Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λευκοθέα Σερρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°1′43″N 23°54′39″E / 41.02861°N 23.91083°E / 41.02861; 23.91083

Λευκοθέα
Λευκοθέα is located in Greece
Λευκοθέα
Λευκοθέα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΝέας Ζίχνης
Δημοτική ΕνότηταΑλιστράτης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών
Υψόμετρο180 μέτρα
Πληθυσμός
Πραγματικός9
Έτος απογραφής1991
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΔράτσοβον
Δράτσοβος
Δράτσοβα
δεδομένα

Η Λευκοθέα, έως το 1927 γνωστή ως Δράτσοβον[1], είναι εγκαταλελειμμένο χωριό που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Νέας Ζίχνης της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 180 μέτρων[2] στις νοτιοανατολικές παρυφές του Μενοικίου όρους, σε απόσταση 7 χιλιομέτρων ανατολικά της κωμόπολης Νέα Ζίχνη. Δίπλα ακριβώς από τον οικισμό, διέρχεται ο επαρχιακός δρόμος που οδηγεί στο χωριό Μανδήλι Σερρών.

Ο εγκαταλελειμμένος οικισμός αναφέρεται ανεπίσημα και ως Παλιά Λευκοθέα, προκειμένου να διακρίνεται από τον σημερινό οικισμό του Σταθμού Λευκοθέας.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά της Ζίχνας του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.

Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 59 σπίτια και 190 κατοίκους[3]. Σύμφωνα με τη γεωγραφική μελέτη «Οδοιπορικαί Σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου, Νέας Οροθετικής Γραμμής και Θεσσαλίας» του Nικόλαου Σχινά που εκδόθηκε το 1886 στην Αθήνα, ο πληθυσμός του οικισμού ήταν 150 πατριαρχικοί κάτοικοι[4]. Η στατιστική μελέτη του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμά ότι το 1900 ο οικισμός είχε 300 κατοίκους[5]. Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, αναφέρεται ότι το χωριό είχε 180 κατοίκους[6]. Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 168 Έλληνες κάτοικοι[7].

Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 168 κατοίκων[8]. Το 1915, λίγο πριν από τη Β΄ Βουλγαρική Κατοχή, ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 228 κατοίκους[7].

Ο οικισμός προσαρτήθηκε το 1920 στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Μανδηλίου, μαζί με τα χωριά Σκρίτζοβα (Σκοπιά) και Τρεστενίτσα (Κρυοπηγή)[9], ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα αποσπάστηκε από την προηγούμενη κοινότητα και ορίστηκε έδρα της νέας κοινότητας Δρατσόβου[10]. Το 1927 μετονομάστηκε σε Λευκοθέα[11].

Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων, τη δεκαετία του 1920 εγκαταστάθηκαν στη Λευκοθέα τουλάχιστον 20 οικογένειες προσφύγων[12].

Το χωριό εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τις αρχές τις δεκαετίας του 1960, έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν σε κοντινή τοποθεσία με χαμηλότερο υψόμετρο, σε απόσταση 2.5 χλμ. προς νοτιοανατολικά, δίπλα από την Σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης. Ο νέος οικισμός αναγνωρίστηκε το 1971 ως Σταθμός Λευκοθέας[13].

Σήμερα, το χωριό είναι εντελώς ερειπωμένο και όλα σχεδόν το σπίτια έχουν καταρρεύσει. Σε καλύτερη κατάσταση βρίσκεται το κτίριο όπου στεγαζόταν το σχολείο, καθώς και δύο εκκλησίες[14].

Πληθυσμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απογραφή Κάτοικοι Αναφ.
Άνδρες Γυναίκες Σύνολο
1913 84 84 168 [8]
1920 92 114 206 [15]
1928 157 154 311 [16]
1940 170 191 361 [17]
1951 340 [18]
1961 347 [19]
1971 172 [20]
1981 8 [21]
1991 9 [22]

Χάρτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χάρτης

Φωτογραφίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2023. 
  2. ↑ «Άτλας των δήμων και κοινοτήτων της Ελλάδος - Τόμος Δεύτερος». Ψηφιακή Βιβλιοθήκη ΕΛ.ΣΤΑΤ. Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1950. σελ. 78. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023. 
  3. ↑ Ethnographic des Vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique (στα Γαλλικά). Κωνσταντινούπολη: Courrier d`Orient. 1878. σελ. 40. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2023. 
  4. ↑ Σχινάς, Νικόλαος (1886). Οδοιπορικαί Σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου, Νέας Οροθετικής Γραμμής και Θεσσαλίας. Αθήνα: Τύποις "Messager d' Athènes". σελ. 487. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2023. 
  5. ↑ Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  6. ↑ Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 56. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 6. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 45. 
  9. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 2Α΄/4-1-1920. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 6. 
  10. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 221Α΄/12-9-1924. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1302. 
  11. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 7Α΄/14-1-1927. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 47. 
  12. ↑ Ονομαστικόν Ευρετήριον Αγροτών Προσφύγων - Τόμος 1ος. Αθήνα: Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων. 1928. σελ. ΧΧIΙΙ. Αύξων αριθ. υπεύθ. δηλώσεων 76621 - 76640: Δράτσοβον 
  13. ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ Danostories (29 Μαΐου 2017). «Παλιά Λευκοθέα το αέρινο χωριό (Δράτσοβα)». YouTube. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2023. 
  15. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 277. 
  16. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1935). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 324. 
  17. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1950). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 355. 
  18. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1955). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 169. 
  19. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1962). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 162. 
  20. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1972). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 160. 
  21. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1982). Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981 (PDF). Αθήνα. σελ. 168. 
  22. ↑ Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 (PDF). Αθήνα: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1994. σελ. 210. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λευκοθέα_Σερρών&oldid=10609274"