Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας
Ίδρυση | 4 Ιουλίου 1944 |
---|---|
Τύπος | Διεθνής οργανισμός |
Νομική υπόσταση | Συνθήκη |
Σκοπός | Οικονομική ανάπτυξη, εξάλειψη της φτώχειας |
Έδρα | Οδός Νόρθουεστ Χ 1818, Ουάσινγκτον, ΗΠΑ.[1], Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Μέλη | 189 κράτη (188 μέλη του ΟΗΕ και το Κοσσυφοπέδιο)[2] |
Πρόεδρος | Ντέιβιντ Μάλπας[3] |
MD & CFO | Ανσούλα Καντ[4] |
Κύριο όργανο | Διοικητικό συμβούλιο[5] |
Μητρική οργάνωση | Ηνωμένα Έθνη |
Ιστότοπος | worldbank.org |
δεδομένα ( ) |
Ο Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας (ΟΠΤ, αγγλικά: World Bank Group, [WBG]) είναι μια οικογένεια πέντε διεθνών οργανισμών που χορηγούν δάνεια μόχλευσης σε αναπτυσσόμενες χώρες. Είναι η μεγαλύτερη και πιο γνωστή αναπτυξιακή τράπεζα στον κόσμο και παρατηρητής στην Ομάδα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.[6] Η τράπεζα έχει την έδρα της στην Ουάσιγκτον στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρείχε περίπου 98,83 δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια και βοήθεια σε «αναπτυσσόμενες» και σε μεταβατικές χώρες το οικονομικό έτος 2021.[7] Η δεδηλωμένη αποστολή της τράπεζας είναι να επιτύχει τους διπλούς στόχους του τερματισμού της ακραίας φτώχειας και της οικοδόμησης κοινής ευημερίας.[8] Ο συνολικός δανεισμός από το 2015 για τα τελευταία 10 χρόνια μέσω της Χρηματοδότησης Αναπτυξιακής Πολιτικής ήταν περίπου 117 δισεκατομμύρια δολάρια.[9] Οι πέντε οργανισμοί της είναι η Διεθνής Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (ΔΤΑΑ), η Διεθνής Αναπτυξιακή Ένωση (ΔΑΕ), η Διεθνής Χρηματοοικονομική Εταιρεία (ΔΧΕ), ο Πολυμερής Οργανισμός Εγγύησης Επενδύσεων (ΠΟΕΕ) και το Διεθνές Κέντρο Επίλυσης Επενδυτικών Διαφορών (ΔΚΕΕΔ). Οι δύο πρώτες μερικές φορές αναφέρονται συλλογικά ως Παγκόσμια Τράπεζα.
Οι δραστηριότητες της Παγκόσμιας Τράπεζας (της ΔΤΑΑ και του ΔΑΕ) επικεντρώνονται στις αναπτυσσόμενες χώρες, σε τομείς όπως η ανθρώπινη ανάπτυξη (π.χ. εκπαίδευση, υγεία), η γεωργία και η αγροτική ανάπτυξη (π.χ. άρδευση και υπηρεσίες της υπαίθρου), η προστασία του περιβάλλοντος (π.χ. μείωση της ρύπανσης, δημιουργία και επιβολή κανονισμών), υποδομές (π.χ. δρόμοι, αστική ανάπλαση και ηλεκτρική ενέργεια), μεγάλα βιομηχανικά κατασκευαστικά έργα και διακυβέρνηση (π.χ. καταπολέμηση της διαφθοράς, ανάπτυξη νομικών θεσμών). Η ΔΤΑΑ και η ΔΑΕ παρέχουν δάνεια με προνομιακά επιτόκια στις χώρες μέλη, καθώς και επιχορηγήσεις στις φτωχότερες χώρες. Τα δάνεια ή οι επιχορηγήσεις για συγκεκριμένα έργα συνδέονται συχνά με ευρύτερες αλλαγές πολιτικής στον κλάδο ή στην οικονομία της χώρας συνολικά. Για παράδειγμα, ένα δάνειο για τη βελτίωση της διαχείρισης του παράκτιου περιβάλλοντος μπορεί να συνδέεται με την ανάπτυξη νέων περιβαλλοντικών θεσμών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και την εφαρμογή νέων κανονισμών για τον περιορισμό της ρύπανσης.[10]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ίδρυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας άρχισε να λειτουργεί επίσημα στις 27 Δεκεμβρίου 1946 μετά την διεθνή επικύρωση των συμφωνιών του Μπρέτον Γουντς, οι οποίες προέκυψαν από τη Νομισματική και Χρηματοοικονομική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών (1–22 Ιουλίου 1944). Παρείχε επίσης την ίδρυση της Επιτροπής Όσιαντερ το 1951, υπεύθυνη για την προετοιμασία και την αξιολόγηση της Έκθεσης Παγκόσμιας Ανάπτυξης. Ξεκινώντας τη λειτουργία του στις 25 Ιουνίου 1946, ενέκρινε το πρώτο του δάνειο στις 9 Μαΐου 1947 (250 εκατομμύρια δολάρια στη Γαλλία για μεταπολεμική ανοικοδόμηση, σε πραγματικούς όρους το μεγαλύτερο δάνειο που έχει εκδώσει η Τράπεζα μέχρι σήμερα).
