Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας
Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας Kingdom of Great Britain | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας με πράσινο
| ||||||
Πρωτεύουσα | Λονδίνο | |||||
Θρησκεία | Προτεσταντισμός Εκκλησία της Αγγλίας Εκκλησία της Σκωτίας | |||||
Πολίτευμα | Ενιαία Συνταγματική Κοινοβουλευτική Μοναρχία | |||||
Μονάρχης | ||||||
- | 1707–1714 | Άννα (πρώτη) | ||||
- | 1714–1727 | Γεώργιος Α΄ | ||||
- | 1727–1760 | Γέωργιος Β΄ | ||||
- | 1760–1800 (1820 ως του ΗΒ) |
Γέωργιος Γ΄ (τελευταίος) | ||||
Νομοθετικό Σώμα | Κοινοβούλιο | |||||
- | Άνω Βουλή | Βουλή των Λόρδων | ||||
- | Κάτω Βουλή | Βουλή των Κοινοτήτων | ||||
Ιστορία | ||||||
- | Πράξεις της Ένωσης 1707 | 1 Μαΐου 1707 | ||||
- | Συνθήκη της Ένωσης | 22 Ιουλίου 1707 | ||||
- | Ένωση με την Ιρλανδία | 1 Ιανουαρίου 1801 | ||||
Νόμισμα | £Στερλίνα | |||||
Σήμερα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας, επίσης γνωστό ως Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας,[1][2] ήταν ανεξάρτητο κράτος στη βορειοδυτική Ευρώπη, από το 1707 έως το 1801. Δημιουργήθηκε το 1707, με τις Πράξεις της Ένωσης, από τη συγχώνευση του Βασιλείου της Σκωτίας και του Βασιλείου της Αγγλίας, δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό βασίλειο που περιέκλειε όλο το νησί της Μεγάλης Βρετανίας και τα μικρά έξωθεν νησιά του, με εξαίρεση την Ιρλανδία—που παρέμεινε ανεξάρτητη δικαιοδοσία υπό το βρετανικό στέμμα. Ένα μοναδικό κοινοβούλιο και κυβέρνηση, με έδρα το Ουέστμινστερ, έλεγχε το νέο βασίλειο. Τα βασίλεια μοιράζονταν τον ίδιο μονάρχη από τότε που ο Ιάκωβος ΣΤ΄ της Σκωτίας έγινε βασιλιάς της Αγγλίας το 1603, διαδεχόμενος τη βασίλισσα Ελισάβετ Α΄.
Το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας διαδέχθηκε το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας το 1801, μετά την κατάπνιξη της ιρλανδικής εξέγερσης του 1798.
Όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Περιστασιακά, το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας λαμβάνει το εναλλακτικό όνομα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας, το οποίο συχνά αναφέρεται ως Ηνωμένο Βασίλειο αν και δεν υπάρχει συμφωνία στο αν το τελευταίο όνομα είναι αποδεκτό.[3] Το Σύμφωνο της Ένωσης αναφέρεται στο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας σε πολλά μέρη: υποστηρίζεται ότι η λέξη «Ηνωμένο» είναι μόνο επίθετο, και όχι μέρος της προσφώνησης, παραθέτοντας τις μεταγενέστερες Πράξεις Ένωσης οι ίδιοι, οι οποίες σαφώς δηλώνουν το όνομα του νέου κράτους: ότι η Αγγλία και η Σκωτία ήταν «ενωμένες σε βασίλειο με το όνομα της Μεγάλης Βρετανίας».[4]
Το όνομα «Ηνωμένο Βασίλειο» προτιμάται μερικές φορές για λόγους συνέχειας, ειδικά στις στρατιωτικές και αποικιακές σφαίρες. Την εποχή του Νόμου της Ένωσης του 1800, ο οποίος αναμφίβολα ονόμασε το νέο κράτος ως «Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας», οι Βρετανοί ενεπλάκησαν στον «Μεγάλο Γαλλικό Πόλεμο» και η Βρετανική Αυτοκρατορία κατείχε πολλές αποικίες στη Βόρεια Αμερική, την Ινδία και την Αυστραλία. Μερικοί που θα προτιμούσαν τον όρο «Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας» χρησιμοποιούν το «Ηνωμένο Βασίλειο» για να αποφύγουν να χρησιμοποιήσουν δύο διαφορετικά ονόματα για μία μοναδική στρατιωτική και αποικιακή δύναμη, η οποία μπορεί να μπερδέψει τη συζήτηση.
Μονάρχες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άννα (1707–1714), προηγουμένως Βασίλισσα της Αγγλίας, Βασίλισσα των Σκώτων, και Βασίλισσα της Ιρλανδίας από το 1702.
- Γεώργιος Α΄ (1714–1727)
- Γεώργιος Β΄ (1727–1760)
- Γεώργιος Γ΄ (1760–1801), συνέχισε ως Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας έως το 1820.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Welcome parliament.uk, accessed 7 October, 2008
- ↑ Act of Union 1707, Article 2.
- ↑ "Rough guide to British history" Αρχειοθετήθηκε 2008-07-25 στο Wayback Machine.. 29/4/2006. The Times. Ανακτήθηκε 13/5/2006.
- ↑ Act of Union 1707, Article 1.