Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1964

Προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών 1964

1960 ← 3 Νοεμβρίου 1964 → 1968

Προτεινόμενος Λύντον Μπ. Τζόνσον Μπάρρυ Γκολντγουότερ Κόμμα Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Πολιτειακή έδρα Τέξας Αριζόνα Συνυποψήφιος Χιούμπερτ Χάμφρεϊ Ουίλλιαμ Ε. Μίλλερ Πολιτείες που κέρδισε 44 + ΠΚ 6 Λαϊκή ψήφος 43.127.041 27.175.754 Ποσοστό 61,1% 38,5%

Χάρτης αποτελεσμάτων των εκλογών. Με κόκκινο οι πολιτείες που κέρδισαν οι Γκολντγουότερ/Μίλερ, ενώ με μπλέ οι πολιτείες που κέρδισαν οι Τζόνσον/Χάμφρεϊ. Οι αριθμοί δείχνουν τον αριθμό εκλεκτόρων που αντιστοιχούν σε κάθε πολιτεία.

Απερχόμενος Πρόεδρος Λύντον Μπ. Τζόνσον Δημοκρατικοί Εκλεγμένος Πρόεδρος Λύντον Μπ. Τζόνσον Δημοκρατικοί

Οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 1964 διεξάχθησαν στις 3 Νοεμβρίου 1964. Ο κάτοχος Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον είχε ανέλθει στο αξίωμα λιγότερο από ένα χρονο νωρίτερα, αμέσως μετά την δολοφονία του προκατόχου του, Τζον Φ. Κέννεντι. Ο Τζόνσον, ο οποίος είχε επιτυχημένα συνδέσει τον εαυτό του με την δημοτικότητα του Κέννεντι, κέρδισε το 61,1% της λαϊκής ψήφου, το υψηλότερο που κέρδισε ένας υποψήφιος μετά τις εκλογές του 1820. Ήταν η έκτη πιο ασύμμετρη προεδρική εκλογή στην ιστορία των ΗΠΑ σε όρους εκλεκτορικών ψήφων· σε όρους λαϊκής ψήφου, ήταν η πέμπτη. Ουδείς υποψήφιος Πρόεδρος μετά από την εκλογική αυτή αναμέτρηση έχει ισοφαρίσει ή υπερβεί το όριο της διαφοράς σε ποσοστό νίκης του Τζόνσον στην λαϊκή ψήφο.

Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος, Γερουσιαστής Μπάρρυ Γκολντγουότερ της Αριζόνα, υπέφερε από έλλειψη υποστήριξης από το ίδιο του το κόμμα και τις βαθειά αντιδημοφιλείς (για τη δεκαετία του 1960) συντηρητικές πολιτικές θέσεις. Η εκστρατεία του Τζόνσον παρουσίασε επιτυχώς τον Γκολντγουότερ ως επικίνδυνο εξτρεμιστή, και υπαραμύνθηκε κοινωνικών προγραμμάτων που έγιναν γνωστά ως Great Society. Ο Τζόνσον κέρδισε εύκολα την Προεδρία, νικώντας σε 44 από τις 50 πολιτείες και την Περιφέρεια της Κολούμπια. Όμως, η ανεπιτυχής προσπάθεια του Γκολντγουότερ επηρέασε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και το σύγχρονο συντηρητικό κίνημα. Η εκστρατεία του, έλαβε σημαντική υποστήριξη από πρώην Δημοκρατικά προπύργια στον Βαθύ Νότο.

Δολοφονία του Προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι

Ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963, στο Ντάλλας του Τέξας. Οι υποστηρικτές έπαθαν σοκ και αιφνιδιάστηκαν από την απώλεια του χαρισματικού Κέννεντι, ενώ οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης βρέθηκα στην άβολη θέση να αγωνιστούν εναντίον των πολιτικών ενός νεκρού προέδρου.

Κατά την διάρκεια της επακολουθούσας περιόδου πένθους, οι Ρεπουμπλικανοί ζήτησαν μια περίοδο πολιτικού μορατόριουμ, ώστε να μην φανούν ασεβείς. Ως αποτέλεσμα, ελάχιστη πολιτική δραστηριότητα έλαβε χώρα από τους υποψήφιους και των δύο κομμάτων έως τον Ιανουάριο του 1964, όταν και ξεκίνησε επίσημα η προεκλογική περίοδος. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα, οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές εκτίμησαν ότι η δολοφονία του Κέννεντι άφησε την χώρα πολιτικώς ακέφαλη.

