Μετάβαση στο περιεχόμενο

Special Air Service

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ειδική Αεροπορική Υπηρεσία
Ίδρυση1941–1945
1947–Σήμερα
Χώρα Ηνωμένο Βασίλειο
ΚλάδοςΕιδικές Δυνάμεις Ηνωμένου Βασίλειου
ΤύποςΕιδικές Δυνάμεις
ΡόλοςΕιδικές Επιχειρήσεις
Αντιτρομοκρατία
ΔύναμηΤρία Συντάγματα
ΥπαγωγήΒρετανικός Στρατός Ξηράς
ΑρχηγείοΔιοίκηση: Stirling Lines, Χερεφορντσάιρ
21 SAS: Στρατώνες Ρίτζεντς Παρκ, Λονδίνο
22 SAS: Stirling Lines, Χερεφορντσάιρ
23 SAS: Μπέρμιγχαμ, Δυτικά Μίντλαντς
ΨευδώνυμοSpecial Air Service
SAS
Το Σύνταγμα
ΡητόΟ Τολμών Νικά
ΣυμπλοκέςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Κρίση στην Μαλάγια
Πόλεμος στο Ομάν
Σύγκρουση στο Βόρνεο
Κρίση του του Άντεν
Αεροπειρατεία στην Πτήση 181 της Lufthansa
Κατάληψη της Ιρανικής πρεσβείας στο Λονδίνο
Πόλεμος των Φώκλαντ
Σύγκρουση στη Βόρεια Ιρλανδία
Πόλεμος του Κόλπου
Πόλεμος της Βοσνίας
Κρίση ομήρων στην ιαπωνική πρεσβεία στη Λίμα
Εμφύλιος πόλεμος στη Σιέρα Λεόνε
Πόλεμος του Αφγανιστάν
Πόλεμος στο Ιράκ
Επιχείρηση Διαρκής Ελευθερία - Κέρας της Αφρικής
Λιβυκός Εμφύλιος Πόλεμος
Πόλεμος ενάντια του Ισλαμικού Κράτους
Διοίκηση
Αξιοσημείωτοι
διοικητές		Στρατηγός Σερ Peter de la Billière
Στρατηγός Σερ Mark Carleton-Smith

Η Ειδική Αεροπορική Υπηρεσία (αγγλικά: Special Air Service, SAS‎‎) είναι μονάδα ειδικών επιχειρήσεων του Βρετανικού Στρατού Ξυράς. Συγκροτήθηκε ως Σύνταγμα το 1941 από τον David Stirling.[1] Η μονάδα ειδικεύετε σε διάφορους ρόλους όπως την αντιτρομοκρατία, διάσωση αιχμαλώτων, άμεσες επιθετικές ενέργειες και ειδικές αναγνωρίσεις. Πολλές πληροφορίες για την SAS είναι άκρως απόρρητες και η Αγγλική κυβέρνηση και το Υπουργείο Άμυνας της χώρας δεν σχολιάζουν καν την μονάδα λόγο της μυστικότητας και της ευαισθησίας των επιχειρήσεων που κάνει.[2][3][4]

Αποτελείται από το 22ο Σύνταγμα Ειδικής Αεροπορικής Υπηρεσίας (22 SAS) που είναι η ενεργή ομάδα, και επίσης το 21ο Σύνταγμα Ειδικής Αεροπορικής Υπηρεσίας (Καλλιτέχνες) (Εφεδρεία) (21 SAS (Artists) (Reserve) και το 23ο Σύνταγμα Ειδικής Αεροπορικής Υπηρεσίας (Εφεδρεία) (23 SAS (Reserve), τα οποία είναι όλα υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο των Ειδικών Δυνάμεων του Ηνωμένου Βασίλειου.[5] Η αδελφική μονάδα είναι η Ειδική Υπηρεσία Σκαφών (Special Boat Service) του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού που ειδικεύετε σε ναυτική αντιτρομοκρατία. Και οι δύο οι μονάδες είναι υπό τον έλεγχο του Διοικητή των Ειδικών Δυνάμεων.[6][7][8]

