Μετάβαση στο περιεχόμενο

V for Vendetta (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
V for Vendetta
ΣκηνοθεσίαΤζέιμς ΜακΤιγκ
ΠαραγωγήWarner Bros. Pictures
ΣενάριοΛίλι & Λάνα Γουατσόφσκι
(σενάριο)
Άλαν Μουρ
Ντέιβιντ Λόιντ
(βιβλίο κόμικ)
Βασισμένο σεV for Vendetta
ΠρωταγωνιστέςΧιούγκο Γουίβινγκ
Νάταλι Πόρτμαν
Στίβεν Ρία
Τζον Χαρτ
ΜουσικήΝτάριο Μαριανέλι
ΤραγούδιΝτάριο Μαριανέλι
ΦωτογραφίαΆντριαν Μπίντλ
ΜοντάζMartin Walsh
Εταιρεία παραγωγήςVertigo, Virtual Studios και Silver Pictures
ΔιανομήInterCom και Netflix
Πρώτη προβολή 17 Μαρτίου 2006
17 Μαρτίου 2006
30 Μαρτίου 2006
Διάρκεια132 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η κινηματογραφική ταινία V for Vendetta είναι πολιτικό δυστοπικό περιπετειώδες θρίλερ, παραγωγής 2005 σε σκηνοθεσία Τζέιμς ΜακΤιγκ. Το σενάριο έγραψαν οι Λίλι και Λάνα Γουατσόφσκι οι οποίες ανέλαβαν και την παραγωγή μαζί με τον Τζόελ Σίλβερ. Αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου κόμικ των Άλαν Μουρ και Ντέιβιντ Λόιντ. Η ταινία διαδραματίζεται στο Λονδίνο του κοντινού μέλλοντος. Πρωταγωνιστεί η Νάταλι Πόρτμαν στο ρόλο της Ίβι, μιας εργαζόμενης κοπέλας που πρέπει να καθορίσει αν ο ήρωας της έχει γίνει η ίδια η απειλή την οποία μάχεται. Ο Χιούγκο Γουίβινγκ υποδύεται τον V, έναν θαρραλέο, χαρισματικό μαχητή της ελευθερίας που θέλει να εκδικηθεί αυτούς που τον παραμόρφωσαν. Ο Στίβεν Ρία υποδύεται τον ντετέκτιβ που ηγείται μιας απεγνωσμένης έρευνας να συλληφθεί ο V πριν ξεκινήσει επανάσταση.

Η ταινία είχε αρχικά προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 4 Νοεμβρίου 2005, μία μέρα πριν την 400ή επέτειο της Νύχτας του Γκάι Φωκς, αλλά καθυστέρησε μέχρι τις 17 Μαρτίου 2006. Παρά τα θετικά σχόλια που έλαβε από τους κριτικούς[1], ο Άλαν Μουρ, έχοντας ήδη απογοητευτεί με τις κινηματογραφικές μεταφορές των κόμικ του From Hell και The League of Extraordinary Gentlemen, αφού διάβασε το σενάριο του V for Vendetta αρνήθηκε να δει την ταινία και αποστασιοποιήθηκε από αυτή.

Η ταινία έχει θεωρηθεί από πολλές πολιτικές ομάδες ως μια αλληγορία της καταπίεσης από την κυβέρνηση, με ελευθεριακούς και αναρχικούς να την έχουν χρησιμοποιήσει για να προωθήσουν τις πεποιθήσεις τους. Οι ακτιβιστές που ανήκουν στην ομάδα Ανώνυμοι (Anonymous) χρησιμοποιούν την ίδια μάσκα του Γκάι Φωκς, που έγινε δημοφιλής από την ταινία, όταν εμφανίζονται δημοσίως σε πολλές εκδηλώσεις υψηλού προφίλ, μιμούμενοι μία από τις βασικές σκηνές της. Ο Λόιντ έχει δηλώσει: "Η μάσκα του Γκάι Φωκς έχει πλέον γίνει ένα κοινό εμπορικό σήμα και ένα βολικό πλακάτ για χρήση σε διαμαρτυρία κατά της τυραννίας - και είμαι χαρούμενος με τους ανθρώπους που τη χρησιμοποιούν, φαίνεται αρκετά μοναδικό, ένα πρότυπο της λαϊκής κουλτούρας να χρησιμοποιείται κατά αυτό το τρόπο".[2]

