The Water Diviner

The Water Diviner
Σκηνοθεσία	Ράσελ Κρόου
Παραγωγή	Τρόι Λαμ; Άντριου Μέισον; Κιθ Ρότζερ
Σενάριο	Άντριου Αναστάσιος; Άντριου Νάιτ
Πρωταγωνιστές	Ράσελ Κρόου; Όλγα Κιριλένκο; Γιλμάζ Ερντογάν; Τζεμ Γιλμάζ; Τζάι Κόρτνεϊ
Μουσική	Ντέιβιντ Χίρσφελντερ
Φωτογραφία	Άντριου Λέσνι
Μοντάζ	Ματ Βίλα
Σκηνογραφία	Άντριου Λέσνι
Εταιρεία παραγωγής	RatPac Entertainment; Seven Network Australia; Hopscotch Features; Fear of God Films
Διανομή	Entertainment One (Αυστραλία/Ηνωμένο Βασίλειο); Universal Pictures (Αυστραλία); Warner Bros. Pictures (Η.Π.Α); Mister Smith Entertainment (Διεθνές)
Κυκλοφορία	26 Δεκεμβρίου 2014 Αυστραλία; 24 Απριλίου 2015 ΗΠΑ
Διάρκεια	111 λεπτά
Προέλευση	Αυστραλία; Τουρκία ; ΗΠΑ
Γλώσσα	Αγγλικά; Τούρκικα; Ελληνικά
Προϋπολογισμός	$22.5 Εκατομμύρια Δολάρια
Ακαθάριστα έσοδα	$30.8 Εκατομμύρια Δολάρια
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το The Water Diviner είναι μια Αμερικανο-Αυστραλιανή ιστορική πολεμική δραματική ταινία με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο.^[4] Η ταινία δέχτηκε έντονη αρνητική κριτική από Αρμενίους και Έλληνες της διασποράς γιατί αποσιωπά τη γενοκτονία των Χριστιανών από τους Τούρκους.

Υπόθεση

1919. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε, και η ιστορία επικεντρώνεται στον Τζόσουα Κόννορ ένα Αυστραλό αγρότη. Οι τρεις γιοι του, ο Άρθουρ, Ο Έντουαρντ και ο Χένρι υπηρέτησαν το Αυστραλιανό και Νεοζηλανδέζικο Εκστρατευτικό Σώμα (ΑΝΖΑΚ) κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της Καλλίπολης πριν από τέσσερα χρόνια και θεωρούνται νεκροί. Μετά την αυτοκτονία της Ελίζα από την κατάθλιψη για τους γιους της, ο Τζόσουα αποφασίζει να φέρει τα σώματα των γιων του στο σπίτι τους και να τα θάψει μαζί με τη μητέρα τους.

Ο Τζόσουα ταξιδεύει για την Τουρκία και μένει σε ένα ξενοδοχείο στην Κωνσταντινούπολη το οποίο ανήκει σε μια νεαρή χήρα, την Αϊσέ, καθώς δεν είναι σε θέση να ταξιδέψει μέχρι την Καλλίπολη οδικώς. Μαθαίνοντας τον σκοπό του ταξιδιού, η Αϊσέ του λέει να δωροδοκήσει έναν τοπικό ψαρά να ταξιδέψει μέχρι την Καλλίπολη με βάρκα.

Όταν φτάνει, ο Τζόσουα μαθαίνει ότι οι ΑΝΖΑΚ ασχολούνται με τις μαζικές ταφές και ότι απαγορεύεται να πηγαίνουν οι πολίτες. Ο Δήμαρχος Χασάν, ένας Τούρκος αξιωματικός που βοηθά τους ANZAK, πείθει τον Αντισυνταγματάρχη των ΑΝΖΑΚ, Σίριλ Χιούζ, να δώσει προτεραιότητα στη βοήθεια του Τζόσουα με την αναζήτησή του. Μετά τον εντοπισμό των τάφων του Έντουαρντ και του Χένρι, ο Τζόσουα βλέπει στα όνειρά του ότι ο Άρθουρ επιβιώνει στη μάχη. Ο Χασάν αναγνωρίζει το επώνυμο του Τζόσουα και του λέει ότι ο Άρθουρ μπορεί να είναι αιχμάλωτος.

