI ερευνητές για, συν άλλων λόγων, όσα θεωρεί αντιεπιστημονικές κριτικές για την Ουφολογία, αλλά η Ουφολογία δεν έχει γίνει αποδεκτή από την ακαδημαϊκή κοινότητα ως επιστημονικό πεδίο σπουδών, όπως το SETI και γενικά χαρακτηρίζεται ως μερική[59] ή εντελώς[60] ψευδοεπιστήμη. Σε συνέντευξη του 2016, η Τζιλ Τάρτερ υπέδειξε ότι η συσχέτιση του SETI με ΑΤΙΑ είναι παρεξήγηση. Είπε ότι, "το SETI αξιοποιεί αστρονομικά εργαλεία σε μια προσπάθεια να εντοπίσει ίχνη της τεχνολογίας κάποιου που βρίσκεται μακριά. Αν ποτέ ισχυριστούμε ανίχνευση ενός σήματος, θα παρουσιάσουμε αποδείξεις και δεδομένα που θα είναι επαληθεύσιμα. Τα ΑΤΙΑ—τίποτα από τα ανωτέρω."

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Schenkel, Peter (Μαΐου 2006). «SETI Requires a Skeptical Reappraisal». Skeptical Inquirer. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2009. 
  2. ↑ Moldwin, Mark (Νοεμβρίου 2004). «Why SETI is science and UFOlogy is not». Skeptical Inquirer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2018. 
  3. ↑ Johnson, Steven (28 June 2017). «Greetings, E.T. (Please Don’t Murder Us.)». New York Times. https://www.nytimes.com/2017/06/28/magazine/greetings-et-please-dont-murder-us.html. Ανακτήθηκε στις 28 June 2017. 
  4. ↑ Katz, Gregory (July 20, 2015). «Searching for ET: Hawking to look for extraterrestrial intelligence». AP News. http://apnews.excite.com/article/20150720/eu--britain-extraterrestrials-e52c157915.html. Ανακτήθηκε στις July 20, 2015. 
  5. ↑ Seifer, Marc J. (1996). «Martian Fever (1895–1896)». Wizard : the life and times of Nikola Tesla: biography of a genius. Secaucus, New Jersey: Carol Pub. σελ. 157. ISBN 978-1-55972-329-9. OCLC 33865102. 
  6. ↑ Spencer, John (1991). The UFO Encyclopedia. New York: Avon Books. ISBN 978-0-380-76887-5. OCLC 26211869. 
  7. ↑ W. Bernard Carlson, Tesla: Inventor of the Electrical Age, Princeton University Press - 2013, pages 276-278.
  8. ↑ Corum, Kenneth L.· James F. Corum (1996). Nikola Tesla and the electrical signals of planetary origin (PDF). σελίδες 1, 6, 14. OCLC 68193760. 
  9. ↑ Jacques Lasker. «A Primer on Mars Oppositions». 
  10. ↑ Dick, Steven (1999). The Biological Universe: The Twentieth Century Extraterrestrial Life Debate. ISBN 0-521-34326-7. 
  11. ↑ Prepare for Contact Αρχειοθετήθηκε 2018-10-21 στο Wayback Machine.. Letters of Note (2009-11-06). Retrieved on 2011-10-14.
  12. ↑ Cocconi, Giuseppe; Philip Morrison (1959). «Searching for interstellar communications». Nature 184 (4690): 844–846. doi:10.1038/184844a0. Bibcode: 1959Natur.184..844C. http://www.coseti.org/morris_0.htm. 
  13. ↑ «Cosmic Search Vol. 1, No. 1». Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2014. 
  14. ↑ "Science: Project Ozma," Time, April 18, 1960 Αρχειοθετήθηκε 2013-07-21 στο Wayback Machine. (web version accessed 17 September 2010)
  15. ↑ Sagan, Carl· Iosif Shklovskii (1966). Intelligent Life in the Universe. ISBN 0-330-25125-2. 
  16. ↑ «Project Cyclops: A Design Study of a System for Detecting Extraterrestrial Intelligent Life» (PDF). NASA. 1971. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2014. 
  17. ↑ Robert H. Gray (2012). The Elusive WOW: Searching for Extraterrestrial Intelligence. Chicago: Palmer Square Press. ISBN 978-0-9839584-4-4. 
  18. ↑ Alan M. MacRobert (29 Μαρτίου 2009). «SETI Searches Today». Sky and Telescope. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2018. 
  19. ↑ Wolfe, JH· και άλλοι. (1979). «CP-2156, Chapter 5.5. SETI – The Search for Extraterrestrial Intelligence: Plans and Rationale». NASA. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2009. 
  20. ↑ Garber, S. J. (1999). «Searching for Good Science - the Cancellation of NASA's SETI Program». Journal of the British Interplanetary Society 52: 3. Bibcode: 1999JBIS...52....3G. https://archive.org/details/sim_journal-of-the-british-interplanetary-society_1999-01_52_1/page/3. 
  21. ↑ «Ear to the Universe Is Plugged by Budget Cutters». The New York Times. October 7, 1993. https://www.nytimes.com/1993/10/07/us/ear-to-the-universe-is-plugged-by-budget-cutters.html?pagewanted=1/. Ανακτήθηκε στις May 23, 2010. 
  22. ↑ «Searching for Intelligent Aliens: Q&A with SETI Astronomer Jill Tarter». Space.com. May 22, 2012. http://www.space.com/15803-jill-tarter-seti-search-retirement-qanda.html. Ανακτήθηκε στις August 5, 2012. 
  23. ↑ Siemion, Andrew (29 Σεπτεμβρίου 2015). «Prepared Statement by Andrew Siemion - Hearing on Astrobiology Status Report - House Committee on Science, Space, and Technology». SpaceRef.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2015. 
  24. ↑ Gutierrez-Kraybill, Colby· και άλλοι. (2010). «Commensal observing with the Allen Telescope array: Software command and control». Proceedings of the SPIE. Software and Cyberinfrastructure for Astronomy. 7740. σελίδες 77400Z. arXiv:1010.1567 Ελεύθερα προσβάσιμο. Bibcode:2010SPIE.7740E..0ZG. doi:10.1117/12.857860. 
  25. ↑ Harp, G. R. "Customized beam forming at the Allen Telescope Array." ATA Memo Series 51 (2002), available at http://www.seti.org/sites/default/files/ATA-memo-series/memo51.pdf.
  26. ↑ Barott, William C. (2011). «Real-time beamforming using high-speed FPGAs at the Allen Telescope Array». Radio Science 46: n/a. doi:10.1029/2010RS004442. Bibcode: 2011RaSc...46.1016B. 
  27. ↑ Harp, G. R. (2005). «Using Multiple Beams to Distinguish Radio Frequency Interference from SETI Signals». Radio Science 40 (5): n/a. doi:10.1029/2004RS003133. Bibcode: 2005RaSc...40.5S18H. 
  28. ↑ Tarter, Jill (2011). «The first SETI observations with the Allen telescope array». Acta Astronautica 68 (3–4): 340. doi:10.1016/j.actaastro.2009.08.014. Bibcode: 2011AcAau..68..340T. 
  29. ↑ Backus, Peter R.; Allen Telescope Array Team (2010). «The ATA Galactic Center Survey: SETI Observations in 2009». American Astronomical Society 215: 403.02. Bibcode: 2010AAS...21540302B. 
  30. ↑ Harp, Gerald R., et al. A new class of SETI beacons that contain information. Communication with Extraterrestrial Intelligence. State University of New York Press, 2011.
  31. ↑ Croft, Steve (2010). «The Allen Telescope Array Twenty-Centimeter Survey—A 690 Deg2, 12 Epoch Radio Data Set. I. Catalog and Long-Duration Transient Statistics». The Astrophysical Journal 719: 45. doi:10.1088/0004-637X/719/1/45. Bibcode: 2010ApJ...719...45C. 
  32. ↑ Siemion, Andrew P.V. (2012). «The Allen Telescope Array Fly's Eye Survey for Fast Radio Transients». The Astrophysical Journal 744 (2): 109. doi:10.1088/0004-637X/744/2/109. Bibcode: 2012ApJ...744..109S. 
  33. ↑ Siemion, Andrew (2011). «Results from the Fly's Eye Fast Radio Transient Search at the Allen Telescope Array». American Astronomical Society 217: 240.06. Bibcode: 2011AAS...21724006S. 
  34. ↑ Terdiman, Daniel. (2008-12-12) SETI's large-scale telescope scans the skies | Geek Gestalt – CNET News Αρχειοθετήθηκε 2012-10-26 στο Wayback Machine.. News.cnet.com. Retrieved on 2011-10-14.
  35. ↑ Rendering of 350 image – Photos: Searching the heavens for life – CNET News[νεκρός σύνδεσμος]. News.cnet.com (2008-12-12). Retrieved on 2011-10-14.