Τη δεκαετία του 2030, ο κόσμος είναι σε αναταραχή και σε πόλεμο, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει σταθερό κάτω από το φασιστικό καθεστώς του κόμματος Νορσφάιρ. Πολιτικοί κρατούμενοι, ομοφυλόφιλοι και άλλοι ανεπιθύμητοι είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Ίβι Χάμοντ, μια κοπέλα που εργάζεται στο Βρετανικό Δίκτυο Τηλεόρασης, σώζεται από βιασμό των μελών της μυστικής αστυνομίας "Fingermen" από έναν μασκοφόρο εκδικητή γνωστό ως "V". Την οδηγεί σε μια στέγη για να παρακολουθήσει την καταστροφή του Κεντρικού Δικαστηρίου. Ο Νορσφάιρ εξηγεί το περιστατικό ως μια "επείγουσα κατεδάφιση" ενός δομικά ασταθούς κτιρίου, αλλά ο V διεκδικεί την ευθύνη καταλαμβάνοντας το τηλεοπτικό δίκτυο. Παροτρύνει τους πολίτες της Βρετανίας να ξεσηκωθούν κατά της κυβέρνησής τους και να τον συναντήσουν σε ένα χρόνο, στις 5 Νοεμβρίου, έξω από τη Βουλή, την οποία υπόσχεται να καταστρέψει. Η Ίβι βοηθά τον V να ξεφύγει αλλά η ίδια χάνει τις αισθήσεις της κατά τη διάρκεια.

Ο V πηγαίνει την Ίβι στο λημέρι του, όπου της λέει ότι πρέπει να μείνει κρυμμένη μέχρι την 5η Νοεμβρίου της επόμενης χρονιάς για την ασφάλειά της. Αφού μαθαίνει ότι ο V σκοτώνει κυβερνητικούς αξιωματούχους, δραπετεύει στο σπίτι του αφεντικού της, του κωμικού και παρουσιαστή Γκόρντον Ντίτριχ. Ως αντάλλαγμα της εμπιστοσύνης που του έδειξε, ο Ντίτριχ της αποκαλύπτει μια συλλογή από απαγορευμένα υλικά όπως ανατρεπτικούς πίνακες, ένα Κοράνι αντίκα και ομοφυλοφιλικές φωτογραφίες του Ρόμπερτ Μέιπελθορπ. Ο Ντίτριχ εξηγεί ότι πρέπει να κρύβει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις ώστε να διατηρήσει την τηλεοπτική του καριέρα. Ο Γκόρντον παρουσιάζει μια υπερβολική σάτιρα της κυβέρνησης στην εκπομπή του και το σπίτι του δέχεται εισβολή, στην οποία ο ίδιος και η Ίβι συλλαμβάνονται. Η Ίβι φυλακίζεται και βασανίζεται για μέρες ώστε να παραχωρήσει πληροφορίες σχετικές με τον V. Η μόνη της παρηγοριά είναι οι σημειώσεις μιας άλλης κρατούμενης, της ηθοποιού Βάλερι Πέιτζ, η οποία συνελήφθη επειδή ήταν λεσβία.

Λένε στην Ίβι ότι θα την εκτελέσουν εκτός αν αποκαλύψει που κρύβεται ο V. Μια εξαντλημένη αλλά θαρραλέα Ίβι, τους λέει ότι προτιμά να πεθάνει. Σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται ότι η φυλάκισή της αλλά και οι βασανισμοί είχαν στηθεί από τον V ως μία άσκηση να την απελευθερώσει από τους φόβους της. Οι σημειώσεις όμως της Βάλερι ήταν αληθινές, οι οποίες είχαν περάσει στην κατοχή του V από την ίδια τη Βάλερι χρόνια πριν, όταν ήταν και οι δύο φυλακισμένοι. Παρ' όλο που αρχικά η Ίβι μισεί τον V για αυτά που της έκανε, συνειδητοποιεί ότι είναι ένα δυνατό άτομο. Φεύγει με την υπόσχεση να επιστρέψει στις 5 Νοεμβρίου.

Ο επιθεωρητής Φιντς, αρχηγός της Σκότλαντ Γιαρντ, ψάχνει να ανακαλύψει την πραγματική ταυτότητα του V και καταφέρνει να τον εντοπίσει πίσω σε ένα πρόγραμμα βιολογικών όπλων σε ένα κέντρο κράτησης για τους "κοινωνικά αποκλίνοντες" και τους πολιτικά διαφωνούντες στην πόλη Λάρκχιλ. Ο Φιντς τελικά συνειδητοποιεί ότι το πρόγραμμα, το οποίο διεύθυνε ο τότε-γενικός γραμματέας Άνταμ Σάτλερ, οδήγησε στη δημιουργία του "Ιού της Αγίας Μαρίς". Ο θάνατος 80.000 ανθρώπων και ο φόβος που ακολούθησε επέτρεψαν στο κόμμα Νορσφάιρ να κερδίσει τις εκλογές και να φιμώσει κάθε αντιπολίτευση, στρέφοντας το Ηνωμένο Βασίλειο σε ολοκληρωτικό καθεστώς.

