Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 2024

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 2024
2020 ←
 5 Νοεμβρίου 2024
 → 2028
538 μέλη του Εκλεκτορικού Κολλεγίου
270 ψήφοι χρειάζονται για νίκη
 
Επικεφαλής Ντόναλντ Τραμπ Κάμαλα Χάρις
Κόμμα Ρεπουμπλικανοί Δημοκρατικοί
Πολιτειακή έδρα Φλόριντα Καλιφόρνια
Συνυποψήφιος Τζέι Ντι Βανς Τιμ Γουόλς
Εκλεκτορική ψήφος 312 226
Πολιτείες που κέρδισε 31 + ME-02 19 + DC + NE-02
Λαϊκή ψήφος 74.650.754 70.916.946
Ποσοστό 50,6% 47,9%

Χάρτης των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών του 2024.
Το κόκκινο υποδηλώνει πολιτείες που κέρδισαν οι Τραμπ / Βανς (Ρ).
Το μπλε υποδηλώνει πολιτείες που κέρδισαν οι Χάρις / Γουόλς (Δ).
Το γκρι υποδηλώνει πολιτείες όπου απομένει να καθοριστεί νικητής.
Οι αριθμοί δείχνουν τις εκλογικές ψήφους που δόθηκαν από κάθε πολιτεία και την Περιφέρεια της Κολούμπια.
Απερχόμενος Πρόεδρος

Τζο Μπάιντεν
Δημοκρατικοί

Εκλεγμένος Πρόεδρος

Ντόναλντ Τραμπ
Ρεπουμπλικανοί

Οι προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών του 2024 (αγγλικά: 2024 United States presidential election) ήταν οι 60ές προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, και έγιναν την Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024.[1] Ο Ντόναλντ Τραμπ από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κέρδισε την αντίπαλό του, Κάμαλα Χάρις των Δημοκρατικών (την τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ στην κυβέρνηση των Δημοκρατικών), με 312 εκλεκτορικές ψήφους έναντι 226 της Χάρις και ποσοστό λαϊκής ψήφου 50,6% έναντι 47,9% της Χάρις.[2][3] Καθώς είχε προηγηθεί η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ από τις 20 Ιανουαρίου 2017 έως τις 20 Ιανουαρίου 2021, ο Τραμπ έγινε ο δεύτερος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, στην ιστορία της χώρας, που θα υπηρετήσει δύο μη συνεχόμενες θητείες, και ο πρώτος πρόεδρος μετά από 132 χρόνια, από τότε που ο Γκρόβερ Κλίβελαντ (1885–1889 και 1893–1897) κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 1892.[4] Η ορκωμοσία του Τραμπ θα γίνει τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2025 και θα αναλάβει καθήκοντα ως ο 47ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ ο τίτλος του, αφού αναλάβει, θα είναι «45ος και 47ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών».[5]

Σύμφωνα με την αμερικανική εκλογική νομοθεσία, οι ψηφοφόροι στις 50 πολιτείες και στην Ουάσινγκτον, Π.Κ. κλήθηκαν να επιλέξουν εκλέκτορες στο Εκλεκτορικό Κολέγιο των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι στη συνέχεια εκλέγουν τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και τον Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών για μια θητεία τεσσάρων ετών αντίστοιχα. Σύμφωνα με τον νόμο της 23ης Ιανουαρίου 1845 για την ημέρα των προεδρικών εκλογών, η ημέρα διεξαγωγής των εκλογών είναι η Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου, και στις εκλογές αυτές ήταν η 5η Νοεμβρίου του 2024.

Ο προηγούμενος εν ενεργεία Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, αρχικά κατέβηκε ως υποψήφιος και έγινε ο πιθανολογούμενος υποψήφιος του κόμματος του, αντιμετωπίζοντας ελάχιστη αντίσταση.[6][7] Όμως, η σοκαριστικά κακή επίδοση του Μπάιντεν στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ της 27 Ιουνίου απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ, ενίσχυσε τις ανησυχίες για την ηλικία και την υγεία του, και οδήγησε σε εσωκομματικές πιέσεις προς την παραίτηση του από την εκστρατεία.[8] Αν και αρχικά ήταν ανένδοτος στο να παραμείνει στην κούρσα, ο Μπάιντεν αποσύρθηκε επίσημα στις 21 Ιουλίου, και έγινε ο πρώτος επιλέξιμος εν ενεργεία Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που αποσύρθηκε από την κούρσα μετά τον Λύντον Τζόνσον το 1968. Στη συνέχεια, υποστήριξε την Αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, η οποία πήρε και επισήμως το χρίσμα στις 5 Αυγούστου. Η Χάρις επέλεξε τον Τιμ Γουόλς, τον τωρινό κυβερνήτη της Μινεσότα, ως τον συνυποψήφιό της για Αντιπρόεδρο.

