Βαζούλ
Βαζούλ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 10ος αιώνας |
Θάνατος | 1037[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Katun of Bulgaria[2] |
Τέκνα | Ανδρέας Α΄ της Ουγγαρίας Μπέλα Α΄ της Ουγγαρίας Λεβέντε |
Γονείς | Μιχαήλ της Ουγγαρίας και Adelaide of Poland, the White[3] |
Αδέλφια | Λαδίσλαος ο Φαλακρός |
Οικογένεια | Οίκος των Άρπαντ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αρχηγός φυλής (από 10ος αιώνας) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βαζούλ (Vazul, 990 - 1037) μέλος του Οίκου των Άρπαντ και εγγονός του Τάκσονυ της Ουγγαρίας ήταν Μέγας Πρίγκιπας της Ουγγαρίας.[4] Την μόνη πληροφορία που έχουμε είναι ότι ο ξάδελφος του και ιδρυτής του Βασιλείου της Ουγγαρίας Στέφανος Α΄ της Ουγγαρίας τον φυλάκισε και κατόπιν τον τύφλωσε στην Νίτρα. Οι σύγχρονοι ιστορικοί όπως ο Γκιόργκι Γκιόρφι δεν αποκλείουν το γεγονός να έχει διατελέσει τα πρώτα χρόνια Δούκας της Νίτρας. Ο Βαζούλ ήταν ο προπάτορας όλων των βασιλέων της Ουγγαρίας που κυβέρνησαν μετά το 1046.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βαζούλ ήταν γιος του Μιχαήλ της Ουγγαρίας, το μικρότερου γιου του μεγάλου Πρίγκιπα Τάκσονυ.[5][6] Το όνομα της μητέρας του δεν έχει επιβεβαιωθεί, σύμφωνα με τον Γκιόργκι Γκιόρφι ήταν πριγκίπισσα από την Βουλγαρία, συγγενής του τσάρου Σαμουήλ της Βουλγαρίας.[6][7] Η ημερομηνία που γεννήθηκε δεν έχει επιβεβαιωθεί, το 997 σύμφωνα με τον Γκιόρφι "ήταν ακόμα παιδί".[8] Το όνομα του προκύπτει από το Ελληνικό "Βασίλειος", αυτό επιβεβαιώνει ότι βαπτίστηκε χριστιανός σύμφωνα με τα Βυζαντινά τυπικά.[9] Ο Γκιόργκι Γκιόρφι διαβάζοντας τα Χρονικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Βαζούλ είχε διατελέσει δούκας της Νίτρας.[10] Σύμφωνα με τα "Πεφωτισμένα Χρονικά" ο βασιλιάς Άγιος Στέφανος τον φυλάκισε στο φρούριο της Νίτρας "για να διορθώσει την νεανική του επιπολαιότητα και πλεονεξία".[11][12] Ο Σλοβάκος ιστορικός Γιαν Στάινχουμπελ βεβαιώνει ότι ο Βαζούλ είχε χωρίς αμφιβολία διατελέσει Δούκας της Νίτρας, διαδέχθηκε τον αδελφό του Λαδίσλαο τον Φαλακρό λίγο πριν το 1030.[5] Ο Γιαν Στάινχουμπελ αναφέρει επίσης ότι τόσο ο Βαζούλ όσο και ο μεγαλύτερος αδελφός του είχε αποδεχτεί την επικυριαρχία του βασιλιά της Πολωνίας Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ.