Καθώς η 5η Νοεμβρίου πλησιάζει, ο V διανέμει χιλιάδες μάσκες Γκάι Φωκς. Η κίνηση αυτή προκαλεί χάος στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο πληθυσμός αρχίζει να αμφισβητεί τον Νορσφάιρ. Την παραμονή της 5ης Νοεμβρίου, η Ίβι επισκέπτεται τον V, ο οποίος της δείχνει το γεμάτο εκρηκτικά τρένο που βρίσκεται σε ένα εγκαταλελειμμένο μετρό του Λονδίνου και με το οποίο σχεδιάζει να καταστρέψει τη Βουλή. Το αφήνει στην κρίση της Ίβι να αποφασίσει αν θα το χρησιμοποιήσει ή όχι, θεωρώντας ότι ο ίδιος δεν είναι ικανός να αποφασίσει. Ο V φεύγει για να συναντήσει τον Κρίντι, τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας, ο οποίος έκανε συμφωνία με τον V να του παραδώσει τον Σάτλερ με αντάλλαγμα ο V να παραδοθεί. Παρά το γεγονός ότι ο Κρίντι σκοτώνει τον Σάτλερ μπροστά στα μάτια του V, o V αρνείται να παραδοθεί και πυροβολείται από τους σωματοφύλακες του Κρίντι. Ο V επιβιώνει, εξαιτίας της θωρακισμένης του στολής και σκοτώνει τον Κρίντι και τους άνδρες του. Θανάσιμα τραυματισμένος επιστρέφει στην Ίβι και παραδέχεται την αγάπη του γι' αυτήν λίγο πριν πεθάνει στα χέρια της.

Καθώς η Ίβι τοποθετεί το σώμα του V στο τρένο, την ανακαλύπτει ο Φιντς. Έχοντας μάθει αρκετά για τη διαφθορά του Νορσφάιρ, ο Φιντς επιτρέπει στην Ίβι να στείλει το τρένο στον προορισμό του. Χιλιάδες Λονδρέζοι, όλοι φορώντας τις μάσκες του Γκάι Φωκς και άοπλοι, αρχίζουν πορεία προς τη Βουλή για να παρακολουθήσουν το γεγονός. Επειδή οι Σάτλερ και Κρίντι είναι νεκροί, ο στρατός υποχωρεί στο πρόσωπο της αστικής επανάστασης. Με τη συνοδεία της εισαγωγής "1812" του Τσαϊκόφσκι, η Βουλή και το Μπιγκ Μπεν καταστρέφονται καθώς η Ίβι και ο Φιντς παρακολουθούν. Ο Φιντς ρωτάει την Ίβι για την ταυτότητα του V και η Ίβι απαντάει "Ήταν όλοι μας".

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Χιούγκο Γουίβινγκ στο ρόλο του V
  • Νάταλι Πόρτμαν στο ρόλο της Ίβι Χάμοντ
  • Στίβεν Ρία στο ρόλο του Έρικ Φιντς
  • Τζον Χαρτ στο ρόλο του Καγκελάριου Άνταμ Σάτλερ
  • Στίβεν Φράι στο ρόλο του Γκόρντον Ντίτριχ
  • Τιμ Πίγκοτ-Σμιθ στο ρόλο του Πίτερ Κρίντι
  • Ρούπερτ Γκρέιβς στο ρόλο του Ντετέκτιβ Ντόμινικ Στόουν
  • Νατάσα Γουίγκτμαν στο ρόλο της Βάλερι Πέιτζ
  • Ρότζερ Άλαμ στο ρόλο του Λούις Πρόθερο
  • Τζον Στάντινγκ στο ρόλο του Επίσκοπου Άντονι Τζέιμς Λίλιμαν
  • Σίνιντ Κιούζακ στο ρόλο της Δόκτωρ Ντίλια Σάριτζ

