Αντρέ Μαλρώ

Αντρέ Μαλρό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	André Malraux (Γαλλικά)
Γέννηση	3  Νοεμβρίου 1901 18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Θάνατος	23  Νοεμβρίου 1976 Κρετέιγ
Αιτία θανάτου	καρκίνος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Πάνθεον (48°50′46″ s. š., 2°20′46″ v. d.)
Κατοικία	Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά Ισπανικά
Σπουδές	Εθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών Lycée Turgot Λύκειο Κοντορσέ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος μοντέρ ιστορικός της τέχνης μυθιστοριογράφος συγγραφέας δημοσιογράφος κριτικός τέχνης πεζογράφος θεατρικός συγγραφέας αρχαιολόγος αντιστασιακός
Εργοδότης	L'Express
Αξιοσημείωτο έργο	Η ανθρώπινη μοίρα
Επηρεάστηκε από	Μωρίς Μπαρές Αντρέ Ζιντ Φρειδερίκος Νίτσε
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Συσπείρωση του Γαλλικού Λαού
Οικογένεια
Σύζυγος	Clara Malraux Madeleine Malraux (1948–1966)
Σύντροφος	Josette Clotis Louise Lévêque de Vilmorin
Τέκνα	Florence Malraux
Αδέλφια	Emma Simon Claude Malraux Roland Malraux
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	διοικητής
Πόλεμοι/μάχες	Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Ισπανικός Εμφύλιος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Επικρατείας της Γαλλίας (1959–1969) Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1968–1969) Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1967–1968) Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1966–1967) Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1962–1966) Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (Απριλίου 1962 – Νοέμβριος 1962) Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1959–1962)
Βραβεύσεις	Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής Πολεμικός Σταυρός 1939-1945 Βραβείο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού (1972) Εταίρος της Ελευθερίας Τάγμα Διακεκριμένης Υπηρεσίας Μετάλλιο της Αντίστασης Τάγμα του Πολικού Αστέρα - Μεγαλόσταυρος του Διοικητή Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας Prix Interallié (1930) Grand Cordon of the National Order of the Cedar‎ Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Στέμματος Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Στέμματος της Βελανιδιάς Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας Μεγάλοςσταυρός του Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Ιακώβου του Ξίφους Τάγμα του Λέοντος της Φινλανδίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βισάμ Ελ Αλαουίτ Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Γεωργίου του Α΄ Μεγάλη Κορδέλα της Τάξης του Ανατέλλοντος Ηλίου Grand Officer of the Order of the Southern Cross Τάγμα του Ισημερινού Αστέρα βραβείο Γκονκούρ (1933) βραβείο Λουί Ντελούκ (1945) Παράσημο της Δημοκρατίας (Αίγυπτος) Τάγμα του Ντάνεμπρογκ Alfonso Reyes International Prize (1976) Μεγάλο Βραβείο των καλύτερων μυθιστορημάτων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Αντρέ Μαλρώ (André Malraux, 3 Νοεμβρίου 1901 - 23 Νοεμβρίου 1976) ήταν Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε το 1901 στο Παρίσι. Γόνος αστικής οικογενείας, είχε την ευκαιρία να σπουδάσει στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών και έγινε γνωστός το 1921 με το αλληγορικό του διήγημα "Χάρτινα φεγγάρια". Κατά τη συμμετοχή του σε αρχαιολογική αποστολή στην Ινδοκίνα συνελήφθη από την κυβέρνηση των Πνομ Πεν με την κατηγορία της παράνομης διακίνησης αρχαίων

Έγραψε τον "Πειρασμό της Δύσης" (1926) και αργότερα "Το αλλόκοτο βασίλειο" (1928), τους "Κατακτητές" (1928), τη "Βασιλική οδό" (1930), και την "Ανθρώπινη μοίρα" (1930) που τιμήθηκε με το βραβείο Γκονκούρ.

Στον μεσοπόλεμο ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Τρότσκι. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι είχε καταστρώσει σχέδιο για την διάσωση του από την εξορία όπου τον είχε στείλει ο Στάλιν. Το σχετικό αποδεικτικό υλικό κατέστρεψε ο εκδότης Γκαλιμάρ λίγο πριν τη γερμανική επέλαση στο Παρίσι.. Συμμετείχε στον ισπανικό εμφύλιο στο πλευρό των δημοκρατικών με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου υπήρξε ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης. Μετά το πέρας του πολέμου ασχολήθηκε κυρίως με την ιστορία της τέχνης και ακολούθησε πολιτικά τον στρατηγό Ντε Γκώλ, ο οποίος του εμπιστεύτηκε το Υπουργείο Πολιτιστικών Υποθέσεων από το 1958 μέχρι τον Μάη του 1968. Πέθανε στις 23 Νοεμβρίου 1976 στο Κρετέιγ.

Έργα μεταφρασμένα στα ελληνικά

• La Tentation de l'Occident (Ο πειρασμός της Δύσης, 1926) :
  • "Εξάντας", 1987
  • Γιάννης Στρίγκος ("Καστανιώτης", 2001)
• Les Conquérants (Οι κατακτητές, 1928) :
  • Ε.Παπαγκίκα ("Οδυσσέας", 1980)
  • "Καστανιώτης", 1999
• La Voie royale (Η βασιλική οδός, 1930)
  • Γιώργος Παπακυριάκης ("Καστανιώτης", 2000)
  • Νίκος Βώκος ("Φέξης", 1960)
• La Condition humaine (Η ανθρώπινη μοίρα, 1933) :
  • Γιάννης Λάμψας, ("Εκδόσεις των Φίλων", 1963, 1980, 2004)
  • Γιάννης Λάμψας, ("Εξάντας", 2005)
  • Ρίτα Κολαΐτη, ("Μεταίχμιο", 2018)
• Carnet d'URSS (Σημειωματάριο από την Ε.Σ.Σ.Δ. 1934), Έφη Πυρπάσου, ("Εκδόσεις Πατάκη", 2009)
• Le Temps du mépris (Χρόνια καταφρόνιας, 1935), Αρης Νικολετόπουλος ("Γκοβόστης", 1987)
• "L'Espoir" (Η ελπίδα, 1937) :
  • Ν. Βώκου, ("Α/φοί Συρόπουλοι & Κ. Κουμουνδουρέας", '60)
  • Αλίκη Βρανά, ("Άγκυρα", 1973)
  • Γιώργος Σπανός ("Εξάντας", 1989)
• Esquisse d'une psychologie du cinéma (Σχεδίασμα μιας ψυχολογίας του κινηματογράφου, 1946), Αλέξης Ζήρας ("Ύψιλον", 1997)
• Le Musée Imaginaire (Το φανταστικό μουσείο, 1947), Νίκος Ηλιάδης ("Πλέθρον, 2007)
• Lazare (Λάζαρος, 1974) :
  • Κατερίνα Καλατζάκου ("Ρόπτρον", 1991)
  • "Ύψιλον", 1991

Πηγές

• Βιογραφικά στοιχεία και έργα από την Βιβλιονέτ, (ανακτήθηκε 2/3/11)
• Μαραγκόπουλος, Α. Βιογραφία και μυθιστορία, Το Βήμα, 31/1/99 (ανακτήθηκε 2/3/11)
• Ο επαναστάτης, ο λογοτέχνης, ο πολιτικός, Ελευθεροτυπία, Βιβλιοθήκη, 28 - 04 - 2006 (ανακτήθηκε 2/3/11)
• Lacouture, Jean, «Μαλρὼ καὶ Τρότσκι » , Ἠριδανός, 5-6 (1973), σσ. 103-114