Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λαδίσλαος ο Φαλακρός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λαδίσλαος ο Φαλακρός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Θάνατος1030
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημαpolitician before the emergence of political parties
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠραμισλάβα Σβιατοσλάβα
ΤέκναΝτομοσλάβ
ΓονείςΜιχαήλ της Ουγγαρίας
ΑδέλφιαΒαζούλ
ΟικογένειαΟίκος των Άρπαντ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδούκας (από Δεκαετία του 1000)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λαδίσλαος ο Φαλακρός (Ουγγρική γλώσσα: "szár László", πριν το 997 - πριν το 1030) μέλος του Οίκου του Άρπαντ ήταν εγγονός του Μέγα Πρίγκιπα Τάκσονυ της Ουγγαρίας. Ο μόνος γνωστός αδελφός του ήταν ο Βαζούλ τον οποίο τύφλωσε ο ξάδελφος του Στέφανος Α΄ της Ουγγαρίας όντως άκληρος για να μην τον διαδεχτεί στον θρόνο (1031-1032). Μερικοί Μεσαιωνικοί χρονογράφοι οι οποίοι στην προσπάθεια τους να διαγράψουν την ντροπή ότι προπάτορας τους ήταν κάποιος πρίγκιπας που τυφλώθηκε καταγράφουν σαν προπάτορα τον αδελφό του Λαδίσλαο. O Γιαν Στάινχουμπελ και άλλοι σύγχρονοι Σλοβάκοι ιστορικοί έγραψαν ότι ήταν "Δούκας της Νίτρα" υπό την επικυριαρχία του Μεσαιωνικού βασιλείου της Πολωνίας, η άποψη αυτή δεν έχει γίνει αποδεκτή καθολικά από τους ιστορικούς.

Ο Λαδίσλαος ο Φαλακρός ήταν γιος του Μιχαήλ της Ουγγαρίας, του μικρότερου γιου του Μέγα Πρίγκιπα Τάκσονυ.[1] Μερικοί Ούγγροι ιστορικοί όπως ο Γκιούλα Κρίστο έγραψαν ότι ήταν ο μικρότερος γιος του Μιχαήλ.[1] Ο Αντρέας Στάινχουμπελ αντίθετα και άλλοι Σλοβάκοι ιστορικοί έγραψαν ότι ο Βαζούλ ήταν μικρότερος από αυτόν.[2][3] Ο Γκιόργκι Γκιόρφι έγραψε ότι ήταν πιθανότατα συγγενής του Σαμουήλ της Βουλγαρίας επειδή τα ονόματα των γιων του ήταν αρκετά δημοφιλή στην Δυναστεία Κομητόπουλων.[4] Ο Γκιόργκι Γκιόρφι έγραψε επίσης ότι την εποχή που πέθανε ο Μιχαήλ λίγο πριν πριν το 997 τόσο ο Λαδίσλαος όσο και ο αδελφός του Βαζούλ ήταν ακόμα ανήλικοι.[5] Σε αντίθεση με αυτή την άποψη ο Βλάντιμιρ Σέγκες έγραψε ότι ο θείος τους Γκέζα της Ουγγαρίας υπό τις διαταγές του οποίου δολοφονήθηκε ο πατέρας τους διόρισε τον Λαδίσλαο "δούκα της Νίτρα" (γύρω στο 997).[3]