Ο Τζόσουα επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν καταφέρνει να ανακαλύψει σε πιο στρατόπεδο μεταφέρθηκε και είναι φυλακισμένος ο Άρθουρ, καθώς έχουν καεί πολλά τουρκικά αρχεία. Κατά την επιστροφή του στο ξενοδοχείο της Αϊσέ, μαθαίνει ότι πιέζεται να παντρευτεί τον αδελφό του νεκρού συζύγου της, τον Ομέρ. Ο Ομέρ πιέζει συνεχώς την Αϊσέ για τον γάμο και τσακώνονται τότε ο Τζόσουα παρεμβαίνει και ο Ομέρ υποχωρεί. Η Αϊσέ βγαίνει έξω, κατηγορώντας τον Τζόσουα ότι χειροτερεύει τα πράγματα και του λέει να φύγει.

Καθώς ο Τζόσουα φύγει από το ξενοδοχείο, ο Ομέρ και μερικοί από τους φίλους του, του επιτίθενται, ο μόνος που μπορεί να τους σταματήσει είναι ο υποτακτικός του Χασάν, ο Λοχίας Τζεμάλ. Ο Τζεμάλ παίρνει τον Τζόσουα και τον πηγαίνει στον Χασάν, ο οποίος του εξηγεί ότι οι Έλληνες έχουν εισβάλει και πρόκειται να υπερασπιστούν τη χώρα τους καθώς οι Βρετανοί δεν παρεμβαίνουν. Ο Τζόσουα αποφασίζει να ταξιδέψει με την ομάδα του Χασάν, ο οποίος θα περάσει από την περιοχή όπου μπορεί να είναι ο γιος του. Καθώς ο Τζόσουα επιστρέφει στο ξενοδοχείο για να πάρει τα πράγματά του, η Αϊσέ του ζητά συγνώμη για τα λόγια της.

Στο τρένο, ο Τζεμάλ ρωτά τον Τζόσουα για ένα ρόπαλο του κρίκετ που βρήκε στα συμμαχικά χαρακώματα όταν υποχώρησαν, καθώς δεν είναι βέβαιος αν είναι όπλο ή όχι. Τότε ο Τζόσουα εξηγεί στους Τούρκους στρατιώτες τους βασικούς κανόνες του κρίκετ. Ωστόσο, οι Έλληνες στρατιώτες επιτίθενται στο τρένο μόνο ο Τζεμάλ, ο Χασάν και ο Τζόσουα να επιβιώνουν από την επίθεση. Χρησιμοποιώντας το ρόπαλο, ο Τζόσουα σώζει τον Χασάν, τη στιγμή που ο Έλληνας αξιωματικός προετοιμάζεται να τον εκτελέσει, αλλά ο Τζέμαλ σκοτώνεται στον αγώνα που προκύπτει.

Ο Τζόσουα και ο Χασάν φεύγουν για την κοντινή πόλη όπου εντοπίζουν έναν ανεμόμυλο, τον οποίο ο Τζόσουα είδε στο όνειρό του. Εκεί βρίσκει τον Άρθουρ ζωντανό αλλά τραυματισμένο. Ο Άρθουρ του αποκαλύπτει ότι στο τέλος της μάχης, ο Έντουαρντ ήταν ακόμα ζωντανός αλλά σοβαρά τραυματισμένος. Ο Τζόσουα λέει στον Άρθουρ ότι η ταλαιπωρία του τελείωσε. Κατηγορώντας τον εαυτό του για τους θανάτους των αδελφών του, ο Άρθουρ αισθάνθηκε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να επιστρέψει στην οικογένειά του.