Η Ειδική Αεροπορική Υπηρεσία προήλθε το 1941 στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.[9][10] Το 22ο Σύνταγμα Ειδικής Αεροπορικής Υπηρεσίας, που είναι στον ενεργό στρατό, απέκτησε φήμη και αναγνώριση παγκοσμίως μετά από τηλεοπτική διάσωση που σώσαν όλους εκτός δυο όμηρους κατά την διάρκεια της κατάληψης της Ιρανικής Πρεσβείας στο Λονδίνο το 1980.[11]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ειδική Αεροπορική Υπηρεσία ήταν μονάδα του Αγγλικού Στρατού κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που συγκροτήθηκε τον Ιούλιο του 1941 από τον David Stirling.[12] Αρχικά ονομαζόταν "Λ" Απόσπασμα, Ταξιαρχία Ειδικής Αεροπορικής Υπηρεσίας, το "Λ" στην ονομασία και το "Αεροπορική Υπηρεσία" ήταν μέρος μίας παραπληροφόρησης από τους Βρετανούς για να εξαπατήσουν της δυνάμεις του Άξονα στο να νομίζουν ότι υπήρχε Σύνταγμα αλεξιπτωτιστών με πολυάριθμες μονάδες να επιχειρούν στην περιοχή.[13][14] Συγκροτήθηκε ως δύναμη καταδρομών που επιχειρούσε πίσω από εχθρικές γραμμές στην Εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής και αρχικά στελεχωνόταν από πέντε αξιωματικούς και άλλο εξήντα άτομα.[15][16] Η πρώτη επιχείρηση τον Νοέμβριο του 1941 ήταν ρίψη αλεξιπτωτιστών ως υποστήριξη στην Επιχείρηση Σταυροφόρος, με κωδική ονομασία Επιχείρηση Squatter.[17][18] Λόγο της Γερμανικής αντίστασης και της δυσμενής καιρικές συνθήκες, η αποστολή ήταν μια καταστροφή με μόνο 22 άνδρες, δηλαδή ένα τρίτο της δυνάμεις, να επιστρέφει στην βάση. Οι υπόλοιποι είτε σκοτώθηκαν είτε πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Η δεύτερη αποστολή ήταν τεράστια επιτυχία όταν μεταφέρθηκαν από την Long Range Desert Group, κτύπησε τρία αεροδρόμια στην Λιβύη, καταστρέφοντας 60 αεροσκάφη χωρίς απώλεια.[19] Τον Σεπτέμβριο του 1942, ονομάστηκε 1η ΕΑΥ (1st SAS), και συμπεριλάμβανε τέσσερις Βρετανικές μοίρες, μια Ελληνική, μια Γαλλική και ένα τμήμα σκαφών.[20]

Τον Ιανουάριο του 1943, ο Συνταγματάρχης David Stirling πιάστηκε αιχμάλωτος στην Τυνησία και ο Paddy Mayne τον αντικατέστησε ως Διοικητής.[21][22] Τον Απρίλιο του 1943, η 1η ΕΑΥ αναδιοργανώθηκε στην Ειδική Μοίρα Επιδρομών (Special Raiding Squadron) υπό την διοίκηση του Mayne και Ειδική Μοίρα Σκαφών υπό την διοίκηση του George Jelicoe.[23] Η Μοίρα Επιδρομών πολέμησε στην Σικελία (Ιταλία) με την 2η ΕΑΥ (2nd SAS), που ιδρύθηκε στην Βόρεια Αφρική το 1943 εν μέρει με τη μετονομασία της Μικρής Κλίμακας Δύναμη Επιδρομών (Small Scale Raiding Squadron), υπό την διοίκηση του Bill Stirling (Αδελφός του David).[24][25] Η Ειδική Μοίρα Σκαφών πολέμησε στα Νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα μέχρι το τέλος του πολέμου.[26][27] Το 1944, Συγκροτήθηκε η Ταξιαρχία SAS, και συγκροτήθηκε από:[28]