Ο Άγιος Στέφανος της Ουγγαρίας κατέλαβε του Δουκάτο (1031), τον συνέλαβε και τον φυλάκισε.[13] Την θεωρία που γράφουν τα "Πολωνο-Ουγγρικά Χρονικά" ότι το Δουκάτο της Νίτρας ήταν υποτελές τον 11ο αιώνα στην Πολωνία ο Γκιόργκι Γκιόρφι την απορρίπτει παντελώς.[14] Ο μόνος γιος και διάδοχος του Αγίου Στεφάνου Άγιος Εμέρικ της Ουγγαρίας πέθανε σε νεανική ηλικία από ατύχημα σε κυνήγι (1031).[15][16] Ο Βαζούλ ήταν ο πλησιέστερος συγγενής και ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου αλλά ο Άγιος Στέφανος όρισε διάδοχο τον ανεψιό του Πιέτρο.[17] Ο Πιέτρο που καταγόταν από την Δημοκρατία της Βενετίας, ήταν γιος της αδελφής του Στεφάνου Α΄ Γκριμέλντας και του Δόγη της Βενετίας Οττόνε Ορσεόλο. Ο Βαζούλ αντέδρασε έντονα στην απόφαση αλλά τυφλώθηκε στην φυλακή με διαταγή του βασιλιά Στεφάνου.[15][18] Μερικοί συγγραφείς με βάση αντιμαχόμενες πληροφορίες σχετικά με την δυναστεία του αναφέρουν ότι πραγματικά ο Άγιος Στέφανος είχε στόχο να ορίσει διάδοχο του τον Βαζούλ.[19] Οι εχθροί ωστόσο του Βαζούλ, ιδιαίτερα η βασίλισσα Γκίζελα της Ουγγαρίας που τον μισούσε σχεδίασαν την τύφλωση του Βαζούλ ώστε να μην πραγματοποιηθεί η διαδοχή.[9][20] Ο Σίμον οφ Κέζα έγραψε ότι οι συνωμότες έστειλαν έναν "διαβολικό άνδρα", ο οποίος αφού πήγε στην Νίτρα "του έβγαλε τα μάτια και του γέμισε τα αυτιά του με μόλυβδο" πριν φτάσει ο απεσταλμένος του βασιλιά.[20]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε τα εξής τέκνα:
- Λεβέντε 1010-15 - 1047, παγανιστής.
- Ανδρέας Α΄ της Ουγγαρίας π. 1015-1060, βασιλιάς της Ουγγαρίας.
- Μπέλα Α΄ της Ουγγαρίας πριν το 1020-1063, βασιλιάς της Ουγγαρίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p22131.htm#i221309. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p22131.htm#i221309. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Sinor 1959, σ. 41
- ↑ 5,0 5,1 Steinhübel 2011, σ. 21
- ↑ 6,0 6,1 Kristó & Makk 1996, σ. 1
- ↑ Györffy 1994, σ. 72
- ↑ Györffy 1994, σ. 85
- ↑ 9,0 9,1 Veszprémy 1994, σ. 721
- ↑ Györffy 1994, σ. 169
- ↑ The Hungarian Illuminated Chronicle (ch. 45.69), σ. 107
- ↑ Györffy 1994, σ. 377
- ↑ Steinhübel 2011, σσ. 21-23
- ↑ Györffy 1994, σσ. 107-108, 162
- ↑ 15,0 15,1 Kristó 2001, σ. 31
- ↑ Györffy 1994, σσ. 168-169
- ↑ Kontler 1999, σσ. 58–59
- ↑ Györffy 1994, σ. 170
- ↑ Györffy 1994, σσ. 169-170
- ↑ 20,0 20,1 Kristó 2001, σ. 33
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Simon of Kéza: The Deeds of the Hungarians (Edited and translated by László Veszprémy and Frank Schaer with a study by Jenő Szűcs) (1999). CEU Press.
- The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing.
- Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers.
- Györffy, György (1994). King Saint Stephen of Hungary. Atlantic Research and Publications.
- Györffy, György (2000). István király és műve [=King Stephen and his Work] (in Hungarian). Balassi Kiadó.
- Kordé, Zoltán (1994). "Taksony". In Kristó, Gyula; Engel, Pál; Makk, Ferenc (eds.). Korai magyar történeti lexikon (9-14. század) [=Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th-14th centuries)] (in Hungarian). Akadémiai Kiadó. σ. 659.
- Kristó, Gyula; Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói [=Rulers of the House of Árpád] (in Hungarian). I.P.C. Könyvek.
- Sinor, Denis (1959). A History of Hungary. A. Praeger.
- Steinhübel, Ján (2011). "The Duchy of Nitra". In Teich, Mikuláš; Kováč, Dušan; Brown, Martin D. (eds.). Slovakia in History. Cambridge University Press. σσ. 15–29.
- Veszprémy, László (1994). "Vazul". In Kristó, Gyula; Engel, Pál; Makk, Ferenc (eds.). Korai magyar történeti lexikon (9-14. század) [=Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th-14th centuries)] (in Hungarian). Akadémiai Kiadó. σσ. 721–722.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Vazul της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |