Αμαλαφρίδα
| Αμαλαφρίδα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 460 |
| Θάνατος | 526[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γότθοι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Θρασαμούνδος |
| Τέκνα | Θεοδάτος Αμαλαβέργα |
| Γονείς | Θεοδέμιρος και Ερελέουβα |
| Αδέλφια | Θεοδώριχος ο Μέγας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Αμαλών |
Η Αμαλαφρίδα (άκμασε το 523) ήταν κόρη του Θευδέμιρου βασιλιά των Οστρογότθων και της Ερελέουβας. Αδελφός της ήταν ο Θευδέριχος ο Μέγας και γιος της Θεοδαχάτος, και οι δύο βασιλείς των Οστρογότθων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 500 ο Θεοδώριχος, για να παγιώσει την εξουσία του επί των υποτελών Βανδάλων, κανόνισε τον 2ο γάμο της αδελφής του με τον Θρασαμούνδο ηγεμόνα των Βανδάλων. Η Αμαλαφρίδα έφερε πολύ μεγάλη προίκα: το ακρωτήριο Λιλύβαιο (δυτικό άκρο της Σικελίας), μαζί με 1.000 Γότθους επίλεκτους πολεμιστές και 5.000 οπλισμένους ακολούθους.
Έπειτα από το τέλος του Θρασαμούνδου, που ήταν οπαδός του Άρειου, ο Ορθόδοξος διάδοχός του Χιλδέριχος εξέδωσε διάταγμα για την επιστροφή όλων των επισκόπων από την εξορία και του Βονιφατίου, ακούραστου οπαδού της Ορθοδοξίας, επισκόπου της εκκλησίας της Αφρικής. Τότε η Αμαλφρίδα αντέδρασε και ηγήθηκε μίας παράταξης εξέγερσης, που κάλεσε σε βοήθεια τους Μαυριτανούς. Η μάχη έγινε στην Κάπσα (νυν Γκάφσα), 300 μίλια νότια της πρωτεύουσας, στα όρια της Λιβυκής ερήμου.
Το 523 η παράταξη της Αρειανής Αμαλφρίδας ηττήθηκε και ο Χιλδέριχος τη συνέλαβε και τη φυλάκισε, έπειτα από μία επιτυχή προσπάθεια αποτίναξης της ηγεμονίας των Οστρογότθων. Επίσης σκότωσε τους Γότθους στρατιώτες της. Η Αμαλφρίδα απεβίωσε εγκάθειρκτη. άγνωστο πότε.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πρώτος της γάμος έγινε με κάποιον, που δεν γνωρίζουμε το όνομά του.
Παντρεύτηκε για 2η φορά τον Θρασαμούνδο ηγεμόνα των Βανδάλων.
Από τους συζύγους της είχε τέκνα:
- Θεοδαχάτος π.480-536, βασιλιάς των Οστρογότθων.
- Αμαλαβέργα, παντρεύτηκε τον Χερμαναφρίδο ηγεμόνα των Θουριγγίων.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- J.R. Martindale, The Prosopography of the Later Roman Empire, vol. 2, Cambridge 1980, pp. 63-64.
- M. Cristini, Il seguito ostrogoto di Amalafrida: confutazione di Procopio, Bellum Vandalicum 1.8.12, in «Klio», 99 (2017), pp. 278-289.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. 90813045. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018.