Ιδιότητα μέλους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Και τα 188 μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και το Κοσσυφοπέδιο που είναι μέλη του ΟΠΤ συμμετέχουν τουλάχιστον στην ΔΤΑΑ. Από το Μάιο του 2016, όλοι συμμετέχουν επίσης σε μερικούς από τους άλλους τέσσερις οργανισμούς (ΔΑΕ, ΔΧΕ, ΠΟΕΕ και ΔΚΕΕΔ).
Τα μέλη του ΟΠΤ με βάση τον αριθμό των οργανισμών στους οποίους συμμετέχουν:
- Μόνο στη ΔΤΑΑ: Καμία
- Στη ΔΤΑΑ και έναν άλλο οργανισμό: Άγιος Μαρίνος, Ναουρού, Τουβαλού, Μπρουνέι
- Στη ΔΤΑΑ και σε δύο άλλους οργανισμούς: Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Σουρινάμ, Βενεζουέλα, Ναμίμπια, Νήσοι Μάρσαλ, Κιριμπάτι
- Στη ΔΤΑΑ και τρεις άλλους οργανισμούς: Ινδία, Μεξικό, Μπελίζ, Τζαμάικα, Δομινικανή Δημοκρατία, Βραζιλία, Βολιβία, Ουρουγουάη, Ισημερινός, Δομινίκα, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Γουινέα-Μπισάου, Ισημερινή Γουινέα, Ανγκόλα, Νότια Αφρική, Σεϋχέλλες, Λιβύη, Σομαλία, Αιθιοπία, Ερυθραία, Τζιμπουτί, Μπαχρέιν, Κατάρ, Ιράν, Μάλτα, Βουλγαρία, Πολωνία, Ρωσία, Λευκορωσία, Κιργιζία, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Ταϊλάνδη, Λάος, Βιετνάμ, Παλάου, Τόνγκα, Βανουάτου, Μαλδίβες, Μπουτάν, Μιανμάρ
- Και στους πέντε οργανισμούς του ΟΠΤ: τα υπόλοιπα 138 μέλη του ΟΠΤ
Μη μέλη είναι η Ανδόρα, η Κούβα, το Λιχτενστάιν, το Μονακό, η Παλαιστίνη, η Αγία Έδρα (Βατικανό), η Ταϊβάν και η Βόρεια Κορέα.
Η Δημοκρατία της Κίνας εντάχθηκε στην Παγκόσμια Τράπεζα στις 27 Δεκεμβρίου 1945.[11] Μετά τον Κινεζικό Εμφύλιο Πόλεμο, η κυβέρνηση κατέφυγε στην Ταϊβάν και συνέχισε να είναι μέλος του ΟΠΤ μέχρι τις 16 Απριλίου 1980, όταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας αντικατέστησε τη Δημοκρατία της Κίνας. Από τότε, χρησιμοποιεί το όνομα «Ταϊβάν (Κίνα)».[12]
Εξαιρούνται από τον κατάλογο τα ακόλουθα de facto κράτη: Αμπχαζία, Δημοκρατία του Αρτσάχ, Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ, Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ, Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, Αραβική Λαϊκή Δημοκρατία της Σαχάρας, Σομαλιλάνδη, Νότια Οσετία και Υπερδνειστερία.