Η απόσυρση του Μπάιντεν, τον έκανε τον πρώτο υποψήφιο που πληροί τις προϋποθέσεις για δεύτερη θητεία, μετά τον Λύντον Τζόνσον, που επέλεξε να μην ξανακατέβει υποψήφιος στις εκλογές, και τον πρώτο στην αμερικανική ιστορία που αποσύρθηκε αφού είχε εξασφαλίσει αρκετούς αντιπρόσωπους για να κερδίσει το χρίσμα.[9] Η Χάρις είναι η πρώτη υποψήφια που δεν συμμετείχε στις προκριματικές εκλογές μετά τον Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, επίσης το 1968.[10]

Ο προκάτοχος του Μπάιντεν, ο Ντόναλντ Τραμπ, μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, έλαβε μέρος στις εκλογές για μια δεύτερη, μη-διαδοχική θητεία, μετά την ήττα του από τον Μπάιντεν το 2020.[11] Ο Τραμπ επίσης αντιμετώπισε ελάχιστη αντίδραση στις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Ο Τραμπ πήρε και επισήμως το χρίσμα στο Εθνικό Συνέδριο του κόμματος, μαζί με τον συνυποψήφιο του, τον Γερουσιαστή από το Οχάιο, Τζέι Ντι Βανς. Η εκστρατεία του Τραμπ έχει δεχτεί κριτική από νομικούς εμπειρογνώμονες, ιστορικούς, και πολιτικούς επιστήμονες για τις επικλήσεις του στην βίαια ρητορική και στις αυταρχικές δηλώσεις του.[12][13][14] Κατά την εκστρατεία των εκλογών του 2024, ο Τραμπ συνεχίζει να επαναλαμβάνει τις ψευδές δηλώσεις του πως οι εκλογές του 2020 ήταν στημένες και πως κλάπηκαν από αυτόν, οδηγώντας στην εισβολή στο Αμερικανικό Καπιτώλιο.[15] Το 2023 και το 2024, ο Τραμπ βρέθηκε υπεύθυνος και ένοχος σε αστικές και ποινικές διαδικασίες, αντίστοιχα, για σεξουαλική κακοποίηση, δυσφήμιση, χρηματοοικονομική απάτη, και παραποίηση επιχειρηματικών εγγράφων, και έγινε ο πρώτος πρώην πρόεδρος που καταδικάστηκε για έγκλημα.[16] Στις 13 Ιουλίου, ο Τραμπ επιβίωσε από μία απόπειρα δολοφονίας του, όπου πυροβολήθηκε στο αυτί.

Οι Προεδρικές εκλογές έλαβαν μέρος ταυτόχρονα με τις εκλογές για την Γερουσία, την Βουλή των Αντιπροσώπων, τις κυβερνητικές, τις νομοθετικές για τις πολιτείες και διάφορες πολιτειακές και τοπικές εκλογές και δημοψηφίσματα. Οι πολιτείες «κλειδιά» που φαίνονταν ότι ταλαντεύονται και θα έδιναν τη νίκη στον εκάστοτε υποψήφιο συμπεριλαμβάνουν την Αριζόνα, Τζόρτζια, Μίσιγκαν, Νεβάδα, Βόρεια Καρολίνα, Πενσυλβάνια, και Ουισκόνσιν.[17][18] Τα κυριότερα θέματα της εκστρατείας ήταν η άμβλωση,[19][20][21] η ασφάλεια των συνόρων και η μετανάστευση,[22][23] η υπερθέρμανση του πλανήτη και κλιματική αλλαγή,[24][25] η δημοκρατία,[26][27] η οικονομία,[28] η εκπαίδευση,[29] η εξωτερική πολιτική και διεθνείς σχέσεις,[30] το σύστημα υγείας,[31] και τα Δικαιώματα ΛΟΑΤ.[32] Οι νικητές Ντόναλντ Τραμπ και Τζέι Ντι Βανς, αναμένεται να ορκιστούν στις 20 Ιανουαρίου 2025, ως ο 47ος Πρόεδρος και ως ο 50ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αντίστοιχα.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαδικασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Άρθρο Δύο του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι για να υπηρετήσει ένας άνθρωπος στη θέση του προέδρου, πρέπει να είναι (φυσικά) γεννημένος πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών, ηλικίας τουλάχιστον 35 ετών και κάτοικος των Ηνωμένων Πολιτειών για τουλάχιστον 14 χρόνια.

Οι υποψήφιοι για την προεδρία πρέπει να αναδειχθούν από κάποιο από τα διάφορα πολιτικά κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών, τα οποία συνήθως επιλέγουν τους υποψήφιους με προκριματικές εκλογές. Οι προκριματικές συνήθως διεξάγονται με έμμεση εκλογική διαδικασία, στην οποία οι εκλογείς εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους (από την λίστα ενός κόμματος), και αυτοί με τη σειρά τους εκλέγουν τον υποψήφιο που θα εκπροσωπήσει το κόμμα στις προεδρικές εκλογές. Ο υποψήφιος για την προεδρία πρέπει να επιλέξει έναν συνυποψήφιο για την αντιπροεδρία, ώστε να καταρτιστεί η λίστα υποψηφίων του κόμματος, η οποία στη συνέχεια πρέπει να επικυρωθεί από τους αντιπροσώπους. Στις γενικές εκλογές του Νοεμβρίου η εκλογική διαδικασία είναι έμμεση, και οι ψηφοφόροι εκλέγουν τα μέλη του Εκλογικού Κολεγίου, τους εκλέκτορες που εκλέγουν τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο με άμεσες εκλογές.[33]  

Εάν κανένας υποψήφιος δεν συγκεντρώσει τις απαιτούμενες 270 ψήφους εκλεκτόρων που απαιτούνται για να κερδίσει τις εκλογές, τότε η Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών θα ορίσει ως πρόεδρο τον έναν από τους τρεις υποψηφίους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους εκλεκτόρων, και ομοίως η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών θα επιλέξει τον αντιπρόεδρο με πλειοψηφικά κριτήρια.

Εκλογιμότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η 22η τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ ορίζει ότι ένα άτομο δεν μπορεί να εκλεγεί στην προεδρία για περισσότερες από δύο φορές. Αυτό σημαίνει ότι οι πρώην πρόεδροι Μπιλ Κλίντον, Τζορτζ Μπους και Μπαράκ Ομπάμα δεν μπορούν να επανεκλεγούν στην προεδρία.

Ο πρώην πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ, ο οποίος έχει διατελέσει μόνο μία θητεία ως πρόεδρος, βάσει του Συντάγματος επιτρέπεται να εκλεγεί για ακόμα μία θητεία, αλλά δεν έθεσε την υποψηφιότητά του στις εκλογές του 2020, δηλώνοντας: «[στην ηλικία των] 95 δεν το συζητάμε με τίποτα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να περπατήσω. Μάλλον έχει περάσει ο καιρός που μπορούσα να ασχοληθώ με την πολιτική, ή να διεκδικήσω την προεδρία». Επίσης, ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επίσης έχει διατελέσει μία προεδρική θητεία, επιτρέπεται να εκλεγεί για μία θητεία ακόμα.

Υποψήφιοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοκρατικό Κόμμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Απριλίου 2023, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε επίσημα την εκστρατεία του για την επανεκλογή του, επικυρώνοντας πως η Αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις θα παρέμενε η συνυποψήφιά του.[34][35] Μετά την ανακοίνωση αυτή, οι Ρεπουμπλικάνοι αύξησαν την προσοχή τους στη Χάρις, εντείνοντας την κριτική εναντίον της.[36] Στα τέλη του 2021, εν μέσω της πτώσης των ποσοστών αποδοχής του Μπάιντεν, δημιουργήθηκαν εικασίες σχετικά με το αν θα διεκδικούσε την επανεκλογή του.[37] Δημόσια πρόσωπα όπως οι βουλευτές Κάρολιν Μαλόνεϊ, Τιμ Ράιαν, και ο πρώην βουλευτής Τζο Κάνινγκχαμ, προέτρεψαν τον Μπάιντεν να μην κατέβει.[38][39][40]

Οι ανησυχίες σχετικά με την ηλικία του Μπάιντεν ήταν εξαιρετικά σοβαρές, δεδομένου ότι ήταν ο γηραιότερος που ανέλαβε το αξίωμα στην ηλικία των 78 ετών, που θα τον έκανε 82 ετών στο τέλος της πρώτης θητείας του και 86 ετών στο τέλος μιας πιθανής δεύτερης θητείας.[41] Μια δημοσκόπηση τον Απρίλιο του 2023 έδειξε ότι το 70 τοις εκατό των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου του 51 τοις εκατό των Δημοκρατικών, πίστευαν ότι ο Μπάιντεν δεν θα έπρεπε να διεκδικήσει δεύτερη θητεία, με σχεδόν τους μισούς να αναφέρουν ως λόγο την ηλικία του. Το ποσοστό αποδοχής του Μπάιντεν βρισκόταν στο 41%, με το 55% να τον αποδοκιμάζει, σύμφωνα με τον εθνικό μέσο όρο δημοσκοπήσεων του συγκεντρωτή δημοσκοπήσεων FiveThirtyEight.[42] Προέκυψαν, επίσης, εικασίες ότι ο Μπάιντεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια προκριματική πρόκληση από την προοδευτική παράταξη του Δημοκρατικού Κόμματος.[43][44] Ωστόσο, αφού οι Δημοκρατικοί ξεπέρασαν τις προσδοκίες στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, πολλοί πίστευαν ότι οι πιθανότητες του Μπάιντεν να εξασφαλίσει το χρίσμα του κόμματος είχαν αυξηθεί.[45]

Η συγγραφέας Μαριάν Γουίλιαμσον ήταν η πρώτη που αμφισβήτησε τον Μπάιντεν, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά της τον Φεβρουάριο του 2023.[46] Τον Απρίλιο του 2023, ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ μπήκε επίσης στην κούρσα, αλλά αργότερα μετέτρεψε την εκστρατεία του σε ανεξάρτητη υποψηφιότητα στις 9 Οκτωβρίου 2023.[47] Ο βουλευτής Ντιν Φίλιπς εντάχθηκε στον αγώνα στις 26 Οκτωβρίου 2023.[48] Η Γουίλιαμσον αρχικά αποσύρθηκε από την κούρσα τον Φεβρουάριο του 2024, αλλά αργότερα συνέχισε την εκστρατεία της, για να την τερματίσει και πάλι στις 11 Ιουνίου 2024.[49][50][51]

O Τζέισον Πάλμερ, που εξέπληξε πολλούς με την νίκη του στις προκριματικές εκλογές στην Αμερικανική Σαμόα, έγινε ο πρώτος υποψήφιος που κέρδισε αμφισβητούμενες προκριματικές εκλογές κόντρα σε έναν εν ενεργεία πρόεδρο μετά τον Τεντ Κένεντι το 1980. Ωστόσο, ο Πάλμερ ανέστειλε την εκστρατεία του στις 15 Μαΐου 2024.[52] Στις 12 Μαρτίου 2024, ο Μπάιντεν εξασφάλισε την πλειοψηφία των αντιπροσώπων και έγινε ο πιθανολογούμενος υποψήφιος των Δημοκρατικών.[53]

