Όλγα Δαμάνη
| Όλγα Δαμάνη | |
|---|---|
| Γέννηση | 17 Νοεμβρίου 1943 Αθήνα, Ελλάδα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1975) |
| Ιδιότητα | κωμικός και ηθοποιός[1] |
| Είδος τέχνης | Υποκριτική |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Κωμωδία, δράμα |
| Βραβεύσεις | Κρατικό Βραβείο ποιότητας |
Η Όλγα Δαμάνη (Αθήνα, 17 Νοεμβρίου 1943) είναι Ελληνίδα ηθοποιός.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου του 1943. Το 1975 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θέατρου Τέχνης. Ξεκίνησε την καριέρα της με διάφορες θεατρικές παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» αργότερα ακολούθησαν διάφορες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.
Από το 1975 ως το 1985 συνεργαζόταν με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» και συμμετείχε σε έργα όπως Επτά επί Θήβας του Αισχύλου, Όρνιθες του Αριστοφάνη, Βάκχες του Ευριπίδη και πολλές άλλες
Από το 1986 ως το 1995 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο στα έργα: Εξορία του Παύλου Μάτεσι, Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, Βεγγέρα του Δ. Καπετανάκη, Η δολοφονία του Μαρά του Π. Βάις και πολλά άλλα.
Στο ελεύθερο θέατρο έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με τους: Αλέκο Αλεξανδράκη, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Κώστα Αρζόγλου, Γρηγόρη Βαλτινό, Κώστα Τσιάνο, Γιάννη Μπέζο, Σπύρο Παπαδόπουλο, Δήμητρα Παπαδοπούλου, Βλάση Μπονάτσο, Πέτρο Φιλιππίδη, Γιώργο Κιμούλη, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Μίνα Αδαμάκη, Ρένια Λουιζίδου, Γιώργο Αρμένη, Γιώργο Παρτσαλάκη, Στέλιο Μάινα, Καριοφυλλιά Καραμπέτη, Μηνά Χατζησάββα και πολλούς άλλους.
Με σκηνοθέτες όπως οι Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιώργος Αρμένης, Σταύρος Τσακίρης, Νικαίτη Κοντούρη, Γιάννης Διαμαντόπουλος, Βασίλης Νικολαΐδης, Ανδρέας Βουτσινάς κ.α. σε παραστάσεις αρχαίου δράματος και σύγχρονου δραματολογίου: Αριστοφάνης, Αισχύλος, Μολιέρος, Μαριβώ, Γκολτόνι, Σαίξπηρ, Ίψεν, Λόρκα, Άρθρουρ Μίλερ, Εντουάρτο ντε Φιλίππο, Δ. Σολωμός, Παλαμάς, Γουζέλης, Χουρμούζης, Σκούρτης, Αρμένης, κ.ά.
Στην ιδιωτική τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές Σαν τα τρελά πουλιά, Φανή, Βαμμένα κόκκινα μαλλιά, Τμήμα ηθών: Διάταγμα Χαρίτος και στρας, Η πρόβα του νυφικού, Σκονισμένα σύννεφα, Λόγω τιμής, Βεντέτα, Ουδέν πρόβλημα, Αέρινες σιωπές, Χορεύοντας στη σιωπή, Εν Ιορδάνη, Μυστικά και λάθη, Ο θησαυρός της Αγγελίνας, 10η εντολή, Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα, Γιούγκερμαν, Καρυωτάκης, Το Νησί, Κάτω Παρτάλι, Άγριες μέλισσες (Β' σεζόν) και Σασμός.
Θέατρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχει συνέργαστει με διάφορα θέατρα όπως το «Εθνικό Θέατρο» το Κ.Θ.Β.Ε., το «Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»», το θέατρο «Λαμπέτη» και πολλά άλλα.
Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρώτα χρόνια συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» και τον Κάρολο Κουν και έπαιξε σε δραματικές παραστάσεις όπως "Το φαγκότο", τραγωδίες όπως οι "Βάκχες" αλλά και σε κωμωδίες όπως "Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού" και το *"Μαντζουράνα στο κατώφλι… γάιδαρος στα κεραμίδια". Η τελευταία συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» ήταν το 2006 στο θεατρικό "Η Πολωνέζα του Ογκίνσκι".
Εθνικό Θέατρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Εθνικό Θέατρο ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε διάφορες παραστάσεις με πιο γνωστές την "Εξορία" (1986), τους "Εγκληματίες" (1992), τις "Εκκλησιάζουσες" (1987) και την "Ευαίσθητη ισορροπία" (1995). Η πιο πρόσφατη θεατρικής της συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο ήταν το 2011 στο Τρίτο στεφάνι του Ταχτσή σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Θέατρο Λαμπέτη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Θέατρο Λαμπέτη πρωταγωνίστησε σε διάφορες κωμωδίες όπως η "Ξυπόλητη στο πάρκο" το 2003 μαζί με τον Άκη Σακελλαριου σε σκηνοθεσία και μετάφραση Όλιας Λαζαρίδου και ο "Πειρασμός" το 2013 του γνωστού ζακυνθινού συγγραφέα Γρηγόρη Ξενόπουλο.