Οργανωτική δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μαζί με τέσσερις συνδεδεμένες υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ 1957 και 1988, η ΔΤΑΑ είναι μέρος του Ομίλου Παγκόσμιας Τράπεζας. Τα κεντρικά γραφεία του Ομίλου βρίσκονται στην Ουάσιγκτον. Είναι ένας διεθνής οργανισμός που ανήκει σε κυβερνήσεις μελών. Αν και αποφέρει κέρδη, χρησιμοποιούνται για τη στήριξη των συνεχιζόμενων προσπαθειών για τη μείωση της φτώχειας.[13]
Τεχνικά, η Παγκόσμια Τράπεζα είναι μέρος του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, αλλά η δομή διακυβέρνησής της είναι διαφορετική: κάθε ίδρυμα στον Όμιλο Παγκόσμιας Τράπεζας ανήκει στις κυβερνήσεις-μέλη του, οι οποίες εγγράφονται στο βασικό μετοχικό κεφάλαιο της, με ψήφους ανάλογες με τη συμμετοχή. Η ιδιότητα μέλους δίνει ορισμένα δικαιώματα ψήφου που είναι ίδια για όλες τις χώρες, αλλά υπάρχουν και πρόσθετες ψήφοι που εξαρτώνται από τις οικονομικές συνεισφορές στον οργανισμό. Ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας διορίζεται από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και εκλέγεται από το Συμβούλιο των Διοικητών της Τράπεζας.[14] Στις 15 Νοεμβρίου 2009, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατείχαν το 16,4% των συνολικών ψήφων, η Ιαπωνία το 7,9%, η Γερμανία το 4,5%, το Ηνωμένο Βασίλειο το 4,3% και η Γαλλία το 4,3%. Καθώς οι αλλαγές στο Καταστατικό της Τράπεζας απαιτούν υπερπλειοψηφία της τάξης του 85%, οι ΗΠΑ μπορούν να εμποδίσουν οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή στη διοικητική δομή της Τράπεζας.[15] Επειδή οι ΗΠΑ ασκούν επίσημη και άτυπη επιρροή στην Τράπεζα ως αποτέλεσμα του μεριδίου ψήφου τους, τον έλεγχο της Προεδρίας και την έδρα της Τράπεζας στην Ουάσιγκτον, οι φίλοι και σύμμαχοι των ΗΠΑ λαμβάνουν περισσότερα έργα με πιο επιεικείς όρους.[16]
Οργανισμοί του Ομίλου Παγκόσμιας Τράπεζας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας αποτελείται από
- τη Διεθνή Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (ΔΤΑΑ), που ιδρύθηκε το 1944, η οποία παρέχει χρηματοδότηση χρέους με βάση κρατικές εγγυήσεις
- τη Διεθνή Αναπτυξιακή Ένωση (ΔΑΕ), που ιδρύθηκε το 1956, η οποία παρέχει διάφορες μορφές χρηματοδότησης χωρίς κρατικές εγγυήσεις, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα
- τη Διεθνή Χρηματοοικονομική Εταιρεία (ΔΧΕ), που ιδρύθηκε το 1960, η οποία παρέχει χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους (άτοκα δάνεια ή επιχορηγήσεις), συνήθως με κρατικές εγγυήσεις
- το Διεθνές Κέντρο Επίλυσης Επενδυτικών Διαφορών (ΔΚΕΕΔ), που ιδρύθηκε το 1965, το οποίο συνεργάζεται με τις κυβερνήσεις για τη μείωση του επενδυτικού κινδύνου
- το Πολυμερή Οργανισμό Εγγύησης Επενδύσεων (ΠΟΕΕ), που ιδρύθηκε το 1988, ο οποίος παρέχει ασφάλιση έναντι ορισμένων τύπων κινδύνου, συμπεριλαμβανομένου του πολιτικού κινδύνου, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα.
Ο όρος «Παγκόσμια Τράπεζα» αναφέρεται γενικά μόνο στη ΔΤΑΑ και στη ΔΑΕ, ενώ ο όρος «Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας» ή «ΟΠΤ» χρησιμοποιείται για να αναφέρεται και στα πέντε ιδρύματα συλλογικά.[14]
Το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Τράπεζας είναι το παράρτημα ανάπτυξης ικανοτήτων της Παγκόσμιας Τράπεζας, το οποίο παρέχει προγράμματα μάθησης και άλλα προγράμματα ανάπτυξης ικανοτήτων στις χώρες μέλη.