Παρά την εξασφάλιση της υποψηφιότητας, ο Μπάιντεν αντιμετώπισε σημαντική αντίσταση από τους «Αδέσμευτους Ψηφοφόρους» που συνολικά συγκέντρωσαν περισσότερες ψήφους από πολλούς κύριους υποψήφιους στις προκριματικές εκλογές του 2020, και κέρδισαν 36 αντιπροσώπους.[54] Μετά από μια καταστροφική, και ευρέως αποδοκιμασμένη, επίδοση σε τηλεοπτικό ντιμπέιτ εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ στις 27 Ιουνίου 2024, ο Μπάιντεν αποσύρθηκε επίσημα από την προεκλογική κούρσα στις 21 Ιουλίου, υποστηρίζοντας την Κάμαλα Χάρις ως διάδοχό του.[55] Η Χάρις ανακοίνωσε γρήγορα την προεκλογική της εκστρατεία και εξασφάλισε αρκετές εγκρίσεις αντιπροσώπων μέχρι τις 22 Ιουλίου, με αποτέλεσμα να γίνει η πιθανολογούμενη υποψήφια.[56]

Το Δημοκρατικό Κόμμα διεξήγαγε εικονική ονομαστική ψηφοφορία στις 2 Αυγούστου, όπου ο Χάρις εξασφάλισε την πλειοψηφία των ψήφων των αντιπροσώπων και έγινε η επίσημη υποψήφια στις 5 Αυγούστου.[57] Την επόμενη ημέρα επέλεξε τον Τιμ Γουόλς ως συνυποψήφιό της.[58] Εάν επιτύχει, η Χάρις θα γράψει ιστορία ως η πρώτη γυναίκα και η πρώτη Ασιάτισσα Αμερικανίδα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.[59] Ο Γουολς θα είναι ο πρώτος αντιπρόεδρος που θα έχει υπηρετήσει στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.[60]

Δημοκρατικό Κόμμα (ΗΠΑ)
Δημοκρατικό Κόμμα (ΗΠΑ)
Υποψήφιοι του Δημοκρατικού Κόμματος για το 2024
Κάμαλα Χάρις Τιμ Γουόλς
για Πρόεδρος για Αντιπρόεδρος
49η
Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
(2021–σήμερα) 		41ος
Κυβερνήτης της Μινεσότα
(2019–σήμερα)

Ρεπουμπλικανικό Κόμμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο τότε εν ενεργεία πρόεδρος, ηττήθηκε από τον Τζο Μπάιντεν στις εκλογές του 2020 και, επειδή είχε προηγουμένως κυβερνήσει για μία μόνο 4ετία, δεν είχε περιορισμό θητείας για να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα το 2024, καθιστώντας τον τον πέμπτο πρώην πρόεδρο που διεκδικεί δεύτερη μη συνεχόμενη θητεία. Αυτό σήμαινε ότι αν κέρδιζε, όπως και έγινε τελικά, ο Τραμπ θα γινόταν ο δεύτερος πρόεδρος που κερδίζει μη συνεχόμενη θητεία, μετά τον Γκρόβερ Κλίβελαντ στις 1892.[61] Ο Τραμπ κατέθεσε δήλωση υποψηφιότητας στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή (FEC) στις 15 Νοεμβρίου 2022 και ανακοίνωσε την την υποψηφιότητά του σε ομιλία του στο θέρετρο Mar-a-Lago την ίδια ημέρα.[62][63] Ο Τραμπ θεωρούνταν από νωρίς επικρατέστερος υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων.[64] Ο Τραμπ είχε ήδη ανακοινώσει τον Μάρτιο του 2022 ότι ο πρώην αντιπρόεδρός του Μάικ Πενς δεν θα ήταν ο υποψήφιος σύντροφός του.[65] Ο Τραμπ βρέθηκε υπεύθυνος σε αστικές διαδικασίες για σεξουαλική κακοποίηση και δυσφήμιση το 2023, δυσφήμιση το 2024, και χρηματοοικονομική απάτη το 2024, και έγινε ο πρώτος πρώην πρόεδρος που καταδικάστηκε για κακούργημα.[16]

Τον Μάρτιο του 2023, ο Τραμπ παραπέμφθηκε σχετικά με την υπόθεση πληρωμής με την ηθοποιό ερωτικών ταινιών Στόρμι Ντάνιελς.[66] Ο Τραμπ παραπέμφθηκε και πάλι σε δίκη τον Ιούνιο για τον χειρισμό διαβαθμισμένων εγγράφων που περιείχαν υλικό ευαίσθητο για την εθνική ασφάλεια. Ο Τραμπ έχει δηλώσει αθώος σε όλες τις κατηγορίες που σχετίζονται με αυτές τις κατηγορίες.[67][68]

Ο Τραμπ αντιμετώπισε αντιπολίτευση στις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, νικώντας εύκολα τη Νίκι Χέιλι.[69]

Ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ντε Σάντις θεωρήθηκε ως ο κύριος διεκδικητής του Τραμπ για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, εφόσον συγκέντρωσε περισσότερα χρήματα για την εκστρατεία του το πρώτο εξάμηνο του 2022 και είχε πιο ευνοϊκά νούμερα δημοσκοπήσεων από τον Τραμπ μέχρι το τέλος του 2022.[70][71][72] Στις 24 Μαΐου 2023, ο ντε Σάντις ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στο Twitter σε μια διαδικτυακή συζήτηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Twitter Ίλον Μάσκ. «Η αμερικανική παρακμή δεν είναι αναπόφευκτη-είναι μια επιλογή... Διεκδικώ την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών για να ηγηθώ της μεγάλης αμερικανικής μας επιστροφής», δήλωσε ο ντε Σάντις. Η εκστρατεία του δήλωσε ότι συγκέντρωσε 1 εκατομμύριο δολάρια την πρώτη ώρα μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του.[73] Μιλώντας στην εκπομπή Fox & Friends, δήλωσε ότι θα «καταστρέψει τον αριστερισμό» στις Ηνωμένες Πολιτείες.[74] Στα τέλη Ιουλίου 2023, ο εθνικός μέσος όρος των δημοσκοπήσεων του FiveThirtyEight για τις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων είχε τον Τραμπ στο 52% και τον DeSantis στο 15%.[75]

Μετά τις προκριματικές εκλογές στην Άϊοβα, στις οποίες ο Τραμπ σημείωσε συντριπτική νίκη, ο ντε Σάντις και ο επιχειρηματίας Βιβέκ Ραμασουάμι εγκατέλειψαν την κούρσα και υποστήριξαν τον Τραμπ, αφήνοντας τον πρώην πρόεδρο και τη Νίκι Χέιλι, την πρώην κυβερνήτη της Νότιας Καρολίνας που υπηρέτησε στο υπουργικό συμβούλιο του Ντόναλντ Τραμπ, ως τους μόνους εναπομείναντες σημαντικούς υποψηφίους.[76][77] Ο Τραμπ συνέχισε να κερδίζει και τους τέσσερις επόμενους προκριματικούς διαγωνισμούς, ενώ η εκστρατεία της Χέιλι αγωνιζόταν να αποκτήσει δυναμική.[78] Στις 6 Μαρτίου 2024, την επομένη της νίκης της μόνο σε μία από τις δεκαπέντε προκριματικές εκλογές της Σούπερ Τρίτης, η Χέιλι ανέστειλε την προεκλογική της εκστρατεία.[79]

Στις 12 Μαρτίου 2024, ο Τραμπ έγινε επίσημα ο πιθανολογούμενος προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών.[80]

Στις 15 Ιουλίου 2024, την πρώτη ημέρα του εθνικού συνεδρίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο Τραμπ ανακοίνωσε επίσημα ότι ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς από το Οχάιο θα ήταν ο συνυποψήφιός του. Εάν εκλεγεί, θα είναι ο πρώτος πεζοναύτης και ο πρώτος βετεράνος του πολέμου του Ιράκ που θα υπηρετήσει ως αντιπρόεδρος.[81] Μόλις δύο μέρες νωρίτερα, ο Τραμπ επιβίωσε από μία απόπειρα κατά της ζωής του, όπου πυροβολήθηκε στο αυτί.[82]

Στις 18 Ιουλίου 2024, ο Τραμπ δέχθηκε το χρίσμα από το εθνικό συνέδριο των Ρεπουμπλικανών για να γίνει ο υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών. Αυτή ήταν η τρίτη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση στην οποία ήταν ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών.[83]

Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (ΗΠΑ)
Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (ΗΠΑ)
Υποψήφιοι του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος
για το 2024
Ντόναλντ Τραμπ Τζέι Ντι Βανς
για Πρόεδρος για Αντιπρόεδρος
45ος
Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
(2017–2021) 		Γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών
από το Οχάιο
(2023–σήμερα)

Αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χάρις Τραμπ ✔
226
301
↑
Νίκη: 270 Ψήφοι

