Ανούκ Εμέ
Ανούκ Αιμέ | |
---|---|
![]() | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Anouk Aimée (Γαλλικά) |
Προφορά | |
Ψευδώνυμο | Anouk Aimée |
Γέννηση | 27 Απριλίου 1932 17ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[1] |
Θάνατος | 18 Ιουνίου 2024 (92 ετών) 18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Σπουδές | St Leonards-Mayfield School |
Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών |
Σύζυγος | Έντουαρτ Τσίμερμαν (1949–1950), Νίκος Παπατάκης (1951–1954), Πιέρ Μπαρού (1966–1969) και Άλμπερτ Φίνεϊ (1970–1978) |
Τέκνα | Μανουέλα Παπατάκη |
Γονείς | Ζενεβιέβ Σόρια |
Βραβεύσεις | Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία (1966), Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών (1980), τιμητικό βραβείο Σεζάρ (2002), βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου (1968) και Τιμητική Χρυσή Άρκτος (2003) |
![]() | |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Nyolcesfel10.jpg/408px-Nyolcesfel10.jpg)
Η Ανούκ Εμέ (Anouk Aimee, πραγματικό ονοματεπώνυμο Nicole Françoise Florence Dreyfus[3], Παρίσι, 27 Απριλίου 1932 - 18 Ιουνίου 2024) ήταν Γαλλίδα ηθοποιός που εμφανίσθηκε σε 70 κινηματογραφικές ταινίες από το 1947, έχοντας πραγματοποιήσει το ξεκίνημα της καριέρας της από την ηλικία των 14 ετών.
Στα πρώτα της βήματα σπούδασε υποκριτική και χορό, παράλληλα με τη βασική της εκπαίδευση. Αν και τα περισσότερα έργα στα οποία πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε ήταν γαλλικά, εντούτοις έλαβε επίσης μέρος και σε ταινίες που παρήχθησαν σε μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως σε Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία και Γερμανία, αλλά και στην Αμερική. Μεταξύ των γνωστότερων ταινιών της περιλαμβάνεται το Ντόλτσε Βίτα του Φεντερίκο Φελίνι (1960), μετά από το οποίο η Εμέ θεωρήθηκε ένα "ανερχόμενο, εκπληκτικό αστέρι" στον κόσμο του κινηματογραφικού θεάματος[4]. Ακολούθως, έπαιξε στα έργα Λόλα, η γυναίκα της ακολασίας (1961) του Ζακ Ντεμί, "8½" (Φελίνι, 1963), George Cukor’s Justine (Ντεμί, 1969), Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου (1981) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Πρετ-α-πορτέ του Ρόμπερτ Άλτμαν (1994). Χάρις στην ερμηνεία της στην ταινία Ένας άντρας και μια γυναίκα (1966), η οποία τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ, κατέκτησε την παγκόσμια αναγνώριση[5].
Έχει καταγραφεί σαν μια ηθοποιός εκπάγλου καλλονής και μια από τους 100 πιο ελκυστικούς ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του 1995 που διενέργησε το περιοδικό Empire. Το πρότυπο που ενσάρκωνε ήταν αυτό της "μοιραίας γυναίκας", με μελαγχολική αύρα.
Στα '60ς, το περιοδικό Life έγραψε ότι "μετά από κάθε ταινία, η αινιγματική ομορφιά της ενισχύεται στη μνήμη του κοινού" και την αποκάλεσε ως την ομορφότερη κάτοικο της "Αριστερής Όχθης" του Σηκουάνα[6], εννοώντας ότι οι ρόλοι που απέδιδε ήταν ιδιαίτερης καλλιτεχνικής κουλτούρας.
Στα 1967 η Εμέ βραβεύθηκε με τον "Χρυσό Σκούφο" σαν καλύτερη δραματική ηθοποιός και επιπλέον της απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών του 1980. Στα 2002 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου (César) της Γαλλίας.
Απεβίωσε στις 18 Ιουνίου 2024, σε ηλικία 92 ετών.[7]
Επιλεγμένη Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Les gens du cinéma». Les gens du cinéma. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2024.
- ↑ «"Anouk AIMEE (1932)"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ Dave Thompson's "Dancing Barefoot: The Patti Smith Story", "Chicago Review Press" (2011) p. 17
- ↑ "Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia"
- ↑ Michael Durham's "Aimée—It Means 'To Be Loved'", "Life magazine", May 19 1967 pp. 85-86
- ↑ «La comédienne Anouk Aimée est morte à l'âge de 92 ans». BFMTV (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2024.
|
|