Αλίκη του Λέισυ, κόμισσα του Λίνκολν
| Αλίκη του Λέισυ, κόμισσα του Λίνκολν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Alice de Lacy (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 25 Δεκεμβρίου 1281 ή 25 Δεκεμβρίου 1281[1] Denbigh |
| Θάνατος | 2 Οκτωβρίου 1348 ή 2 Οκτωβρίου 1348[1] Λίνκολνσιρ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο Ουαλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ (από 1294)[2] Eubulus le Strange, 1st Baron Strange[2] Hugh de Freyne, Baron Freyne[2] |
| Γονείς | Henry de Lacy[3] και Margaret Longespée, Countess of Salisbury[3] |
| Θυρεός | |
 | |
Η Αλίκη του Λέισυ, αγγλ.: Alice de Lacy, suo jure Countess of Lincoln, suo jure 5th Countess of Salisbury (25 Δεκεμβρίου 1281 – 2 Οκτωβρίου 1348) ήταν Αγγλίδα ευγενής.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννημένη την ημέρα των Χριστουγέννων του 1281 στο Κάστρο Ντένμπιγκ, η Αλίκη ήταν η μοναχοκόρη και κληρονόμος του Ερρίκου του Λέισυ, κόμη του Λίνκολν και της Μαργαρίτας Λονζεσπέ, κόμισσας του Σόλσμπερι suo jure (ιδίω δικαιώματι). Η μητέρα της Mαργαρίτα ήταν η δισεγγονή[4]και η τελική κληρονόμος ενός από τους νόθους γιους του Ερρίκου Β' της Αγγλίας, του Γουλιέλμου Longespée (Μακρόξιφου), του οποίου το παρωνύμιο έγινε το επώνυμό του.
Τραγικά ατυχήματα είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο των δύο αδελφών τής Αλίκης στην παιδική ηλικία. Ο Εδμόνδος του Λέισυ πνίγηκε σε ένα πηγάδι στο κάστρο Ντένμπιγκ και ο Ιωάννης του Λέισυ έπεσε μοιραία από ένα στηθαίο στο κάστρο Πόντεφρακτ. Αυτό έκανε την Aλίκη διάδοχο κληρονόμο δύο κομητειών, μίας από τον πατέρα της και μίας από τη μητέρα της, τις οποία θα κληρονομούσε, αν οι γονείς της δεν είχαν άλλα παιδιά. Με την Αλίκη να ανήκει σε μια τόσο ισχυρή και πλούσια οικογένεια, ο βασιλιάς Εδουάρδος Α΄ κανόνισε τον αρραβώνα της «στο 9ο έτος του» με τον ανιψιό του, Τόμας του Λάνκαστερ, ο ίδιος κληρονόμος των κομητειών του Λάνκαστερ, Λέστερ και Ντέρμπι. Παντρεύτηκαν στις 28 Οκτωβρίου 1294, όταν η Αλίκη ήταν 13 ετών και ο Τόμας περίπου 16.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η πιθανότητα οι γονείς της Άλις να αποκτήσουν έναν άρρενα κληρονόμο είχε μειωθεί σημαντικά, και ο διακανονισμός γάμου αντανακλά την ισχυρή πιθανότητα, ότι η Αλίκη θα ήταν μια από τις μεγάλες κληρονόμους σε γη. Το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας κληρονομιάς της από τον πατέρα της, που περιελάμβανε την κομητεία του Λίνκολν και πολλά άλλα κτήματα, επρόκειτο να πάει στον Τόμας, με τη μεταβίβαση στους κληρονόμους του Τόμας. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν η Αλίκη και ο Τόμας δεν είχαν παιδιά μαζί, η περιουσία της θα ανήκε στους κληρονόμους τού συζύγου της, και όχι στους εξ αίματος συγγενείς της. Επίσης, αν η Αλίκη ζούσε περισσότερο από τον Τόμας, τότε με το δικό της τέλος, η κληρονομιά τού πατέρα της θα περνούσε πάλι στους κληρονόμους τού Τόμας, καθώς ο πατέρας της είχε συνεννοηθεί με τον βασιλιά ότι, αν η Αλίκη δεν είχε παιδιά, η κομητεία του Λίνκολν τού πατέρα της θα περνούσε στη βασιλική οικογένεια μετά το τέλος της. Ο γάμος δεν ήταν επιτυχής. Το ζεύγος δεν είχε παιδιά και έζησαν αρκετά χωριστές ζωές. Η Αλίκη ζούσε ως επί το πλείστον μόνη στο κάστρο της στο Πίκερινγκ του Γιόρκσιρ, ενώ ο Τόμας πήρε μια σειρά από ερωμένες και έκανε τουλάχιστον δύο νόθα παιδιά. [5]
Γίνεται κόμισσα. Πρώτος γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μητέρα της Αλίκης απεβίωσε το 1309 ή το 1310, περίπου 15 χρόνια μετά το γάμο. Η Αλίκη κληρονόμησε τούς τίτλους και τα κτήματά της, και έγινε κόμισσα του Σόλσμπερι suo jure (ιδίω δικαιώματι), ενώ ο σύζυγός της Θωμάς έγινε κόμης του Σόλσμπερι jure uxoris (συζυγικώ δικαιώματι).