Οι Έλληνες στρατιώτες που προηγουμένως επιτέθηκαν στο τρένο αρχίζουν να επιτίθενται στην πόλη και οι δύο άνδρες προσπαθούν να ξεφύγουν από τα βουνά. Ο Άρθουρ αρνείται να ακολουθήσει τον πατέρα του, αλλά υποχωρεί όταν ο Τζόσουα του λέει ότι χωρίς τη σύζυγό του και τους γιους του, δεν έχει πουθενά αλλού να πάει. Καταφεύγουν επιτυχώς από τον ελληνικό στρατό και επιστρέφουν στο ξενοδοχείο της Αϊσέ. Η ταινία τελειώνει με τον Τζόσουα να πίνει ένα φλιτζάνι καφέ και την Αϊσέ να του δείχνει ότι τον έχει ερωτευτεί.

Καστ

Ράσελ Κρόου ως Τζόσουα Κόννορ
Όλγα Κιριλένκο ως Αϊσέ
Ντίλαν Γεωργιάδης ως Ορχάν
Γιλμάζ Ερντογάν ως Δήμαρχος Χασάν
Τζεμ Γιλμάζ ως Λοχίας Τζεμάλ
Τζάι Κόρτνεϊ ως Αντισυνταγματάρχης Σίριλ Χιούζ
Ράιαν Κορρ ως Άρθουρ Κόννορ
Ζακελίν Μακένζι ως Ελίζα Κόννορ
Ίζαμπελ Λούκας ως Νατάλια
Μερτ Φιράτ ως Αξιωματικός Στρατού
Ντάνιελ Γουίλι ως Λοχαγός Τσάρλς Μπρίντλεϊ
Ντέιμον Χέριμαν ως Πάτερ ΜακΙντάιρ
Μέγκαν Γκέιλ ως Φατμά
Ντενίζ Ακντενίζ ως Ιμάμ
Στιβ Μπαστόνι ως Ομέρ
Τζέιμς Φρέιζερ ως Έντουαρντ Κόννορ
Μπέν Οτοόλ ως Χένρι Κόννορ
Ρόμπερτ Μανόνε ως Συνταγματάρχης Δεμεργελής
Τσάρλι Άλαν ως Στρατιώτης

Βραβεία & Υποψηφιότητες

Βραβεία	Κατηγορία	Υποψηφιότητα	Αποτέλεσμα
Βραβεία AACTA	Καλύτερη Ταινία	Άντριου Μέισον	Νίκη
		Τρόι Λαμ
		Κιθ Ρότζερ
	Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο	Άντριου Αναστάσιος	Υποψηφιότητα
	Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο	Άντριου Νάιτ
	Καλύτερος Α΄ Ανδρικός Ρόλος	Ράσελ Κρόου
	Καλύτερος Β΄ Ανδρικός Ρόλος	Γιλμάζ Ερντογάν	Νίκη
	Καλύτερος Β΄ Γυναικείος Ρόλος	Ζακελίν Μακένζι	Υποψηφιότητα
	Καλύτερη Επεξεργασία	Ματ Βίλα
	Καλύτερη Σκηνογραφία	Κρίστοφερ Κένεντι
	Καλύτερα Κοστούμια	Τες Σκόφιλντ	Νίκη
	Καλύτερα Οπτικά Εφέ	Ντέιβιντ Μπούθ	Υποψηφιότητα
		Πρού Φλέτσερ
		Μαρκ Βαρίσκο
		Άνταμ Πάσκε
Βραβεία AWGIE	Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο σε Ταινία	Άντριου Αναστάσιος	Νίκη
Βραβεία AWGIE	Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο σε Ταινία	Άντριου Νάιτ	Νίκη
Βραβεία FCCA	Καλύτερη Ταινία	Άντριου Μέισον	Υποψηφιότητα
		Τρόι Λαμ
		Κιθ Ρότζερ
	Καλύτερος Σκηνοθέτης	Ράσελ Κρόου
	Καλύτερος Α΄ Ανδρικός Ρόλος	Ράσελ Κρόου	Νίκη
	Καλύτερος Β΄ Ανδρικός Ρόλος	Γιλμάζ Ερντογάν
	Καλύτερος Β΄ Γυναικείος Ρόλος	Ζακελίν Μακένζι
	Καλύτερος Κινηματογραφιστής	Άντριου Λέσνι	Υποψηφιότητα
	Καλύτερη Επεξεργασία	Ματ Βίλα	Υποψηφιότητα
	Καλύτερη Μουσική Επένδυση	Ντέιβιντ Χίρσφελντερ	Νίκη
	Καλύτερη Σκηνογραφία	Κρίστοφερ Κένεντι	Υποψηφιότητα

