Αγιοχώρι Σερρών
Συντεταγμένες: 41°4′59.9″N 23°57′0.0″E / 41.083306°N 23.950000°E
| Αγιοχώρι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Νέας Ζίχνης |
| Δημοτική Ενότητα | Αλιστράτης |
| Δημοτική Κοινότητα | Αγιοχωρίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 220 |
| Έκταση | 12,2 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 150 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Πολιούχος | Άγιος Γεώργιος |
| Ταχ. κώδικας | 62045 |
| Τηλ. κωδικός | +30 2324 |
Το Αγιοχώρι, παλαιότερα γνωστό ως Γράτσιανη[1], είναι χωριό του δήμου Νέας Ζίχνης στον νομό Σερρών. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 276 μόνιμους κατοίκους[2].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγιοχώρι είναι κτισμένο σε υψόμετρο 220 μέτρων και βρίσκεται νοτιοανατολικά από την πόλη των Σερρών. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα δέχτηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις από Βούλγαρους ένοπλους[3], ενώ κάτοικοί του συμμετείχαν στα γεγονότα λαμβάνοντας το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς[4][5]. Το 1913 απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό στα πλαίσια του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου μαζί με την υπόλοιπη περιοχή των Σερρών. Μέχρι το 1928 έφερε την ονομασία Γράτσιανη, η οποία μεταβλήθηκε σε Αγιοχώρι[1]. Κατά τα τέλη του 1941, οι βουλγαρικές δυνάμεις Κατοχής εκτέλεσαν 8 κατοίκους του Αγιοχωρίου ως αντίποινα για το ξέσπασμα της εξέγερσης της Δράμας[6].
Διοικητικά αποτελούσε έδρα κοινότητας που συστάθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 1925 ως έδρα κοινότητας της επαρχίας Φυλλίδος. Το 1997 συνενώθηκε με άλλες κοινότητες για τη δημιουργία του καποδιστριακού δήμου Αλιστράτης[7]. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές που επιβλήθηκαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του προγράμματος Καλλικράτης, ανήκει στον δήμο Νέας Ζίχνης[8].
Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 478[1] | 668[1] | 598[1] | 639[1] | 507[1] | 486[9] | 359[9] | 330[10] | 276[2] |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 38.
- ↑ 2,0 2,1 «Αγιοχώρι (το) Δήμου Νέας Ζίχνης Τοπική Κοινότητα Αγιοχωρίου. Σέρρες – Μακεδονία». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος, Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, 1990, τόμος Β', σελ. 493.
- ↑ Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών - University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 138.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, σελ. 425, 473 και 668.
- ↑ Σπύρος Κουζινόπουλος, Δράμα 1941. Μια παρεξηγημένη εξέγερση, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2011, σελ. 178.
- ↑ «Διοικητικές μεταβολές / ΟΤΑ, Κοινότητα Γράτσιανης Νομού Σερρών». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2011.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Καλλικράτης - Διοικητική Διαίρεση - ΦΕΚ Β' 1292/11-8-2010
- ↑ 9,0 9,1 Τζούλια Θεοδωράκη-Πάτση, Αγροτικοί οικισμοί. H περίπτωση του νομού Σερρών, Διδακτορική Διατριβή, ΕΜΠ, 1997, σελ. 172.
- ↑ «Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». statistics.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2017.