Θρασαμούνδος
| Θρασαμούνδος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 450 |
| Θάνατος | 6 Μαΐου 523 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο των Βανδάλων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αμαλαφρίδα |
| Γονείς | Γκέντο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς των Βανδάλων (496–523) |
Ο Θρασαμούνδος, λατιν. Thrasamundus (450 - 523) ήταν βασιλιάς των Βανδάλων και των Αλανών (496-523), ο 5ος στο βασίλειο των Βανδάλων της Βόρειας Αφρικής. Η βασιλεία του διήρκεσε 27 έτη και είναι η δεύτερη σε διάρκεια, μετά τον πάππο του Γιζέριχο (βασίλευσε 49 έτη).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος του Γκέντο πρίγκιπα των Βανδάλων, γιου του Γιζέριχου. Το 496 απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του Γουνθαμούνδος, που είχε διαδεχθεί τον θείο τους Ονώριχο (διάδοχο του Γιζέριχου). Από τους απογόνους του Γιζέριχου ζούσε μόνο αυτός και ο εξάδελφός του Χιλδέριχος, γιος του Ονώριχου. Έγινε βασιλιάς σύμφωνα με έναν νόμο, που θέσπισε ο πάππος του, κατά τον οποίο η βασιλεία περιέρχεται στο μεγαλύτερο άρρεν μέλος της οικογένειας του θανόντος βασιλιά. Οι Βάνδαλοι ήταν υποτελείς στον Θεοδώριχο τον Μεγάλο, βασιλιά των Οστρογότθων της Ιταλίας. Αυτός έδωσε την αδελφή του Αμαλαφρίδα ως σύζυγο στον Θρασαμούνδο μαζί με μεγάλη προίκα: το ακρωτήριο Λιλύβαιο (το δυτικό άκρο) της Σικελίας, που έτσι περιήλθε στους Βανδάλους, 1.000 επίλεκτους στρατιώτες και 5.000 οπλισμένους ακολούθους τους.[1] Ο ιστορικός Χέρβιγκ Βόλφραμ θεωρεί ότι αυτό έγινε το έτος 500, "αμέσως μετά τον εορτασμό της 30ετίας του Θεοδώριχου ως βασιλιά". Παρά τη συμμαχία, ο Θρασαμούνδος δεν μπόρεσε να έλθει σε βοήθεια του Θεοδώριχου, όταν το Ρωμαϊκό Ναυτικό επέδραμε την ακτή της νότιας Ιταλίας για να τον αποτρέψει να συνδράμει τον Αλάριχο βασιλιά των Βησιγότθων στη μάχη του Βουγιέ, όπου τελικά ηττήθηκε ο Αλάριχος.[2]
Ο Προκόπιος περιγράφει τη μάχη μεταξύ των Βερβέρων της Τρίπολης υπό τον Καμπαόν και των Βανδάλων, στην οποία οι Βερβέροι χρησιμοποίησαν ασυνήθιστες τακτικές για να νικήσουν το ιππικό των Βανδάλων.[3] Κατά το τελευταίο έτος της βασιλείας του, το σημαντικό λιμάνι της Μεγάλης Λέπτιδος λεηλατήθηκε από τους Βερβέρους. Ο Γρηγόριος Τουρώνης έγραψε ότι ο Θρασαμούνδος ξεκίνησε σκληρό διωγμό απέναντι στους Καθολικούς της Αγίας Τριάδας αναγκάζοντας τους να στραφούν με την βία στον Αρειανισμό. Ο Γρηγόριος καταγράφει ένα περιστατικό στο οποίο μιά αγρότισσα βαπτιζόταν Αρειανή παρά την θέληση της, αφόδευσε στο νερό και κατόπιν αποκεφαλίστηκε για τιμωρία.[4] Επίσης ο Θρασαμούνδος έληξε τα πολλά έτη διωγμού της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που είχαν ξεκινήσει από τον Αρειανό θείο του Χουνέριχο, μία κίνηση που βελτίωσε τις σχέσεις των Βανδάλων με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Ο Προκόπιος αναφέρει πως ήταν "ένας πολύ ιδιαίτερος φίλος του Αυτοκράτορα Αναστάσιου".[5] Ο Θρασαμούνδος απεβίωσε το 523 και τον διαδέχθηκε α εξάδελφός του Χιλδέριχος, ο μεγαλύτερος γιος του Ονώριχου.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 500 την Αμαλαφρίδα, κόρη του Θεοδώριχου του Μεγάλου βασιλιά των Οστρογότθων στην Ιταλία. Ήταν ο 2ος σύζυγός της.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Procopius, De Bellis III.8.11-13. Translated by H.B. Dewing, Procopius (Cambridge: Loeb Classical Library, 1979), Τομ. 2, σ. 77
- ↑ Herwig Wolfram, History of the Goths, translated by Thomas J. Dunlap (Berkeley: University of California, 1988), σ. 308
- ↑ Procopius, III.8.15 - 29; translated by Dewing, Τομ. 2, σσ. 77 - 83
- ↑ Gregory of Tours, A history of the Franks, Pantianos Classics, 1916
- ↑ Procopius, III.8.14; translated by Dewing, Τομ. 2, σ. 77
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Procopius, De Bellis III.8.11-13. Translated by H.B. Dewing, Procopius (Cambridge: Loeb Classical Library, 1979), vol. 2 p. 77
- Herwig Wolfram, History of the Goths, translated by Thomas J. Dunlap (Berkeley: University of California, 1988), p. 308
