Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης
.jpg)
.svg){kind=small}
Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης ή Αλφόνσος ο Αμείλικτος (Ισπανικά : Alfonso XI de Castilla, 13 Αυγούστου 1311 - 26 Μαρτίου 1350) μέλος του Καστιλιανού Οίκου της Ιβρέα ήταν Βασιλιάς της Καστίλης, Λεόν και Γαλικίας (1312 - 1350). Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Φερδινάνδου Δ΄ της Καστίλης και της Κωνσταντίας της Πορτογαλίας κόρης του Διονύσιος Α΄ της Πορτογαλίας. Με τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του (1312) ξέσπασαν πολλές διαφωνίες για την διαδοχή που ολοκληρώθηκαν την επόμενη χρονιά (1313). Όταν ενηλικιώθηκε ο Αλφόνσος ενίσχυσε σημαντικά την βασιλική εξουσία, τα μεγαλύτερα κατορθώματα του ήταν ότι έλυσε τα προβλήματα στο Στενό του Γιβραλτάρ και η κατάκτηση της Αλχεθίρας.
Κηδεμονία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Αλφόνσος ήταν μόλις ενός έτους και ένα μεγάλο συμβούλιο από τους πιο στενούς συγγενείς του ανέλαβε την αντιβασιλεία και την κηδεμονία του. Στο συμβούλιο συμμετείχαν η μάμμη του Μαρία της Μολίνα, η μητέρα του Κωνσταντία, ο μεγάλος θείος του ινφάντης Ιωάννης, κύριος της Βαλένθια δε Κάμπος (μικρότερος γιος του προπάππου του Αλφόνσου του Σοφού) και ο θείος του ινφάντης Πέτρος του Καμέρος. Η μητέρα του όμως ετελεύτησε (18 Νοεμβρίου 1313), κατόπιν απεβίωσαν ο ινφάντης Ιωάννης και ο ινφάντης Πέτρος σε στρατιωτική εκστρατεία στη Γρανάδα (1319), έτσι η μάμμη του Μαρία παρέμεινε μοναδική κηδεμόνας μέχρι το δικό της τέλος (1 Ιουλίου 1321).
Μετά το τέλος του Πέτρου σε μάχη (1319), ο θείος του Φίλιππος της Καστίλης (1292-1327), ο δεύτερου βαθμού θείος του Ιωάννης Εμμανουήλ της Βιγιένα (γιος του Εμμανουήλ της Καστίλης που ήταν μικρότερος αδελφός του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού) και ο Ιωάννης δε Καστίγια υ Άρο (γιος του Ιωάννη, κύριου της Βαλένθια δε Κάμπος) μοίρασαν το βασίλειο. Η διανομή εξασθένισε σημαντικά το Βασίλειο της Καστίλης, που λεηλατήθηκε από τους επαναστάτες και τους Μαυριτανούς. Μόλις ενηλικιώθηκε, ανέλαβε γρήγορα τον έλεγχο του βασιλείου και το ένωσε υπό την εξουσία του, εκτέλεσε επίσης όλους τους αντιπάλους του και διεκδικητές του θρόνου, ανάμεσα τους και τον θείο του Ιωάννη δε Καστίγια υ Άρο (1326).[12]
Προσωπική εξουσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η προτεραιότητα του ήταν να επεκτείνει το βασίλειο μέχρι το Στενό του Γιβραλτάρ κάτι που κατόρθωσε να κάνει μετά τον θρίαμβο του στην μάχη του Ριο Σαλάντο εναντίον των Μαρινιδών (1340) και την κατάκτηση του βασιλείου του Αλχεθίρας (1344). Όταν οι προσπάθειες του ολοκληρώθηκαν ξεκίνησε την Ρεκονκίστα απέναντι στο Μουσουλμανικό βασίλειο της Γρανάδας. Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ κέρδισε τα προσωνυμία "Εκδικητής" και "Αδίστακτος" όπως και το "Ριο Σαλάντο". Τα δυο πρώτα τα κέρδισε λόγω της αγριότητας που αντιμετώπισε τους ευγενείς που σφετερίστηκαν την εξουσία του όταν ήταν ανήλικος και την εκτέλεση τους, το δεύτερο με την μεγάλη νίκη του στους Μαυριτανούς στην συγκεκριμένη περιοχή της Ιβηρικής Χερσονήσου (1340).
Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης δεν έφτασε ποτέ σε όρια βιαιότητας όπως ο γιος του Πέτρος αλλά στάθηκε εξίσου αιματηρός στις μεθόδους καταστολής που χρησιμοποιούσε. Απαρνήθηκε την νόμιμη σύζυγο του Μαρία της Πορτογαλίας και προχώρησε σε εξωσυζυγικές σχέσεις με την Ελεονόρα δε Γουθμάν με την οποία έκανε 10 παιδιά, αυτό ήταν ένα κακό παράδειγμα για τον γιο και διάδοχο του Πέτρο. Άν δεν ακολουθούσε ο πρόωρος θάνατος του στην μεγάλη Πανώλη του 1350 στην πέμπτη πολιορκία του Γιβραλτάρ ίσως η χώρα να είχε αποφύγει τους σκληρούς εμφύλιους πολέμους που ακολούθησαν στην συνέχεια αφού ο ίδιος ο Αλφόνσος ΙΑ΄ είχε αρχίσει να συμβιβάζεται και να κατανοεί τους υπηκόους του. Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ πέθανε την νύχτα της 25ης - 26ης Μαρτίου 1350, οι πηγές τοποθετούν το θάνατο του εσφαλμένα στις 27 Μαρτίου.[13]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Κωνσταντία των Ιβρέα-Καστίλης, κόρη του Ιωάννη-Εμμανουήλ πρίγκιπα της Βιγιένα (1325), αλλά ακυρώθηκε δύο χρόνια αργότερα, χωρίς να αποκτήσουν παιδιά.
Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο (1328) την εξαδέλφη του Μαρία της Πορτογαλίας, κόρη του Αλφόνσου Δ΄ της Πορτογαλίας, με την οποία απέκτησε τέκνο:[14]
- Πέτρος 1334-1369, βασιλιάς της Καστίλης.
Με την ερωμένη του Ελεονώρα δε Γκουθμάν απέκτησε τέκνα:
- (νόθος) Πέδρο Αλφόνσο 1330-1338, κύριος του Αγκίλαρ δε Κάμπο, απεβ. 8 ετών.
- (νόθη) Χουάνα Αλφόνσα γενν. 1330, κυρία της Τραστάμαρα με τον γάμο της με τον Φαρνάντο Ρουίζ ντε Κάστρο (1354), ο γάμος ακυρώθηκε και παντρεύτηκε στην συνέχεια τον Φελίπε ντε Κάστρο.
- (νόθος) Σάντσο Αλφόνσο 1331-1343, 1ος κύριος της Λεδέσμα, απεβ. 12 ετών.
- (νοθος) Ερρίκος Β΄ 1333-1379, βασιλιάς της Καστίλης.
- (νόθος) Φαδρίκε Αλφόνσο 1333-1358, δίδυμος αδελφός του Ερρίκου Β΄, αρχηγός του Τάγματος του Σαντιάγκο και κύριος του Άρο.
- (νόθος) Φερνάνδο Αλφόνσο 1136-1350, 2ος κύριος της Λεδέσμα, απεβ. 14 ετών.
- (νόθος) Τέγιο Αλφόνσο 1337-1370, κύριος του Αγκίλαρ δε Κάμπο.
- (νόθος) Χουάν Αλφόνσο 1341-1359, κύριος του Μπαδαχόθ και του Χερέθ ντε λα Φροντέρα, απεβ. 18 ετών.
- (νόθος) Σάντσο Αλφόνσο 1342-1374, 1ος κόμης του Αλμπουρκέρκε.
- (νόθος) Πέδρο Αλφόνσο 1345-1359, απεβ. 14 ετών.
Μετά το τέλος του Αλφόνσου ΙΑ΄, η χήρα του Μαρία της Πορτογαλίας συνέλαβε και θανάτωσε την ερωμένη του Ελεονώρα.[15] Ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΑ΄ δεν περιγράφεται αρκετά ψηλός, αλλά είχε καλές αναλογίες, με γερό δέρμα και μαλλιά.[16]
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Αλφόνσου ΙΑ΄ τη Καστίλης |
|---|
|
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) EBchecked/topic/14733/Alfonso-XI.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 7916.
- ↑ Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 1670.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119167573. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.
- ↑ www
.tandfonline .com /doi /pdf /10 .1080 /03044181 .2013 .830981. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Kindred Britain»
- ↑ p11345.htm#i113443. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ https://books.google.gr/books?id=9Q6dBQAAQBAJ&pg=PA93&lpg=PA93&dq=alfonso+xi+of+castile&source=bl&ots=NhuoZy_98c&sig=S-DOsdi7OB2xyeY6QsDEkYIyrS4&hl=en&sa=X&ei=eqheVdHpMs2nyAT8qoLIBQ&redir_esc=y#v=onepage&q=alfonso%20xi%20of%20castile&f=false
- ↑ León-Sotelo & González Crespo 1986, σ. 588.
- ↑ Medieval Iberia: an encyclopedia, 75.
- ↑ Chapman, Charles Edward and Rafael Altamira, A history of Spain, (The MacMillan Company, 1922), 118.
- ↑ From 'Crónica de Pedro' by Pedro López de Ayala (1332–1407)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Chapman, Charles Edward and Rafael Altamira, A history of Spain, The MacMillan Company, 1922.
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Alphonso". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
- Hannay, D. (1911). "Alphonso" . In Chisholm, Hugh. Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press.
- León-Sotelo, María & González Crespo, Esther (1986). "Notas para el itinerario de Alfonso XI en el periodo de 1344 a 1350"
- Medieval Iberia: an encyclopedia, Ed. E. Michael Gerli and Samuel G. Armistead, Routledge, 2003.
- Ruiz, Teofilo F., "Towards a Symbolic History of Alfonso XI of Castile: Power, Ceremony and Triumph", The Emergence of León-Castile c.1065–1500: Essays Presented to J.F. O'Callaghan, (James J Todesca, ed.), Ashgate Publishing, Ltd., 2015
