Έλφγουιν
| Έλφγουιν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 888 (περίπου) |
| Θάνατος | 919 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αγγλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Έθελρεντ, λόρδος της Μερκίας[1] και Έθελφλαεντ[1] |
| Οικογένεια | Οίκος του Ουέσσεξ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μονάρχης |
Η Έλφγουιν, βασίλισσα της Μερκίας (Ælfwynn, 918) ήταν κόρη και μοναδικό παιδί του Έθελρεντ, λόρδου της Μερκίας και της Έθελφλιντ, διαδέχθηκε την μητέρα της που πέθανε στις 12 Ιουνίου 918 και έγινε βασίλισσα της Μερκίας για λίγους μήνες. Το Αγγλοσαξωνικό χρονικό αναφέρει ότι "στερήθηκε από όλους τους βασιλικούς τίτλους και οδηγήθηκε στο Ουέσσεξ τρεις βδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα". Οι γονείς της παντρεύτηκαν την περίοδο 882 - 887, σύμφωνα με τον Γουλιέλμο του Μαλμέσμπουρι η Έλφγουιν γεννήθηκε λίγο μετά τον γάμο των γονέων της δηλαδή γύρω στο 888, η γέννα της ήταν τόσο δύσκολη που η μητέρα της αποφάσισε να διακόψει τις σεξουαλικές σχέσεις με τον σύζυγο της και να μην κάνει άλλο παιδί. Την επόμενη δεκαετία μετά την γέννηση της ο πατέρας της συμμετείχε σε όλες τις εκστρατείες στο πλευρό του πεθερού του Αλφρέδου του Μέγα και στην συνέχεια του κουνιάδου του Εδουάρδου του πρεσβύτερου, από το 902 μια σοβαρή ασθένεια τον ανάγκασε να αποσυρθεί και η μητέρα της παρέμεινε η μοναδική κυβερνήτης της Μερκίας. Ο θείος της Εδουάρδος έστειλε τον μεγαλύτερο γιο του και ξάδελφο της Έθελσταν της Αγγλίας να εκπαιδευτεί στην Μερκία στην αυλή των γονέων της, ο Έθελσταν σύμφωνα με τον Γουλιέλμο του Μαλμέσμπουρι δέχτηκε το ψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης στην αυλή της Μερκίας δίπλα από την Έλφγουιν. Η Έλφγουιν αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα διάταγμα (904) που καταγράφει την μίσθωση γης από τους γονείς της για λογαριασμό των ιδίων και της κόρης τους από τον επίσκοπο Βάερφεθ και τους μοναχούς και κληρικούς του καθεδρικού ναού του Γούστερ.[2] Η Έλφγουιν δεν δίνει μαρτυρία σε αυτό το διάταγμα αλλά δίνει μαρτυρία σε ένα άλλο διάταγμα που εκδόθηκε γύρω στο 915 και αφορούσε εδάφη γύρω από το Φάρνμπορο.[3] Είναι επιπλέον πολύ πιθανό να δίνει μαρτυρία σε κάποιο άλλο διάταγμα που εκδόθηκε γύρω στο 903 και αφορούσε εδάφη γύρω από το Μπάκιγχαμ.
Ανατροπή από τον θείο της Εδουάρδο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μητέρα της Έθελφλιντ πέθανε αιφνίδια το καλοκαίρι του 918 και την διαδέχτηκε στον θρόνο της Μερκίας η ίδια αλλά η Έλφγουιν δεν ήταν τόσο δημοφιλής ούτε είχε τόσο μεγάλη λαική υποστήριξη όπως η μητέρα της, αποτέλεσμα όπως περιγράφει το Αγγλοσαξωνικό χρονικό ο θείος της Εδουάρδος τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου κατέλαβε χωρίς αντίσταση την Μερκία και μετέφερε την ίδια στο Ουέσσεξ. Η Έλφγουιν θεωρείται η τελευταία επίσημα βασίλισσα της Μερκίας αλλά δεν ενσωματώθηκε πλήρως στο βασίλειο των Άγγλο-Σαξόνων κάτι που έγινε πολύ αργότερα από το βασίλειο της Αγγλίας. Ο ξάδελφος της Έθελσταν έγινε τυπικά βασιλιάς της Μερκίας πριν κληρονομήσει τον θρόνο των Άγγλο-Σαξόνων, ο Έντγκαρ Α΄ ο Ειρηνικός ήταν επίσης τυπικά βασιλιάς της Μερκίας την περίοδο του μεγαλύτερου αδελφού του Έντουι της Αγγλίας. Δεν υπάρχουν καταγραφές σχετικά με την Έλφγουιν μετά την καθαίρεση της από τον θρόνο της Μερκίας, σύμφωνα με τον Μάτζικ Μπέιλις έγινε μοναχή, είναι πολύ πιθανό σύμφωνα μια θρησκευόμενη γυναίκα η οποία εμφανίζεται σε ένα διάταγμα που εκδόθηκε το 948 την εποχή της βασιλείας του Έντρεντ της Αγγλίας με το όνομα Έλφγουιν να ταυτίζεται με την ίδια.[4][5] Ο Σάσι Τζαϊακουμάρ αναφέρει ότι πιθανότατα ήταν σύζυγος του Έθελσταν θετού πατέρα του βασιλιά Έντγκαρ του Ειρηνικού.[6] Οι Ουαλικές ιστορίες του Καραντόκ αναφέρουν ότι η Έλφγουιν εκθρονίστηκε για τιμωρία επειδή έκανε μυστικό γάμο με έναν Δανό βασιλιά, η άποψη αυτή αναφέρεται από τον ιστορικό Μίχαελ Λίβινγκστον ως "ιστορικά απίθανη".[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ http://www.anglo-saxons.net/hwaet/?do=get&type=charter&id=1280
- ↑ http://www.anglo-saxons.net/hwaet/?do=get&type=charter&id=225
- ↑ http://www.anglo-saxons.net/hwaet/?do=get&type=charter&id=535
- ↑ Bailey, pp. 122–125
- ↑ Jayakumar, p. 94
- ↑ Livingston, p. 6, n. 11, citing Laura Hibbard Loomis, Medieval Romance in England, p. 110
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bailey, Maggie (2001). "Ælfwynn, second lady of the Mercians". In Higham, N. J.; Hill, D. H. Edward the Elder 899–924. London: Routledge. pp. 112–127.
- Jayakumar, Shashi (2008). "Eadwig and Edgar: Politics, Propaganda, Faction". In Scragg, Donald. Edgar, King of the English, 959–975. Woodbridge, UK: The Boydell Press.
- Livingston, Michael (2011). "The Roads to Brunanburh". In Livingston, Michael. The Battle of Brunanburh: A Casebook. University of Exeter Press. pp. 1–26.
- Keynes, Simon (2001). "Edward, king of the Anglo-Saxons". In Higham, N. J.; Hill, D. H. Edward the Elder 899–924. London: Routledge. pp. 40–66.
- Walker, Ian W. (2000). Mercia and the Making of England. Stroud: Sutton.
- Zaluckyj, Sarah (2001). Mercia: The Anglo-Saxon Kingdom of Central England. Logaston: Logaston Press.
