Ισαβέλλα Μπρους
| Ισαβέλλα Μπρους | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1272 Carrick |
| Θάνατος | 1358 Μπέργκεν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Έρικ Β´ της Νορβηγίας[1] |
| Τέκνα | Ίνγκεμποργκ Έρικσντατερ της Νορβηγίας |
| Γονείς | Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ος λόρδος του Άναντεϊλ[2] και Μάρτζορι, κόμισσα του Κάρικ[2] |
| Αδέλφια | Χριστίνα Μπρους Μαρία Μπρους Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας Εδουάρδος Μπρους Αλέξανδρος ντε Μπρους Νιλ ντε Μπρους Τόμας ντε Μπρους Elizabeth Bruce |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπρους |
Η Ισαβέλλα Μπρους (Isabella Bruce, 1272 - 1358) βασίλισσα της Νορβηγίας λόγω του γάμου της με τον Έρικ Β΄ της Νορβηγίας ήταν μεγαλύτερη κόρη και παιδί του Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ου λόρδου του Άναντεϊλ και της Μάρτζορι, κόμισσας του Κάρικ.[3] Είχε πολλά μικρότερα αδέλφια, τα σημαντικότερα ήταν ο Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας και ο Εδουάρδος Μπρους που έγινε για σύντομο χρονικό διάστημα Υψηλός βασιλιάς στην Ιρλανδία. Σε ηλικία 21 έτους (1293) ταξίδευσε στο Μπέργκεν για να παντρευτεί τον Νορβηγό βασιλιά Έρικ στον δεύτερο γάμο του, η προίκα της περιείχε 2 χρυσά λεβητοστάσια, 24 ασημένια πλακίδια, 4 ασημένια κελάρια αλατιού και 12 κύπελλα σούπας με δυο λαβές.[4][5]
Βασίλισσα της Νορβηγίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη σύζυγος του Έρικ Β΄ της Νορβηγίας ήταν η Μαργαρίτα της Σκωτίας κόρη του Αλεξάνδρου Γ΄ της Σκωτίας και πέθανε πάνω στη γέννα (1283). Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου Γ΄ τρία χρόνια αργότερα (1286) η εγγονή του η οποία ήταν κόρη του Έρικ Β΄ από τον πρώτο του γάμο ορίστηκε νέα βασίλισσα της Σκωτίας. Ο Έρικ Β΄ τακτοποίησε τον γάμο της κόρης του με τον διάδοχο του Αγγλικού θρόνου Εδουάρδο γιο του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας αλλά δεν έγινε τελικά ποτέ επειδή η Μαργαρίτα πέθανε σε νηπιακή ηλικία πριν ορκιστεί βασίλισσα (1290). Ο πρόωρος θάνατος της Μαργαρίτας έφερε τεράστιο χάος στη διαδοχή του θρόνου της Σκωτίας με αποτέλεσμα να βρει την ευκαιρία ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας να εγκαταστήσει την εξουσία του στη χώρα.[6]
Το εκλεκτορικό σώμα εξέλεξε νέο βασιλιά της Σκωτίας τον Τζων Μπάλλιολ με τη βοήθεια του Τζων Κόμυν ή Ερυθρού Κόμυν. Ο Οίκος του Μπρους που είχε απέραντες εκτάσεις του Γκάλογουεϊ και είχε υποστηρίξει τη διαδοχή του θρόνου από τη Μαργαρίτα αντιστάθηκε σκληρά στη νέα εκλογή και είχε την υποστήριξη πολλών ευγενών ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ο Οίκος των Στιούαρτ. Την εποχή που ορκίστηκε βασίλισσα της Νορβηγίας ο αδελφός της ήταν διεκδικητής του θρόνου της Σκωτίας, συμμάχησε με τον Εδουάρδο Α΄ εναντίον του Μπάλλιολ και των Κόμυν συμμάχων του, ο αδελφός της εξελέγη τελικά βασιλιάς της Σκωτίας (1306). Ο Βρετανός ιστορικός Μπάρροου (1924 - 2013) σημειώνει ότι οι επαφές του Έρικ με τη Σκωτία "συνέβαλαν σημαντικά για την ενδυνάμωση των σχέσεων της οικογένειας Μπρους με τον Άγγλο βασιλιά".[7]