Χρίσματα

Δημοκρατικό Κόμμα

Δηοκρατικοί υποψήφιοι

• Λύντον Μπ. Τζόνσον, Πρόεδρος των Η.Π.Α. από το Τέξας
• Τζορτζ Ουάλλας, κυβερνήτης της Αλαμπάμα

Πινακοθήκη των υποψηφίων

• 
  Ο Πρόεδρος Λύντον Μπ. Τζόνσον του Τέξας
• 
  Ο Κυβερνήτης Τζορτζ Ουάλλας της Αλαμπάμα

Προκριματικοί

Το χρίσμα προς τον Τζόνσον ήταν εξασφαλισμένο, αλλά ήθελε να ελέγχει το συνέδριο και να αποφύγει μια δημόσια διαμάχη για τα πολιτκά δικαιώματα. Παρόλα αυτά, ο Τζόνσον αντιμετώπισε προκλήσεις από αμφότερες τις πλευρές για τα θέματα των πολιτικών δικαιωμάτων στην πορεία της περιόδου των προκριματικών.

Ο υπέρμαχος των φυλετικών διακρίσεων, Κυβερνήτης της Αλαμπάμα, Τζορτζ Ουάλλας, διαγωνίσθηκε σε έναν αριθμό βόρειων προκριματικών ενάντια στον Τζόνσον, και πήγε εκπληκτικά καλά στους προκριματικούς του Μέριλαντ, της Ιντιάνα, και του Ουισκόνσιν ενάντια στο σύνολο των αντιπάλων του.

Democratic primary results by state.

  No primary held

  Ντάνιελ Μπριούστερ

  Πατ Μπράουν

  Λύντον Μπ. Τζόνσον

  Άλμπερτ Σ. Πόρτερ

  Τζέννινγκς Ράντολφ

  Τζον Γ. Ρέυνολντς (νεότερος)

  Μάθιου Ε. Ουέλς

  Unpledged

Συνολική λαϊκή ψήφος:

• Πατ Μπράουν – 1.693.813 (27,26%)
• Λύντον Μπ. Τζόνσον – 1.106.999 (17,82%)
• Σαμ Γιόρτυ – 798.431 (12,85%)
• Τζορτζ Ουάλλας – 672.984 (10,83%)
• Τζον Γ. Ρέυνολντς – 522.405 (8,41%)
• Άλμπερτ Σ. Πόρτερ – 493.619 (7,94%)
• Μάθιου Ε. Ουέλς – 376.023 (6,05%)
• Ντάνιελ Μπρούστερ – 267.106 (4,30%)
• Τζέννινγκς Ράντολφ – 131.432 (2,12%)
• Αδήλωτοι – 81.614 (1,31)
• Ρόμπερτ Φ. Κένενντι – 36.258 (0,58%)
• Άλλοι – 23.235 (0,37%)
• Χένρυ Κάμποτ Λοτζ (write-in) – 8.495 (0,14%)
• Άντλαϊ Στίβενσον – 800 (0,01%)
• Χιούμπερτ Χάμφρεϋ – 548 (0,01%)

Στο εθνικό συνέδριο το μη φυλετικά διαχωρισμένο Δημοκρατικό Κόμμα Ελευθερίας του Μισισίπι (MFDP) διεκδίκησε τις έδρες για τους αντιπροσώπους του Μισισίπι, όχι με βάση τους κομματικούς κανόνες, αλλά πειδή η επίσημη αντιπροσωπεία του Μισισίπι είχε εκλεγεί από έναν προκριματικό τύπου Τζμ Κρόου. Οι φιλελεύθεροι ηγέτες του κόμματος υποστήριξαν μια εξ ημισείας διαίρεση των εδρών μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών· ο Τζόνσον ανησυχούσε ότι, ενώ οι συνηθισμένο Δημοκρατικοί του Μισισίπι θα ψήφιζαν τον Γκολντγουότερ ούτως ή άλλως,το να τους απορρίψουν θα τον έκανε να χάσει το Νότο. Τελικά, ο Χιούμπερτ Χάμφρεϋ, ο Ουόλτερ Ρόιτερ και οι μαύροι ηγέτες των πολιτικών δικαιωμάτων περιλαμβανομένων των Ρόυ Ουίλκινς, του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Μπάιαρντ Ράστιν επεξεργάσθηκαν έναν συμβιβασμό: το MFDP πήρε δύο έδρες· η κανονική αντιπροσωπεία του Μισισίπι υποχρεώθηκε να υποστηρίξει το εθνικό ψηφοδέλτιο· και ουδέν Δημοκρατικό συνέδριο θα δεχόταν αντιπροσωπεία επιλεγμένη από ρατσιστική ψηφοφορία. Ο Τζόζεφ Λ.Joseph L. Rauh, Jr., the MFDP's lawyer, initially refused this deal, but they eventually took their seats. Many white delegates from Mississippi and Alabama refused to sign any pledge, and left the convention; and many young civil rights workers were offended by any compromise. Ο Τζόνσον κέρδισε το Νότο ως σύνολο στην εκλογή, αλλά έχασε τη Λουιζιάνα, την Αλαμπάμα, το Μισισίπι, την Τζόρτζια και τη Νότια Καρολίνα.