Η ΔΤΑΑ έχει 189 κυβερνήσεις μέλη και τα άλλα ιδρύματα έχουν μεταξύ 153 και 184. Τα ιδρύματα του Ομίλου Παγκόσμιας Τράπεζας διοικούνται από ένα συμβούλιο διοικητών που συνέρχεται μια φορά το χρόνο.[14] Κάθε χώρα μέλος διορίζει έναν κυβερνήτη, γενικά τον Υπουργό Οικονομικών της. Καθημερινά, ο Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας διοικείται από ένα συμβούλιο 25 εκτελεστικών διευθυντών στους οποίους οι διοικητές έχουν εκχωρηθεί με ορισμένες εξουσίες. Κάθε διευθυντής εκπροσωπεί είτε μία χώρα (για τις μεγαλύτερες χώρες), είτε μια ομάδα χωρών. Οι εκτελεστικοί διευθυντές διορίζονται από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις ή τις εκλογικές περιφέρειές τους.[14]
Οι οργανισμοί της Παγκόσμιας Τράπεζας διέπονται ο καθένας από το Καταστατικό τους που χρησιμεύει ως νομική και θεσμική βάση για όλο το έργο τους.[14]
Οι δραστηριότητες της ΔΑΕ και του ΠΟΕΕ περιλαμβάνουν επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα και παροχή ασφάλισης, αντίστοιχα.
Προεδρεία
Παραδοσιακά, ο Πρόεδρος της Τράπεζας ήταν Αμερικανός πολίτης που ορίζεται από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον μεγαλύτερο μέτοχο της τράπεζας. Ο υποψήφιος υπόκειται σε επιβεβαίωση από τους εκτελεστικούς συμβούλους, για να υπηρετήσει μια πενταετή, ανανεώσιμη θητεία.
Σημερινός πρόεδρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 5 Απριλίου 2019, ο Ντέιβιντ Μάλπας επιλέχθηκε ως ο 13ος Πρόεδρος του Ομίλου Παγκόσμιας Τράπεζας. Η θητεία του ξεκίνησε στις 9 Απριλίου 2019.
Διευθύνων Σύμβουλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο διευθύνων σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι υπεύθυνος για την οργανωτική στρατηγική, για τον προϋπολογισμό και τον στρατηγικό σχεδιασμό, για την τεχνολογία της πληροφορίας, για τις κοινές υπηρεσίες, τις εταιρικές προμήθειες, τις γενικές υπηρεσίες και την εταιρική Ασφάλεια, το Σύστημα Κυρώσεων και το Σύστημα Επίλυσης Συγκρούσεων και Εσωτερικής Δικαιοσύνης. Ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος, Σαολίν Γιανγκ, ανέλαβε το αξίωμα μετά την παραίτηση της Σρι Μουλιάνι για να γίνει υπουργός Οικονομικών της Ινδονησίας.[17][18]
Επιθεώρηση Εξορυκτικών Βιομηχανιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά από μακροχρόνιες επικρίσεις από την κοινωνία των πολιτών για τη συμμετοχή της Τράπεζας στους τομείς του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και της εξόρυξης, η Παγκόσμια Τράπεζα ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2001 μια ανεξάρτητη ανασκόπηση που ονομάζεται Επισκόπηση Εξορυκτικών Βιομηχανιών (ΕΕΒ). Επικεφαλής της επιθεώρησης ήταν ένα «Εξέχον Πρόσωπο», ο Δρ. Εμίλ Σαλίμ (πρώην Υπουργός Περιβάλλοντος της Ινδονησίας). Ο Σαλίμ πραγματοποίησε διαβουλεύσεις με ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων το 2002 και το 2003. Οι συστάσεις της ΕΕΒ δημοσιεύθηκαν τον Ιανουάριο του 2004 σε μια τελική έκθεση, «Striking a Better Balance».