Η ταινία πραγματοποιήθηκε με πολλούς κινηματογραφιστές που συμμετείχαν στην τριλογία The Matrix. Το 1988, ο παραγωγός Τζόελ Σίλβερ απέκτησε τα δικαιώματα δύο πρότζεκτ του Άλαν Μουρ, το V for Vendetta και το Watchmen.[3] Μετά την κυκλοφορία και σχετική επιτυχία της ταινίας Έγραψα με Αίμα τη Ζωή μου (Road House, 1989), η σεναριογράφος Χίλαρι Χένκιν ανέλαβε να φρεσκάρει το πρότζεκτ γράφοντας ένα προσχέδιο, το οποίο φέρει λίγη έως καμία σχέση με το τελικό προϊόν, με την ένταξη υπερβολικά σατιρικών και σουρεαλιστικών στοιχείων τα οποία δεν υπήρχαν στο κόμικ, καθώς και την αφαίρεση μεγάλου μέρους της ασάφειας του κόμικ, ειδικά όσο αναφορά την ταυτότητα του V.[4] Οι αδερφοί Γουατσόφσκι ήταν θαυμαστές του V for Vendetta και στα μέσα της δεκαετίας του '90, πριν αρχίσουν να εργάζονται στο Matrix, έγραψαν ένα σενάριο το οποίο ακολουθούσε στενά το κόμικ. Κατά τη διάρκεια του post-production της δεύτερης και της τρίτης ταινίας της σειράς ταινιών The Matrix, ασχολήθηκαν ξανά με το σενάριο και πρότειναν στον Τζέιμς ΜακΤιγκ να σκηνοθετήσει.

Ο Μουρ διαχώρισε τον εαυτό του από την ταινία εξαιτίας της έλλειψης συμμετοχής του στη συγγραφή του σεναρίου ή τη σκηνοθεσία, καθώς και των συνεχών διαφωνιών του για τις κινηματογραφικές μεταφορές της δουλειάς του.[5] Διέκοψε τη συνεργασία του με τον εκδότη του, τη DC Comics αφού η Warner απέτυχε να ανακαλέσει τις δηλώσεις για την υποτιθέμενη έγκριση του Μουρ για την ταινία. Ο Μουρ είπε ότι το σενάριο είχε τρύπες στην πλοκή του[6] και ότι ήταν αντίθετο με το θέμα της πρωτότυπης δουλειάς του, το οποίο ήταν να τοποθετήσει δύο πολιτικά άκρα (το φασισμό και τον αναρχισμό) το ένα ενάντια στο άλλο. Υποστηρίζει ότι το έργο του αναδιατυπώθηκε ως μια ιστορία του "τρέχοντος αμερικανικού νεοσυντηρητισμού εναντίον του σημερινού αμερικανικού φιλελευθερισμού".[7] Σύμφωνα με τις επιθυμίες του, το όνομα του Μουρ δεν εμφανίζεται στους τίτλους τέλους της ταινίας. Ο συνδημιουργός του κόμικ Ντέιβιντ Λόιντ στήριξε την ταινία, λέγοντας ότι το σενάριο είναι πολύ καλό και ότι ο Μουρ θα ήταν πραγματικά χαρούμενος με μια πλήρη προσαρμογή του βιβλίου στον κινηματογράφο.[3]

Με προϋπολογισμό 54.000.000 δολάρια[8], η ταινία V for Vendetta έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 25,6 εκατομμύρια δολάρια.[8] Συνολικά συγκέντρωσε 70,5 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 64,1 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο.[8] Παγκοσμίως απέφερε 134,6 εκατομμύρια δολάρια.[8]

  1. «V for Vendetta στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  2. Waites, Rosie (20 Οκτωβρίου 2011). «V for Vendetta masks: Who». BBC News. http://www.bbc.co.uk/news/magazine-15359735. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  3. 3,0 3,1 «V for Vendetta news». vforvendetta.com. Warner Brothers. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  4. «V for Vendetta: the Henkin Script». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  5. Goldstein, Hilary (17 Μαρτίου 2006). «V for Vendetta: Comic vs. Film». IGN.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-15. https://web.archive.org/web/20110615073432/http://comics.ign.com/articles/696/696867p1.html. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  6. Johnston, Rich (23 Μαΐου 2005). «MOORE SLAMS V FOR VENDETTA MOVIE, PULLS LoEG FROM DC COMICS». comicbookresources.com. http://comicbookresources.com/?page=article&id=14937. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  7. MacDonald, Heidi (15 Μαρτίου 2006). «A FOR ALAN, Pt. 1: The Alan Moore interview». GIANT Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-05. https://web.archive.org/web/20070305213808/http://www.comicon.com/thebeat/2006/03/a_for_alan_pt_1_the_alan_moore.html. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 «V for Vendetta στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]