Ο Τζόνσον επίσης αντιμετώπισε προβλήματα από τον Ρόμπερτ Φ. Κέννεντι, νεότερο αδελφό του Προέδρου Κέννεντι και Γραμματέα Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Kennedy and Johnson's relationship was troubled from the time Robert Kennedy was a Senate staffer. Then-Majority Leader Johnson surmised that Kennedy's hostility was the direct result of the fact that Johnson frequently recounted a story that embarrassed Kennedy's father, Joseph P. Kennedy, the ambassador to the United Kingdom. According to his recounting, Johnson and President Franklin Roosevelt misled the ambassador, upon a return visit to the United States, to believe that Roosevelt wished to meet in Washington for friendly purposes; in fact Roosevelt planned to—and did—fire the ambassador, due to the ambassador's well publicized views. The Johnson–Kennedy hostility was rendered mutual in the 1960 primaries and the 1960 Democratic National Convention, when Robert Kennedy had tried to prevent Johnson from becoming his brother's running mate, a move that deeply embittered both men. Days after John Kennedy's assassination, Johnson opted to call Robert Kennedy to ask the bereaved brother to remind him the exact language of the constitutional oath of office.

Στις αρχές του 1964, παρά την προσωπική του εχθρότητα προς το πρόσωπο του προέδρου, ο Κέννεντι είχε προσπαθήσει να πείσει τον Τζόνσον να τον δεχθεί ως συνυποψήφιο του. Ο Τζόνσον εκμηδένισε αυτή την απειλή ανακοινώνοντας ότι ουδέν μέλος της κυβέρνησης του θα ήταν πιθανό για τοποθέτηση στο Δημκρατικό ψηφοδέλτιο. Ο Τζόνσον ανησύχησε ο Κέννετι ίσως χρησιμοποιούσε τον προγραμματισμένο λόγο του στο Δημοκρατικό Συνέδριο του 1964 για να δημιουργήσει το συναισθηματικό έδαφος μεταξύ των αντιπροσώπων για τον χρίσουν συνυποψήφιο του Τζόνσον· αυτό το απέτρεψε τοποθετώντας σκοπίμως τον λόγο του Κέννεντι την τελευταία ημέρα του συνεδρίου, μετά την επιλογή του συνυποψηφίου του. Λίγο μετά το Δημοκρατικό Συνέδριο του 1964, ο Κέννεντι αποφάσισε να εγκαταλείψει την κυβέρνηση του Τζόνσον και να διαγωνισθεί για την Γερουσία των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη· κέρδισε την γενική εκλογή τον Νοέμβριο. ο Τζόνσον επέλεξε τον Γερουσιαστή Χιούμπερτ Χάμφρεϊ της Μινεσότα, έναν φιλελεύθερο και ακτιβιστή των πολιτικών δικαιωμάτων, ως συνυποψήφιο. (It was noted that the need for a vice-presidential candidate, in the aftermath of John Kennedy's assassination, provided some suspense for the convention.)

Ρεπουμπλικανικό Κόμμα

Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι

• Τζον Γ. Μπερνς, αντιπρόσωπος των ΗΠΑ από το Ουισκόνσιν
• Χίραμ Φονγκ, Γερουσιαστής των ΗΠΑ από τη Χαβάη
• Μπάρρυ Μ. Γκολντγουότερ, Γερουσιαστής των ΗΠΑ από την Αριζόνα
• Henry Cabot Lodge Jr., πρώην U.S. senator and 1960 vice-presidential nominee από τη Μασαχουσέτη
• Nelson A. Rockefeller, Governor and candidate for the 1960 nomination από την Νέα Υόρκη
• Margaret Chase Smith, U.S. senator από το Μαίην
• Χαρολντ Ε. Στάσσεν, πρώην Κυβερνήτης της Μινεσότα and candidate for the 1944, 1948 and 1952 nominations, από την Πενσιλβάνια