Μερικά χρόνια αργότερα, με το τέλος τού πατέρα της, τον Φεβρουάριο του 1311, η Αλίκη έγινε η κόμισσα του Λίνκολν suo jure (ιδίω δικαιώματι). Ο σύζυγός της, Τόμας του Λάνκαστερ, έγινε κόμης του Λίνκολν jure uxoris (συζυγικώ δικαιώματι), κληρονόμησε όλα τα εδάφη τού πατέρα τής Αλίκης με το δικαίωμα τής συζύγου του και απέτισε φόρο υποτέλειας στον Εδουάρδο Β' της Αγγλίας γι' αυτά λίγο μετά το τέλος τού πεθερού του.
Με τις τρεις κομητείες που είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του το 1296, και τον έλεγχο των δύο κομητειών τής συζύγου του, ο Tόμας του Λάνκαστερ έγινε ο πλουσιότερος και ισχυρότερος άνθρωπος στην Αγγλία.
Πρώτη απαγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Φυλάκιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεύτερος γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεύτερη απαγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεύτερη φυλάκιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 p10686.htm#i106856.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 p10686.htm#i106856. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας > Γουλιέλμος Λονζεσπέ, 3ος κόμης του Σόλσμπερυ > Γουλιέλμος Λονζεσπέ ο Νεότερος > Γουλιέλμος Γ΄ Λονζεσπέ > Μαργαρίτα Λονζεσπέ, κόμισσα του Λίνκολν > Αλίκη του Λέισυ
- ↑ Warner, Kathryn Abandonment and Abduction: The Eventful Life of Alice de Lacy. Accessed 1 December 2022.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Mitchell, Linda E., Πορτρέτα μεσαιωνικών γυναικών: οικογένεια, γάμος και πολιτική στην Αγγλία, 1255-1350
- Warner, Kathryn Abandonment and Abduction: The Eventful Life of Alice de Lacy
- Εγγραφές Le Strange, Hamon, Le Strange: ένα χρονικό των πρώτων Le Stranges του Norfolk και του March of Wales AD 1100-1310, με τις γραμμές των Knockin και Blackmere να συνεχίζουν να εξαφανίζονται (1916)
- Whittaker, TD, An History of the Original parish of Whalley and Honor of Clitheroe, 1872 Αρχειοθετήθηκε 2018-09-28 στο Wayback Machine. Archived </link>
- Fryde, Natalie (1979). The tyranny and fall of Edward II, 1321-1326. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-54806-3.
- Holmes, G. A. (1955). "A Protest against the Despensers, 1326". Speculum. 30 (2). Speculum, Vol. 30, No. 2: 207–212.
- JR Maddicott, «Thomas of Lancaster, second earl of Lancaster, second earl of Leicester, and earl of Lincoln (c.1278–1322)», Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, Σεπτέμβριος 2004; online edn, Ιανουάριος 2007