Άλμπουμ του Άουσβιτς
| Άλμπουμ του Άουσβιτς | |
|---|---|
_1b.jpg) Ούγγροι Εβραίοι στο Judenrampe (εβραϊκή πλατφόρμα) μετά την αποβίβαση από τα τρένα του Ολοκαυτώματος. Φωτογραφία από το Άλμπουμ του Άουσβιτς (Μάιος 1944). | |
 Εβραίοι από το Γκέτο του Τετ βαδίζουν προς τους θαλάμους αερίων, που βρίσκονται δίπλα στα κρεματόρια II και III, 27 Μαΐου 1944. Φωτογραφία από το Άλμπουμ του Άουσβιτς. |
Το Άλμπουμ του Άουσβιτς είναι φωτογραφική καταγραφή του Ολοκαυτώματος κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό και οι φωτογραφίες των Ζοντερκομάντο είναι μεταξύ των ελάχιστων οπτικών εγγράφων που δείχνουν τις επιχειρήσεις του Άουσβιτς ΙΙ-Μπίρκεναου, του γερμανικού στρατοπέδου εξόντωσης στην Κατεχόμενη Πολωνία.[1]
Αρχικά με τίτλο «Μετεγκατάσταση των Εβραίων από την Ουγγαρία» (Umsiedlung der Juden aus Ungarn), δείχνει μια περίοδος κατά την οποία οι Ναζί επιτάχυναν την απέλασή των Ούγγρων Εβραίων στο Άουσβιτς.[1] Οι φωτογραφίες αυτές τραβήχθηκαν από φωτογράφους από την Erkennungsdienst («υπηρεσία ταυτοποίησης»). Μεταξύ άλλων, η Erkennungsdienst ήταν υπεύθυνη για την καταγραφή δακτυλικών αποτυπωμάτων και την λήψη φωτογραφικών αναγνωριστικών στοιχείων των κρατουμένων που δεν είχαν επιλεγεί για εξόντωση.[2] Η ταυτότητα των φωτογράφων είναι αβέβαιη, αλλά πιστεύεται ότι ήταν ο Μπέρναρντ Βάλτερ ή ο Ερντ Χόφμαν, δύο άνδρες των SS, που ήταν διευθυντής και αναπληρωτής διευθυντής της Erkennungsdienst, αντίστοιχα. [3] Ο διευθυντής του στρατοπέδου, Ρούντολφ Ες, μπορεί επίσης να έχει τραβήξει πολλές από τις φωτογραφίες ο ίδιος.[1]
Το άλμπουμ έχει 56 σελίδες και 193 φωτογραφίες. Αρχικά, είχε περισσότερες φωτογραφίες, αλλά πριν δωρηθούν στο Γιαντ Βασσέμ, το μουσείο του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ, μερικές από αυτές δόθηκαν σε επιζώντες που αναγνώριζαν συγγενείς και φίλους.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι εικόνες ακολουθούν την επεξεργασία των νεοφερμένων Ούγγρων Εβραίων από την Ρουθηνία των Καρπαθίων την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1944.[1] Καταγράφουν την αποβίβαση των Εβραίων κρατουμένων από τα τρένα, ακολουθούμενη από τη διαδικασία επιλογής, που διεξήχθη από ιατρούς των SS και φύλακες του στρατοπέδου, η οποία χώριζε εκείνους που θεωρούνταν κατάλληλοι για εργασία από εκείνους που θα αποστέλλονταν στους θαλάμους αερίων. Οι φωτογράφοι ακολούθησαν ομάδες των επιλεγμένων για δουλειά και των επιλεγμένων για θάνατο, έξω από τα κρεματόρια, όπου τους είχαν να περιμένουν πριν τους σκοτώσουν. Οι φωτογράφοι κατέγραψαν επίσης τη λειτουργία των εγκαταστάσεων αποθήκευσης, όπου τα αντικείμενα των κρατουμένων ταξινομήθηκαν πριν μεταφερθούν στη Γερμανία.[2] Οι φωτογραφίες δεν είναι αντιπροσωπευτικές στην απεικόνιση της διαδικασίας άφιξης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταφορών ήταν προγραμματισμένες να φθάνουν στο στρατόπεδο κατά τη διάρκεια της νύχτας.[1]
Σκοπός και κοινό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το άλμπουμ πιθανότατα παρήχθη για να δείξει τις αποτελεσματικές επιχειρήσεις του Άουσβιτς σε ακροατήριο υψηλόβαθμων Ναζί αξιωματούχων. Ο στόχος μπορεί να διαπιστωθεί από το περιεχόμενο του άλμπουμ, το οποίο επικεντρώνεται στην διαχείριση των Ούγγρων Εβραίων κατά την άφιξή τους στο στρατόπεδο. Οι φωτογραφίες έγιναν σε μια εποχή που ο Άντολφ Άιχμαν επιτάχυνε την απέλαση των Ούγγρων Εβραίων, με 650.000 ανθρώπους να μεταφέρονται στο Άουσβιτς μέσα σε τρεις μήνες. Ο Ρούντολφ Ες είχε τοποθετηθεί στο Άουσβιτς τον Μάιο του 1944 για να επιβλέψει την επιχείρηση, και το άλμπουμ υπογραμμίζει τη διαχείριση της διαδικασίας άφιξης. Το άλμπουμ έχει επομένως ερμηνευτεί από τους μελετητές ως ένα παράδειγμα «εσωτερικής προπαγάνδας», που αποσκοπεί να δείξει την ομαλή λειτουργία της «Τελικής Λύσης».