  • 1η SAS
  • 2η SAS
  • 3η SAS - 2e Régiment de Chasseurs Parachutistes
  • 4η SAS - 3e Régiment de Chasseurs Parachutistes
  • 5η SAS - Συνεχίστηκε από την Ομάδα Ειδικών Επιχειρήσεων του Βελγίου
  • Φ Μοίρα (F Squadron)- Υπεύθυνο για σήματα και διαβιβάσεις

Είχε ανατεθεί με επιχειρήσεις αλεξιπτωτισμού πίσω από της Γερμανικές γραμμές στην Γαλλία και πραγματοποίησε επιχειρήσεις προς υποστήριξη των Συμμάχων κατά την προέλαση τους στην Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία και εντέλει στην Γερμανία.[29][30] Ως αποτέλεσμα της έκδοσης της Διαταγής περί Κομμάντος από τον Χίτλερ στις 18 Οκτωβρίου 1942, τα μέλη της μονάδες ήταν σε παραπάνω κίνδυνο λόγο του ότι αν τους πιάναν αιχμαλώτους οι Γερμανοί, θα τους έκαναν μαζική εκτέλεση. Τον Ιούλιο το 1944, μετά την επιχείρηση Bulbasket, 34 καταδρομείς της SAS πιάστηκαν αιχμάλωτοι και πράγματι τους εκτέλεσαν οι Γερμανοί. Τον Οκτώβριο του 1944, στην επιχείρηση Loyton, άλλο 31 καταδρομείς της SAS εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς.[31]

Το τελευταίο αρχικό μέλος της SAS και του LRDG, Mike Sadler, πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 2024, στην ηλικία 103.[32]

Περίοδος μετά τον πόλεμο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο τέλος του πολέμου, η Βρετανική κυβέρνηση δεν χρειαζόταν πλέον την δύναμη και καταργήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1945.[33][34]

Τον επόμενο χρόνο, αποφασίστηκε ότι υπήρχε ανάγκη για μακροπρόθεσμη μονάδα καταδρομών που μπορούσε να κάνει βαθιές διεισδύσεις και έτσι ιδρύθηκε το νέο σύνταγμα SAS. Οι "Artists Rifles" που συγκροτήθηκαν το 1860 και εδρεύαν στην οδό Dukes, στο Γιούστον του Λονδίνου, έγιναν το νέο 21ο Σύνταγμα ΕΑΥ (21 SAS Regiment) την 1η Ιανουαρίου 1947.[35][36]

Μαλαιανοί πρόσκοποι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1950, μια μοίρα απο την 21 SAS είχε διαταγές να πολεμήσει στην Κορέα. Μετά από τρεις μήνες εκπαίδευσης στην Βρετανία, πληροφορήθηκαν ότι οι μοίρα δεν χρειάζονταν πλέον στην Κορέα και έτσι προσφέρθηκε να πολεμήσει στην κρίση της Μαλάγιας.[37] Κατά την άφιξη στην Μαλάγια, τέθηκε υπό τον έλεγχο του "Τρελού Mike", Μάικ Κάλβερτ ο οποίος σχημάτιζε νέα μονάδα που ονομαζόταν "Μαλαγιανοι Πρόσκοποι (ΕΑΥ)" (Malayan Scouts (SAS).[38][39] Ο Κάλβερτ είχε Ίδη σχημάτισε μία μοίρα από 100 εθελοντές στην Άπω Ανατολή που έγινε η Α Μοίρα και η 21 ΕΑΥ έγιναν η Β Μοίρα και μετά από επίσκεψη στην Ροδεσία από τον Κάλβερτ, ιδρύθηκε η Γ Μοίρα με 100 εθελοντές από την Ροδεσία.[40] Οι Ροδίτες επέστρεψαν σπίτι τους μετά από τρία χρόνια υπηρεσίας και αντικατασταθήκαν από την Μοίρα της Νέα Ζηλανδίας.[41] Μέχρι εκείνη την στιγμή, αναγνωρίστηκε η ανάγκη για ένα ενεργό σύνταγμα και το 22ο σύνταγμα ΕΑΥ (22 SAS) και προστέθηκε επίσημα στον κατάλογο του στρατού το 1952 και από το 1960, εδρεύει στο Χέρεφορντ.[42] Το 1959, ιδρύθηκε το 23ο σύνταγμα ΕΑΥ (23 SAS) σχηματίστηκε όταν μετονομάστηκε η Εφεδρική Μονάδα Αναγνωρίσεως, η οποία αντικατέστησε την MI9 και τα μέλη ήταν εμπειρογνώμονες σε απόδραση και διαφυγή.[43]

