Βερτράδη του Μονφόρ

Βερτράδη του Μονφόρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Bertrade de Montfort (Γαλλικά)
Γέννηση	1070 (περίπου);
Θάνατος	14 Φεβρουαρίου 1117; Αββαείο του Φοντεβρώ
Τόπος ταφής	Prieuré de Haute-Bruyère
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Φούλκων Δ΄ του Ανζού (από 1089); Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας (από 1092)
Τέκνα	Σεσίλια της Γαλλίας; Φούλκων της Ιερουσαλήμ; Philipp von Mantes; Fleury de France
Γονείς	Σίμων Α΄ του Μονφόρ και Αγνή κόμισσα του Εβρέ
Αδέλφια	Ισαβέλλα του Μονφόρ; Αμωρί Β΄ του Μονφόρ; Σίμων Β΄ του Μονφόρ; Αμωρί Γ΄ του Μονφόρ; Ριχάρδος του Μονφόρ; Γουλιέλμος του Μονφόρ
Οικογένεια	Οίκος του Μονφόρ-λ'Αμωρί
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Η Βερτράδη του Μονφόρ (1070 - 14 Φεβρουαρίου 1117) ήταν κόμισσα του Ανζού με τον πρώτο γάμο της με τον Φούλκωνα Δ΄ και βασίλισσα των Φράγκων με τον δεύτερο γάμο της με τον Φίλιππο Α΄ των Φράγκων.

Βιογραφία

Ήταν κόρη του Σίμωνα Α΄ κυρίου του Μονφόρ-λ-Ωμπινύ και της Αγνής από τον Οίκο της Νορμανδίας, κόρης τού Ριχάρδου κόμη τού Εβρέ· αδελφός της ήταν ο Αμορί του Μονφόρ.^[3] Σύμφωνα με τον χρονικογράφο Ιωάννη του Μαρμουτιέ :

"Ο ακόλαστος Φούλκων αγάπησε με τρελό πάθος την αδελφή τού Αμορί τού Μονφόρ, για την οποία κανένας άνθρωπος δεν είχε πει τίποτα καλό, εκτός από την ομορφιά της. Η Βερτράδη και ο Φούλκων παντρεύτηκαν στον τέταρτο γάμο του Φούλκωνα· έκαναν έναν γιο, τον Φούλκωνα τον Νεότερο, ^[3] ο οποίος θα γίνει τελικά ο διάδοχος τού πατέρα του. Την επόμενη χρονιά (1092) η Βερτράδη τον χώρισε, προκειμένου να παντρευτεί τον Φράγκο βασιλιά Φίλιππο Α΄ και να γίνει βασίλισσα των Φράγκων."

Βασίλισσα της Γαλλίας

Ο γάμος της με τον βασιλιά των Φράγκων έγινε στις 15 Μαΐου 1092, αλλά κρίθηκε άκυρος από την εκκλησία, επειδή και οι δύο χώρισαν τους πρώτους συζύγους τους για να παντρευτούν. Ο Φίλιππος και η Βερτράδη αρνήθηκαν να υπακούσουν· ο πάπας Ουρβανός Β΄ αφόρισε τον Φίλιππο, ο οποίος δεν μετείχε στην Α΄ Σταυροφορία. Αργότερα η Βερτράδη κατάφερε να πείσει τους δυο συζύγους της να συμφιλιωθούν.

Σύμφωνα με τον Όρντερικ Βιτάλις, η Βερτράδη οργίστηκε, όταν ο Φίλιππος Α΄ όρισε διάδοχό του τον Λουδοβίκο ΣΤ΄ τον Παχύ, τον γιο από τον πρώτο του γάμο με την Μπέρτα της Ολλανδίας, ενώ περίμενε να ορίσει έναν από τους δικούς της γιους. Έστειλε γράμμα στον Ερρίκο Α΄ της Αγγλίας να τον ανατρέψει. Φήμες λένε, ότι επιχείρησε δυο φορές να σκοτώσει τον γιο του Λουδοβίκο ΣΤ΄, την πρώτη με μάγια και τη δεύτερη με δηλητήριο, αλλά οι φήμες αυτές παραμένουν ανεπιβεβαίωτες. Η Βερτράδη μπορεί να μην κέρδισε το Γαλλικό στέμμα για λογαριασμό των απογόνων της, αλλά μέσω του γιου της Φούλκωνα του Νεότερου από τον πρώτο της γάμο έγινε γενάρχης δυο μεγάλων βασιλικών κλάδων, των Πλανταγενετών της Αγγλίας και της δυναστείας των Ιεροσολύμων.

Οικογένεια

Με τον πρώτο της σύζυγο Φούλκωνα Δ΄ κόμη του Ανζού απέκτησε:

Φούλκων Ε΄ 1092-1143, κόμης τού Ανζού. Νυμφεύτηκε τη Μελισσάνθη των Ρετέλ βασίλισσα της Ιερουσαλήμ.

Με τον δεύτερο σύζυγό της Φίλιππο Α΄ των Καπετιδών βασιλιά της Γαλλίας απέκτησε:

Φίλιππος 1093-1123, κόμης του Μαντ.
Φλερί 1095-1119, κύριος του Νανγκί.
Καικιλία 1097-1145, παντρεύτηκε πρώτα τον Τανκρέδο των Ωτβίλ πρίγκιπα της Γαλιλαίας και μετά τον Πονς κόμη της Τρίπολης (από τον Οίκο της Τουλούζης).

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 p10475.htm#i104749. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
↑ ^3,0 ^3,1 Women, Power, and Violence in Orderic Vitalis's "Historia Ecclesiastica", Jean Blacker, Violence Against Women in Medieval Texts, ed. Anna Roberts, (University Press of Florida, (1998), 46.

Πηγές

Women, Power, and Violence in Orderic Vitalis's "Historia Ecclesiastica", Jean Blacker, Violence Against Women in Medieval Texts, ed. Anna Roberts, (University Press of Florida, (1998)

[1165f8cd09fdd9bf96d1eae7bbaeb8335bba36c3-1] 1,0 ^1,1 p10475.htm#i104749. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[56296c22fda8ff0509f71ed7cc067bcbe11856ac-2] Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.

[Women,_Power_1998-3] 3,0 ^3,1 Women, Power, and Violence in Orderic Vitalis's "Historia Ecclesiastica", Jean Blacker, Violence Against Women in Medieval Texts, ed. Anna Roberts, (University Press of Florida, (1998), 46.

[1]

[2]

[3]