Αγνή της Καμπανίας
| Αγνή της Καμπανίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 7 Αυγούστου 1207[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ρενώ Β΄ του Μπαρ[2][3] |
| Τέκνα | Θεοβάλδος Α΄ του Μπαρ[2] Ερρίκος Α΄ του Μπαρ[2] Ρενώ, επίσκοπος του Σαρτρ[2] |
| Γονείς | Θεοβάλδος Β΄ της Καμπανίας και Ματθίλδη της Καρινθίας |
| Αδέλφια | Στέφανος Α΄ του Σανσέρ Ερρίκος Α΄ της Καμπανίας Θεοβάλδος Ε΄ του Μπλουά Γουλιέλμος ο Λευκόχειρ Ματθίλδη του Μπλουά-Καμπανίας Αδέλα της Καμπανίας Μαρία του Μπλουά-Καμπανίας |
Η Αγνή της Καμπανίας, γαλλ.: Agnès de Blois de Champagne (απεβ. 7 Αυγούστου 1207) από τον Οίκο του Μπλουά, ήταν μια γυναίκα υψηλής ευγένειας, κόμισσα του Μπαρ και κόρη του Θεοβάλδου Β΄ κόμη της Καμπανίας. Παντρεύτηκε τον Ρενώ Β΄ του Μπαρ, είχε κάποια πολιτική επιρροή κατά τη διάρκεια της ζωής τού συζύγου της, και, ως χήρα άσκησε εξουσία στον Μπαρ κατά τη διάρκεια τής ανηλικιότητας τού μεγαλύτερου γιου της.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν κόρη του Θεοβάλδου Β΄ κόμη της Καμπανίας και Δ΄ του Μπλουά, και της Mατθίλδης της Καρινθίας [4].
Ως σύζυγος του κόμη του Μπαρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε το 1155 ή γύρω στο 1150-1155 τον Ρενώ Β΄ κόμη του Μπαρ [4][5]. Αυτός ο γάμος είναι η αρχή της σταδιακής μετατόπισης του Μπαρ, εδάφους της Γερμανίας, στην τροχιά των βασιλέων της Γαλλίας, μια αλλαγή που ενισχύθηκε από τον γάμο το 1160 της αδελφής τής Αγνής, Αδέλας της Καμπανίας, με τον βασιλιά της Γαλλίας. Λουδοβίκο Ζ΄ τον νεότερο [4]. Τα παιδιά της Aγνής, Ερρίκος και Tιεμπώ κόμητες του Μπαρ ήταν έτσι εξαδέλφια του βασιλιά Φιλίππου Β΄ της Γαλλίας.
Η Aγνή έφερε ως προίκα στον σύζυγό της την κυριότητα του Λινύ [4][6], που αποτελείται από περίπου είκοσι χωριά μεταξύ του Oρναίν και του Mεύση [4]. Στις πράξεις που συντάσσει στο όνομά της, η Aγνή αυτοαποκαλείται κόμισσα του Μπαρ, και όχι του Μουσόν, του άλλου σημαντικού κάστρου της κομητείας, ενώ οι κόμητες συνήθως αναφέρουν και τα δύο κάστρα. Ο Mισέλ Παρίς καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι το εισόδημα (douaire) της Aγνής, δηλαδή τα αγαθά που της έδωσε ο σύζυγός της, βρίσκονταν στο Μπαρ, κοντά στο αβαείο του Tρουά-Φονταίν και στο κάστρο του Λινύ [6].
Η επιρροή της κόμισσας Aγνής φαίνεται αληθινή, αφού κατονομάζεται στις έξι από τις δεκατρείς γνωστές πράξεις του συζύγου της, ειδικά στις πράξεις δωρεάς σε αβαεία κοντά στην Καμπανία, τη χώρα καταγωγής της. Η Αγνή και ο Ρενώ Β΄ είχαν τέσσερις γιους. Επέλεξαν για τα δύο πρώτα ονόματα να προέρχονται από τη δική της οικογένεια, το όνομα του πατέρα της για τον μεγαλύτερο, Tιμπώ, και του αδελφού της για το μικρότερο, Ερρίκο, και για τα άλλα δύο παιδιά ονόματα που προέρχονται από την οικογένεια των Μπαρ, Ρενώ, όνομα τού συζύγου της και Ούγου, όνομα ενός από τους αδελφούς του [7] .
Η Aγνή έζησε παντρεμένη για μικρό χρονικό διάστημα, αφού παντρεύτηκε γύρω στο 1150-1155 και έμεινε χήρα δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το 1170. Από την άλλη, έμεινε χήρα για πολύ καιρό, τριάντα επτά χρόνια [7].
Ως μητέρα του κόμη του Μπαρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ρενώ Β΄ του Μπαρ απεβίωσε το 1170 και η χήρα του Aγνή άσκησε τότε την εξουσία, ως κηδεμόνας του γιου της Ερρίκου Α΄ του Μπαρ, μέχρι την ενηλικίωσή του το 1175. Είχε τη δική της σφραγίδα.