[19] Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα έργα ορυκτών καυσίμων και εξόρυξης δεν ανακουφίζουν τη φτώχεια και συνέστησε τη σταδιακή κατάργηση της συμμετοχής της Παγκόσμιας Τράπεζας σε αυτούς τους τομείς έως το 2008 για να αντικατασταθεί από επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και βιώσιμη ενέργεια. Η Παγκόσμια Τράπεζα δημοσίευσε την Διοικητική Απάντησή της στην ΕΕΒ τον Σεπτέμβριο του 2004, μετά από εκτενείς συζητήσεις με το διοικητικό συμβούλιο. Η Διοικητική Απάντηση δεν αποδέχτηκε πολλά από τα συμπεράσματα της έκθεσης της ΕΕΒ, αλλά η ΕΕΒ χρησίμευσε στην αλλαγή των πολιτικών της Παγκόσμιας Τράπεζας για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και την εξόρυξη με σημαντικούς τρόπους, όπως τεκμηρίωσε η Παγκόσμια Τράπεζα σε πρόσφατη έκθεση παρακολούθησης.[20] Ένας τομέας ιδιαίτερης διαμάχης αφορούσε τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών. Οι επικριτές επισημαίνουν ότι η απόκριση της διαχείρισης αποδυνάμωσε μια βασική σύσταση ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί και οι πληγείσες κοινότητες πρέπει να παρέχουν «συγκατάθεση για να προχωρήσουν τα έργα. Αντίθετα, θα υπήρχε «διαβούλευση». Μετά τη διαδικασία της ΕΕΒ, η Παγκόσμια Τράπεζα εξέδωσε μια αναθεωρημένη πολιτική για τους αυτόχθονες πληθυσμούς.[21]
Κριτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει επικριθεί εδώ και καιρό από μια σειρά μη κυβερνητικών οργανώσεων και ακαδημαϊκών, ιδίως συμπεριλαμβανομένου του πρώην επικεφαλής οικονομολόγου της Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος είναι εξίσου επικριτικός για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών και το εμπόριο των ΗΠΑ και άλλων διαπραγματευτικών αναπτυγμένων χωρών.[22] Κριτικοί υποστηρίζουν ότι οι αποκαλούμενες πολιτικές μεταρρύθμισης της ελεύθερης αγοράς - τις οποίες η Παγκόσμια Τράπεζα υποστηρίζει σε πολλές περιπτώσεις - στην πράξη είναι συχνά επιβλαβείς για την οικονομική ανάπτυξη εάν εφαρμοστούν άσχημα, πολύ γρήγορα («σοκ θεραπεία»), με λάθος σειρά ή σε πολύ αδύναμες, μη ανταγωνιστικές οικονομίες.[22] Οι δανειακές συμφωνίες της Παγκόσμιας Τράπεζας μπορούν επίσης να αναγκάσουν τις προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών σε μη ανταγωνιστικές, μη ελεύθερες τιμές.[23] Άλλοι κριτικοί συγγραφείς, όπως ο Τζον Πέρκινς, χαρακτηρίζουν τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ως «παράνομα και νόθα και γρανάζι της καταναγκαστικής αμερικανικής διπλωματίας στην πραγματοποίηση οικονομικής τρομοκρατίας».[24]
Στο Masters of Illusion: The World Bank and the Poverty of Nations (1996), η Κάθριν Κόφιλντ υποστηρίζει ότι οι υποθέσεις και η δομή της λειτουργίας της Παγκόσμιας Τράπεζας βλάπτουν τελικά τα αναπτυσσόμενα έθνη αντί να τα προωθούν. Η Κόφιλντ επικρίνει πρώτα τις εξαιρετικά ομογενοποιημένες και δυτικές συνταγές «ανάπτυξης» που έχει η Τράπεζα. Για την Παγκόσμια Τράπεζα, διαφορετικά έθνη και περιοχές είναι δυσδιάκριτα και έτοιμες να λάβουν την «ομοιόμορφη θεραπεία της ανάπτυξης». Ο κίνδυνος αυτής της υπόθεσης είναι ότι για να επιτευχθούν ακόμη και μικρές μερίδες επιτυχίας, υιοθετούνται δυτικές προσεγγίσεις στη ζωή και εγκαταλείπονται οι παραδοσιακές οικονομικές δομές και αξίες. Μια δεύτερη υπόθεση είναι ότι οι φτωχές χώρες δεν μπορούν να εκσυγχρονιστούν χωρίς χρήματα και συμβουλές από το εξωτερικό.