220 Σύνταγμα SAS

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τότε που υπηρετήσαν στην Μαλάγια, άνδρες από το 22o Σύνταγμα της SAS έχουν συμμετέχει σε περίπολα αναγνωρίσεως και κρούσεις μεγάλου κλίμακας στον πόλεμο του Ομάν και επίσης, διεξήγαγαν μυστικές αναγνωρίσεις, περίπολα και μερικές κρούσεις στο Βόρνεο.[44][45] Επιστρέψαν στο Ομάν σε επιχειρήσεις ενάντια των ανταρτών οι οποίοι ήταν υποστηριζόμενοι από κουμουνιστές στον πόλεμο του Ντοφάρ, συμπεριλαμβανόμενο και την μάχη στο Μιρμπάτ.[46] Έχουν λάβει μέρος και σε επιχειρήσεις στην Εξέγερση του Άντεν, στη Βόρεια Ιρλανδία και στη Γκάμπια.[47][48][49] Η Ομάδα Ειδικών Έργων, βοήθησε την Δυτικογερμανική αντιτρομοκρατική ομάδα GSG 9 στην Αεροπειρατεία της Πτήσης 181 της Lufthansa στο Μογκαντίσου.[50] Η αντιτρομοκρατική πτέρυγα της SAS συμμετείχε στην περίφημη διάσωση αιχμαλώτων κατά την Πολιορκία της Ιρανικής Πρεσβείας στο Λονδίνο.[51] Η SAS είχε εμπλοκή κατά την διάρκεια της μυστικής εμπλοκής της Βρετανίας στον Σοβιετικό πόλεμο στο Αφγανιστάν, ενεργώντας μέσω της Keenie Meenie Services (KMS Ltd.), μια μισθοφορική οργάνωση, εκπαιδεύοντας τους Αφγανούς Μουτζαχεντίν στα όπλα, τακτικές και την χρήση εκρηκτικών. Οχι μόνο τους εκπαιδεύσαν στο Αφγανιστάν, αλλά τους στείλαν για εκπαίδευση στο Πακιστάν, Ομάν και σε μερικά μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου.[52] Στον Πόλεμο των Φώκλαντ, η B Squadron προετοιμαζόταν για την επιχείρηση Mikado πριν να ακυρωθεί ενώ οι D και η G αναπτύχθηκαν και συμμετείχαν στην επιδρομή της Νήσου Πεμπλ.[53] Η επιχείρηση Φλαβιούς ήταν μια αμφιλεγόμενη επιχείρηση στο Γιβραλτάρ ενάντια του Προσωρινού Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού.[54] Η 22 SAS καθοδήγησε ΝΑΤΟηκα αεροσκάφη ενάντια των θέσεων των Σέρβων και κυνηγούσαν εγκληματίες πολέμου στην Βοσνία.[55][56] Είχαν εμπλοκή και στο Κοσσυφοπεδίο βοηθώντας τους αντάρτες του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου πίσω από Σερβικές γραμμές και σύμφωνα με Αλβανικές πηγές, ένας Λοχίας της SAS σκοτώθηκε από Σερβικές ειδικές δυνάμεις.[57]