Γενικά αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτέλεσματα ανά πολιτεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Election Planning Calendar» (PDF). essex-virginia.org. Essex County, Virginia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2016. 
  2. ↑ «Trump wins the US Presidency». AP News. 2024-11-06. https://apnews.com/live/trump-harris-election-updates-11-5-2024. Ανακτήθηκε στις 2024-11-06. 
  3. ↑ Tumin, Remy; Rogers, Katie (2024-11-06). «Harris Will Deliver Concession Speech to Nation After Losing to Donald Trump». The New York Times. https://www.nytimes.com/2024/11/06/us/politics/harris-concession-speech-address-time.html. Ανακτήθηκε στις 2024-11-06. 
  4. ↑ Hajela, Deepti (6 Νοεμβρίου 2024). «Trump isn't first to be second: Grover Cleveland set precedent of non-consecutive presidential terms». AP News. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2024. 
  5. ↑ Miller, Zeke· Price, Michelle L.· Weissert, Will· Colvin, Jill (5 Νοεμβρίου 2024). «Trump wins the White House in political comeback rooted in appeals to frustrated voters» (στα Αγγλικά). AP News. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2024. 
  6. ↑ Kinery, Emma (25 Απριλίου 2023). «Biden launches 2024 reelection campaign, promising to fulfill economic policy vision». CNBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2023. 
  7. ↑ Gold, Michael; Nehamas, Nicholas (March 13, 2024). «Donald Trump and Joe Biden Clinch Their Party Nominations». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 13, 2024. https://web.archive.org/web/20240313034919/https://www.nytimes.com/2024/03/12/us/politics/trump-republican-nomination.html. Ανακτήθηκε στις March 13, 2024. 
  8. ↑ Quinn, Melissa· Kim, Ellis (19 Ιουλίου 2024). «More Democrats join wave of lawmakers calling on Biden to drop out of 2024 race». CBS News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2024. 
  9. ↑ «The president has dropped of out the race. What's next?». Colorado Public Radio (στα Αγγλικά). 23 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2024. 
  10. ↑ «Party like it's 1968? History repeats itself, Biden decision throws Chicago DNC into uncertain future». NBC Chicago. 21 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2024. 
  11. ↑ «Former President Donald Trump announces a White House bid for 2024». CNN. 16 Νοεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2024. 
  12. ↑ Jill Colvin; Bill Barrow (December 7, 2023). «Trump's vow to only be a dictator on 'day one' follows growing worry over his authoritarian rhetoric». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 8, 2023. https://web.archive.org/web/20231208055611/https://apnews.com/article/trump-hannity-dictator-authoritarian-presidential-election-f27e7e9d7c13fabbe3ae7dd7f1235c72. Ανακτήθηκε στις December 8, 2023. 
  13. ↑ Michael C. Bender; Michael Gold (November 20, 2023). «Trump's Dire Words Raise New Fears About His Authoritarian Bent». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 8, 2023. https://web.archive.org/web/20231208010902/https://www.nytimes.com/2023/11/20/us/politics/trump-rhetoric-fascism.html. Ανακτήθηκε στις December 8, 2023. 
  14. ↑ Stone, Peter (November 22, 2023). «'Openly authoritarian campaign': Trump's threats of revenge fuel alarm». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 27, 2023. https://web.archive.org/web/20231127003512/https://www.theguardian.com/us-news/2023/nov/22/trump-revenge-game-plan-alarm. Ανακτήθηκε στις December 9, 2023. 
  15. ↑ Riccardi, Nicholas; Price, Michelle L. (December 16, 2023). «Trump calls Biden the 'destroyer' of democracy despite his own efforts to overturn 2020 election». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 15, 2023. https://web.archive.org/web/20231215220821/https://apnews.com/article/trump-biden-democracy-election-2024-f2f824f056ae9f81f4e688fe590f41b4. Ανακτήθηκε στις December 16, 2023. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Charalambous, Peter· Pereira, Ivan (30 Μαΐου 2024). «Donald Trump becomes 1st US president tried and convicted of crimes». ABC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024. 
  17. ↑ Silver, Nate. «Tim Walz is a Minnesota Nice choice». www.natesilver.net. 
  18. ↑ Dorman, John L. «Six battleground states will hold the key to the White House in 2024». Business Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2023. 
  19. ↑ Για πηγές στο θέμα αυτό, δείτε:
  20. ↑ McCammon, Sarah (8 Νοεμβρίου 2023). «Abortion rights win big in 2023 elections, again». NPR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 
  21. ↑ «Here's why abortion will be such a big issue for the ballot come November». NBC. 11 Μαρτίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024. 
  22. ↑ Sahil, Kapur (17 Απριλίου 2024). «7 big issues at stake in the 2024 election». NBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2024. 
  23. ↑ Arnsdorf, Isaac. «Trump brags about efforts to stymie border talks: 'Please blame it on me'». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2024. 
  24. ↑ Gongloff, Mark (30 Ιανουαρίου 2024). «The 2024 election just might turn on ... climate change?». Portland Press Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2024. 
  25. ↑ Andreoni, Manuela (16 Ιανουαρίου 2024). «Climate is on the Ballot Around the World». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2024. 
  26. ↑ Fields, Gary; Sanders, Linley (December 15, 2023). «Americans agree that the 2024 election will be pivotal for democracy, but for different reasons». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 16, 2023. https://web.archive.org/web/20231216014504/https://apnews.com/article/democracy-2024-election-trump-biden-poll-39309519c8473175c25ab5a305e629ba. Ανακτήθηκε στις December 16, 2023. 
  27. ↑ «Saving democracy is central to Biden's campaign messaging. Will it resonate with swing state voters?». CBS News. 18 Φεβρουαρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024. 
  28. ↑ Cook, Charlie (2 Μαρτίου 2023). «Will 2024 Be About the Economy, or the Candidates?». Cook Political Report. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023. 
  29. ↑ Manchester, Julia (29 Ιανουαρίου 2023). «Republicans see education as winning issue in 2024». The Hill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023. 