Αρκετοί διανοούμενοι στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν υποστηρίξει ότι η Παγκόσμια Τράπεζα εμπλέκεται βαθιά στους σύγχρονους τρόπους ιμπεριαλισμού που καθοδηγείται από δωρητές και ΜΚΟ και ότι η πνευματική της συνεισφορά λειτουργεί, πρωτίστως, στο να επιδιώκει να κατηγορήσει τους φτωχούς για την κατάστασή τους.[25]
Οι υπερασπιστές της Παγκόσμιας Τράπεζας υποστηρίζουν ότι καμία χώρα δεν αναγκάζεται να δανειστεί τα χρήματά της. Η Τράπεζα παρέχει τόσο δάνεια όσο και επιχορηγήσεις. Ακόμη και τα δάνεια είναι ευνοϊκά αφού δίνονται σε χώρες που δεν έχουν πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Επιπλέον, τα δάνεια, τόσο σε φτωχές όσο και σε χώρες μεσαίου εισοδήματος, είναι χαμηλότερα από τα επιτόκια της αγοραίας αξίας. Η Παγκόσμια Τράπεζα υποστηρίζει ότι μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη περισσότερο μέσω δανείων παρά επιχορηγήσεων, επειδή τα χρήματα που αποπληρώνονται από τα δάνεια μπορούν στη συνέχεια να δανειστούν για άλλα έργα.
Επικρίθηκε επίσης η ΔΑΕ και ο ΠΟΕΕ και ο τρόπος αξιολόγησης των κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων τους. Οι επικριτές δηλώνουν ότι παρόλο που η ΔΑΕ και ο ΠΟΕΕ διαθέτουν περισσότερα από αυτά τα πρότυπα από ότι η Παγκόσμια Τράπεζα, βασίζονται κυρίως σε πελάτες του ιδιωτικού τομέα για την παρακολούθηση της εφαρμογής τους και χάνουν ένα ανεξάρτητο ίδρυμα παρακολούθησης σε αυτό το πλαίσιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτείται εκτενής αναθεώρηση της στρατηγικής εφαρμογής των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων από τα ιδρύματα.[26]
Η Παγκόσμια Τράπεζα αποτέλεσε αντικείμενο σκανδάλου με τον τότε πρόεδρό της Πολ Βόλφοβιτς και τον βοηθό του, Σαχά Ριζά, το 2007.[27]
Καταγγελίες για διαφθορά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αντιπροεδρία Ακεραιότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι επιφορτισμένη με τη διερεύνηση της εσωτερικής απάτης και της διαφθοράς, συμπεριλαμβανομένων των αναφορών λήψης καταγγελιών και έρευνας.[28]
Επενδύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας έχει επίσης επικριθεί για επενδύσεις σε έργα με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.[29]
Ο Σύμβουλος Συμμόρφωσης/Διαμεσολαβητής επέκρινε ένα δάνειο που έδωσε η Τράπεζα στην εταιρεία παραγωγής φοινικελαίου Dinant μετά το πραξικόπημα της Ονδούρας το 2009. Υπήρξαν πολλές δολοφονίες αγροτών στην περιοχή όπου δρούσε η Dinant.[30]
Άλλες αμφιλεγόμενες επενδύσεις περιλαμβάνουν δάνεια για το Υδροηλεκτρικό Φράγμα του Τσιξόι στη Γουατεμάλα ενώ βρισκόταν υπό στρατιωτική δικτατορία και στην Goldcorp (τότε Glamis Gold) για την κατασκευή του ορυχείου Marlin.
Το 2019, η Εκτελεστική Επιτροπή του Κογκρέσου για την Κίνα ρώτησε την Παγκόσμια Τράπεζα σχετικά με ένα δάνειο στο Σιντζιάνγκ της Κίνας, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την αγορά εξοπλισμού ασφαλείας υψηλής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού παρακολούθησης.[31][32] Η Τράπεζα ξεκίνησε εσωτερική έρευνα ως απάντηση στον ισχυρισμό. Τον Αύγουστο του 2020, Αμερικανοί νομοθέτες αμφισβήτησαν τη συνέχιση της εκταμίευσης του δανείου.[33]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «About the World Bank». worldbank.org.
- ↑ «Member Countries». World Bank Group. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ «David Malpass, a US Treasury official and Donald Trump's pick, appointed World Bank president». scroll.in. https://amp.scroll.in/latest/919116/david-malpass-a-us-treasury-official-and-donald-trumps-pick-appointed-world-bank-president. Ανακτήθηκε στις 6 April 2019.
- ↑ «SBI MD Anshula Kant appointed as MD, CFO of World Bank Group». antopedia.org. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Board of Directors». Web.worldbank.org. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010.
