Αθανάσιος Βασιλειάδης
| Αθανάσιος Βασιλειάδης | |
|---|---|
 | |
| Βουλευτής Κατερίνης-Βεροίας-Ναούσης | |
| Περίοδος 1932 – 1933 | |
| Βουλευτής Κατερίνης-Βεροίας-Ναούσης | |
| Περίοδος 1935 – 1936 | |
| Βουλευτής Κατερίνης-Βεροίας-Ναούσης | |
| Περίοδος 1946 – 1950 | |
| Βουλευτής Πιερίας | |
| Περίοδος 1950 – 1951 | |
| Δήμαρχος Κατερίνης | |
| Περίοδος 1943 – 1944 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1898 |
| Θάνατος | 26 Ιανουαρίου 1969 (71 ετών) Κατερίνη |
| Εθνότητα | ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Πολιτικό κόμμα | Λαϊκό Κόμμα, ΕΡΕ |
| Επάγγελμα | κτηματίας |
Ο Αθανάσιος Βασιλειάδης ή Βασιλείου (1898[1] - Κατερίνη, 26 Ιανουαρίου 1969) ήταν Έλληνας κτηματίας και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής Πιερίας με διάφορα κόμματα, ως Κοινοτάρχης και ως Δήμαρχος Κατερίνης.[2]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κοινοτάρχης και Δήμαρχος Κατερίνης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγόταν από την Ήπειρο. [3] Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τα κοινά και πολύ νέος, το 1925, εξελέγη αναπληρωτής πρόεδρος και το Δεκέμβριο του 1928 (μετά την παραίτηση του Αναστάσιου Τασιούλα) εξελέγη και ανέλαβε πρόεδρος της τότε Κοινότητας Κατερίνης, ως το 1929. Ως πρόεδρος μερίμνησε για τη ρυμοτομία και τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης και την κατασκευή πολλών έργων, όπως το υδραγωγείο. Σε αυτόν οφείλεται και η διάσωση του χώρου όπου βρίσκονταν τουρκικοί στρατώνες από την οικοπεδοποίηση για την εγκατάσταση αστικού συνοικισμού και η μετατροπή του χώρου σε δημοτικό πάρκο.[4]
Τον Ιούνιο του 1930 παντρεύτηκε την Μαρίκα Παπακωνσταντίνου.[5]Την περίοδο της Κατοχής, ο Αθανάσιος Βασιλειάδης ανέλαβε καθήκοντα Δημάρχου από το 1943 ως το 1944. Κατόρθωσε με τις ενέργειές του και με την πραότητα του χαρακτήρα του και συνάμα τη δεξιοτεχνία του, να τιθασεύσει την οργή των Γερμανών κατακτητών[4].
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βασιλειάδης κατήλθε υποψήφιος στις εκλογές του 1926 (για την τότε έδρα Κατερίνης-Βεροίας-Ναούσης) με το Λαϊκό Κόμμα και δεν εξελέγη, καθώς συγκέντρωσε 342 ψήφους. Εξελέγη για πρώτη φορά στις εκλογές του 1932 (αναφέρεται στην εκλογική περιφέρεια Βεροίας[1]) και επανεξελέγη στις εκλογές του 1935 με το Λαϊκό Κόμμα στην εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης συγκεντρώνοντας 40.116 ψήφους[6] και στις εκλογές του 1946, όπου έλαβε 11.698 ψήφους. Στις εκλογές του 1946 αναφέρεται επίσης ως υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης με τον Συνδυασμό Ηνωμένης Παρατάξεως Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Κόμμα), καθώς δεν είχε ακόμα ιδρυθεί ο νομός Πιερίας και εκλογικά η τελευταία αποτελούσε επαρχία του νομού Θεσσαλονίκης. Όταν η Πιερία έγινε πια νομός, ο Βασιλειάδης κατήλθε για μία ακόμη φορά υποψήφιος στις εκλογές του 1950 εξελέγη ξανά βουλευτής.