Γύρω στο 1172 η Aγνή οργάνωσε την εισβολή στην επισκοπική κομητεία του Βερντέν, την οποία διεκδίκησε για τον γιο της, επειδή την κατείχαν οι πρόγονοί του. Οι στρατοί της κομητείας του Μπαρ ερήμωσαν το Βερντέν για πέντε χρόνια. Αφορισμένοι από τον επίσκοπο του Βερντέν Αρνούλ ντε Σινύ, η μητέρα και ο γιος έπρεπε να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους, αλλά έλαβαν την επιμέλεια του αβαείου του Μπολιέ-αν-Αργκόν [8] .
Η Aγνή πάντρεψε γρήγορα τον μικρότερο γιο της, Τιμπώ, με τη Lωρέτ του Λους και του έδωσε την κυριαρχία του Μπριέ και του Éταίν. Εμπιστεύτηκε τους δύο μικρότερους γιους της, τον Ρενώ και τον Ούγο, στον αδελφό της, Γουλιέλμο τον Λευκόχειρα, διαδοχικά επίσκοπο Σαρτρ, αρχιεπίσκοπο Σαν και στη συνέχεια Ρενς. Προστατευόμενοι από τον θείο τους, έπαιρναν εκκλησιαστικά επιδόματα. Ο Ρενώ εξελέγη επίσκοπος της Σαρτρ το 1182 και παρέμεινε ως το 1217, ενώ ο Ούγκος έγινε κοσμήτωρ του Σαρτρ πριν από το 1192 [9] .
Ο Ερρίκος Α' του Μπαρ, που δεν είχε ακόμη νυμφευτεί, απεβίωσε κατά τη διάρκεια της Γ΄ Σταυροφορίας το 1190 και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Τιμπώ. Από τις τριάντα πράξεις που συντάχθηκαν από τον Ερρίκο Α' του Μπαρ, σε δέκα ήταν συνδρομητές από τη μητέρα του Αγνή, και αυτή η αναλογία παρέμεινε η ίδια υπό τον δευτερότοκο γιο του Τιμπώ Α' του Μπαρ.
Το 1197 η Aγνή ίδρυσε τη -με Σύλλογο- εκκλησία του Λινύ [10][11]. Την ίδια χρονιά, ο κόμης Tιεμπώ εγκατέλειψε τον τίτλο του κόμη του Moυσόν και κράτησε μόνο τον τίτλο του κόμη του Μπαρ, έτσι εγκαταστάθηκε κοντά στη μητέρα του [11]. Η Αγνή απεβίωσε στις 3 Αυγούστου 1207 [11]. Είναι θαμμένη στο αβαείο Τρουά-Φονταίν [10]. Είναι ένα παράδειγμα της αυξανόμενης θέσης, που κατείχαν οι γυναίκες στην πολιτική ζωή της εποχής τους [11] .
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αγνή και ο Ρενώ Β΄ είχαν τέσσερα παιδιά:
- Ερρίκος Α΄ (1156/1157-1190), κόμισσα του Μπαρ [12][9].
- Θεοβάλδος/Tιεμπώ Α΄[13][9], κόμης του Μπαρ.
- Ρενώ (απεβ. 1217) επίσκοπος του Σαρτρ από το 1182 ως το 1217[13][9].
- Ούγος, κοσμήτωρ (prévôt) του Συλλόγου του καθεδρικού της Σαρτρ, αρχιδιάκονος της Τουλ και πριμικήριος του Μετς, απεβίωσε πριν προλάβει να γίνει επίσκοπος[14][9].
Σημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00020149.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ p50721.htm#i507210. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Grosdidier de Matons 1921, σελ. 183.
- ↑ Parisse 1999, σελ. 74.
- ↑ 6,0 6,1 Parisse 1999, σελ. 76.
- ↑ 7,0 7,1 Parisse 1999, σελ. 75.
- ↑ Grosdidier de Matons 1921, σελ. 187-190.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Parisse 1999, σελ. 78.
- ↑ 10,0 10,1 Grosdidier de Matons 1921, σελ. 186.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Parisse 1999, σελ. 79.
- ↑ Grosdidier de Matons 1921, σελ. 186-201.
- ↑ 13,0 13,1 Grosdidier de Matons 1921, σελ. 184.
- ↑ Grosdidier de Matons 1921, σελ. 184-185.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Marcel Grosdidier de Matons (1921). Le comté de Bar, des origines au traité de Bruges (vers 950-1301). Mémoires de la Société des lettres, sciences et arts de Bar-le-Duc. Bar-le-Duc: Société des lettres, sciences et arts de Bar-le-Duc. σελ. 741..
- Michel Parisse, « Deux princesses douairières en Lorraine au XIIe siècle », dans Isabelle d’Angoulême, comtesse-reine et son temps (1186-1246) : Actes du colloque tenu à Lusignan, 8 au 10 novembre 1996, Poitiers, Centre d'études supérieures de civilisation médiévale, coll. « Civilisation Médiévale » (no 5), 1999, 193 p. (lire en ligne), p. 71–79.