- ↑ «RDSI Sign Gold». United Nations Development Group. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2012.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Fiscal year data». World Bank. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ The World Bank, Press release: "World Bank Group Commitments Rise Sharply in FY14 Amid Organizational Change", July 1 2014, http://www.worldbank.org/en/news/press-release/2014/07/01/world-bank-group-commitments-rise-sharply-in-fy14-amid-organizational-change
- ↑ «2015 Development Policy Financing Retrospective – Results and Sustainability». worldbank.org.
- ↑ World bank – structured financial products (PDF). Washington: World bank. 5 Απριλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ «Member Countries». World Bank (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Taiwan, China | Data».
- ↑ FAQ-About The World Bank Αρχειοθετήθηκε 2013-03-12 στο Wayback Machine., Worldbank.org.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 "About Us" Αρχειοθετήθηκε 2012-06-11 στο Wayback Machine., wordbank.org, accessed 30 May 2007.
- ↑ US Blocks Stronger African Voice At World Bank Retrieved 7 August 2007.
- ↑ Clark Richard and Lindsay Dolan.
- ↑ «More Chinese at helm of international organisations». The Straits Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 October 2018. https://web.archive.org/web/20181003181820/https://www.straitstimes.com/asia/east-asia/more-chinese-at-helm-of-international-organisations. Ανακτήθηκε στις 3 October 2018.
- ↑ «Indonesia's president appoints World Bank's Sri Mulyani as finance minister». The Star. https://www.thestar.com.my/business/business-news/2016/07/27/indonesia-president-appoints-world-bank-sri-mulyani-as-finance-minister/. Ανακτήθηκε στις 3 October 2018.
- ↑ "Striking a Better Balance", worldbank.org, January 2004, accessed 30 May 2007.
- ↑ "Oil, Gas, Mining, and Chemicals" (follow up report)[νεκρός σύνδεσμος], accessed 30 May 2007.
- ↑ "World Bank Operational Manual: Operational Policies: Indigenous Peoples" (Op 4.10), worldbank.org, July 2005, accessed 30 May 2007.
- ↑ 22,0 22,1 Δείτε Joseph Stiglitz, The Roaring Nineties, Globalization and Its Discontents, and Making Globalization Work.
- ↑ «Microsoft Word - IFI Watch Bangladesh_Vol_1 No_1.doc» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010.
- ↑ Perkins, John (2004). Confessions of an Economic Hit Man. σελ. 259. ISBN 0-452-28708-1.
- ↑ For instance see David Moore's edited book 'The World Bank', University of KwaZulu-Natal Press, 2007
- ↑ Korinna Horta (Φεβρουαρίου 2013). «Most relevant review». dandc.eu.
- ↑ «Pressure grows on World Bank boss» (στα αγγλικά). BBC News. 2007-04-13. http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/6550995.stm. Ανακτήθηκε στις 2022-06-29.
- ↑ «Integrity Vice Presidency - The Investigative Process». Web.world bank.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2012.
- ↑ Mychalejko, Cyril (23 Ιανουαρίου 2014). «Beyond Reform: It's Time to Shut Down the World Bank». Upside Down World. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014.
- ↑ Malkin, Elisabeth (10 January 2014). «World Bank Is Criticized for Honduran Loan». The New York Times. https://www.nytimes.com/2014/01/11/world/americas/world-bank-is-criticized-for-honduran-loan.html. Ανακτήθηκε στις 5 April 2014.
- ↑ Allen-Ebrahimian, Bethany (27 Αυγούστου 2019). «The World Bank Was Warned About Funding Repression in Xinjiang». Foreign Policy. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2019.
- ↑ Allen-Ebrahimian, Bethany (December 11, 2019). «Scoop: China tried to get World Bank to fund surveillance in Xinjiang». Axios. https://www.axios.com/china-world-bank-xinjiang-ai-huawei-surveillance-263c5753-1cb8-4366-aad3-c9be9b285fa5.html. Ανακτήθηκε στις August 14, 2020.
- ↑ Allen-Ebrahimian, Bethany (August 14, 2020). «Lawmakers demand answers from World Bank on Xinjiang loan». Axios. https://www.axios.com/lawmakers-malpass-about-world-bank-xinjiang-loan-china-f5c832cb-72d8-4fd9-8cea-9cc7e47d85cc.html. Ανακτήθηκε στις August 14, 2020.