| ΄Ετος | Τίτλος θεατρικής παράστασης | Θέατρο |
|---|---|---|
| 1975 | Οι προστάτες | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1975 | Το φαγκότο | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1976 | Επτά επί Θήβας | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1976 | Όρνιθες | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1977 | Βάκχες | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1978 | Οιδίπους τύραννος | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1979 | Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1979 | Τρωάδες | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1980 | Ορέστεια | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1980 | Το σόι | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1981 | Χαιρετισμούς από την Μπέρτα | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1982 | Προμηθέας Δεσμώτης | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1983 | Ηλέκτρα | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1984 | Ο αυτόχειρας | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1984 | Μαντζουράνα στο κατώφλι… γάιδαρος στα κεραμιδιά | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1985 | Το πανηγύρι | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1985 | Θέατρο, θεατρίνοι, θεατές | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 1986 | Ευμενίδες | Αμφιθέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου |
| 1986 | Επιτρέποντες | Αμφιθέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου |
| 1986 | Εξορία | Εθνικό Θέατρο |
| 1987 | Εκκλησιάζουσες | Εθνικό Θέατρο |
| 1988 | Ορθός λόγος | Εθνικό Θέατρο |
| 1989 | Βεγγέρα | Εθνικό Θέατρο |
| 1990 | Η δολοφονία του Μαρά | Εθνικό Θέατρο |
| 1991 | Μάνα Κουράγιο | Εθνικό Θέατρο |
| 1992 | Οι εγκληματίες | Εθνικό Θέατρο |
| 1993 | Η τρέλα του Γεωργίου | Εθνικό Θέατρο |
| 1994 | Η κατάληψη | Εθνικό Θέατρο |
| 1995 | Ευαίσθητη ισορροπία | Εθνικό Θέατρο |
| 1997 | Κοινός Λόγος | Θέατρο Νέος Κόσμος |
| 1999 | Το τέλος του παιχνιδιού | Θέατρο Νέος Κόσμος |
| 2001 | Ολομόναχος | Θέατρο Άνοιξης |
| 2001-2002 | Το φιντανάκι | Θέατρο Άνοιξης |
| 2002 | Μωρή ωραιότατη από την κυρία Κατάκη | Θέατρο Άνοιξης |
| 2003 | Ξυπόλητη στο πάρκο | Θέατρο Λαμπέτη |
| 2004 | Ένα ψέμα του μυαλού | Θέατρο Εμπρός |
| 2006 | Η πολωνέζα του Ογκίνσκι | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| 2008 | Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης | Εθνικό Θέατρο |
| 2011 | Το τρίτο στεφάνι | Εθνικό Θέατρο |
| 2013 | Πειρασμός | Θέατρο Λαμπέτη |
Ενδεικτικές συνεργασίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τους σκηνοθέτες: Κάρολος Κουν, Γιάννης Χουβαρδάς, Κώστας Κιμούλης, Όλια Λαζαρίδου, Νικαίτη Κοντούρη, Κωσταντίνος Αρβανιτάκης, Λίλη Πεζαμού, Μανώλης Παντελιδάκης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιώργος Αρμένης, Σταύρος Τσακίρης, Γιάννης Διαμαντόπουλος, Βασίλης Νικολαΐδης, Ανδρέας Βουτσινάς.
Τηλεόραση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]"Το Νησί" MEGA (2010-2011) (Φωτεινή)
"Σασμός" ALPHA (2021-2023) (Γιαγιά Ρηνιώ Βρουλάκη)
Κινηματογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχει πάξει σε πολλές ταινίες όπως η "Λιούμπη" και ο "Διαχειριστής". Για την ταινία μικρού μήκους "Εν λευκώ" πήρε και το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας
| Έτος | Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1996 | Ακροπόλ [2] | Μαρίκα | Μεγάλου μήκους |
| 1997 | Το αθώο σώμα | ||
| 2000 | Λάθος αιώνας | Μικρού μήκους | |
| 2004 | Εν λευκώ | ||
| Νύφες | μητέρα Νίκης | Μεγάλου μήκους | |
| 2005 | Γαλάζιο φόρεμα | ||
| Λιούμπη | Ελένη | ||
| 2006 | Circo de la vida [3] | ηλικιωμένη | Μικρού μήκους |
| 2009 | Ο διαχειριστής [4] | Ελένη | Μεγάλου μήκους |
| 2012 | Μακαρισμοί | μητέρα | Μικρού Μήκους |
| 2013 | Δις Μαδιάμ | γιαγιά | |
| 2015 | 4 Μαρτίου [5] | ||
| 2016 | Στο νησί του παππού μου | Καίτη | Μεγάλου μήκους |
| Luna Bar | ηλικιωμένη | ||
| 2017 | Καζαντζάκης | χαροκαμένη μάνα | |
| Ιερόσυλοι [6] | καμαριέρα | ||
| 2018 | Essence - Η Ουσία στη Ζωή | καλλιτέχνιδα | Μικρού μήκους |
| 2019 | Ενήλικοι στην αίθουσα | πελάτισσα μπαρ | Μεγάλου μήκους |
| 2020 | Για πάντα [7] | ||
| 2021 | Saison Morte |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1061761029. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
- ↑ Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ακροπόλ, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/1581-akropol, ανακτήθηκε στις 2023-02-28
- ↑ «ShortFilm.gr - Ταινίες Μικρού Μήκους». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Ελληνικές και ξένες ταινίες για όλους στην ΕΡΤ». ΤΟ ΠΑΡΟΝ. 8 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Δ.Τ. ««4 Μαρτίου» του Δημήτρη Νάκου - Art Magazine». www.artmag.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Οι γυναίκες λάμπουν και πίσω από την κάμερα». enetpress. 22 Μαρτίου 2018.
- ↑ «...για πάντα (Από 1 Ιανουαρίου)». LiFO. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ordino
- «Όλγα Δαμάνη, ηθοποιός» (βιογραφικό). Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Ανακτήθηκε στις 5-09-2016.