Ασμοδαίος (εφημερίδα)
| Ίδρυση | 1875 |
|---|---|
| Ιδρυτής | Εμμανουήλ Ροΐδης |
| Διάλυση | 1885 |
| Έδρα | Αθήνα, Ελλάδα |
| δεδομένα () | |
Τον τίτλο Ασμοδαίος έφερε παλαιά εβδομαδιαία σατιρική και γελοιογραφική εφημερίδα που εξέδιδε στην Αθήνα ο Εμμανουήλ Ροΐδης, μαζί με τον Θέμο Άννινο. Η εφημερίδα αυτή κυκλοφόρησε για μια δεκαετία, από το 1875 μέχρι το 1885, με μια μικρή μόνο διακοπή κατά τον Ιούλιο του 1876. Στην προμετωπίδα της η εφημερίδα είχε τον βιβλικό δαίμονα Ασμοδαίο σε μορφή μικρού τοξοβόλου σάτυρου ερωτιδέα. Η εφημερίδα τυπωνόταν στο τυπογραφείο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Κατά τη δεύτερη περίοδο της έκδοσής του τυπωνόταν στα τυπογραφεία των αδελφών Περρή και της Ενώσεως, Γ. Σ. Σταυριανού («Ο Ασμοδαίος»), Ανδρέου Κορομηλά, Ανέστη Κωνσταντινίδου και του Αττικού Μουσείου.[1]
Σημαντικότεροι συνεργάτες της εφημερίδας αυτής ήταν ο Γεώργιος Σουρής, ο Μιχαήλ Μητσάκης,ο Ευάγγελος Κουσουλάκος, ο Δημήτριος Κόκκος, ο Αριστείδης Ρούκης, ο Μπάμπης Άννινος, ο Νικόλαος Σαράντης και άλλοι.
Η σάτιρα αλλά και η ευφυολογία του Ασμοδαίου σε γενικές γραμμές ήταν κόσμια, κομψή, πολιτισμένη χωρίς τίποτε το άγριο και χωρίς προσωπικές επιθέσεις. Διακρίνονταν όμως περισσότερο για τις εικονογραφήσεις που περιελάμβανε, κυρίως από τον Θέμο Άννινο που είχε αναγάγει τη γελοιογραφία σε επίπεδο "υψηλής τέχνης".
Σε κάποιο φύλλο σατιρίζοντας τα γεγονότα της τότε ελληνικής Βουλής έγραφε:
Στο τελευταίο φύλλο του Αυγούστου του 1885 η ανακοίνωση της παύσης της έκδοσης αναγγέλθηκε με στίχους του Σουρή. Ο υπογράφων στον Ασμοδαίο με το ψευδώνυμο "Θεοτούμπης", Εμμανουήλ Ροΐδης, αποχαιρέτησε τους αναγνώστες με το τελευταίο του άρθρο που καυτηρίαζε τους διάφορους κατά καιρούς επικριτές του και που κατέληγε (για τον Ασμοδαίο):
«Σπογγίζων τον κάλαμον ευχαριστώ τους αναγνώστας μου .... Τα δημοσιογραφικά όργανα της αγέλης με ονόμασαν εν συναυλία ασεβή άπατριν, χριστομάνον, φατριαστήν και κακοήθη. Ταύτα πάντα αναγιγνώσκομεν γελώντες, αλλ΄ εν τέλει μία των εφημερίδων τούτων αποκαλέσασα τον "Ασμοδαίον" συνάδελφον εύρε το τρωτόν του θώρακός του και ηνάγκασεν αυτόν να ρίψη τον κάλαμον ανακράζων: Έστω προδότης, έστω άπατρις, έστω ασεβής, έστω και κακοήθης. Αλλά και "συνάδελφος" των ανθρώπων τούτων! Απόστρεψον Κύριε απ΄ εμού το ποτήριον τούτο!».[2]
Με τη διακοπή της κυκλοφορίας του Ασμοδαίου τη θέση του διαδέχθηκε η σατιρική εφημερίδα Άστυ που ίδρυσε ο Μπάμπης Άννινος[3].
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τομ.3ος, σελ. 787.
- Αρχείο τευχών Αρχειοθετήθηκε 2019-08-29 στο Wayback Machine.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Κουτσούμπος Ν. (2002). «Αρχειακά: Ασμοδαίος». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Τόμ. 8, Αρ. 342 (1885) Τεύχος 342 (Έτος Η΄)
- ↑ Δημήτρης Ταγκόπουλος. «Θέμος Άννινος». Φιλολογικά πορτρέτα (1886-1920). Ν. Σαραντάκος. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.