Τελευταία χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Έρικ Β΄ πέθανε πρόωρα και η Ισαβέλλα Μπρους έμεινε χήρα σε ηλικία μόλις 26 ετών (1299), τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας που βασίλευσε μέχρι τον δικό του θάνατο (1319). Η Ισαβέλλα έμεινε πιστή στη μνήμη του Έρικ και γι'αυτά τα υπόλοιπα 60 χρόνια που έζησε δεν ξαναπαντρεύτηκε και παρέμεινε μέχρι το τέλος στη Νορβηγία. Με τον γάμο της απέκτησε μόνο μια κόρη την Ίνγκεμποργκ Έρικσνταττερ της Νορβηγίας που παντρεύτηκε στον πρώτο της γάμο τον Τζων Β΄ κόμη των Ορκάδων και στον δεύτερο γάμο της τον Βαλντεμάρ της Φινλανδίας (1312), η μητέρα της Ισαβέλλα ρύθμισε και τους δυο γάμους.
Η Ισαβέλλα σαν πρώην βασίλισσα είχε μικρή συμμετοχή στην πολιτική ζωή της Νορβηγίας αλλά έχει διασωθεί στα έγγραφα με μεγάλη λεπτομέρεια, συμμετείχε στα γεγονότα και στις τελετές και ήταν δίπλα από το βασιλικό ζεύγος στη στέψη του νέου επισκόπου του Μπέργκεν Άρνε Σίγκουρντσον (1305). Είχε καλές σχέσεις με τον κλήρο, έκανε δωρεές η ίδια (1324) και δέχτηκε δωρεές από την εκκλησία, συμμετείχε σε διαπραγματεύσεις με τη Σκωτία για τις Ορκάδες και τα Σέτλαντ και με πρωτοβουλία της κλείστηκε η Συνθήκη του Περθ (1312). Το 1339 συγχωρέθηκε ένας αιχμάλωτος με δικό της αίτημα, είχε αλληλογραφία με την αδελφή της Χριστίνα Μπρους και έστειλε στρατό να την υποστηρίξει. Η Ισαβέλλα ήταν μια από της κληρονόμους της κόρης της Ίνγκεμποργκ (1357) δούκισσας του Άππλαντ, του Έλαντ και της Φινλανδίας.[8][9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p10352.htm#i103512. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ "Isabella Bruce". • Store norske leksikon. Retrieved October 29, 2015.
- ↑ Narve Bjørgo. "Eirik 2 Magnusson, Konge". Norsk biografisk leksikon. Retrieved October 29, 2015.
- ↑ Knut Helle. "Audun Hugleiksson "Hestakorn"". Norsk biografisk leksikon. Retrieved October 29, 2015.
- ↑ Narve Bjørgo. "Margrete Eiriksdotter, Prinsesse og Dronning". Norsk biografisk leksikon. Retrieved October 29, 2015.
- ↑ Barrow, G.W.S., Robert Bruce and the Community of the Realm of Scotland, Edinburgh University Press, 2005
- ↑ Anna Elisa Tryti. "Arne Sigurdsson, Biskop". Norsk biografisk leksikon. Retrieved October 29, 2015.
- ↑ Randi Wærdahl. "Isabella Bruce, Dronning". Norsk biografisk leksikon. Retrieved October 29, 2015.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Blakely, Ruth Margaret (2005) The Brus Family in England and Scotland, 1100-1295 (Boydell Press)
- Penman, Michael (2014) Robert the Bruce: King of the Scots (Yale University Press)