Στον Πόλεμο του Κόλπου, η SAS είχε την μεγαλύτερη κινητοποίηση μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και συμμετείχαν σε επιχειρήσεις βαθιά εντός του Ιράκ όπου έγινε και η κακόφημη αποτυχημένη αποστολή του Bravo Two Zero.[58][59] Στη Σιέρρα Λεόνε, πραγματοποίησε την επιχείρηση Barras, η οποία ήταν επιχείρηση διάσωσης μελών του Βασιλικού Ιρλανδικού Συντάγματος.[60]

Μετά της επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Αλ Κάιντα το 2001, δυο μοίρες της 22 SAS, και μετά υποστηριζόμενες από της δύο μονάδες της εδαφικής SAS, αναπτύχθηκαν στο Αφγανιστάν ως μέρος της εισβολής του Συνασπισμού στις αρχές του πολέμου στο Αφγανιστάν με τον αντικειμενικό σκοπό να είναι η διάσπαση και καταστροφή της Αλ Κάιντα και να την απαγορεύσουν ασφαλές βάσεις επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν με να απομακρύνουν τους Ταλιμπάν από την εξουσία στον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας.[61] Το Σύνταγμα εκτέλεσε την Επιχείρηση Τρέντ, που συμπεριλάμβανε την πρώτη πτώση από υψηλό ύψος (HALO - High Altitude Low Opening). Μετά την εισβολή, το Σύνταγμα συνέχισε να επιχειρεί στο Αφγανιστάν ενάντια τους Ταλιμπαν και άλλους στασιαστές μέχρι το 2006, όταν η αποστολή τους στο Ιράκ έγινε η συγκέντρωση των επιχειρήσεων τους μέχρι το 2009 οπού ξανά πήγαν στο Αφγανιστάν.[62][63][64]

Το Σύνταγμα συμμετείχε στον Πόλεμο στο Ιράκ και μετά την εισβολή, αποτελούσε μέρος της Task Force Black/Knight για να αντιμετωπίσει την ανταρσία. Στα τέλη του 2005 και στις αρχές του 2006, η SAS επιχειρούσε με την Delta Force των ΗΠΑ για αν αντιμετωπίσουν την Αλ Κάιντα στο Ιράκ και την Σουνιτική εξέγερση. Η αντεξέγερση ήταν επιτυχείς και η αποστολή τον Αγγλικών Ειδικών Δυνάμεων τελείωσε τον Μάιο του 2009.[65][66][67] Συνολικά, πάνω από 3,500 τρομοκράτες είχαν εξουδετερωθεί από την SAS.[68]

Διάφορες Βρετανικές εφημερίδες έκαναν εικασίες για συμπλοκή της SAS στην επιχείρηση Ellamy και στον Λιβυκό Εμφύλιο Πόλεμο. ΗTelegraph ισχυρίστηκε ότι "Αμυντικές πηγές έχουν επιβεβαιώσει ότι η SAS βρίσκετε στην Λιβύη εδώ και μερικές εβδομάδες, και έπαιξε ρόλο κλειδί στον συντονισμό της πτώσης της Τρίπολης".[69] Η Guardian ανέφερε "Έχουν ενεργήσει ως καθοδηγητές αεροσκαφών και επικοινωνώντας με επιχειρησιακούς διοικητές του ΝΑΤΟ. Επίσης, συμβουλεύσαν αντάρτες σε τακτικές".[70]

Μέλη της SAS είχαν αναπτυχθεί στο Βόρειο Ιράκ τέλη του Αυγούστου του 2014, και σύμφωνα με τον πρώην Διοικητή της MI6/SIS Richard Barret, στάλθηκαν στην Συρία για να εντοπίσουν το κλιμάκιο τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτος που ο τύπος ονόμασε, "The Beatles".[71][72][73] Το 2024, επιβεβαιώθηκε ότι πέντε μέλη της SAS είχαν συλληφθεί από την Βασιλική Στρατονομία υπό την υποψία ότι κάναν εγκλήματα πολέμου στην Συρία αλλά δεν αποκαλυφθήκαν περαιτέρω πληροφορίες.[74]

