Αλαίν Γ΄ της Βρετάνης
| Αλαίν Γ΄ της Βρετάνης | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 997[1] |
| Θάνατος | 1 Οκτωβρίου 1040[2][1] Βιμουτιέ |
| Αιτία θανάτου | δηλητήριο |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Φεκάν |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπέρθα του Μπλουά (από 1018)[3] |
| Τέκνα | Κόναν Β΄ της Βρετάνης Αουίς της Βρετάνης Geoffroy Grenonat |
| Γονείς | Γοδεφρείδος Α΄ της Βρετάνης και Αουίς της Νορμανδίας |
| Αδέλφια | Εόν Α΄ ντε Παντιέβρ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλαίν Γ΄ της Βρετάνης (Alain III de Bretagne, 997 – 1 Οκτωβρίου 1040), Δούκας της Βρετάνης (1008 - 1040) ήταν γιος και διάδοχος του δούκα Γοδεφρείδου Α΄ της Βρετάνης και της Αουίς της Νορμανδίας. [4][5] Την εποχή που πέθανε ο πατέρας του ήταν ακόμα ανήλικος, την κηδεμονία ασκούσε η μητέρα του.[6] Ο αδελφός της μητέρας του Ριχάρδος Β΄ της Νορμανδίας είχε την αντιβασιλεία σε ολόκληρο το Δουκάτο της Βρετάνης.[7] Ο Αλαίν Γ΄ παντρεύτηκε την Μπέρθα του Μπλουά, κόρη του Όντο Β΄ του Μπλουά και της δεύτερης συζύγου του Ερμενγάρδης του Ωβέρν. [4] Ο Ριχάρδος Γ΄ της Νορμανδίας πέθανε πρόωρα τον Αύγουστο του 1026 και τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Ροβέρτος Α΄ της Νορμανδίας.[8] Με πλεονέκτημα τις ταραχές που ξέσπασαν στην Νορμανδία ο Αλαίν Γ΄ της Βρετάνης βρήκε την ευκαιρία να ανεξαρτητοποιηθεί.[7]
Στις αρχές του 1030 ο Ροβέρτος Α΄ επιτέθηκε στην Ντολ, σε απάντηση ο Αλαίν Γ΄ επιτέθηκε στην Αβράνς, ξεκίνησαν σκληρές συγκρούσεις μεταξύ τους.[9] Με κίνδυνο μια μεγάλη επιδρομή από την Νορμανδία ο Ροβέρτος Β΄ της Ρουέν θείος της μητέρας του Αουίς και του Ριχάρδου Β΄ μεσολάβησε στο Λε Μον-Σαιν-Μισέλ για να κλείσει ειρήνη ανάμεσα στους μικρανεψιούς του, ο Αλαίν Γ΄ ορκίστηκε υποταγή στον ξάδελφο του Ροβέρτο Α΄.[10] Όταν έφυγε ο Ροβέρτος Α΄ για τους Αγίους Τόπους άφησε την κηδεμονία του μικρού του γιου Γουλιέλμου στον Αλαίν Γ΄.[11] Ο Αλαίν Γ΄ υποστήριξε τον Ερμπέρ Α΄ του Μαιν στους πολέμους του με τον επίσκοπο του Λε Μαν, επιτέθηκαν στο κάστρο του επισκόπου, το κατέστρεψαν και τον ανάγκασαν να τραπεί σε φυγή.[12] Όταν πέθανε ο Ροβέρτος Β΄ της Ρουέν (1037) άφησε την κηδεμονία του μικρού Γουλιέλμου στον Αλαίν Γ΄, ο ίδιος και ο ξάδελφος του Γιλβέρτος είχαν προσωρινά την εξουσία στην Νορμανδία.[13] Στις προσπάθειες του να διατηρήσει την εκτίμηση του Γουλιέλμου διόρισε τον Μωζέρ στην κενή επισκοπή της Ρουέν και τον αδελφό του Γουλιέλμο της Ταλού κόμη του Αρκ.[13] Πέθανε αιφνίδια ενώ πολιορκούσε ένα κάστρο στο Νορμανδικό Βινμουτιέ, ο ιστορικός Όρντερικ Βιτάλις γράφει ότι δηλητηριάστηκε.[14]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την σύζυγο του Μπέρθα του Μπλουά απέκτησε :
- Κόναν Β΄ της Βρετάνης, διάδοχος του πατέρα του.[4]
- Έμμα της Βρετάνης
- Αβουάζ της Βρετάνης, παντρεύτηκε τον Οέλ Β΄ της Βρετάνης.[4]
Μετά τον θάνατο του η Μπέρθα παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Ούγο Δ΄, κόμη του Μαιν. [4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00020201.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10480.htm#i104798. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p10480.htm#i104798. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), σ. 75
- ↑ Gwenno Piette, A concise History of Brittany (University of Wales Press, Cardiff, 2008), σ. 38
- ↑ The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumieges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Vol. II, Ed. & Trans. Elisabeth M. C. Van Houts (The Clarendon Press, Oxford, New York, UK, 1995), σσ. 14-15
- ↑ 7,0 7,1 Francois Neveux, A Brief History of the Normans, Trans. Howard Curtis (Constable & Robinson, Ltd., London, 2006), σ. 108
- ↑ David C. Douglas, William the Conqueror (University of California Press, Berkeley and Los Angeles, 1964), σσ. 32-33
- ↑ David Crouch, The Normans (Hambledon Continuum, New York, 2007), σ. 50
- ↑ The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumieges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Vol. II, Ed. & Trans. Elisabeth M. C. Van Houts (The Clarendon Press, Oxford, New York, UK, 1995), σσ. 78-79
- ↑ Ordericus Vitalis, The Ecclesiastical History of England and Normandy, Trans. Thomas Forester, Volume II (Henry G. Bohn, London, 1854), σ. 161
- ↑ Richard E. Barton, Lordship in the County of Maine, c. 890-1160 (The Boydell Press, Woodbridge, 2004). σσ. 47, 87
- ↑ 13,0 13,1 David Crouch, The Normans (Hambledon Continuum, New York, 2007), σ. 61
- ↑ Ordericus Vitalis, The Ecclesiastical History of England and Normandy, Trans. Thomas Forester, Volume II (Henry G. Bohn, London, 1854), σ. 74
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- David Crouch, The Normans (Hambledon Continuum, New York, 2007)
- David C. Douglas, William the Conqueror (University of California Press, Berkeley and Los Angeles, 1964)
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984)
- Francois Neveux, A Brief History of the Normans, Trans. Howard Curtis (Constable & Robinson, Ltd., London, 2006)
- Ordericus Vitalis, The Ecclesiastical History of England and Normandy, Trans. Thomas Forester, Volume II (Henry G. Bohn, London, 1854)
- Richard E. Barton, Lordship in the County of Maine, c. 890-1160 (The Boydell Press, Woodbridge, 2004)