Πινακοθήκη των υποψηφίων

• 
  Ο Γερουσιαστής Barry Goldwater από την Αριζόνα
• 
  Ο Κυβερνήτης Nelson Rockefeller από την Νέα Υόρκη
• 
  Η Γερουσιάστρια Margaret Chase Smith από το Μαίην
• 
  Ο Γερουσιαστής Hiram Fong από τη Χαβάη
• 
  Ο πρώην Γερουσιαστής και Διπλομάτης Χένρυ Κάμποτ Λοτζ από τη Μασαχουσέτη
• 
  Ο πρώην Κυβερνήτης Harold Stassen από τη Μινεσότα
• 
  Ο Βουλευτής John W. Byrnes από το Ουισκόνσιν

Αποτελέσματα

Η εκλογή διεξάχθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1964. Ο Τζόνσον κέρδισε τον Γκολντγουότερ στην γενική εκλογή, λαμβάνοντας άνω του 61% της λαϊκής ψήφου, το μεγαλύτεροποσοστό από τότε που η λαϊκή ψήφος έγινε ευρεία το 1824. Στο τέλος, ο Γκολντγουότερ κέρδισε μόνο την πολιτεία καταγωγής του Arizona και πέντε πολιτείες του Βαθέος Νότου οι οποίες σταδιακά είχαν αποξενωθεί από τις απόψεις των Δημοκρατικών για τα πολιτικά δικαιώματα. Αυτή ήταν η καλύτερη επίδοση για έναν Ρεπουμπλικανό υποψήφιο από την Ανασυγκρότηση. Στο Μισισίπι, όπου ο Δημοκρατικός Φράνκλιν Ρούζβελτ κέρδισε 98% των ψήφων το 1936, ο Γκολντγουότερ κέρδισε 87% των ψήφων. Επειδή πολιτείες όπως το Μισισίπι και η Αλαμππάμα δεν είχαν ψηφίσει Ρεπουμπλικανό σε οποιαδήποτε προεδρική εκλογή από την Ανασυγκρότηση, και η Τζόρτζια ουδέποτε είχε ψηφίσει Ρεπουμπλικανό ακόμη και κατά την Ανασυγκρότηση (ο Γκολντγουότερ ήταν ο πρώτος Ρεπουμπλικανός στην ιστορία που κέρδισε την Τζόρτζια), αυτό ήταν ένα μείζον σημείο καμπής για το Νότο, και ένα σημαντικό βήμα στην διαδικασία με την οποία ο πρώην "Συμπαγής Νότος" των Δημοκρατικών έγινε Ρεπουμπλικανικό προπύργιο. Παρ'όλα αυτά, ο Τζόνσον κατάφερε να κερδίσει οριακά την απόλυτη πλειοψηφία με 51–49% (6,307 προς 5,993 εκατομμύρια) στις έντεκα πρώην Συνομόσπονδες πολιτείες. Αντίστροφα, ο Τζόνσον ήταν ο πρώτος Δημοκρατικός στα χρονικά που κέρδισε το Βέρμοντ σε Προεδρική εκλογή.

Η σαρωτική νίκη του Τζόνσον νίκησε πολλούς συντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς στο Κογκρέσο, δίνοντας του μια πλειοψηφία η οποία θα μπορούσε να υπερβεί τον συντηρητικό συνασπισμό.

Αυτή ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην οποία συμμετείχε η Περιφέρεια της Κολούμπια υπό την Εικοστή τρίτη Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η εκστρατεία το Τζόνσον έσπασε δύο Αμερικανικά εκλογικά ρεκόρ που προηγουμένως κατείχε ο Φράνκλιν Ρούζβελτ: τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων του Εκλεκτορικού Κολλεγίου που κέρδισε υποψήφιος μεγάλου κόμματος που διαγωνίζεται πρώτη φορά για τον Λευκό Οίκο (με 486 προς 472 που κέρδισε ο Ρούζβελτ το 1932) και το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων υπό τον τρέχοντα Δημοκρατικό/Ρεπουμπλικανικό συναγωνισμό (ο Ρούζβελτ κέρδισε 60,8% πανεθνικά, ο Τζόνσον 61,1%). This first-time electoral count was exceeded when Ronald Reagan won 489 votes in 1980. Johnson retains the highest percentage of the popular vote as of the 2008 election.