Ο Βλάντιμιρ Σέγκες έγραψε επίσης ότι ο Γκέζα απέκλεισε από τον θρόνο τον Λαδίσλαο για χάρη του γιου του μελλοντικού Αγίου Στεφάνου αλλά ο τελευταίος παραχώρησε το δουκάτο στον Λαδίσλαο όταν πέθανε ο πατέρας του.[3] Μια τρίτη άποψη του Αντρέα Στάινχουμπελ αναφέρει ότι ο Λαδίσλαος έγινε "δούκας της Νίτρας" μόνο όταν ο Δούκας της Πολωνίας Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος κατέλαβε κάποια εδάφη βόρεια του Δούναβη και τα παραχώρησε σε αυτόν. Ο Βλάντιμιρ Σέγκες επιβεβαίωσε το γεγονός ότι στις αρχές του 11ου αιώνα ο Λαδίσλαος κυβερνούσε για δεύτερη φορά το "Δουκάτο της Νίτρας" αυτή την φορά υπό Πολωνική επικυριαρχία.[6] Ο Γκιούλα Κρίστο σε αντίθεση που βασίστηκε σε ένα σύγχρονο με την εποχή Πολωνο-Ουγγρικό Χρονικό επικρίνει έντονα το γεγονός ότι οι περιοχές βόρεια του Δούναβη βρίσκονταν υπό Πολωνική επικυριαρχία, γράφει ότι το "Δουκάτο της Νίτρας" κυβερνούσε ένας υποτελής του Αγίου Στεφάνου.[7] Υπάρχει διαφωνία μεταξύ των Σλοβάκων ιστορικών σχετικά με το αν πέθανε ο Λαδίσλαος ως υποτελής του Μπολέσλαφ Α΄ του Γενναίου. Ο Βλάντιμιρ Σέγκες γράφει ότι πέθανε αφού οι Πολωνοί είχαν υποχωρήσει από το "Δουκάτο της Νίτρα", τον διαδέχθηκε ο Βαζούλ ως υποτελής του Αγίου Στεφάνου.[8] Ο Αντρέα Στάινχουμπελ γράφει αντίθετα ότι την εποχή που πέθανε ο Λαδίσλαος πριν το 1030 ήταν υποτελής του Πολωνού δούκα, τον διαδέχθηκε ο αδελφός του επίσης ως υποτελής.[9]

Το Εικονογραφημένο Χρονικό γράφει, πως η σύζυγός του ήταν από τη Ρουθηνία. Έτσι η ιστορικός Γκυούλα Κριστό θεωρεί, ότι ήταν από τους Ρουρικίδες των Ρως τού Κιέβου και πως πρέπει να λεγόταν Πρεμισλάβα. Σύμφωνα με μερικά Χρονικά της Ουγγαρίας είχε τέκνα τους Λεβέντε, Ανδρέα Α΄ και Μπέλα Α΄. Όμως το Χρονικό του Ζάγκρεμπ και ο Θρύλος τού Αγ. Γεράρδου διατήρησαν την παράδοση, ότι ο πατέρας αυτών, ήταν πράγματι ο Βαζούλ. Οι Γκυέρφυ και Στάινχυμπελ γράφουν, πως ο Λαδίσλαος είχε γιο τον:

  • Μπονούζλο (κατά τον πρώτο ιστορικό) ή Ντομοσλάβ (κατά τον δεύτερο).
  1. 1,0 1,1 Kristó & Makk 1996, σ. 1
  2. Steinhübel 2011, σ. 21
  3. 3,0 3,1 3,2 Bartl et al. 2002, σ. 278
  4. Györffy 2000, σ. 91
  5. Györffy 2000, σσ. 91,524
  6. Bartl et al. 2002, σ. 25
  7. Györffy 2000, σσ. 524, 282-283
  8. Bartl et al. 2002, σσ. 25, 278
  9. Steinhübel 2011, σ. 19
  • Bartl, Július; Čičaj, Viliam; Kohútova, Mária; Letz, Róbert; Segeš, Vladimír; Škvarna, Dušan (2002). Slovak History: Chronology & Lexicon. Bolchazy-Carducci Publishers, Slovenské Pedegogické Nakladatel'stvo.
  • Györffy, György (1994). King Saint Stephen of Hungary. Atlantic Research and Publications.
  • Györffy, György (2000). István király és műve [=King Stephen and his Work] (in Hungarian). Balassi Kiadó.
  • Kristó, Gyula; Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói [=Rulers of the House of Árpád] (in Hungarian). I.P.C. Könyvek.
  • Steinhübel, Ján (2011). "The Duchy of Nitra". In Teich, Mikuláš; Kováč, Dušan; Brown, Martin D. Slovakia in History. Cambridge University Press. σσ. 15–29.
  • The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing.