Άννα του Κιέβου
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Άννα του Κιέβου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Анна (Ουκρανικά) |
Γέννηση | 1025 (περίπου)[1] Κίεβο[2] |
Θάνατος | Δεκαετία του 1070[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | παλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας (1051–1060)[3][2][4] Ραλφ Δ΄ του Βαλουά[5] |
Τέκνα | Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας[1][2][6] Ούγος των Βερμαντουά[1][2][4] |
Γονείς | Γιαροσλάβ Α΄ Σοφός[1][4] και Ίνγκεγκερντ της Σουηδίας[4] |
Αδέλφια | Ελισίβ του Κιέβου[4] Αναστασία του Κιέβου[4] Βσέβολοντ Α΄ του Κιέβου[4] Ιζιασλάβ Α' του Κιέβου Ιγκόρ Γιαροσλάβιτς Σβιατοσλάβ Β΄ του Κιέβου Βλαντίμιρ του Νόβγκοροντ Βιασεσλάβ Γιαροσλάβιτς |
Οικογένεια | Ρουρικίδες |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αντιβασιλιάς (1060–1066, Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας) βασιλική σύζυγος της Γαλλίας (1051–1060) |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άννα του Κιέβου ή Άννα Γιαροσλάβνα (ρωσ. Анна Ярославна, 1024 - 1079) από τον Οίκο των Ρουρικιδών ήταν κόρη του Γιαροσλάβ Α΄ του Σοφού, ηγεμόνα των Ρως. Μητέρα της ήταν η Σουηδή πριγκίπισσα Ινγεγέρδη.
Το 1051 η Άννα παντρεύτηκε τον Ερρίκο Α΄ της Γαλλίας. Ο Ερρίκος είχε χηρεύσει επτά χρόνια νωρίτερα και αναζητούσε νέα γαλαζοαίματη σύζυγο, αλλά το κράτος του βρισκόταν σε δεινή κατάσταση και καμία δυτικοευρωπαϊκή αυλή δεν ανταποκρινόταν. Σε μία απέλπιδα προσπάθεια έστειλε έναν απεσταλμένο στο Κίεβο. Ο Γιάροσλαβ είδε την πρόταση ως ευκαιρία να συνδέσει τη δυναστεία των Ρουρικίδων με ένα βασιλικό οίκο της Δυτικής Ευρώπης και απάντησε θετικά. Ο γάμος έγινε τον Μάιο του 1051 στον Καθεδρικό Ναό της Ρενς. Το βασιλικό ζεύγος απέκτησε τέσσερα τέκνα:
- Φίλιππος Α΄ (1052 - 1108), Βασιλιάς της Γαλλίας.
- Ροβέρτος (1054 - 1063).
- Έμμα (1055 - 1109).
- Ούγος (1057 - 1102), Κόμης του Βερμαντουά. Συμμετείχε στην Α΄ Σταυροφορία και έχει μείνει στην ιστορία για μία απίστευτα υπεροπτική επιστολή του προς τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό. Τραυματίσθηκε βαριά σε μάχη με τους Σελτζούκους στην Ταρσό της Κιλικίας και πέθανε μετά από λίγες ημέρες.
Ο μεγαλύτερος γιος της έγινε βασιλιάς στα επτά του χρόνια, όταν πέθανε ο Ερρίκος (1060). Για έξι έτη (μέχρι τον αφορισμό της) η Άννα εκτελούσε χρέη αντιβασιλέως - ήταν η πρώτη βασίλισσα στη γαλλική ιστορία που ανέλαβε τέτοιο ρόλο. Μολονότι διέθετε εξαιρετική μόρφωση, πράγμα σπάνιο για γυναίκα εκείνης της εποχής, υπήρξαν αντιδράσεις με το αιτιολογικό ότι δεν είχε καλή γνώση της γαλλικής γλώσσας.
Μετά τον θάνατο του Ερρίκο και ενώ εκτελούσε χρέη αντιβασιλέως, η Άννα έζησε έναν παράφορο έρωτα με τον παντρεμένο κόμη Ραλφ Γ΄ του Βαλουά. Το 1062 ο Ραλφ, πιθανότατα παρακινημένος και από πολιτική φιλοδοξία, χώρισε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε την Άννα. Το σκάνδαλο επέσυρε αφορισμό από τον Πάπα Αλέξανδρο Β΄. Η Άννα επέστρεψε στην αυλή μόνο μετά μετά τον θάνατο του Ραλφ (1074), αν και ο γιος της Φίλιππος δεν κατέκρινε την πράξη της - μάλιστα κατά ειρωνεία της τύχης ο Φίλιππος αφορίστηκε για παρόμοιο λόγο το 1094.
Το ακριβές έτος του θανάτου της είναι άγνωστο. Τοποθετείται ανάμεσα στο 1076 και το 1089, με πιθανότερη εκδοχή το 1079. Το ταφικό μνημείο της στο Αββαείο του Βιγιέ (Σερνί, στα περίχωρα του Παρισιού), το οποίο θα μας έδινε αυτήν την πληροφορία, ξηλώθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως οικοδομικό υλικό μετά τη Γαλλική Επανάσταση.
Αναφορές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Sergei Semyonovich Trubachov: «Анна Ярославна» (Ρωσικά) 1900.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Анна Ярославна» (Ρωσικά) 1890.
- ↑ Sergei Semyonovich Trubachov: «Анна Ярославна» (Ρωσικά) 1900.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 «Kindred Britain»
- ↑ p10318.htm#i103174. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Филипп I» (Ρωσικά) 1902.