[1]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επιβίωση του άλμπουμ είναι αξιοσημείωτη, δεδομένης των σκληρών προσπαθειών που έκαναν οι Ναζί για να κρατήσουν μυστική την «Τελική Λύση». Επίσης αξιοσημείωτη είναι η ιστορία της ανακάλυψής του.[4] Η Λίλι Γιάκομπ (μετέπειτα Λίλι Γιάκομπ-Ζελμάνοβιτς Μάιερ) επιλέχθηκε για εργασία στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, ενώ τα άλλα μέλη της οικογένειάς της στάλθηκαν στους θαλάμους αερίων. Αφού το στρατόπεδο του Άουσβιτς εκκενώθηκε από τους Ναζί καθώς πλησίαζε ο Κόκκινος Στρατός, η Γιάκομπ πέρασε από διάφορα στρατόπεδα, φτάνοντας τελικά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μίτελμπαου-Ντόρα, όπου τελικά απελευθερώθηκε. Αναρρώνοντας από ασθένεια σε ένα εγκαταλειμμένο στρατόπεδο των SS, η Γιάκομπ βρήκε το άλμπουμ σε μια ντουλάπα δίπλα στο κρεβάτι της. Μέσα, βρήκε φωτογραφίες της ίδιας της, των συγγενών της και άλλων από την κοινότητά της. Η σύμπτωση ήταν εκπληκτική, δεδομένου ότι το στρατόπεδο Μίτελμπαου-Ντόρα ήταν πάνω από 640 χλμ. μακριά και ότι πάνω από 1.100.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο Άουσβιτς.[2]
Η ύπαρξη του άλμπουμ είναι γνωστή δημοσίως τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1960, όταν χρησιμοποιήθηκε ως απόδειξη στη Δίκη του Άουσβιτς στην Φραγκφούρτη.[2] Ο κυνηγός των Ναζί, Σερζ Κλαρσφέλντ, επισκέφθηκε τη Λίλι το 1980 και την έπεισε να δωρίσει το άλμπουμ στο Γιαντ Βασσέμ.[5] Το περιεχόμενο του άλμπουμ δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά εκείνο το έτος στο βιβλίο Το Άλμπουμ του Άουσβιτς, με επεξεργασία από τον Κλαρσφέλντ.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άλμπουμ του Χύκερ, συλλογή φωτογραφιών με αξιωματικούς των SS που διοικούσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς
- Φωτογραφίες των Ζοντερκομάντο, που τραβήχτηκαν στο Άουσβιτς το 1944 - πιθανόν από τον Αλβέρτο Ερρέρα
- Βίλχελμ Μπράσε, κρατούμενος και φωτογράφος στο Άουσβιτς
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bruttmann, Tal; Kreutzmüller, Christoph; Hördler, Stefan (2018). «The "Auschwitz Album": Between object and historical document». Vingtième Siècle. Revue d'histoire 139 (3): 22–44. doi:. https://www.cairn-int.info/abstract-E_VING_139_0022--the-auschwitz-album-between-object.htm?contenu=article.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Hellman, Meier & Klarsfeld 1981.
- ↑ Wontor-Cichy, Teresa (2012). «Erkennungsdienst—The Identification Service at Auschwitz». Wilhelm Brasse, Number 3444: Photographer, Auschwitz, 1940-1945. Krakow and Brighton: Sussex Academic Press. σελ. 14.
- ↑ «The mystery of the Auschwitz albums». History of Sorts (στα Αγγλικά). 12 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2023.
- ↑ Hellman, Meier & Klarsfeld 1981, σελ. xxix.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hellman, Peter· Meier, Lili (1981). The Auschwitz Album. Νέα Υόρκη και Τορόντο: Random House. ISBN 0-394-51932-9.
- Η παρουσίαση κειμένου του Oliver Lustig των ιστορικών φωτογραφιών του Ολοκαυτώματος από το Αλμπουμ του Άουσβιτς από το Πρόγραμμα Επιζώντων του Ολοκαυτώματος και των Θυμάτων: «Forget You Not»