  36. ↑ The Great Beyond. Nature Blogs, επιμ. (25 Απριλίου 2011). «SETI scope suspends search». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  37. ↑ "SETI Search Resumes at Allen Telescope Array". SETI.org. December 5, 2011.
  38. ↑ Damon Arthur. «New Hat Creek receivers will let SETI delve deeper into space». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2014. 
  39. ↑ «SERENDIP». UC Berkeley. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2006. 
  40. ↑ «ALFA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2018. 
  41. ↑ «Л. М. Гиндилис SETI: Поиск Внеземного Разума 1.9». 
  42. ↑ Feltman, Rachel (20 Ιουλίου 2015). «Stephen Hawking announces $100 million hunt for alien life». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2015. 
  43. ↑ Merali, Zeeya (2015). «Search for extraterrestrial intelligence gets a $100-million boost». Nature 523 (7561): 392–3. doi:10.1038/nature.2015.18016. PMID 26201576. Bibcode: 2015Natur.523..392M. 
  44. ↑ Rundle, Michael (20 Ιουλίου 2015). «$100m Breakthrough Listen is 'largest ever' search for alien civilisations». Wired. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2015. 
  45. ↑ «Berkeley SETI». seti.berkeley.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. 
  46. ↑ «Breakthrough Initiatives». breakthroughinitiatives.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. 
  47. ↑ «Breakthrough Listen Initiative - News from Department of Astronomy». astro.berkeley.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. 
  48. ↑ Sample, Ian (20 Ιουλίου 2015). «Anybody out there? $100m radio wave project to scan far regions for alien life». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2015. 
  49. ↑ MacMahon, David H. E.; Price, Danny C.; Lebofsky, Matthew; Siemion, Andrew P. V.; Croft, Steve; DeBoer, David; Enriquez, J. Emilio; Gajjar, Vishal και άλλοι. (2017-07-19). «The Breakthrough Listen Search for Intelligent Life: A Wideband Data Recorder System for the Robert C. Byrd Green Bank Telescope».
    arXiv:1707.06024
     [astro-ph.IM]
    .     

  50. ↑ «Breakthrough Initiatives». breakthroughinitiatives.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2017. 
  51. ↑ What Happens If China Makes First Contact?- Atlantic
  52. ↑ Brinks, Elias (11 Ιουλίου 2016). «China Opens the Aperture to the Cosmos». The Conversation. US News and World Report. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2016. 
  53. ↑ «Science SETI, FAST website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2018. 
  54. ↑ de Zutter, Willy. «SETI@home — Credit Overview». BOINCstats. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2009. 
  55. ↑ Whitehouse, David (2004-09-02). «Astronomers deny ET signal report». BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/3621608.stm. Ανακτήθηκε στις 24 April 2013. 
  56. ↑ Alexander, Amir (2004-09-02). «SETI@home Leaders Deny Reports of Likely Extraterrestrial Signal». The Planetary Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726074250/http://planetary.org/news/2004/0902_SETIhome_Leaders_Deny_Reports_of.html. Ανακτήθηκε στις 2006-06-12. 
  57. ↑ Alan M. MacRobert. "SETI Searches Today" Αρχειοθετήθηκε 2014-01-03 στο Wayback Machine.. Sky and Telescope (2010?).
  58. ↑ «SETI at 50». Nature 416 (7262): 316. 2009. doi:10.1038/461316a. Bibcode: 2009Natur.461..316.. https://www.nature.com/articles/461316a. «Indeed, SETI is marked by a hope, bordering on faith, that not only are there civilizations broadcasting out there, but that they are somehow intent on beaming their signals at Earth. An alien SETI project relying on a similar faith in Earth would be sorely disappointed. It's true that a random mix of radar and television signals has been expanding outwards from Earth at the speed of light for the past 70 years. But there have been only a few short-lived attempts to target radio messages at other stars — with each attempt arousing concerns over alien reprisals. Understandably, many scientists who support SETI in spirit have instead pursued astronomical targets more likely to offer positive data — and tenure. Governments have also been averse to funding an effort so likely to turn up nothing.». 
  59. ↑ Feist, Gregory J. (2006). The psychology of science and the origins of the scientific mind. Yale University Press. σελ. 219. ISBN 0-300-11074-X. 
  60. ↑ Restivo, Sal P. (2005). Science, technology, and society: an encyclopedia. Oxford University Press US. σελ. 176. ISBN 0-19-514193-8. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=SETI&oldid=10718815"