21η και 23η SAS

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για μεγάλο μέρος του ψυχρού πολέμου, ο ρόλος της 21ης και 23ης SAS ήταν για να παραμείνουν πίσω και να κάνουν ανταρτοπόλεμο σε εδάφη του ΝΑΤΟ εάν πέφταν υπό κατοχή από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, σχηματίζοντας μέρος του 1ου Σώματος. Σε περίπτωση εισβολής, αυτή η μονάδα της SAS θα παρέμεναν πίσω από της γραμμές του εχθρού για να συλλέξει πληροφορίες πίσω από της γραμμές, να αποκτά στόχους και έτσι θα καθυστερούσε μία ενδεχόμενη πρόοδο του εχθρού.[75][76][77]

Στις αρχές του 2003, μια μοίρα περίπου 60 ανδρών από την 21η και 23η SAS, πήγαν στο Αφγανιστάν. Το 2005, για πρώτη φορά από την κρίση στην Μαλάγια, μια ολόκληρη εφεδρική μοίρα από το Αφγανιστάν, πήγε στο Χελμάντ για αναγνώριση της περιοχής για να εγκατασταθεί Task Force βασισμένη κοντά στην 16η Ταξιαρχία Αεροπορίας.[78]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Brief history of the regiment». Special Air Service Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2011. 
  2. ↑ «Prime Ministers Questions, Special Forces». Parliament of the United Kingdom. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  3. ↑ «Special Forces». Parliament of the United Kingdom. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  4. ↑ «The UK can't stay 'mum' over Russian bombing of Special Forces base in Syria» (στα αγγλικά). DefenceReport. 2016-08-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 January 2018. https://web.archive.org/web/20180104013810/http://defencereport.com/uk-cant-stay-mum-russian-bombing-special-forces-base-syria/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-03. 
  5. ↑ «Special Air Service (SAS) | History, Organization, & Operations | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). 8 Φεβρουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2025. 
  6. ↑ «Special Boat Service | Royal Navy». www.royalnavy.mod.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2025. 
  7. ↑ «Special Boat Service | National Army Museum». www.nam.ac.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2025. 
  8. ↑ Sabbagh, Dan (2020-10-25). «What do we know about the SBS?» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/uk-news/2020/oct/25/what-do-we-know-about-the-sbs. Ανακτήθηκε στις 2025-02-08. 
  9. ↑ «How did the SAS transform the Second World War?». Imperial War Museums (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2025. 
  10. ↑ «Is SAS Rogue Heroes A True Story? The Real History Explained | HistoryExtra». www.historyextra.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2025. 
  11. ↑ Thompson, p. 8
  12. ↑ «SAS: Owning The Desert». Warfare History Network (στα Αγγλικά). 13 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2025. 
  13. ↑ Molinari, p. 22
  14. ↑ Haskew, p. 39
  15. ↑ Thompson, p. 7
  16. ↑ Thompson, p. 48
  17. ↑ Haskew, p. 39
  18. ↑ Lewis, Damien (2022). SAS brothers in arms : Churchill's desperadoes : blood-and-guts defiance at Britain's darkest hour. London. σελ. 231. ISBN 978-1-5294-1378-6. OCLC 1338681927. 
  19. ↑ Haskew, p. 40
  20. ↑ Molinari, p. 25
  21. ↑ Palmer, Katie (2 Ιανουαρίου 2025). «Inside the real David Stirling's prisoner of war ordeal and escape attempts». Wales Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2025. 
  22. ↑ Skitt, Laura (31 Δεκεμβρίου 2024). «This time it's personal: Hitler's outrage at the Special Air Service and Paddy Mayne». www.forcesnews.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2025. 
  23. ↑ Morgan, p. 15
  24. ↑ «Obituary:Lieutenant-Colonel David Danger: SAS radio operator». The Times (London). 31 March 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 May 2010. https://web.archive.org/web/20100523092230/http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/obituaries/article6004732.ece. Ανακτήθηκε στις 28 March 2010. 
