Βάσος Γεωργίου
| Βάσος Γεωργίου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βάσος Γεωργίου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1910[1][2] Άγιοι Θεόδωροι Κορινθίας |
| Θάνατος | 25 Ιουλίου 2003 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος συγγραφέας |
| Εργοδότης | Ριζοσπάστης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
Ο Βάσος (Βασίλειος) Γεωργίου (1910 — 25 Ιουλίου 2003) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και συγγραφέας, Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (1994 - 1996) και ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Κατά την περίοδο της Κατοχής συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση από την κρίσιμη θέση του πολιτικού επιτρόπου της Εθνικής Πολιτοφυλακής, ενώ μεταπολιτευτικά, ως βασικός αρθρογράφος στην εφημερίδα «Έθνος» του Γιώργου Μπόμπολα υπήρξε βασικός εκφραστής της στρατηγικής συμμαχίας του ΚΚΕ με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1910 στους Aγίους Θεοδώρους Kορινθίας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.[3] Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία το 1929, σε ηλικία 19 ετών, στην εφημερίδα «Ημερήσιος Τύπος».[4] Στη συνέχεια εργάστηκε στον «Ελεύθερο Ανθρωπο» και το 1930, σε ηλικία 20 ετών, άρχισε τη συνεργασία του με το «Ριζοσπάστη» και την «Κομμουνιστική Επιθεώρηση». Μέλος του ΚΚΕ από το 1932, το 1934 εκλέχθηκε γραμματέας του κομματικού πυρήνα δημοσιογράφων αστικού Τύπου, και το 1935 ορίστηκε διευθυντής της νόμιμης «μετωπικής» εφημερίδας του ΚΚΕ, «Αλήθεια».[4]
Το 1936 ανέλαβε πολιτικός συντάκτης και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Ριζοσπάστη», αλλά αργότερα την ίδια χρονιά, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, συνελήφθη και φυλακίστηκε αρχικά στην Αίγινα και έπειτα εξορίστηκε στη Φολέγανδρο, τη Γαύδο και τον Άη Στράτη. Το 1942 δραπέτευσε και ήλθε σε επαφή με τον μηχανισμό του ΚΚΕ.
Εργάστηκε αρχικά στον κεντρικό μηχανισμό του Κόμματος, κατόπιν ως διευθυντής της «Ελεύθερης Ελλάδας» και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη». Το 1944 ανέλαβε την εξαιρετικά κρίσιμη θέση του πολιτικού επιτρόπου (κομισάριου) της Εθνικής Πολιτοφυλακής, που ήταν το ένοπλο σώμα ασφαλείας της κυβέρνησης της ΠΕΕΑ.[5] Στρατιωτικός διοικητής της Εθνικής Πολιτοφυλακής ήταν ο υποστράτηγος Παναγιώτης Νάσης (είχε αποστρατευθεί επί Μεταξά και προσχώρησε στο ΕΑΜ επί Κατοχής) με τον οποίο ο Γεωργίου συνεργάστηκε στενά.[5]
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου διέφυγε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας μέχρι το 1964, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα με αμνηστία. Τρία χρόνια, αργότερα, το 1967, μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, εξορίστηκε στη Γυάρο και τη Λέρο.[4]
Μεταπολιτευτικά, υπήρξε υποψήφιος βουλευτής Α΄ Αθηνών του ΚΚΕ το 1977 και το 1985, χωρίς να εκλεγεί. Τον Σεπτέμβριο του 1981 ήταν ιδρυτικό στέλεχος της εφημερίδας «Έθνος» που εξέδωσε ο Γιώργος Μπόμπολας, της οποίας αποτέλεσε βασικός πολιτικός αρθρογράφος (αρχικά με το ψευδώνυμο Βάσος Νικολάου). Με την αρθρογραφία του στήριζε τη στρατηγική συμμαχία του ΚΚΕ με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στα πλαίσια ενός «κοινού αντιμονοπωλιακού και αντιιμπεριαλιστικού μετώπου». Η εφημερίδα σύντομα κατέκτησε την πρώτη θέση στις κυκλοφορίες, την οποία διατήρησε με σκαμπανεβάσματα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, με βασικό αντίπαλο την (επίσης φιλοΠΑΣΟΚική) «Αυριανή» και, αργότερα, τον δεξιό Ελεύθερο Τύπο.
Συνολικά, συνεργάστηκε ως πολιτικός σχολιογράφος-αρθρογράφος και ιστορικός αναλυτής με τις εφημερίδες «Νέος Κόσμος», «Εθνική», «Ελεύθερη Ελλάδα», «Κραυγή», «Αλήθεια», «Ριζοσπάστης», «Αθηναϊκή», «Έθνος», «Απογευματινή», «Ελευθεροτυπία», «Μακεδονία», «Πρώτη» κ.ά.
Πέθανε στις 25 Ιουλίου 2003, σε ηλικία 93 ετών.[4]
Βιβλία του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα βιβλία που έγραψε και κυκλοφόρησε ο Βάσος Γεωργίου περιλαμβάνονται:[3]
- 1. «Αγροτική κρίση και φτωχοί χωρικοί», 1932
- 2. «H εξαθλίωση του λαού και ο πλούτος της χώρας», 1945, Έκδοση Νέας Υόρκης 1946
- 3. «Γεια χαρά. Έτσι γίνανε οι άνθρωποι», 1950
- 4. «Που τραβάμε;», 1974
- 5. «Οι αμετανόητοι», 1975
- 6. «H δημοκρατική επανάσταση στην Πορτογαλία», 1975
- 7. «Ζητήματα της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού», 1976
- 8. «Προμαχώντας για τη λευτεριά», 1979
- 9. «Ιστορία της Αντίστασης 1940-45» (βασικός συντάκτης), 1979
- 10. «Διεθνισμός και πατριωτισμός του KKE», 1980
- 11. «H Κρίση στον Τύπο και η στάση των δημοσιογράφων», 1980
- 12. «H Πολωνία θα μείνει σοσιαλιστική», 1981
- 13. «H Αλβανία σήμερα», 1981
- 14. «Μεγάλοι Σταθμοί της Ιστορίας», 1986
- 15. «H ζωή μου», Τόμος A΄, 1988
- 16. «H ζωή μου», Τόμος B΄, 1992
- 17. «O Αληθινός Δεκέμβρης», 1995
- 18. «Αποχαιρετισμός στη Λιλίκα μας», 1998
- 19. «Κουβεντιάζοντας με τον εγγονό μου», 2000.