Προεδρικός υποψήφιος	Κόμμα	Πολιτεία Προέλευσης	Λαϊκή ψήφος		Εκλεκτορική ψήφος	Συνυποψήφιος
			Ψήφοι	%		Υποψήφιος Αντιπρόεδρος	Πολιτεία Προέλευσης	Εκλεκτορική ψήφος
Λύντον Μπέινς Τζόνσον	Δημοκρατικό	Τέξας	43,127,041	61.1%	486	Hubert Horatio Humphrey	Minnesota	486
Barry Morris Goldwater	Republican	Αριζόνα	27.175.754	38,5%	52	William Edward Miller	New York	52
Eric Hass	Socialist Labor	New York	45,189	0.0%	0	Henning A. Blomen	Massachusetts	0
Clifton DeBerry	Socialist Workers	Illinois	32,706	0.0%	0	Ed Shaw	Michigan	0
Earle Harold Munn	Prohibition	Michigan	23,267	0.0%	0	Mark R. Shaw	Massachusetts	0
John Kasper	States' Rights	New York	6,953	0.0%	0	J. B. Stoner	Georgia	0
Joseph B. Lightburn	Constitution	West Virginia	5,061	0.0%	0	Theodore Billings	Colorado	0
(unpledged electors)	Democratic	(n/a)	210,732	0.3%	0	(n/a)	(n/a)	0
Άλλα			125,757	0.2%	—	Άλλα		—
Σύνολο			70,651,298	100%	538			538
Χρειάζονταν για την νίκη					{{{για_τη_νίκη}}}			{{{για_τη_νίκη}}}

Πηγή (Popular Vote): Leip, David. 1964 Presidential Election Results. Dave Leip's Atlas of U.S. Presidential Elections (August 7, 2005).

Πηγή (Electoral Vote): Πρότυπο:National Archives EV source

Βιβλιογραφία

• George H. Gallup, επιμ. (1972). The Gallup Poll: Public Opinion, 1935–1971. 3 vols. Random House. 
• Steve Fraser· Gary Gerstle, επιμ. (1990). The Rise and Fall of the New Deal Order, 1930–1980. 
• Arthur Meier Schlesinger, Jr., επιμ. (2001). History of American Presidential Elections, 1789–2000. 
• Barone, Michael· Grant Ujifusa (1967). The Almanac of American Politics 1966: The Senators, the Representatives and the Governors: Their Records and Election Results, Their States and Districts. 
• Brennan, Mary C. (1995). Turning Right in the Sixties: The Conservative Capture of the G. O. P. University of North Carolina Press. 
• Dallek, Robert (2004). Lyndon B. Johnson: Portrait of a President. 
• Donaldson, Gary (2003). Liberalism's Last Hurrah: The Presidential Campaign of 1964. M. E. Sharpe. ISBN 0-7656-1119-8. 
• Rowland Evans and Robert Novak; Lyndon B. Johnson: The Exercise of Power (1966) online
• Goldberg, Robert Alan (1995). Barry Goldwater. 
• Hamby, Alonzo (1992). Liberalism and Its Challengers: From F.D.R. to Bush. 
• Hodgson, Godfrey (1996). The World Turned Right Side Up: A History of the Conservative Ascendancy in America. Houghton Mifflin Company. 
• Jensen, Richard (1983). Grass Roots Politics: Parties, Issues, and Voters, 1854–1983. 
• Kolkey, Jonathan Martin (1983). The New Right, 1960–1968: With Epilogue, 1969–1980. 
• Ladd, Everett Carll, Jr.· Charles D. Hadley (1978). Transformations of the American Party System: Political Coalitions from the New Deal to the 1970s (2η έκδοση). 
• Lesher, Stephan (1995). George Wallace. 
• Matthews, Jeffrey J. (1997). «To Defeat a Maverick: The Goldwater Candidacy Revisited, 1963–1964». Presidential Studies Quarterly 27 (4): 662+. 
• McGirr, Lisa (2002). Suburban Warriors: The Origins of the New American Right. 
• Perlstein, Rick (2002). Before the Storm: Barry Goldwater and the Unmaking of the American Consensus. 
• Rae, Nicol C. (1994). Southern Democrats. Oxford University Press. 
• Sundquist, James L. (1983). Dynamics of the Party System: Alignment and Realignment of Political Parties in the United States. 
• White, Theodore (1965). The Making of the President: 1964. 
• Burdick, Eugene (1964). The 480.  - a political fiction novel around the Republican campaign.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Campaign commercials from the 1964 election
• CONELRAD's definitive history of the Daisy ad Αρχειοθετήθηκε 2008-06-29 στο Wayback Machine.
• 1964 election results: State-by-state Popular vote Αρχειοθετήθηκε 2008-07-06 στο Wayback Machine.
• 1964 popular vote by states (with bar graphs)
• 1964 popular vote by counties
• How close was the 1964 election? — Michael Sheppard, Massachusetts Institute of Τεχνολογία
• electoral history