  25. ↑ «Obituary: Major Roy Farran». The Times (London). 6 June 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 May 2010. https://web.archive.org/web/20100531185558/http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/obituaries/article671935.ece. Ανακτήθηκε στις 28 March 2010. 
  26. ↑ «Campaign for the Dodecanese Islands | Operations & Codenames of WWII». codenames.info. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2025. 
  27. ↑ Haskew, pp. 52–54
  28. ↑ Shortt & McBride, p. 15
  29. ↑ Shortt & McBride, p. 16
  30. ↑ «Society of Friends of the Airborne Museum Oosterbeek». Airborne Museum Oosterbeek. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2010. 
  31. ↑ Schorley, Pete; Forsyth, Frederick (2008). Who Dares Wins: Special Forces Heroes of the SAS. Osprey Publishing, p. 50
  32. ↑ «Mike Sadler, last of the wartime SAS 'Originals' and their principal navigator – obituary». The Daily Telegraph. 4 January 2024. https://www.telegraph.co.uk/obituaries/2024/01/04/major-mike-sadler-last-wartime-sas-originals-rogue-heroes/. Ανακτήθηκε στις 4 January 2024.  (απαιτείται συνδρομή)
  33. ↑ «SAS war diary: The SAS secret hidden since World War II» (στα αγγλικά). BBC News. 2011-09-23. https://www.bbc.com/news/magazine-14952939. Ανακτήθηκε στις 2025-02-09. 
  34. ↑ «SAS History: How It Was Formed & Its Role In WW2 & Beyond | HistoryExtra». www.historyextra.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2025. 
  35. ↑ «Special Air Service | National Army Museum». www.nam.ac.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2025. 
  36. ↑ «SAS: The UK Army Special Air Service». Grey Dynamics (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2025. 
  37. ↑ «Obituary – Major Alastair McGregor». The Daily Telegraph (London). 3 October 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220111/https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1408949/Major-Alastair-McGregor.html. Ανακτήθηκε στις 19 March 2010. 
  38. ↑ «Obituary – Major Alastair McGregor». The Daily Telegraph (London). 3 October 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220111/https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1408949/Major-Alastair-McGregor.html. Ανακτήθηκε στις 19 March 2010. 
  39. ↑ Rooney, David (2007). Mad Mike: A Life of Brigadier Michael Calvert. Pen and Sword. ISBN 978-1844155071. 
  40. ↑ Shortt & McBride, p. 19
  41. ↑ Shortt & McBride, p. 20
  42. ↑ Griffin, pp. 150–152
  43. ↑ Shortt & McBride, p. 22
  44. ↑ Geraghty, pp. 120–131
  45. ↑ Scholey & Forsyth, p. 12
  46. ↑ Scholey & Forsyth, p. 104
  47. ↑ Scholey & Forsyth, p. 57
  48. ↑ Scholey & Forsyth, p. 53
  49. ↑ Scholey & Forsyth, p. 12
  50. ↑ Scholey & Forsyth, p. 12
  51. ↑ Scholey & Forsyth, p. 11
  52. ↑ Cormac, Rory (2018). Disrupt and Deny: Spies, Special Forces, and the Secret Pursuit of British Foreign Policy. Oxford University Press. σελίδες 235–236. ISBN 978-0-19-878459-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2020. 
  53. ↑ Scholey & Forsyth, p. 212
  54. ↑ Scholey & Forsyth, p. 12
  55. ↑ Hawton, Nick (2 April 2004). «Karadzic escapes again as SAS swoops on church». The Times (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 May 2008. https://web.archive.org/web/20080517044611/http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/article1110890.ece. Ανακτήθηκε στις 21 March 2010. 
  56. ↑ Bellamy, Christopher (11 April 1994). «Ground attack is first in Nato history: British SAS troops help US war planes to deliver a timely warning to Serbs that 'safe areas' must be respected, writes Christopher Bellamy in Split». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 May 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220524/https://www.independent.co.uk/news/world/europe/ground-attack-is-first-in-nato-history-british-sas-troops-help-us-war-planes-to-deliver-a-timely-warning-to-serbs-that-safe-areas-must-be-respected-writes-christopher-bellamy-in-split-1369263.html. Ανακτήθηκε στις 21 March 2010. 