Ανάμεσα στα πρώτα του έργα ως βουλευτή ήταν η μέριμνά του για την ίδρυση (1936) του σανατορίου στη Μονή Πέτρας του Ολύμπου (μετέπειτα ΨΝΠΟ) και ήταν πρώτος πρόεδρος του Αδελφάτου. Πέτυχε επίσης την ίδρυση Πρωτοδικείου στην Κατερίνη (1947) παρά τις αντιδράσεις από τους ισχυρούς της Θεσσαλονίκης και την ίδρυση του Νοσοκομείου Κατερίνης (1944), το οποίο αρχικά στεγαζόταν με ενοίκιο. Συνετέλεσε επίσης στο να ιδρυθεί η Νομαρχία Πιερίας, το 1949.
Βουλευτικές εκλογές 1963 και 1964
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις εκλογές του 1963 κατήλθε μόνος του και συγκέντρωσε 5.301 ψήφους χωρίς να εκλεγεί[7]. Στις εκλογές του 1964 κατήλθε με την ΕΡΕ και το Κόμμα Προοδευτικών και συγκέντρωσε 5.569 σταυρούς. Από τη δεύτερη και την τρίτη κατανομή έγινε μεταβολή στις έδρες στην Πιερία, με αποτέλεσμα η ΕΡΕ να κερδίσει μια έδρα, την οποία κατέλαβε ο Αθανάσιος Βασιλειάδης, αντί του Κωνσταντίνου Δημόπουλου της Ένωσης Κέντρου.[8] Τελικά, με απόφαση του Εκλογοδικείου, τον Ιούλιο του 1964, ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος ορκίστηκε βουλευτής στην Πιερία καταλαμβάνοντας την έδρα του Αθανασίου Βασιλειάδη[9].
Θάνατος και κηδεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την επιβολή της δικτατορίας ο Βασιλειάδης, αντιμετώπισε προβλήματα υγείας. Απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1969 και κηδεύτηκε δημοτική δαπάνη την επόμενη ημέρα του θανάτου του, σε κλίμα πένθους και συγκίνησης, στις 27 Ιανουαρίου 1969.[4]. Λίγο μετά το θάνατό του, στις 20 Ιουλίου 1969, πέθανε και ο αδερφός του, Βασίλειος Βασιλειάδης, σε ηλικία 68 ετών, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης από το 1956.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 99 (αριθμ. 170)
- ↑ Καζταρίδης Ιωάννης, Κατερίνη: από τη μικρή κώμη στην πολύτροπη πόλη, εκδ. ΜΑΤΙ, 2006.
- ↑ Ορθόδοξος Επιστασία, τ. 1, 1955, σελ. 56.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 "Απεβίωσε και εκηδεύθη ο Αθ. Βασιλειάδης", "Νέα Εποχή", φ. 1/2/1969, σελ. 1 (μέσω ΓΑΚ - Αρχεία Νομού Πιερίας Αρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.).
- ↑ Εφ. Ηχώ των Πιερίων, 22-6-1930 (μέσω εφημερίδας "Νέα Εποχή"/ΓΑΚ, Αρχεία Ν. Πιερίας Αρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.)
- ↑ Στατιστική των Εκλογών Εθνικής Συνελεύσεως της 9ης Ιουνίου 1935, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Πέργαμος του ΕΚΠΑ, σελ. 30[νεκρός σύνδεσμος], ανάκτηση 24-7-2014.
- ↑ Νέα Εποχή, 9/11/1963 (μέσω ΓΑΚ ν. Πιερίας)
- ↑ "Μεταβολή εις τας έδρας των κομμάτων εκ της τρίτης κατανομής", Μακεδονία, 15/3/1964, σελ.1
- ↑ "Ωρκίσθησαν οι υπό του Εκλογοδικείου ανακηρυχθέντες τέσσαρες βουλευταί", Μακεδονία, 11/7/1964, σελ. 7
- ↑ Νέα Εποχή, φύλλο 26-7-1969, σελ. 1 (μέσω ΓΑΚ - Αρχεία Νομού Πιερίας Αρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.).