  30. ↑ Ward, Alexander· Berg, Matt (20 Οκτωβρίου 2023). «2024: The foreign policy election?». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2023. 
  31. ↑ Colvin, Jill· Miller, Zeke (27 Νοεμβρίου 2023). «Trump says he will renew efforts to replace 'Obamacare' if he wins a second term». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2023. 
  32. ↑ «Here's where the 2024 presidential candidates stand on LGBTQ+ issues». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2023. 
  33. ↑ «US Election guide: how does the election work? - Telegraph». web.archive.org. 10 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  34. ↑ Rafford, Claire (January 19, 2022). «Biden commits to Harris as his running mate for 2024». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 27, 2022. https://web.archive.org/web/20220127211518/https://www.politico.com/news/2022/01/19/biden-commits-to-harris-as-his-running-mate-2024-527418. Ανακτήθηκε στις January 19, 2022. 
  35. ↑ Evans, Gareth (April 25, 2023). «President Joe Biden launches 2024 re-election campaign». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 25, 2023. https://web.archive.org/web/20230425102039/https://www.bbc.com/news/world-us-canada-65381883. Ανακτήθηκε στις November 10, 2023. 
  36. ↑ Garrison, Joey. «VP Kamala Harris becomes Republicans' go-to target after Biden launches 2024 reelection bid». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  37. ↑ Gangitano, Alex (18 Νοεμβρίου 2021). «Harris says 2024 is 'absolutely not' being discussed yet with Biden». The Hill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2021. 
  38. ↑ Watson, Kathryn (15 Αυγούστου 2022). «Rep. Carolyn Maloney says 'off the record', Biden is 'not running again'». CBS News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2022. 
  39. ↑ Vakil, Caroline (23 Ιουνίου 2022). «SC Democratic governor candidate says Biden shouldn't run in 2024 due to age». The Hill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2022. 
  40. ↑ Reimann, Nicholas (September 9, 2022). «Rep. Tim Ryan Suggests Biden Shouldn't Run In 2024—Joining These Other Democrats». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 22, 2022. https://web.archive.org/web/20221222195506/https://www.forbes.com/sites/nicholasreimann/2022/09/09/rep-tim-ryan-suggests-biden-shouldnt-run-in-2024-joining-these-other-democrats/?sh=50137b706233. Ανακτήθηκε στις December 29, 2022. 
  41. ↑ Gittleson, Ben (22 Δεκεμβρίου 2021). «Biden tells ABC's David Muir 'yes' he'll run again, Trump rematch would 'increase the prospect'». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  42. ↑ Silver, Nate (28 Ιανουαρίου 2021). «How Popular Is Joe Biden?». FiveThirtyEight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2023. 
  43. ↑ Otterbein, Holly (1 Ιανουαρίου 2022). «The left is already looking to 2024. Some want to see a Biden primary challenge». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022. 
  44. ↑ Dorman, John L. (2 Ιανουαρίου 2022). «Former Sanders presidential campaign manager says Biden will have 'a progressive challenger' in 2024». Business Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022. 
  45. ↑ Enten, Harry (18 Δεκεμβρίου 2022). «How the midterms changed the 2024 primaries for Biden and Trump». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2022. 
  46. ↑ Weissert, Will (27 Φεβρουαρίου 2023). «Williamson becomes Democratic primary's 1st Biden challenger». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023. 
  47. ↑ Davis O'Brien, Rebecca (9 Οκτωβρίου 2023). «Robert F. Kennedy Jr. to Run for President as Independent, Leaving Democratic Primary». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2023. 
  48. ↑ Otterbein, Holly· Schneider, Elena (26 Οκτωβρίου 2023). «Rep. Dean Phillips files paperwork for presidential bid against Biden». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2023. 
  49. ↑ Gibson, Brittany (February 7, 2024). «Marianne Williamson ends her 2024 presidential run». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 8, 2024. https://web.archive.org/web/20240208030843/https://www.politico.com/news/2024/02/07/marianne-williamson-drops-out-2024-00140297. Ανακτήθηκε στις February 7, 2024. 
  50. ↑ «Williamson restarts campaign after 3% in Michigan primary vote». United Press International. February 28, 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 6, 2024. https://web.archive.org/web/20240306221157/https://www.upi.com/Top_News/US/2024/02/28/Williamson-resumes-suspended-presidential-campaign/4721709132307/. Ανακτήθηκε στις March 6, 2024. 
  51. ↑ Murray, Isabella (June 12, 2024). «Marianne Williamson signals end of 2024 bid now that presidential primaries have ended». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 13, 2024. https://web.archive.org/web/20240613234505/https://abcnews.go.com/Politics/marianne-williamson-signals-end-2024-bid-now-presidential/story?id=111054784. Ανακτήθηκε στις June 14, 2024. 
  52. ↑ Pipia, Lindsey (15 Μαΐου 2024). «American Samoa primary victor Jason Palmer bows out of the presidential race». NBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024. 
  53. ↑ Sangal, Aditi· Hammond, Elise· Forrest, Jack· Chowdhury, Maureen (12 Μαρτίου 2024). «Live updates: Biden secures Democratic nomination as Trump inches closer to GOP one». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024. 
  54. ↑ Nichols, John (10 Ιουνίου 2024). «What the "Uncommitted" Campaign Has Already Won». The Nation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2024. 
  55. ↑ «Harris says she'll 'earn' nomination as Biden steps aside». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 21, 2024. https://web.archive.org/web/20240721131822/https://www.washingtonpost.com/elections/2024/07/21/election-2024-biden-trump-campaign-updates/. Ανακτήθηκε στις July 21, 2024. 
  56. ↑ Hutzler, Alexandra· Reinstein, Julia· Peller, Lauren· El-Bawab, Nadine· Sarnoff, Leah (22 Ιουλίου 2024). «Election 2024 updates: Harris secures enough delegates to become presumptive nominee». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2024. 
  57. ↑ Kim, Seung Min (5 Αυγούστου 2024). «Kamala Harris is now Democratic presidential nominee, will face off against Donald Trump this fall». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2024. 
