Αρτινίτης
 Αρτινίτης. | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Ανθρακικά |
| Χημικός τύπος | Mg2(CO3)(OH)2 · 3 H2O |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 2 gr/cm3 |
| Χρώμα | Από λευκό έως καστανό |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές |
| Κρύσταλλοι | Μεταξώδεις, πρισματικοί |
| Υφή | Συμπαγής, σε επιφλοιώσεις |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 2,5 |
| Σχισμός | Τέλειος κατά {100}, σαφής κατά {001} |
| Θραύση | Ανώμαλη |
| Λάμψη | Υαλώδης, μεταξώδης |
| Γραμμή κόνεως | Λευκή, ενίοτε ελαφρώς κιτρινωπή |
| Πλεοχρωισμός | Όχι |
| Διαφάνεια | Ημιδιαφανής |
Ο αρτινίτης είναι ένυδρο ανθρακικό ορυκτό του μαγνησίου με χημικό τύπο Mg2(CO3)(OH)2 · 3 H2O. Το πρώτο δείγμα αυτού του ορυκτού εντοπίστηκε το 1902 στην Λομβαρδία της Ιταλίας από τον Ιταλό καθηγητή Ορυκτολογίας στο Πανεπιστήμιο Έτορε Αρτίνι (Ettore Artini, 1866-1928), ο οποίος και τον εντόπισε.[1]
Εμφάνιση, παραγενέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εμφανίζεται σε υδροθερμικές φλέβες χαμηλής θερμοκρασίας και στα σερπεντινιωμένα υπερβασικά πετρώματα. Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο μπρουσίτης, ο υδρομαγνησίτης, ο χρυσοτίλης, ο αραγονίτης, ο δολομίτης και ο μαγνησίτης.
Αποτελείται από λευκούς, μεταξωτούς και πρισματικούς κρυστάλλους που κρυσταλλώνoνται στο μονοκλινές σύστημα και βρίσκονται συχνά σε ακτινωτές συστοιχίες ή επικαθίσεις.
Ως ορυκτό εμφανίζει παγκόσμια εξάπλωση. Κυριότερες εμφανίσεις του είναι στην Ιταλία (Λομβαρδία, Πιεμόντε, Λιγουρία), στην Αυστρία (Στυρία), τα όρη Σαγιάν της Σιβηρίας, την Ιαπωνία, τις Πολιτείες Νεβάδα, Νιού Τζέρσεϊ και Νέα Υόρκη και Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία Λαυρίου.
Σημειώσεις, αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Όνομα αναγνωρισμένο από την ΙΜΑ - "grandfathered"