  57. ↑ «War in Europe: SAS teams 'fighting behind Serb lines'». 16 May 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 May 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220524/https://www.independent.co.uk/news/war-in-europe-sas-teams-fighting-behind-serb-lines-1093993.html. Ανακτήθηκε στις 23 February 2015. 
  58. ↑ Ryan, Chris (1995). The One That Got Away. London: Century. ISBN 978-0-09-964161-2. 
  59. ↑ Atlamazoglou, Stavros. «Inside the covert mission that sent Delta Force and British SAS deep behind Iraqi lines in search of Saddam's missiles». Business Insider (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  60. ↑ Scholey & Forsyth, p. 12
  61. ↑ «Overstretched SAS calls up part-time troops for Afghanistan – Telegraph». 23 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2010. 
  62. ↑ Neville, Leigh, Special Forces in the War on Terror (General Military), Osprey Publishing, 2015 (ISBN 978-1472807908), p. 75
  63. ↑ Neville, Leigh, The SAS 1983–2014 (Elite), Osprey Publishing, 2016, (ISBN 978-1472814036)
  64. ↑ Jennings, p 187
  65. ↑ Neville, Leigh, Special Forces in the War on Terror (General Military), Osprey Publishing, 2015, p. 75
  66. ↑ Neville, Leigh, The SAS 1983–2014 (Elite), Osprey Publishing, 2016,
  67. ↑ Urban, Mark, Task Force Black: The Explosive True Story of the Secret Special Forces War in Iraq, St. Martin's Griffin, 2012
  68. ↑ Sean Rayment (25 Απριλίου 2009). «SAS and other special forces to be expanded to defeat al-Qaeda»Απαιτείται συνδρομή επί πληρωμή. Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2022. 
  69. ↑ Harding, Thomas (24 August 2011). «Libya, SAS leads hunt for Gaddafi». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220111/https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/libya/8721291/Libya-SAS-leads-hunt-for-Gaddafi.html. Ανακτήθηκε στις 26 August 2011. 
  70. ↑ Norton-Taylor, Richard (23 August 2011). «SAS troopers help co-ordinate rebel attacks in Libya». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 April 2021. https://web.archive.org/web/20210411012828/http://www.theguardian.com/world/2011/aug/23/sas-troopers-help-coordinate-rebels. Ανακτήθηκε στις 26 August 2011. 
  71. ↑ «Forze speciali in Iraq, caccia ai 'Beatles'». La Repubblica (στα Ιταλικά). 25 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2014. 
  72. ↑ «Former ISIS hostage identifies Foley executioner». Al Arabiya. 21 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2014. 
  73. ↑ Rachel Browne (24 Αυγούστου 2014). «Rapper identified as James Foley's executioner: reports». The Sydney Morning Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2014. 
  74. ↑ Sabbagh, Dan (5 March 2024). «Five SAS soldiers arrested in UK on suspicion of alleged war crimes in Syria». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2024/mar/05/five-sas-soldiers-arrested-in-uk-on-suspicion-of-alleged-war-crimes-in-syria. Ανακτήθηκε στις 5 March 2024. 
  75. ↑ Asher, Michael (2008). The Regiment: The True Story of the SAS. London: Penguin UK. (ISBN 0141026529), pp. 359–360
  76. ↑ Geraghty, Tony. Who Dares Wins: the story of the SAS 1950–1982, p. 15 Πρότυπο:ISBN?
  77. ↑ Sinai, Tamir (8 December 2020). «Eyes on target: 'Stay-behind' forces during the Cold War». War in History 28 (3): 681–700. doi:10.1177/0968344520914345. 
  78. ↑ Smith, Michael (20 November 2005). «Part-time SAS sent to tackle Taliban». The Sunday Times. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Special_Air_Service&oldid=10991884"