Αντιδράσεις και κριτική

Η ταινία κατακρίθηκε κυρίως από Έλληνες και Αρμενίους των ΗΠΑ και της Αυστραλίας επειδή ωραιοποιεί τους Τούρκους, αποσιωπά τις γενοκτονίες που διέπραξαν μετά το 1914 και εκφράζεται προσβλητικά για τους Έλληνες. Ο Αμερικανός κριτικός Andrew O'Hehir χαρακτήρισε την ταινία ως ένα "ντροπιαστικό ξέπλυμα ενός ιστορικού εγκλήματος τεράστιας σημασίας", δηλαδή τον εκτοπισμό και τη δολοφονία εκατομμυρίων Ελλήνων, Ασσυρίων και Αρμενίων.^[5] Κατά τον Ελληνο-Αυστραλό μελετητή γενοκτονιών Dr. P. Diamadis, οι συντελεστές της ταινίας προσπάθησαν να δώσουν ένα αντι-πολεμικό μήνυμα αλλά κατάληξαν να αντιστρέφουν τους ρόλους των θυμάτων και των θυτών. Οι Αρμένιοι και οι Έλληνες παρουσιάζονται ως βάρβαροι και αιμοδιψείς κατακτητές και όχι ως ιθαγενείς που αμύνονται.^[6] Αρνητικά σχόλια έγιναν επίσης από παλαιούς πολεμιστές της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας που θεωρούν ότι η ταινία δεν έχει ιστορική βάση. Ο στρατηγός David McLachlan, πρόεδρος του Συνδέσμου Βετεράνων Πολεμιστών της Βικτώρια (Αυστραλία) σχολίασε λέγοντας ότι ο σκηνοθέτης "θα πρέπει να κοιμόταν σ' αυτό το μάθημα στο σχολείο".^[7]^[8] Ο κριτικός Peter Bradshaw (The Guardian) χαρακτηρίζει την ταινία "ζαχαρωμένο δράμα", στης οποίας το σενάριο "δεν υπήρχε χώρος για τη γενοκτονία των Αρμενίων".^[9] Ο ιστορικός και αρθρογράφος Alexander Scott θεωρεί ότι οι ιστορικές αναφορές της ταινίας ασφαλώς βασίστηκαν σε υπολογισμούς για την πορεία της ταινίας στην Τουρκία, όπου η αναφορά σε "γενοκτονία Αρμενίων" θεωρείται έγκλημα κατά του έθνους.^[10] Σύνοψη και παραπομπές σε πολλές κριτικές της ταινίας υπάρχουν στον ιστοχώρο Honest History (Αυστραλία).^[11]

Παραπομπές

↑ «THE WATER DIVINER (15)». British Board of Film Classification. 20 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2015.
↑ «The Water Diviner (2014)». British Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016.
↑ «The Water Diviner (2015) - Summary». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2015.
↑ Sams, Christine (2 December 2014). «The Water Diviner premiered in Sydney with Russell Crowe, Olga Kurylenko, Jai Courtney and Megan Gale». The Daily Telegraph (Sydney). http://www.dailytelegraph.com.au/entertainment/sydney-confidential/russell-crowe-in-a-dicky-bow-the-water-diviner-director-dresses-up-for-premiere/story-fni0cvc9-1227142486891?nk=7ab7e6064cf32bd4998cbe9313ec69fc. Ανακτήθηκε στις 2 December 2014.
↑ Karl Quinn, "Russell Crowe's The Water Diviner faces deluge of protest ahead of US opening", The Sydney Morning Herald, 23-4-2015: "a shameful and/or oblivious whitewashing of a hugely important historical crime" – namely, the displacement and murder of millions of ethnic Greeks, Assyrians and Armenians, beginning in 1914.
↑ Ioanna Zikakou, "Greek-Australians Offended by Russel Crowe’s Directorial Debut", Greek Reporter Australia, Jan 18, 2015
↑ Anne Lu, "Russell Crowe Shares Controversial View of Gallipoli Campaign, Declares Australia, Not New Zealand, As His Home" International Business Times, 24-11- 2014
↑ "Ράσελ Κρόου: Αιμοσταγείς κατσαπλιάδες οι Ελληνες!", Πρώτο Θέμα, 09/05/2015
↑ Peter Bradshaw, "The Water Diviner review – Russell Crowe’s fervent, fanciful directing debut", The Guardian, 2 Apr 2015
↑ "Russell Crowe’s Water Diviner tries to question history, but misses the mark", "The Conversation", April 7, 2015
↑ "The Water Diviner", Honest History, 22 Δεκ. 2014

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
The Water Diviner

Σύνδεσμοι

The Water Diviner στην IMDb
The Water Diviner στο Rotten Tomatoes
The Water Diviner movie review and trailer at SBS Movies
The Water Diviner at the World Socialist Web Site

[1] «THE WATER DIVINER (15)». British Board of Film Classification. 20 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2015.

[2] «The Water Diviner (2014)». British Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016.

[3] «The Water Diviner (2015) - Summary». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2015.

[4] Sams, Christine (2 December 2014). «The Water Diviner premiered in Sydney with Russell Crowe, Olga Kurylenko, Jai Courtney and Megan Gale». The Daily Telegraph (Sydney). http://www.dailytelegraph.com.au/entertainment/sydney-confidential/russell-crowe-in-a-dicky-bow-the-water-diviner-director-dresses-up-for-premiere/story-fni0cvc9-1227142486891?nk=7ab7e6064cf32bd4998cbe9313ec69fc. Ανακτήθηκε στις 2 December 2014.

[5] Karl Quinn, "Russell Crowe's The Water Diviner faces deluge of protest ahead of US opening", The Sydney Morning Herald, 23-4-2015: "a shameful and/or oblivious whitewashing of a hugely important historical crime" – namely, the displacement and murder of millions of ethnic Greeks, Assyrians and Armenians, beginning in 1914.

[6] Ioanna Zikakou, "Greek-Australians Offended by Russel Crowe’s Directorial Debut", Greek Reporter Australia, Jan 18, 2015

[7] Anne Lu, "Russell Crowe Shares Controversial View of Gallipoli Campaign, Declares Australia, Not New Zealand, As His Home" International Business Times, 24-11- 2014

[8] "Ράσελ Κρόου: Αιμοσταγείς κατσαπλιάδες οι Ελληνες!", Πρώτο Θέμα, 09/05/2015

[9] Peter Bradshaw, "The Water Diviner review – Russell Crowe’s fervent, fanciful directing debut", The Guardian, 2 Apr 2015

[10] "Russell Crowe’s Water Diviner tries to question history, but misses the mark", "The Conversation", April 7, 2015

[11] "The Water Diviner", Honest History, 22 Δεκ. 2014

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]