  58. ↑ «Kamala Harris picks Minnesota Governor Tim Walz as her VP running mate». CBS News. 6 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2024. 
  59. ↑ «Harris could become the first female president after years of breaking racial and gender barriers». Associated Press (στα Αγγλικά). 21 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2024. 
  60. ↑ «What we know about military records of Walz and Vance». www.bbc.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024. 
  61. ↑ Zeitz, Joshua (15 Νοεμβρίου 2022). «4 Ex-Presidents Who Ran Again — And What They Mean for Trump». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2023. 
  62. ↑ Orr, Gabby (November 15, 2022). «Former Republican President Donald Trump says he's launching another White House bid». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 15, 2023. https://web.archive.org/web/20230115195034/https://www.cnn.com/2022/11/15/politics/trump-2024-presidential-bid/index.html. Ανακτήθηκε στις November 15, 2022. 
  63. ↑ Jackson, David; Mansfield, Erin; Looker, Rachel (November 15, 2022). «Donald Trump files federal paperwork for 2024 presidential run as GOP debates party future: live updates». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 16, 2022. https://web.archive.org/web/20221116000312/https://www.usatoday.com/story/news/politics/2022/11/16/donald-trump-president-candidacy-2024-live-updates/10297004002/. Ανακτήθηκε στις November 15, 2022. 
  64. ↑ Bravender, Robin (10 Νοεμβρίου 2021). «A top campaign strategist for Ted Cruz and Glenn Youngkin says 'if Trump runs, Trump will be the nominee' in 2024». Business Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022. Immediately after Youngkin's upset win last week, political pundits started chattering about whether the Virginia governor-elect was on a fast track to the White House. 
  65. ↑ Hagen, Lisa (16 Μαρτίου 2022). «Trump Appears to Rule Out Pence as Running Mate in Potential 2024 Run». US News & World Report. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2023. 
  66. ↑ Mangan, Dan (4 Απριλίου 2023). «NY grand jury indicts Trump in hush money payment case». CNBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2023. 
  67. ↑ Sangal, Aditi· Hayes, Mike· Powell, Tori B.· Chowdhury, Maureen· Hammond, Elise· Vogt, Adrienne (13 Ιουνίου 2023). «June 13, 2023 Trump pleads not guilty in historic federal indictment». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2023. 
  68. ↑ Zitner, Aaron; Leary, Alex (June 10, 2023). «Trump Faces 2024 Split Screen of Campaign and Criminal Trials». The Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 10, 2023. https://web.archive.org/web/20230610040235/https://www.wsj.com/articles/trump-faces-2024-split-screen-of-campaign-and-criminal-trials-d8d49536. Ανακτήθηκε στις July 14, 2023. 
  69. ↑ Peoples, Steve· Kinnard, Meg (6 Μαρτίου 2024). «Nikki Haley suspends her campaign and leaves Donald Trump as the last major Republican candidate». apnews.com. Associated Press. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024. 
  70. ↑ Margaritoff, Marco (16 Ιουλίου 2022). «Trump Fundraising Slows For First Time In 18 Months, Trails DeSantis». HuffPost. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2022. 
  71. ↑ Pengelly, Martin (15 Δεκεμβρίου 2022). «Trump 'is in trouble', says insider after DeSantis surges in 2024 polls». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  72. ↑ Fineout, Gary (15 Δεκεμβρίου 2022). «DeSantis builds his conservative resume as Trump flounders». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  73. ↑ Peoples, Steve· Gomez Licon, Adriana· Izaguirre, Anthony (24 Μαΐου 2023). «DeSantis launches GOP presidential campaign in Twitter announcement plagued by glitches». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2023. 
  74. ↑ Pengelly, Martin (May 30, 2023). «Ron DeSantis says he will 'destroy leftism' in US if elected president». The Guardian. ISSN 0261-3077. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 30, 2023. https://web.archive.org/web/20230530154015/https://www.theguardian.com/us-news/2023/may/30/ron-desantis-fox-news-interview-destroy-leftism. Ανακτήθηκε στις May 30, 2023. 
  75. ↑ Morris, G. Elliott (28 Ιουνίου 2023). «Who's ahead in the national polls?». FiveThirtyEight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2023. 
  76. ↑ Weisman, Jonathan (15 Ιανουαρίου 2024). «Vivek Ramaswamy, Wealthy Political Novice Who Aligned With Trump, Quits Campaign». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2024. 
  77. ↑ Hernández, Alec· Dixon, Matt· Burns, Dasha· Allen, Jonathan (21 Ιανουαρίου 2024). «Ron DeSantis suspends his presidential bid and endorses Trump». NBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2024. 
  78. ↑ Blake, Aaron (February 24, 2024). «3 takeaways from the South Carolina GOP primary». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 29, 2024. https://web.archive.org/web/20240229015737/https://www.washingtonpost.com/politics/2024/02/24/south-carolina-gop-primary-trump-haley/. Ανακτήθηκε στις February 27, 2024. 
  79. ↑ Allison, Natalie (6 Μαρτίου 2024). «Nikki Haley drops out of Republican primary». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024. 
  80. ↑ Allison, Natalie (12 Μαρτίου 2024). «It's official: Donald Trump is the GOP's presumptive presidential nominee». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2024. 
  81. ↑ «JD Vance's Marine Corps Service Would Set Him Apart from Most Vice Presidents | Military.com». www.military.com. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2024. 
  82. ↑ Samuels, Brett (July 15, 2024). «Trump picks JD Vance for VP». The Hill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 15, 2024. https://web.archive.org/web/20240715193551/https://thehill.com/homenews/campaign/4708066-donald-trump-jd-vance-vice-president-joe-biden/. Ανακτήθηκε στις July 15, 2024. 
  83. ↑ «Takeaways from the final night of the Republican National Convention». CNN. 19 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2024. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Προεδρική_εκλογή_των_Ηνωμένων_Πολιτειών_2024&oldid=10826023"