Ίνγκεμποργκ της Δανίας (Βασίλισσα της Νορβηγίας)
Ίνγκεμποργκ της Δανίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1244[1] Δανία |
Θάνατος | 1287[1] Μπέργκεν |
Χώρα πολιτογράφησης | Νορβηγία Βασίλειο της Δανίας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Βασιλική σύζυγος |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας (από 1261)[2] |
Τέκνα | Έρικ Β´ της Νορβηγίας Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας Olav Magnusson[3] Magnus Magnusson[3] |
Γονείς | Ερρίκος Δ΄ της Δανίας και Γιούττα της Σαξονίας |
Αδέλφια | Γιούττα της Δανίας Αγνή της Δανίας Σοφία της Δανίας (1241-1286) |
Οικογένεια | Οίκος των Έστριντσεν |
Η Ίνγκεμποργκ της Δανίας (θυγατέρα του Έρικ, 1244 - 26 Μαΐου 1287) ήταν πριγκίπισσα της Δανίας και βασίλισσα της Νορβηγίας ως σύζυγος του Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας. Ήταν δεύτερη κόρη του Ερρίκος Δ΄ της Δανίας και της Γιούττας της Σαξονίας. Σαν βασιλομήτωρ στη συνέχεια έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κηδεμονία του ανήλικου γιου της Έρικ ΣΤ΄ της Νορβηγίας.[4]
Παιδική ηλικία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ίνγκεμποργκ ήταν μόλις 6 ετών όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας της. Η μητέρα της επέστρεψε στη συνέχεια στη Σαξονία όπου παντρεύτηκε τον κόμη Μπουσάρ Η΄ του Κουέρφουρτ - Ρόζενμπουργκ. Μαζί με τις τρεις αδελφές της έμεναν στην αυλή του θείου της Χριστόφορου Α΄ της Δανίας και της συζύγου του Μάργκαρετ Σαμπίρια. Ωστόσο οι απαιτήσεις της Ίνγκεμποργκ για την κληρονομιά του δολοφονημένου πατέρα της ενέπλεξαν τη Δανία σε συγκρούσεις με τη Νορβηγία που κράτησαν δεκαετίες. Με συνθήκη που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον Μπίργιερ Γιαρλ της Σουηδίας, στον θείο της Χριστόφορο της Δανίας, και στον βασιλιά Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας, συμφωνήθηκε να παντρευτεί η Ίνγκεμποργκ τον γιο και διάδοχο του τελευταίου Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας. Ο γάμος πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1261 στο Μπέργκεν.
Βασίλισσα της Νορβηγίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μάγκνους ονομάστηκε συμβασιλεύς αμέσως μετά τον γάμο του με την Ίνγκεμποργκ. Του δόθηκε η περιοχή του Ριφίλκ για να τη διοικήσει προσωπικά,[5] Στις 16 Δεκεμβρίου 1263 ο βασιλιάς της Νορβηγίας Χάακον Δ΄ πέθανε πολεμώντας σε μάχη εναντίον των Σκωτσέζων στις Εβρίδες και ο Μάγκνους έγινε βασιλιάς της Νορβηγίας ως Μάγκνους ΣΤ΄. Η Ίνγκεμποργκ είχε ενεργό πολιτικό ρόλο δίπλα από τον σύζυγο της. Οι δυο μεγαλύτεροι γιοι της, Όλαφ και Μάγκνους, πέθαναν σε νηπιακή ηλικία, αλλά οι δυο μικρότεροι Έρικ Β΄ και Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας έγιναν βασιλείς της Νορβηγίας.
Κηδεμόνας του γιου της Έρικ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1280 πέθανε ο σύζυγος της και η Ίνγκεμποργκ είχε στη συνέχεια λόγο στην αντιβασιλεία και στην κηδεμονία του μεγαλύτερου γιου της Έρικ μέχρι την ενηλικίωση του, με βασικό συμπαραστάτη τον Άλβ Έρλινγκσον, δεύτερο ξάδελφο του συζύγου της. Όταν βασιλιάς της Δανίας ήταν ο εξάδελφος της Έρικ Ε΄, η Ίνγκεμποργκ ζήτησε εκτάσεις στη Δανία, τις οποίες είχε κληρονομήσει από τον πατέρα της. Ο Έρικ δεν τις έδινε με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν εχθροπραξίες ανάμεσα στη Νορβηγία από τη μια πλευρά και τη Δανία με τις Χανσεατικές πόλεις από την άλλη. Πολλοί Δανοί ευγενείς όπως ο Ιάκωβος του Άλλαντ ήταν υπέρ της Ίνγκεμποργκ αλλά αυτή πέθανε πριν επιλυθεί το ζήτημα.
Κληρονόμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον σύζυγο της Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας παιδιά της ήταν :
- Όλαφ (1262 - 1267)
- Μάγκνους (1264)
- Έρικ Β΄ της Νορβηγίας (1268 - 1299)
- Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας (1270 - 1319)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10549.htm#i105484. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p10549.htm#i105484. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ https://nbl.snl.no/Ingeborg_Eriksdatter
- ↑ https://runeberg.org/dbl/8/0284.html
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Koht, Halvdan Norske dronningar (1926)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]